Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

λιγες γουλιες ακομη απο τη χρονια που φευγει...

Ολα τα τελευταια κρυβουν μια θλιψη. Μεγαλοποιουμε το καθετι τελευταιο. Μ' αρεσει να μεγαλοποιω επιλεκτικα. Και, αν θελεις το πιστευεις, εχω διαβασει αναρτησεις παλιοτερες, που ενω θεωρουσα οτι μεγαλοποιω λιγακι την ιστορια αποτυπωνοντας την εδω, τελικα ηταν πολυ πιο κοντα σ'αυτο που ενιωθα οταν το ζουσα, απο αλλες φορες που προσπαθω να ειμαι συγκρατημενη και προσγειωνω τη μαγεια της ζωης.
Ετσι λοιπον απογειωνω κι εγω τις τελευταιες μερες του 2013 και σκεφτομαι ποσο πιο πλουσια εγινα μεσα στη χρονια που περασε. Γνωρισα εκπληκτικους ανθρωπους. Διαβασα υπεροχα βιβλια. Και δεν σου ειπα και το πιο ευχαριστο. Ο Δημητρης συμφωνησε να βγαλουμε εκεινα τα ραφια απο το καθιστικο και θα κανουμε και μια μικρη αλλαγη στα επιπλα και ειμαι μεσα στην τρελλη χαρα. Τρελλαινομαι για τετοιες αλλαγες.
Στο σπιτι με περιμενει μια ωραια κολοκυθοβασιλοπιτα να την πασπαλισω με αχνη και μερικα νοστιμοτατα μελομακαρονα να τα μελωσω. Εμεινε να κανω μια τουρτα σερανο και να φουρνισω αυριο το χοιρινο μπουτι με κυδωνια, ξινομηλα, βερικοκα και δαμασκηνα που θα μου ετοιμασει ο Δημητρης απο σημερα το βραδυ. Ειναι απιθανος μαγειρας, θα γλειφουμε τα δαχτυλα μας παλι, ειμαι σιγουρη.
Περασαν οι μισες μερες των διακοπων. Μη μελαγχολεις. Εχουμε μια ολοκληρη χρονια να χτισουμε. Σ'αφηνω. Δεν θα μπω παλι για λιγες μερες. Απο το πρωι αποφευγω το facebook. Ενω βρισκομαι συνεχεια σχεδον με κοσμο, εχω ορεξη για ησυχια. Αυριο παλι θα ανοιξω πατζουρια και μεχρι τα ξημερωματα της πρωτης μερας του χρονου θα ειμαι εκτεθειμενη σε φιλους, σε αγκαλιες, σε ερωτα, σε φιλιά, σε χορους, σε συζητησεις. Ως τοτε μια αμπωτη ειναι ο,τι πρεπει. Για να εχουμε μετα να συζηταμε για νεα ξεκινηματα, ενθουσιωδης αφετηριες και ολοφρεσκους στοχους. Θα σου εχω τη φετινη λιστα μου στην επομενη αναρτηση. Μη ξεχασεις να φιλησεις αυτον που αγαπας πιο πολυ στην αλλαγη του χρονου. Μη ξεχασεις να πιστευεις στη μαγεια. Μη ξεχασεις σε παρακαλω πολυ να νοιαζεσαι.


Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

τρεις κουβεντες παρακατω


"Πως βρισκεις χρονο για τον εαυτο σου;" με ρωτησε η κουμπαρα μου
"Με θρασσος βρε Χρυσα, αλλιως δεν γινεται."

Τα χριστουγεννα ειναι γεματα εικονες. Προσπαθησα να μη χασει τιποτα η μικρη. Και στα ξωτικα στο carrefour, και στον Αγιο Βασιλη και τον Ρουντολφ στο Cosmos και στην Αριστοτελους και στην ΔΕΘ, στον Αστεροκοσμο αυριο. Τρεχοντας τα μεσημερια να παρω δωρα για ολους και να μην τα δει η μικρη. Τα βραδυα μολις την κοιμησω, τυλιγω απο κανενα δωρακι να ειναι ετοιμα ως τα χριστουγεννα. Εχω φαει τον τοπο και δεν βρισκω κιτρινη κολοκυθα για τις βασιλοπιτες που θελω να κανω. Λιστες με ρουχα που θα πρεπει να εχουμε καθαρα για να φυγουμε για 4-5 μερες στις Σερρες. Τα κουλουρακια για τα δωρα στις δασκαλες τελειωσαν κι εγιναν πολυ νοστιμα. Τωρα μενουν λιγα για τις αγαπημενες θειες του αντρα μου. Η δουλεια λιγο πιεστικη και με αγχος.

Στοπ.
Το Σαββατο εχει χριστουγεννιατικο παρτυ για τα παιδια των εργαζομενων στην εταιρεια του αντρα μου. Ο αντρας μου λειπει. Ειχαμε κανονισει με την παρεα μου να κατεβουμε στο κεντρο απο το μεσημερι για φαγητο, να καθισουμε μετα καπου για καφεδακι και να καταλληξουμε καπου για ποτο. Σαν εφηβοι, ναι. Ετσι οπως καναμε παλια.
Μην πεφτεις. Αν το κυνηγησεις λιγο υπαρχει λυση.
Κανονιστηκε. Η μικρη θα παει στο παρτυ για να μην το χασει, αλλά θα παει με τη γιαγια της. Ετσι, μαμα και κορη θα διασκεδαζουμε...χωρια. Ο μπαμπας λειπει μακρυα κι αυτη τη φορα ηταν λιγο ζορικα. Δεν μιλαμε καθολου ζωντανα στο skype, εχουμε 3 ωρες διαφορα και υπαρχουν ωρες που ενας απο τους δυο μας κοιμαται οταν ο αλλος μπορει να μιλησει. Αναστατωση κι ενα σφιξιμο στο στομαχι.
Πεθαναν οι μαμαδες απο δυο γυναικες που συμπαθω πολυ και η πεθερα μιας κολλητης μου φιλης επαθε εγκεφαλικο προχθες. Αρρωστια και γκρινια. Το πρωι η Talisker ειχε βιντεακι απο το κοριτσακι με τα σπιρτα στο facebook. Κλαιω τοσο πολυ μ'αυτο το παραμυθι. Δεν μπορω να το δω με τιποτα. Πλανταζω στο κλαμμα.
Εστιαζω στα ομορφα. Εχω αναγκη να πεταξω απο πανω μου τη μαυριλα, τις τυψεις, την μιρλα. Τα χριστουγεννα πρεπει να συγχωρουμε, να αγαπαμε πιο πολυ, να επενδυουμε στο συναισθημα. Εχω κι εγω στο πισω μερος του μυαλου μου καποιους να συγχωρησω. Δεν ειναι καθολου ευκολο. Και δεν γινεται επειδη ετσι πρεπει. Πρεπει αληθινα να το θελω για να το καταφερω. Θα τα καταφερω.

Οι ωρες γλιστρουν και πεφτουν με θορυβο στους υπογειους υπονομους της πολης μας. Και ξερεις κατι; Νομιζω οτι εδω στη Θεσσαλονικη, εχουμε μια θλιψη παντρεμενη με ερωτα στη σκεψη μας. Κι αν περπατησεις τωρα στα λαδαδικα, εκει που θα σκουπιζουν τα πλακοστρωτα και θα πλενουν τα πεζοδρομια για να υποδεχτουν ζωντανες ψυχες το βραδυ, καποια υπογεια αρωματα δεν θα σάφησουν ποτε να ξεχασεις τον μαγικο χαρακτηρα της. Σαν ενα μονιμο αρωμα απο κανελα με ρουμι και καραμελα. Δικες μου αγαπημενες γευσεις, μυρωδιες, θυμησες.

