Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

13 και μια βαφτιση

Χαιρομαι πολυ που γνωρισα τον Βησσαριωνα. Καθοταν διπλα μου στο σεμιναριο δημιουργικης γραφης. Και μεσα σε λιγες στριμωγμενες ωρες ενος σεμιναριου, αυτος ο ανθρωπος μου εδωσε ενα δικο του μαθημα. Οταν εχεις την ατυχια να συνεργαστεις με λαθος ανθρωπους, θυμωνεις γκρινιαζεις, αλλα μετα σηκωνεσαι και ανεβαινεις ακομη ψηλοτερα για να αναπνευσεις καθαρο αερα. Δεν τα παρατας.
Η παρασταση το 13 μετεφερε ενα μηνυμα που εγω προσωπικα το ειχα πολυ αναγκη. Μια ερασιτεχνικη ομαδα με ενα τοσο επαγγελματικο αποτελεσμα! Αληθινα συγκινητικη η εμπειρια.
Ειχα πολλα χρονια να παρακολουθησω μια παρασταση μονη. Απο την Casa De Cultura, στην Constanta μου. Εκει που επαιρνα το πολυποθητο εισητηριο και μετρουσα τις μερες για να παω να δω τα μπαλετα Danovski.

Ο Δ δουλευει τα τελευταια δυο Σαββατοκυριακα. Στη βαφτιση του μικρου Φιλιππου ημουν μονη με την Ισμηνη. "Να μου φιλησεις τον Δημητρη" μου ελεγαν ολοι. Κι εγω σκεφτομουν οτι βρισκομουν κατω απο πλατανια, απολαυσα μια υπεροχη θεα, η Ισμηνη επαιξε και γελασε με την ψυχη της κι εκεινος επρεπε να παιδευεται αλλη μια φορα με καλωδια. Και θυμωνα και λυπομουν και ξαναθυμωνα και ξαναλυπομουν. Και αργα το απογευμα δεν του αρεσε το γλυκο που του ειχα αγορασει απο το Sugar Angel και σκεφτομουν οτι δεν με νοιαζει και πολυ που απετυχα στην επιλογη, αρκει που ημασταν και οι 3 στο σπιτι. Και κοιμηθηκα νωρις και νομιζω δεν ξεκουραστηκα αρκετα. Αλλα ηταν ενα Σαββατοκυριακο πλουσιο σε πολυτιμες στιγμες, σε ενδιαφερουσες εικονες, σε ανεκτιμητα συναισθηματα και σε σκεψεις....πολλες σκεψεις.

Τρίτη 19 Μαΐου 2015

Μπολεκ - ενα ημι-γκριφονακι ψαχνει σπιτι


 
Αυτο το ημιαιμο γκριφονακι εχει παρει τα μυαλα της Ισμηνουλας μου τελευταια. Το μαζεψε η αδερφη μου επειδη το βρηκε να τρεχει πανικοβλητο μεσα στο δρομο. Η Ισμηνη καθε πρωι και καθε βραδυ ειναι αγκαλια με τον Μπολεκ αυτες τις μερες. Δυστυχως εμεις δεν μπορουμε να το κρατησουμε. Εχουμε ηδη αρκετα σκυλια και καποια απο αυτα ηλικιωμενα και αρρωστα που χρειαζονται ειδικη φροντιδα. Παρακαλω ολους τους φιλους μου να κοινοποιησουν οπου μπορουν την παρακατω αγγελια για να βρει ο Μπολεκ μας ενα μονιμο σπιτακι που θα το αγαπουν και θα το φροντιζουν! Ειναι πολυ φιλικο με τα παιδια και με ολους τους ανθρωπους και δεν εχει κανει καμια ζημια σε επιπλα, παπουτσια κτλ. Ειναι ενα πολυ γλυκο ζωακι κι ευχομαι να βρει γρηγορα το νεο του σπιτι.
Παρακατω ειναι η αγγελια που εχει κοινοποιησει η αδερφη μου στο facebook
 
 
 
Ο μικρούλης αυτός βρέθηκε το Σάββατο 9/5 να τρέχει πανικόβλητος στην εθνική οδό Θεσ/νίκης-Πολυγύρου στο ύψος του Grand Μασούτη, περιοχή Θέρμης και κόντεψε να τον πατήσουν αυτοκίνητα 5 φορές.....εννοείται πως δεν μπορούσα να τον αφήσω εκεί να γίνει χαλκομανία.
Σίγουρα ήταν καιρό στο δρόμο, καθώς βρέθηκε σε κακό χάλι, βρώμικος και όλο το μαλλάκι του ένας κόμπος.
Κατευθείαν ελέγξαμε για τσιπάκι, αλλά δυστυχώς δεν είχε.Φορούσε ένα φθαρμένο κόκκινο λουράκι, χωρίς κανένα στοιχείο επάνω.
Κουρευτήκαμε γουλί, αλλιώς δεν γινόταν....αλλά σύντομα θα είμαστε και πάλι κουκλάκια!!!!
 Πήγαμε στον γιατρό, κάναμε όλες τις αιματολογικές εξετάσεις και παρά την ταλαιπωρημένη εμφάνισή του βρέθηκε υγιέστατος!!!!!
Στειρωθήκαμε και σε λίγες μέρες θα γίνουν τα εμβολιάκια μας!!
Είναι ημίαιμο γκριφονάκι, το πολύ 2 χρονών και 9.5 κιλάκια.Είναι πολύ φιλικός με παιδάκια και θηλυκά σκυλάκια, αλλά με τα αρσενικά θέλει λίγη προσοχή.Με κάποια παίζει κατευθείαν, αλλά κάποια τα γρυλίζει μέχρι να γνωριστούν.(τα μεγαλόσωμα)
Εχει κουταβίσια συμπεριφορά, δεν μου έκανε καμιά ζημιά-να φάει κάτι, αλλά έχει πολύ ενέργεια και του αρέσουν οι βόλτες και τα παιχνίδια.
Το ιδανικότερο θα ήταν να πάει σε σπίτι με παιδάκια για να παίζει και με άτομο που είτε θα μπορεί να τον παίρνει μαζί του στη δουλειά ή να μη λείπει όλη μέρα από το σπίτι.Είναι πολύ ανθρωποκεντρικό πλάσμα και αναζητά την παρεούλα.
Επίσης του αρέσουν πολύ οι αγκαλιές και τα χάδια!!!!
Οποιος θα ήθελε να τον κάνει το παντοτινό του φιλαράκι μπορεί να μου στείλει μήνυμα εδώ ή να καλέσει στο 6932 544 922(Βίκυ).
Βρίσκεται Θεσ/νικη.