Πλησιαζουν χριστουγεννα και καθε μερα γεμιζω λιγο οξυγονο παραπανω. Λιγο για σενα, λιγο για μενα, λιγο για οσους δυσκολευονται να αναπνευσουν. Εμειναν πεντε δωρακια ακομη κρεμασμενα στο κλαδι να ανοιξει η Ισμηνη και ως τοτε εχω ακομη τοσα πολλα να κανω. Φανταζεσαι ομως να μην ειχα τιποτα να κανω και να προσπαθουσα να σκεφτω πως να "σκοτωσω" τις ωρες μου λες και μου ειναι "βαρος" η ζωη; Συνεχιζουμε στα ομορφα. Δεν ξεχνω την ασχημια, υπαρχει τοσο πλεονασμα πια, δυσκολο να το αποφυγεις. Με το πινελο στο χερι δινω χρωμα οπου μπορω και δεν ξεχνω να πω ευχαριστω και συγγνωμη.

Πολλα μαζεμμενα σου εγραψα. Και ισως καποια να ειναι δικοι μου συμβολισμοι που δεν γινονται ευκολα κατανοητοι απο ανθρωπους που δεν με ξερουν. Εγω τα 'πα παντως. Γεμισα αλλη μια σελιδα με τις σκεψεις μου. Ξεσκονισα λιγακι τα κελαρια μου και συνεχιζω.
Ποσο αναγκη θα ειχα τωρα κι εναν καφε με την Τζενη. Τρεις κουβεντες παρακατω θα φταναμε, φιλιας γωνια με αποδοχης το καθιερωμενο ραντεβου.

Να περνας ομορφα.

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

οι μετοχες εκλεισαν με ανοδο

Λιγη καλη διαθεση απο την Ισμηνουλα να κοιμηθει νωρις, λιγο κρασακι, λιγη καλη μουσικουλα και τον Δ να επιστρεψει σπιτι σχετικα νωρις. Μονο αυτα εχω αναγκη σημερα. Να γιορτασουμε τα εννεα
χρονια που κλεισαμε προχθες. Ησυχα. Να δωσουμε ενα κατακοκκινο φιλι στον φακελο αυτης της εβδομαδας πριν τον σφραγισουμε και γινει παρελθον. Ηταν μια γεματη μερα σημερα. Σημερα ισοφαρισα ολο το αδειασμα που ενιωσα απο την Δευτερα. Κι αυτο, απλα επειδη καποια γυναικα μου ειπε να σκεφτω κατι για τον εαυτο μου. Κι ετσι ανοιξε ενα καινουριο παραθυρακι σκεψης στο μυαλο μου. Ενθουσιαζομαι οταν συμβαινουν αυτα.
Σε καληνυχτω και αποσυρομαι ευτυχισμενη στο σπιτακι μου. Θα κλεισω τα φωτακια που στολισα το γραφειο και θα παω να αναψω του σπιτιου. Και οταν παει καλα και η μερα στη δουλεια, αναβουν κι αλλα φωτακια εντος μας και φωταγωγουν πλανητες ολοκληρους.
Καληνυχτα σου ξανα. Θα φυγω τωρα. Ολοκληρη. Χωρις να αφησω ουτε ενα ζωντανο κυτταρο πισω στο γραφειο, αυτη την Παρασκευη.

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

χριστουγεννιατικες αναμνησεις, χριστουγεννιατικες σκεψεις

Μ'αρεσουν τα χριστουγεννα. Η μαμα μου μαζευε κοσμο παντα και καναμε ρεβεγιον στο σπιτι μας με φιλους. Το δεντρο ηταν παντα πιο ωραιο απο περσι και απο καθε αλλο δεντρο που ειχα δει. Δεν μ' ενοιαζε και πολυ ομως εμενα αυτο. Ειχα βγει λιγακι αγοροκοριτσο σ'αυτο τον τομεα. Πιο πολυ απολαμβανα τα φωτακια, τους φιλους, τα καλαντα, την ζεστασια του σπιτιου μας.
Ο Δημητρης θυμωνει που μας καταντησαν ετσι. Να δουλευουμε και οι δυο, να εχουμε ενα παιδι και να επιστρεφουμε σε κρυο σπιτι μεχρι να αναψουμε την σομπα. Χθες το βραδυ η μικρη μου ειπε ποσο της αρεσουν τα χριστουγεννιατικα δεντρα. Και το πιο ωραιο δεντρο που εχει δει ποτε ειναι το δικο μας. Και της αρεσει να μην δουλευω τα απογευματα για να ειμαστε σπιτι μας. Επειδη ειναι το πιο ωραιο απο ολα το σπιτι μας.
Με επιασε μια μανια με χριστουγεννιατικες ταινιες. Ειδα δυο-τρεις μαζεμμενες αυτες τις μερες. Και συγκινουμαι με ολες. Και μ'αρεσει που αφηνομαι και κλαιω στις ταινιες οταν ειμαι μονη. Και δεν χορταινω να βλεπω στολισμενα σπιτια στις αμερικανικες αυτες ταινιες. Ισως επειδη εχουν πολλα φωτακια. Στις σκαλες, γυρω απο τις κασες, στα παραθυρα.
Το πρωι βοηθησα λιγακι τον Δ μου να βολεψει τον τονο με μπριγκετες για την σομπα που μας εφεραν. Κι ενω εκεινος στενοχωριοταν μην ιδρωσω και λερωθω ενω ημουν ετοιμη να παω στη δουλεια, εγω απολαμβανα τα λεπτα που καναμε κατι μαζι. Λειπουμε συνεχεια απο το σπιτι και δεν κανουμε σχεδον ποτε κατι μαζι. Και ζηλευω τα ζευγαρια που περνανε χρονο μαζι. Ισως μερικες φορες να μου ξεφευγουν και πικροχολα σχολια αν ακουσω για καποιους που τελειωνουν τις δουλειες τους το απογευμα και μετα γυρισουν σπιτι ΜΑΖΙ. Με πληγωνει το να μην εχω τον Δ οσο τον εχω αναγκη. Κι ας ξερω οτι αν αλλαζε δουλεια δεν θα ξεραμε πως να διαχειριστουμε τον χρονο που θα ειχαμε μαζι σε καθημερινη βαση.
Θυμαμαι δυο στιγμες απο την ζωη μου με τον Δημητρη. Μια ειναι στην Περαια, στο σπιτι που εμενε οταν τον γνωρισα. Ειχαμε κανει ερωτα και καθομασταν στον καναπε κι ενιωθα τοσο ευτυχισμενη που το μονο που ευχομουν ειναι να καταφερουμε να ζησουμε μαζι, για να μην χρειαζεται να χαλανε τετοιες στιγμες επειδη θα πρεπει εγω να γυριζω στο πατρικο μου. Και η άλλη στιγμη ειναι, οταν μετα μετακομισε στην γειτονια μου και σιγα σιγα μετακομισα κι εγω σπιτι του, που επεστρεψε ενα βραδυ απο την δουλεια και του ειπα ποσο απιστευτο μου φαινεται που μενουμε επιτελους μαζι. Φευγει για δουλεια στο εξωτερικο τελευταια και απολαμβανω πολυ που, οταν επιστρεφω το βραδυ, βρισκω το σπιτι οπως το αφηνω. Μα οσο περνουν οι μερες μου λειπει καθε ασχημη συνηθεια του.

Η μοναξια ειναι αγριο πραγμα. Το ξερω απο την θεια μου αυτο. Που μπορει να θυμωνε οταν ενιωθε οτι ο μπαμπας μου "περιοριζε" την μαμα μου καποιες φορες. Ηξερα ομως οτι πολυ συχνα στενοχωριοταν που δεν ειχε καποιον διπλα της. Δεν ηθελε να δινει αναφορα σε κανεναν. Κι ομως εδινε σε εμας. Και δεν ξερω αν συνειδητοποιησε ποτε, οτι δεν θα δεσμευοταν περισσοτερο αν επελεγε τελικα να ζησει με καποιον την ζωη της. Οχι περισσοτερο απο οσο ειχε "δεσμευτει" μαζι μας. Η μοναχικοτητα ειναι ομορφια, ειναι γαληνη, ειναι σωτηρια. Η μοναξια ομως ποναει, γδερνει, ματωνει και σπανιως σε αναπλαθει.
Αυτες τις μερες λοιπον δεν θα ηθελα να ειμαι πουθενα αλλου. Χριστουγεννα με τα πεθερικα μου, τον αδερφο του αντρα μου με την κοπελα του, οπως καθε χρονο και πρωτοχρονια με την οικογενεια της αδερφης μου και τους δικους μου. Περναει ο καιρος κι εμεις δημιουργουμε σχεσεις που επενδυουμε πανω τους ο,τι αντεχει η ψυχη μας. Ο κοσμος ειναι οπως τον βλεπω μεσα απο τα δικα μου ματια. Ο καθε ανθρωπος που συναντω εχει καποιον σκοπο που βρισκεται στη ζωη μου. Ειτε φευγαλαια, ειτε για περισσοτερο διαστημα. Πιστευω πολυ στο μοιραιο. Οχι οτι δεν εχω επιλογη, αλλά κατα καποιο τροπο, αν κατι το εχω πραγματικα αναγκη, θα βρεθει "μπροστα" μου πανω απο μια φορα. Γιατι η μοιρα δεχεται να ειμαι ανωριμος, να κανω λαθη, να ειμαι αφελης. Το μονο που δεν ανεχεται ειναι την αχαριστια. Να μην υποτιμησω αυτο που ειναι μπροστα μου. Μπορει να ειμαι 1846 χρονια με τον συντροφο μου. Να μην αφησω την μιζερια να νικησει τον ερωτα. Να κοιταω με αγαπη αυτον που κανει τη ζωη μου πιο πολυτιμη. Ειτε αυτος ειναι ο συντροφος μου, ειτε ενας γονιος, ειτε αδερφος, ειτε φιλος, ειτε κατοικιδιο.



Αγιε μου Βασιλη, εκτος απο το ταμπλετ που σου ζητησα, μη με αφησεις να ζω χωρις παθος. Μη με αφησεις ποτε να παραιτηθω, να απελπιστω. Ολα αυτα που βλεπουμε στις ταινιες φυσικα και υπαρχουν. Εσυ που πετας με το ελκυθρο πιο ψηλα απο ολους μας το ξερεις καλα...




Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

μαγικη προσευχη

Σημερα θα ορκιζομουν οτι ξεκινησε η μερα μου με πολυ καλη διαθεση και τωρα νιωθω απλα αδεια. Ενταξει, αν εισαι αρσενικος εσυ που διαβαζεις μη δωσεις πολυ σημασια. Δεν εγινε κατι. Κι αντιθετως ειχα στιγμες μεσα στην μερα μου που θα μπορουσα να πιαστω και να ειμαι πολυ καλα.
Υποθετω οτι φταιει που περιμενω περιοδο και ειμαι λιγακι ακατανοητα απαισιοδοξη τετοιες μερες.
Ευτυχως ειναι Παρασκευη. Κι εκτος απο το Σαββατο το πρωι που θα παω με την αδερφη μου και την μικρη στο κεντρο, ολο το υπολοιπο Σ-Κ εχω σκοπο να μεινω μεσα, να μαγειρεψω, να στολισω μικρα σημεια, να κανω ζεστες σουπιτσες για τα βραδια και να δω μια ωραια ταινια.

Το μεσημερι πηγα μεχρι τα δικαστηρια στο κεντρο για μια δουλεια. Ενα μικρο καφε στην Φραγκων ειχε φωτακια και σκεφτηκα οτι αν δεν δουλευα το απογευμα θα κερνουσα ενα καφεδακι στη μαμα μου. Εχει αλλο παλμο το κεντρο. Εξακολουθω να δηλωνω οτι δεν θα μπορουσα να το ζω καθημερινα, αλλα τις φορες που το επισκεπτομαι κραταει την γοητεια του και με διαπερναει καθε φορα το αρωμα και ο χαρακτηρας της πολης μου.
Ειδα οτι δεν εχουν στολισει φετος την Αριστοτελους. Μονο ενα καρουζελ και καποια αλλα παιχνιδια εμειναν στην πλατεια κατω. Ο Μπουταρης ειπε οτι θα επενδυσει σε αυτο που θα γινει μεσα στην εκθεση φετος κι αν θελουν οι Θεσσαλονικεις στολισμενο κεντρο, ας στολισει ο καθενας το μαγαζι του. Τον Μπουταρη απο μια ομιλια στο TEDx τον αγαπησα. Νομιζω ομως δεν ηταν τοσο πετυχημενο αυτο που ειπε. Εγω παντως θα κανω αυτο που ειπε. Θα στολισω και το μαγαζι μου και λιγα περισσοτερα φωτακια στο σπιτι. Με μαγευουν τα φωτακια.
Ηθελα να πιω ενα καφεδακι στο κεντρο. Αυτο νομιζω με χαλασε. Οτι επρεπε να επιστρεψω ενω η καρδια μου ηθελε να μεινει κι αλλο. Ολοκληρη γυναικα εισαι βρε Κατερινα, θα μου πεις. Τι ναζια ειναι αυτα. Στο λεω ομως. Αυτο με πειραξε.
Πρεπει να μαθω μια μαγικη προσευχη να πιανει οταν θελω κατι πολυ. Ξερεις καμια; Ισως να ξερεις το Ισμηνελι μου που κανει παρεα με μαγους και ξωτικα.
Η αδερφη μου ανυπομονει αυριο να παμε στα μαγαζια, εγω να πιω εναν ζεστο χριστουγεννιατικο
καπουτσινο σε ενα στολισμενο καφε του κεντρου και η Ισμηνη να ανεβει στο καρουζελ.... κι ας μην το ξερει ακομη...