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

ρουφηχτρα

Η εβδομαδα αυτη την ρουφαει. Εχει μαθει να τις προαισθανετε αυτες τις εβδομαδες. Αυτη τη φορα μπορει να πει οτι ξεγελαστηκε λιγο. Δεν το ειδε να ΄ρχεται. Ειχε κρεμασει στα βλεφαρα καποια μαγεια απο το Σαββατοκυριακο που μολις εΖησε και καπως θολα εβλεπαν τα ματια. Ενας φυλλακας-αγγελος της φυσιξε καποιες με το ζορι ξενοιαστες στιγμες χθες και καποιες φιλες που ειχε να δει καιρο, την ανεβασαν στην επιφανεια σημερα με μεγαλη ευκολια. Τις αγαπαει αυτες τις γυναικες.
Βουλιαζει στην καρεκλα του γραφειου και μια απαισια δυναμη την καθηλωνει. Βημα δεν μπορει να κανει. Τι καλα που της ζητησε η Σοφια, η Κατια και η Λενα να πανε στον παιδοτοπο χθες. Τι καλα που επεμενε να βρεθουνε η Αντα σημερα.
Σκαρφαλωνει την Τεταρτη και υποσχεται να μην κοιταξει κατω μεχρι Παρασκευη βραδυ. Να επαιρνε λεει ο αντρας της την μικρη για τεραστιες βολτες κι εκεινη να αδειαζε κουτες, να γεμιζε ντουλαπια, να εκκενωνε συρταρια, να γεμιζε ενεργεια, να αεριζε, να εκανε τοπο για την ζωη.
Το λαχειο που δεν αγορασε χθες εκλεψε τα ονειρα της. Επρεπε να το ειχε καταλαβει.... Ειναι και που περιμενει να αιμορραγισει απο βδομαδα και γιγαντωνονται τα ασχημα στο μυαλο της. Ειναι που στριμωχτηκε στην Ελλαδα και βαρυγκωμαει με αχαριστια. Ειναι που αυτη η εβδομαδα την ρουφαει.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Λιγο ακομη...


Πριν λιγες μερες ανοιξα μια πορτα και μπηκα δειλα. Με ενοχες! Απορροφηθηκα και αδυνατουσα να ζησω ταυτοχρονα σε δυο πραγματικοτητες. Ηταν δυο. Μη σου πω τρεις. Το ενα δεν χωρουσε μεσα στο αλλο. Στο λεω με βεβαιοτητα αυτο γιατι τις κουβαλησα ταυτοχρονα. Κι οταν επεστρεφα στο σπιτι δεν ημουν το ιδιο αποδοτικη με άλλα Σαββατοκυριακα. Το μυαλο μου ηταν σε λεξεις, σε κομματα και ανω τελειες. Και την Κυριακη εκεινη το απογευμα που τελειωσε .......
Το πρωινο εκεινης της μερας βρεθηκα σε μια πολυ ασχημη και συναισθηματικα φορτισμενη κατασταση, οικογενιακης φυσης, και μετα κατευθειαν στο σεμιναριο. Κι εκει η Δημητρα διαβασε για την κορη της που της εδωσε φτερα να πεταξει μακρυα της. Και ολες οι φιλοσοφιες που κενταμε με τοσο κοπο γι΄ αυτο το πεταγμα δεν μας παρηγορουν διολου τη στιγμη εκεινη. Και βουρκωσα κι εκει. Και δεν νιωθω καθολου καλα να βουρκωνω δημοσιως. Και μετα ενιωθα τα δακρυα να εχουν γατζωθει κατω απο τα βλεφαρα μου καθως επεστρεφα σπιτι. Και γνωριζα οτι γυριζω αλλιως. Διαφορετικη απο ο,τι πηγα. Μα αυριο δεν θα με περιμενε κανενας Βαγγελης, καμια Κατερινα.
Αρχισα να μαζευω τις λεξεις απο την ψυχη μου οπως μαζευω τα σουσαμια απο το κουλουρι που τρωω τα πρωινα στο γραφειο. Τις μαζεψα ολες στο μερος της καρδιας και τους ζητησα να με ανεχτουν λιγο ακομη. Την αναβλητικοτητα μου, την δειλια μου, την γκρινια μου. Λιγο ακομη.
Λιγο ακομη....

                                             ○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○

Αν στα μερη σας πραγματοποιηθει σεμιναριο δημιουργικης γραφης με τον Βαγγελη Προβια, μην το χασετε. Ειναι ενα ταξιδι που δεν το περιμενετε!
Οι κυκλοι ζωης της Κατερινας απογειωσαν την εμπειρια μας!
Η φωτογραφια παραπανω ειναι ανεβασμενη απο τον Βαγγελη. Εν ωρα ...δημιουργικης γραφης.