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

λιγο λιγο στολιζουμε (advent calendar και δεντρακι)

Πηγαμε το Σαββατο Σερρες και γυρισαμε το βραδυ με την μικρη μας. Παιδευτηκαμε να ζεστανουμε το σπιτι, μια και ηταν το πρωτο τσουχτερο κρυο και μεχρι πριν, δεν αναβαμε πολυ την σομπα. Επιτελους ομως. Στο σπιτι και οι τρεις μας, δεν ελειπε κανεις. Η οικογενεια μου και το Φλαππακι μας. Το βραδυ του Σαββατου ηταν απο τα πιο γλυκα. Και μονο για την αισθηση οτι ειμαστε ολοι στο σπιτι μας.
Την Κυριακη το πρωι πηγαμε στο παρτυ της γλυκιας Ισιδωρας. Παιξαμε, χοροπηδηξαμε με το καταπληκτικο Νικο απο τα ανεμοσκορπισματα και γυρισαμε σπιτι ψοφιες. Το μπαρμπαδελακι μου κοιμηθηκε εξαντλημενο απο την καλοπεραση κι εγω κατεβηκα να αναψω την σομπα να καταφερω να κανω το 15.8 που εδειχνε το θερμομετρο, τουλαχιστον 20.0 βαθμους . Τα καταφερα κι οταν ξυπνησε η μικρη ειχε σχεδον 21 βαθμους κατω. Βαλαμε "Τα χριστουγεννα του ασχημοπαπου" και φαγαμε τοστακι κι ενα αυγο βραστο , για πρωτη φορα σε αυγοθηκη, μισοκαθαρισμενο. Μας ενθουσιασε ο νεος τροπος.....αν και δεν υποσχομαι οτι δεν θα τρωμε και τσοφλια μεχρι να μεγαλωσουμε λιγο ακομη.

Το απιθανο advent calendar που μας εκανε η αδερφη μου ενθουσιασε την μικρη. Στολισμος με βαμμενα κλαδακια και στολιδια απο χαρτονια πλαστικοποιημενα και το ημερολογιο αντιστροφης μετρησης απο μικρα κονσερβοκουτια της γατουλας που προσεχει η αδερφη μου.












Χθες στησαμε και το δεντρακι μας. Νομιζα οτι δεν θα χωραει ολοκληρο, αλλα τελικα ειναι αρκετα μικρο και με λιγο διπλωμα των φυλλων προς τα εξω, μια χαρα το βολεψαμε.  Πηρε τη θεση της Φλαππυς, αλλα βαλαμε την μαξιλαρα της πιο κοντα στην σομπα και δεν εδειξε να την χαλαει καθολου.Η Ισμηνη επιασε δουλεια! Η νονα της εδειχνε πως να βαζει τα γατζακια στις μπαλες και τα κρεμουσε στα κλαδακια συμμετεχοντας ετσι στην ολη διαδικασια.
Εβαλα και χριστουγεννιατικα τραγουδια να ακουγονται κι εβγαζα φωτογραφιες. Εγω δεν εβαλα ουτε μια μπαλα :)

Το βραδυ, μετα τα συμμαζεματα, τα μπανιαρισματα και τα χριστουγεννιατικα παραμυθια, καθισα στον καναπε και απολαμβανα αυτο το θεαμα.
Απο περσι που βαλαμε την σομπα, μπορει να "στριμωχτηκαμε" λιγακι σ'αυτο το καθιστικο, αλλά τελικα ειναι το αγαπημενο μερος μου στο σπιτι. Αν εξαφανιστουν κι εκεινα τα ραφια που εμειναν απο την εποχη που ηταν γραφειο του Δ (πειτε του κι εσεις να τα μαζεψει πλιιιζ ) και παει απεναντι ο παγκος με την τηλεοραση, θα γινει ακομη πιο κουκλιστικο.

Απο χθες 01 Δεκεμβριου η Ισμηνουλα καθε πρωι ανοιγει ενα κουτακι στο δωματιο της.....
....βρισκει ενα διπλωμενο χαρτακι με μια χρωματιστη ζωγραφια και στοχος μας ειναι ....
να κατεβουμε στο καθιστικο και να ψαξουμε τα δεματα να βρουμε που ειναι αυτο που πετυχαμε στο χαρτακι.... Να το το πρασινο αστερακι!
Ενα μικρο βιβλιο με αυτοκολλητα, στρασακια και μπογιες για να διακοσμησουμε τα σκυλακια του τετραδιου :) Μεχρι τα χριστουγεννα, χαρη στη νονα μας, η μικρη μου θα εχει μια γλυκια αναμονη καθε πρωι. Σημερα ετυχε μια κουπα με τον Αγιο Βασιλη :) Μικρα δωρακια τοσο πελωρια στα ματια των παιδιων.
Εμεινε να στολισω τις εξωπορτες και τα καγκελα εξω. Οχι πολλα πραγματα, εναν φωτοσωληνα που δεν θυμαμαι που στο καλο τον εχω βαλει και δυο μικροι στολισμοι στις πορτες.

Δεκεμβρης λοιπον. Δυσκολοι καιροι για θερμανση, μα αν δεν νιωσεις και λιγακι το κρυο, αν δεν χουχουλιασεις μεσα στο σπιτι χαζευοντας την ομιχλη εξω, αν δεν παγωσουν τα δαχτυλα προσπαθωντας να καθαρισεις το παρμπριζ απο τον παγο τα πρωινα κι αν δεν αγκαλιασεις την ζεστη κουπα με τον καφε μεχρι να ζεσταθει το γραφειο, δεν εχει γλυκα ο χειμωνας.

Εναν μαγικο Δεκεμβρη ευχομαι σε ολους. Φετος ας μην κρινουμε αυτους που καθε τετοια εποχη θυμουνται να βοηθανε τους συνανθρωπους τους με οποιον τροπο. Ας γινουμε σαν αυτους για αρχη και μακαρι η δραση μας να κρατησει ολο το 2014.

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

στιγμες

Στο backround εχω μουσικη επενδυση. Πολυ συχνα συμβαινει αυτο στη ζωη μου, ποσο μαλλον οταν πλησιαζουν χριστουγεννα. Ηθελα να παραγγειλω ενα αυτοκολλητο διακοσμητικο χριστουγεννιατικο και εγραφε οτι η παραλαβη γινεται σε τουλαχιστον 20 μερες. Δηλαδη οταν θα περασουν τα χριστουγεννα; Δε βαριεσαι, ο καθενας στον κοσμο του.
Αυριο θα παω να παρω την μικρη μου απο Σερρες. Μου ελειψε τοσο πολυ. Αλλά δυσκολευομαι να καταλληξω. Περισσοτερο μου ελειψε ή απολαυσα τις μερες χωρις τις μαμαδιστικες υποχρεωσεις; Δεν δινω απαντηση για να μην αδικισω ουτε εμενα, ουτε εκεινη. Θα επιστρεψει αυριο σπιτι μας και θα στολισουμε μαζι το δεντρο μας την Κυριακη.
Απο Κυριακη μπαινουμε σε εντελως christmas mood ολη η οικογενεια. Θα ανοιγει καθε μερα ενα μικρο δωρακι η μικρη μας (αμερικανιες, αλλα μ'αρεσουν πολυ επειδη βρισκουν τροπους να ριχνουν χρυσοσκονη στα παιδικα μυαλουδακια). Τις εφτιαξε η νονα της το ομορφοτερο χριστουγεννιατικο ημερολογιο που εχω δει!! Και δεν εχει ολοκληρωθει ακομη εντελως. Μενουν καποιες λεπτομεριες στο δωματιο της μικρης. Απο εκει θα αρχιζει η μαγεια, θα ανοιγει κουτακια και μετα θα τρεχει κατω να βρει το δωρακι της.



Ο χωρος στο καθιστικο μας ειναι πολυ περιορισμενος. Δεντρακι δεν χωραει. Εχω αποφασισει ομως να μην χανει τιποτα η μικρη επειδη βαριεμαι εγω να ασχοληθω. Η μικρη θα πρεπει να εχει το δικο της χριστουγεννιατικο δεντρο. Ετσι, αγορασα ενα μικρο 1μιση μετρο, θα του ανοιξω τα κλαδια και θα γινει "μισο" δεντρο που θα κρεμαστει σε καποιον τοιχο. Θα ανοιξω τις χριστουγεννιατικες μπαλες μας και θα βαλει οσες θελει οπου θελει. Θα το στολισει οπως ακριβως της αρεσει και μετα θα του βαλουμε και φωτακια.
Εξω στην εξωπορτα, σκεφτομαι να βαλω κρεμασμενες χριστουγεννιατικες μπαλες σαν τσαμπι. Δεν ειμαι σιγουρη ακομη. (περσι ειχα αυτο και αυτο στην πανω και κατω πορτα). Ηθελα κι αυτο το χριστουγεννιατικο αυτοκολλητο που ερωτευτηκα αλλα δεν με βλεπω να το παραγγελνω.

Μολις ακουσα ενα υπεροχο νεο για εναν ανθρωπο που αγαπω πολυ. Και ξερεις πως συμβαινουν αυτα. Οπως πανε τα ασχημα απανωτα, ετσι πανε και τα καλα. Κι αυτο ειναι το πρωτο τοσο ευχαριστο νεο που ακουσα εδω και πολυ καιρο!!!! Ετοιμασου λοιπον, εχουμε ανοδο!



Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

γιορταζω και περιμενω δωρακι....μη μου το αρνηθεις...

Βαζω κι εδω την φωτογραφια που εβαλα και στο facebook σημερα. Ειναι κατι για να κεραστεις και να κανεις μια ομορφη ευχη για μενα. Γιορταζω σημερα και νιωθω πολυ χαρουμενη. Επεστρεψε ο Δ μετα απο 2 εβδομαδες και ειναι μεγαλη υποθεση να εχεις ανθρωπους που αγαπας και σε αγαπουν κοντα σου. Αυτοι οι ανθρωποι κανουν τη ζωη μου μαγικη. Οι γονεις μου, η οικογενεια της αδερφης μου, τα πεθερικα μου, οι πολυτιμοι φιλοι μου και πανω απο ολα η δικη μου οικογενεια. Μεγαλωνω και γινομαι ολο και πιο ευσυγκινητη. Δακρυζω απο χαρα που ειναι γεματη αγαπη η ζωη μου. Κι ας γκρινιαζω μερικες φορες, ας θελω συνεχως το κατι παραπανω. Το κατι παραπανω με σπρωχνει να μη βαλτωσω και το εδω και τωρα και ολη η αναγνωριση της τυχης μου, με αγκαλιαζει ζεστα να ζω το παρον με χρυσοσκονη.
Ειμαι πολυ ευτυχισμενη σημερα λοιπον. Επειδη ξυπνησα με γλυκα φιλια μεσα στην αγκαλια του αντρα μου, επειδη απο το πρωι μου τηλεφωνουν συνεχεια φιλοι, με γεμιζουν ευχες διαδυκτιακα ανθρωποι που δεν με εχουν δει ποτέ, αλλά με νιωθουν γνωστη τους και στο σπιτι με περιμενει ενας υπεροχος στολισμος απο την αδερφη μου και μια υπονοια οτι μπορει να τελειωσει νωρις ο Δ απο τη δουλεια και να γιορτασουμε πριβε.

Απο σενα, περα απο την αληθινη ευχη σου θελω κι αλλο δωρακι. Μια φωτογραφια. Μια φωτογραφια που ειδες στο ιντερνετ και σου αρεσε πολυ. Μια φωτογραφια που θεωρεις οτι θα ομορφυνει την μερα μου, ειτε την εβγαλες εσυ, ειτε την βρηκες . Περιμενω να με βοηθησεις πασπαλιζοντας κι εσυ την μερα μου με μαγικη χρυσοσκονη!
Πριν φυγεις παρε ενα κρουασανακι και καφεδακι απο το κολαζ που σου εφτιαξα!

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Αυτο που θελουν οι γυναικες.... και ιδιαιτερα εγω

Νατασσα Μαν. θυμασαι που λεγαμε να γραψουμε και τι μας ελκυει στους αντρες, στον αντιποδα της παλιοτερης αναρτησης; Σημερα ειδα οτι η Διονυσια εκανε μια τετοια αναρτηση, που με βρισκει πολυ συμφωνη και ειπα να γραψω κι εγω ολα αυτα τα ομορφα που με κανουν να θαυμασω και να γοητευτω απο εναν αντρα.

1. Να ειναι φιλοζωος. Και λεγοντας φιλοζωος δεν εννοω να εχει κατοικιδιο. Ειδικα αν εχει κατοικιδιο ρατσας, θα δυσκολευτω ακομη περισσοτερο να τον συμπαθησω. Φιλοζωο εννοω αυτον που αγαπαει τα ζωα. Ειναι πολυ γοητευτικο να δω εναν αντρα να φροντιζει ενα πληγωμενο αδεσποτο γατακι για παραδειγμα, να το χαιδευει, να το ταιζει κτλ Νομιζω ενας ανρθωπος που ειναι τοσο τρυφερος με τα ζωα, θα ειναι και υπεροχος μπαμπας. Κατι που με τρελλαινει εμενα προσωπικα.

2. Να ειναι χουβαρδας (και πιες κυριε Σκουντρη). Μου αρεσει να ξοδευει ο αντρας. Τα λεφτα τα δουλευουμε για να τα ζουμε και την αποταμιευση την δεχομαι ευχαριστως αν ειναι να μου κανει δωρο ενα ταξιδι :) Μου αρεσουν πολυ τα δωρα. Δεν ειναι αναγκη να ειναι κατι ακριβο. Ο αντρας που θα μου κανει συχνα δωρακια παιρνει εξτρα ποντους....ψεματα να πω;

3. Να ειναι υπευθυνος και συνεπης. Ποσο γοητευτικο ειναι να νιωθεις οτι μπορεις να στηριχτεις πανω σε εναν υπευθυνο αντρα. Να λεει ασπρο και να εννοει ασπρο. Να εχει βαρος ο λογος του. Χωρις αυτο να ειναι δεσμευτικο να μην μπορει ποτε να αλλαξει γνωμη ο ανθρωπος. Αλλο αλλαζω γνωμη εκτοτε κι άλλο, ζητημα να πεσω και μια φορα μεσα και να γινει αυτο που λεω.

4. Να εχει χιουμορ. Ο αντρας που με κανει να γελαω εχει κερδισει ηδη το πιο απλο. Να θελω να βρισκομαι συχνα μαζι του. Το χιουμορ εξαλλου, οπως ειπε και η Διονυσια, δηλωνει ευφυια. Αντιστεκεσαι σε κατι τετοιο;;

5. Ο ευδιαθετος αντρας. Φυσικα και καποιες μερες εχουμε τις μαυρες μας, δεν μπορει να ειναι ολα παντα ροδινα. Αλλα διαφερει απο το να ψαχνεις να πετυχεις μερα να εχει καλη διαθεση. Δεν μπορω τους αντρες που πρεπει να τους πετυχεις στα κεφια τους για να τους πεις κατι. Και φαντασου ποσο δυσκολη γινεται η ζωη με εναν τετοιο αντρα, οταν εχει σπανια τα κεφια του :) Τι πιο ομορφο να σε καλημεριζει το πρωι ενας προσχαρος ανθρωπος.

6. Ο αυτοδημιουργητος. Οταν γνωριζω οτι δεν βρηκε κανενα γραφειακι ετοιμο απο τους γονεις του (οπως εγω για παραδειγμα), αλλα ο,τι εχει καταφερει, το εχει καταφερει μονος του, ε ειναι κατι που με κανει να τον θαυμασω ακομη περισσοτερο. Βεβαια δεν μπορω τους εργασιομανεις. Εχουμε ταυτισει το να ειναι καποιος σωστος στη δουλεια του, με το ποσες ωρες περισσοτερο θα μεινει εκει. Μεγα λαθος. Η δουλεια ειναι δουλεια κι αν κλεβει χρονο απο την προσωπικη σου ζωη, ειναι επειδη καπου πασχεις εκει....για κοιταξε το λιγακι . (δεν μιλαω για αναγκαιες υπερωριες, μιλαω για τους εργασιομανεις που δεν ξεκολλανε απο τα γραφεια τους, ακομη κι αν αυτο επιτρεπεται απο τυχον ανωτερους τους)

7. ο Καλοντυμενος. Μου αρεσει ο αντρας με καζουαλ ντυσιμο. Ενας τυπος στυλ massimo duty ή με λινες παντελονες και λινα πουκαμισα το καλοκαιρι. Μου αρεσει ο αντρας που εμπιστευεται το γουστο της γυναικας του. Δεν εχω πει ΠΟΤΕ στον Δημητρη τι να φορεσει. Ποτε, ποτε!! Αλλα θα μου αρεσε να ηταν λιγακι πιο ανετος με καποια στυλ ντυσιματος. Βλεπω κατι υπεροχα ρουχαλακια και δεν του τα παιρνω επειδη ξερω οτι δεν θα τα φορεσει.

8. ο καλογυναικας. Ειναι κατηγορια αντρων. Τους διακρινεις εξω που συχνα εχουν το χερι πισω απο την πλατη της συντροφου τους, ή την εχουν αγκαλια. Ο αντρας που θα ζητησει σε μια γυναικα να χορεψουν, που θα της κανει δωρα, που θα ασχοληθει να κανει την βραδια της ή την ζωη της πιο ενδιαφερον. Με λιγα λογια ο αντρας που αγαπαει την γυναικα κι απολαμβανει να της το δειχνει. Αυτοι που δεν τα καταφερνουν σε αυτο, εχουν βαφτισει αυτους που το καταφερνουν "οι μαλακες που κανουν ολα τα χατηρια στις γυναικες".

9. ο σεφ. Μπορει η κουζινα να ειναι μετα σαν την Χιροσιμα. Αλλα ειναι απιστευτα σεξυ ενας αντρας με ποδια κουζινας πισω απο τηγανια και κατσαρολες. Βιτσια ειναι αυτα, τι να πω! Ασε που συνηθως ειναι καλυτεροι στο μαγειρεμα απο τις γυναικες. Ο Δ μου κανει πεντανοστιμα φαγητα. Εγω...χμμμ ε, στα αυγα και στα μακαρονια ειμαι πολυ καλη ;)

10. ο απελευθερομενος. Να βγαινω εγω με τους φιλους μου, εκεινος με τους δικους του. Να απολαμβανουμε την ζωη μαζι και να σεβομαστε τις στιγμες που εχει ο καθενας μας αναγκη για προσωπικες ανασες. Να εχει ενδιαφεροντα. Να μην κρινεται η αποψη του απο το τι θα πουν οι φιλοι του κι ακομη χειροτερα, απο το τι θα πουν οι γονεις του. Διευκρινιζω ξανα, οτι ειναι πολυ ομορφο να ακουμε τι μας λενε και οι γονεις και οι φιλοι. Αλλα φιλτραροντας να καταλληγουμε σε μια προσωπικη μας αποψη που ενδεχεται να διαφερει εντελως απο των οικειων μας.


Αν ειχα λιγο χρονο ακομη, θα σκεφτομουν κανα-δυο ακομη και παλι θα εκανα ζαβολια. Πρεπει να φυγω ομως. Ειμαι ξενυχτισμενη και με περιμενει ενα δυσκολο απογευμα. Οποιος θελει παιρνει πασα και παιζει. Ή απλα μπορειτε να μου αναπτυξετε τις σκεψεις σας στα σχολια. I'll be waiting...



Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

αποχαιρετωντας μια ομορφη Τεταρτη

Μολις τελειωσε μια δυσκολη μερα στη δουλεια. Νιωθω πολυ κουρασμενη αλλα καθομαι και χαζευω στο ιντερνετ, επειδη στο σπιτι δεν με περιμενει κανεις σημερα. Αλλες μερες, αν αργησω στη δουλεια, φευγω με το αγχος οτι θα εχει γινει γκρινιαρα η μικρη μου, επειδη ειναι η ωρα για υπνο κι εγω καθυστερησα για τα παραμυθια μας. Σημερα κανεις δεν θα γκρινιαξει αν αργησω. Χαζευω απλωστρες, επειδη το περσινο ονειρο για ενα στεγνωτηριο εκανε φτερα. Μια δευτερη απλωστρα ειναι απαραιτητη για να μη μαζευονται βουνο τα απλυτα. Χαζευω και για το δωρο του Αη Βασιλη που θα ζητησω. Καλα θα κανει να κανει οικονομιες ο Αη Βασιλης, επειδη φετος ημουν εξαιρετικο κοριτσι κι αξιζω ενα πολυ καλο δωρο.
Ηταν να ερθουν δυο φιλες σπιτι, αλλα αναβληθηκε γι'αυριο το σουαρε. Θα δω το Haway 5-0 και μετα νανι νωρις.
Η Τεταρτη μου φαινεται παντα απροσωπη μερα. Καποιοι μισουν την Δευτερα και τη Τριτη , καποιοι αγαπουν την Πεπμπτη και την Παρασκευη, τα Σαββατοκυριακα οι περισσοτεροι τα λατρευουν, μα για την Τεταρτη δεν εχω ακουσει κανενα συναισθημα. Καθεται στη μεση της εβδομαδας ετσι, απλα για να μπαλαντζαρει τη διαθεση μας.
Εχει βαλει ηδη το παλτο της η Τεταρτη μου κι ετοιμαζεται να με αποχαιρετησει σιγα σιγα. Κι εγω για πρωτη φορα θα την αγκαλιασω και θα της ψιθυρισω "χαρηκα πολυ που σε εζησα, θα σε περιμενω σε μια βδομαδα" και θα κοιμηθουμε και οι δυο με χαμογελο το βραδυ. Εκεινη επειδη με ακουμπησε κι εγω επειδη κερδισα αλλη μια μερα, την εβαλα στις αγαπημενες μου.

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

τι δεν αντεχω σε εναν αντρα....μπλογκοπαιχνιδο

Πρωι πρωι ετυχε παλι μια αναποδια στο γραφειο, αλλα ευτυχως το διορθωσαμε γρηγορα και ολα καλα τωρα. Ενα παιχνιδακι θα ηταν ο,τι πρεπει τωρα για να ξεχαστουμε και να ξεκινησει τσαχπινικα η εβδομαδα. Με καλεσε η ομορφη Διονυσια και πολυ την ευχαριστω. Τα εγραψε τοσο πετυχημενα στην δικη της αναρτηση που δεν ξερω τι να προσθεσω. Αλλά θα κανω την προσπαθεια μου. Αντιγραφω λοιπον τους κανονες

Κανόνες
-Γράφουμε τα 10 πράγματα που αν κάποιος άντρας έκανε δε θα τον βάζαμε ποτέ στη ζωή μας
- Καλούμε 10 φίλες να μοιραστούν το δικό τους Down (thumbs down)
- Μεταφέρουμε το παιχνίδι με την εικόνα του
- Αναφέρουμε ποιος μας έδωσε πάσα.

Αρχιζω αντιδραστικα επειδη δεν μου αρεσε η φωτογραφια του παιχνιδιου :) Μπορειτε να την δειτε εδω . Μου αρεσουν πολυ οι αντρες που κανουν δουλειες στο σπιτι. Αλλα δεν καταλαβαινω το point αυτης της φωτογραφιας. Ελπιζω να μην πειραζει η ζαβολια που εκανα στους κανονες.

Κι αρχιζω

1. Ο ψευτης αντρας. Δεν ξερω αν χρειαζεται να διευκρινησω κατι σ'αυτην την κατηγορια. Δεν μπορω τα ψεματα γενικα. Τοσο που μερικες φορες πλησιαζω την αντιθετη ακροτητα. Να δινω αναφορα για ολα. Ακομη και για οσα δεν ειναι αναγκη να γνωριζει ο αλλος. Ο Δ γνωριζει ολη μου την προσωπικη ζωη πριν τον γνωρισω. Νομιζω δεν ξεχασα ουτε ενα κομμα στις περιγραφες μου :)

 2. ο μισογυνης ...πως αλλιως λεγεται αυτος που εξεπιτουτου δυσκολευει τη ζωη της γυναικας που εχει διπλα του. Που δεν της συμπεριφερεται σαν ξεχωριστη. Που δεν της κανει δωρα. Και μη μου πει κανεις για κριση, γιατι το να παιρνεις ενα λουλουδι στην γυναικα σου δεν κοστιζει, ετσι; Οχι σε γιορτες...καθε μηνα θα επρεπε!

3. ο ασυνεπης ειναι απιστευτα απογοητευτικο να μην ειναι συνεπης ο αντρας που εχεις διπλα σου. Ασυνεπης στον λογο και στις πραξεις του. Ενταξει, μια φορα θα τυχει και θα πεσεις εξω βρε αδερφε. Οταν ομως κατανταει να γινει μονιμο, ειναι πολυ δυσκολο να ζεις με καποιον που δεν δινεις καμια βαση στον λογο του.

 4. φανατικος οπαδος Βλεπω αντρες να παθιαζονται με διαφορα αθληματα. Δεν εννοω να παρακολουθουν απλως καποιες φορες αθλητικα. Εννοω αυτους που παρακολουθουνε ΠΑΝΤΑ τα αθλητικα, ακουνε αθλητικο ραδιοφωνο, αγοραζουν αφρολουτρο και χαρτι υγειας της ομαδας τους και μιλανε οπου σταθουν και οπου βρεθουν για αθλητικα. Με τιποτα λεμε.

5. οι ψευτομαγκες που ο ανδρισμος τους στηριζεται στο οτι δεν κανουν δουλειες στο σπιτι, δεν φορανε ροζ και μωβ και αεριζονται και ρευονται ολη μερα. Οκ, θα γινω λεσβια αν αυτοι ειναι οι "αληθινοι" αντρες. Τυλιξτε μου εναν μη αντρα παρακαλω.

 6. ο μυστηριος (αντιγραφω ακριβως ο,τι εγραψε η Διονυσια, δεν υπαρχει περιπτωση να το διατυπωσω καλυτερα μονη μου)
Ο "μυστήριος". Είναι ο τύπος που χωρίς μισόλογα και υπονοούμενα δε μπορεί να κάνει κουβέντα (διευκρινίζω ότι δεν αναφέρομαι στην αρχική φάση ενός φλερτ -στην οποία τα παραπάνω είναι από γοητευτικά έως και απαραίτητο συστατικό-, αλλά στις περιπτώσεις που αυτή είναι η κυρίαρχη τάση του ατόμου να σχετίζεται με τους άλλους). Πρέπει πάντα να υπάρχει κάτι ασαφές γύρω από το άτομό του, το παρελθόν του, το πρόγραμμά του, το πώς σε βλέπει - για να βάζεις κι εσύ το μυαλό σου να δουλεύει, να κάνει σενάρια και υποθέσεις, να δίνει ερμηνείες για το τι θέλει να πει ο "ποιητής". Συνήθως, τέτοιοι άντρες είναι πουκάμισα αδειανά - για να μην αναφέρω πως πια δεν είμαι έφηβη, για να εντυπωσιάζομαι όταν κάποιος είναι ανίκανος να πάρει την ευθύνη να δηλώσει κάτι ξεκάθαρα. Η ζωή είναι μικρή, για να την περνάω στην ... αποκρυπτογράφηση!  
..να συμπληρωσω μονο, οτι εμενα ουτε στην περιοδο του φλερτ με γοητευει το μυστηριο πλεον

7. ο απαισιοδοξος και ανευθυνος ποσο να αντεξεις με εναν αντρα που νιωθει οτι βουλιαζει συνεχεια. Ε πιασε πατο να τελειωνουμε να εχουμε ανοδο μετα. Αυτοι οι αντρες που γκρινιαζουν συνεχως και τους φταινε παντα οι αλλοι. Καμια παραδοχη για προσωπικες ευθυνες.

8. ο αντρας της οικογενειας... οχι της δικιας μας οικογενειας...της αλλης, της μαμας του και του μπαμπα του. Αυτο ισως να ειναι δικια μου παραξενια. Ο αντρας μ'αρεσει να εχει την γυναικα του κορωνα στο κεφαλι του. Με γοητευουν πολυ οι αντρες που εκπεμπουν αγαπη για την γυναικα τους. Το Οιδιποδειο δεν το αντεχω.

9. ο αδικος δεν μπορω τους αδικους ανθρωπους γενικα. Αυτους που δεν εκτιμουν, που ποτε δεν παραδεχονται, που δεν ζητουν ειλικρινη συγγνωμη. Ποσο μαλλον σε συντροφο.

10. ....... πως λενε τον αντρα που βλεπει παντου συνωμοσιες, που παντα νιωθει οτι πας να τον ξεγελασεις, που προσπαθει να καταλαβει τι κρυβεται πισω απο τα λογια σου; Αυτος που αρνειται να χαλαρωσει και να σε εμπιστευτει. Οχι, δεν νομιζω οτι τετοιοι αντρες ειναι που εχουν εξαπατηθει απο καποια και μετα προσεχουν διπλά. Πιστευω οτι ειναι ετσι μεγαλωμενοι.
11. ο μονιμως λιγωμενος-πεινασμενος που το μυαλο του ειναι συνεχεια σ'αυτο το κατι που εχουμε αναμεσα απο τα ποδια μας και σερνει καραβι. Και το χειροτερο, φαινεται στο βλεμμα του ακομη κι οταν σου λεει καλημερα αν τον πετυχεις στον φουρνο. Που παει σε μπατσελορ φιλου και τριβεται με περισσοτερες γκομενες απο τον μελλοντα γαμπρο

 (παλι εκλεψα...ε αυτο το ενδεκατο μου ηρθε τελευταια στιγμη)

ουφ, δυσκολο ηταν τελικα. Αλλα πρεπει να σημειωσω κατι σημαντικο. Αυτα ειναι τα χαρακτηριστικα που σκεφτηκα οτι με ενοχλουν πολυ σε εναν αντρα. Μεγαλη κουβεντα το δεν θα τον εβαζα ποτε στην ζωη μου. Σε καποιες γραμμες παραπανω διακρινω και τον αντρα μου μεσα :) Κι εξακολουθω να τον θελω στη ζωη μου :)

Δεν θα καλεσω προσωπικα κανεναν, οποιος ενδιαφερεται μπορει να παρει πασα και να παιξει. Καλη εβδομαδα σε ολους σας...

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

χριστουγεννιατικα καδρακια

Ειλικρινα δεν ξερω ποσα επαγγελματα θα μπορουσε να κανει η αδερφη μου. Και ειμαι σιγουρη οτι σε ολα θα ηταν πολυ πετυχημενη. Καθε χρονο κανει διαφορα καλουδια για χριστουγεννιατικα παζαρια για να βοηθησει τα ζωακια που τοσο αγαπαει. Ειχε κανει και πολυ ομορφα στεφανια για την εξωπορτα, μας ειχε κανει κι εμας ενα δωρο.

Φετος εκανε χριστουγεννιατικα καδρακια. Τα ζηλεψα μολις τα ειδα!!! Κι αυτα για να βοηθησει τα αδεσποτα ζωακια. Αν σας αρεσει καποιο πειτε μου,  οσα περισσοτερα χρηματα μαζευτουνε τοσο πιο πολλα ζωακια θα σωθουνε!!








Εχει κανει και κατι ομορφα σκουφακια με νηματα, μικρα για στολιδια δεντρου, με χρυσοσκομη πανω. Ειναι απιθανη σου λεω! Αν τα βγαλει φωτογραφια θα στα δειξω κι εκεινα.
Το Σαββατο θα ερθει να στολισουμε μαζι το δωματιο της Ισμηνουλας. Νομιζω ειναι απο τα πιο τυχερα παιδακια στον κοσμο με τετοια νονα η μικρη μου!!!


Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

ισορροπωντας στην αρχη της εβδομαδας

Μια συγκρατημενη αισιοδοξια αδειαζω στα σεντονια μου καθε πρωι. Μη με ρωτησεις τι την συγκρατει, εχω φαει το σπιτι ολο και δεν βρισκω την αιτια. Ημουν σιγουρη οτι την ειχα αφησει στην αποθηκουλα, πανω στο πλυντηριο, πισω απο το ξυδι που βαζω σε καθε πλυση. Μα δεν την βρηκα ουτε εκει. Να δεις που θα την εβαλα μαζι με τα ασπρορουχα προχθες και το απορρυπαντικο την περασε για λεκε και την σκοτωσε.
Την ωρα που εψαχνα αυτο το μαραφετι που "καθαριζει" τα ρουχα απο τα κομπακια που γινονται στην πλεξη, υποσχεθηκα να βαλω μια ταξη και να πεταξω ο,τι αχρηστο εχω μαζεψει. Ξεραμενες βαφες παππουτσιων, γαντια σκοροφαγωμενα, ομπρελες σπασμενες, μουχλιασμενες σκεψεις, μπαγιατικα ονειρα. Θα ακουμπησω τις τσαλακωμενες μου πεποιθησεις διπλα στην πρεσα και θα ζητησω απο την Αλμα να τις πατησει ενα χερακι μεθαυριο. Θα ανοιξω τις μπαλκονοπορτες και θα σταθω εξω με στραμμενο το κεφαλι προς τα πανω και κλειστα τα ματια να φωτοσυνθεσω τα νιατα μου.



Ειναι μερες που εχω κανει χρηση, σε ενεσιμη μορφη, την αρχη των φετινων χριστουγεννων κι εχω αρχισει να την απορροφω ευχαριστα. Φωτακια στο μυαλο, κανελα στα ρουθουνια μου και ονειρα με χρυσοσκονη και κοκκινο σκουφο με ασπρη φουντα....

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

σκεψεις, λιστες...

Σε μια εβδομαδα θα ταξιδεψει ο Δ στην ομορφη Κωνσταντινουπολη για 14 μερες. Σε δυο εβδομαδες ειναι το μνημοσυνο της θειας μου. Εκεινο το Σαββατοκυριακο ηθελα να παω Λαρισσα με την μικρη μου, στην Τζενη. Και να σου πω την αληθεια, αν δεν ενιωθα οτι με χρειαζεται διπλα της η μαμα μου, θα πηγαινα. Δεν με νοιαζουν τα μνημοσυνα. Η θεια μου ξερει καλα τι ηταν για μενα κι εγω ξερω καλα ποσο με λατρευε.Τελεία.
  Περασα ενα ομορφο Σαββατοκυριακο. Ειδα τις φιλες μου για κρασακι και τα λεγαμε για πανω απο εξι ωρες.  Περασα και χρονο με τον Δ. Πηγαμε για καφεδακι σε παιδοτοπο την Κυριακη, το βραδυ για άλλο καφεδακι σε φιλους και μετα το μπανιαρισμα, τα παραμυθια και τον υπνο της μικρης καθισαμε οι δυο μας. Πηρα αγκαλια τα καστανα Πηλιου που ειχαμε παρει απο την λαικη και βλεπαμε ενα ντοκιμαντερ στο National Geographic για το ποσο μοιαζουν οι σεξουαιλκες μας συμπεριφορες με αυτες των πιθηκων και χιμπατζιδων. Πολυ εντυπωσιακο! 
Ειδαμε και για εναν πλανητη σχεδον στο μεγεθος της γης, σε σωστη αποσταση απο εναν "ηλιο" που τηρει τις προυποθεσεις για να υπαρχει ζωη στον πλανητη. Απεχει 1200 ετη φωτος ομως και μαλλον θα αργησουμε πολυ να σιγουρευτουμε.
Αυτο το Σαββατοκυριακο ειχα αναγκη να ηταν τριημερο. Χθες ενιωσα τετοια ηρεμια στον καναπε, εκει αγκαλια με τα καστανα μου, διπλα στον Δ... Σκεφτομουν τι καλα θα ηταν να μην δουλευα την επομενη, να μην ειχα να ξυπνησω πρωι για την Ισμηνη και την Φλαππυ.
Και τι θα εκανες βρε Κατερινα; Ποσο θα κοιμοσουν;
Θα εβλεπα ενα ωραιο θριλερ, που εχω τοοοοσο καιρο να δω και θα κοιμομουν στις 4. Θα ξυπνουσα στις 9 και αν ελειπε η μικρη και ημουν μονη με τον Δ, θα εφτιαχνα ελληνικο και τυροπιτα και θα ξυπνουσα τον Δ να φαμε πρωινο μαζι (σεναριο επιστημονικης φαντασιας για οσους μας ξερουν). Αυτο. Τοσο απλο. Μετα θα μπορουσα να εχω και την μικρη και την Φλαππυ. Να ξυπνησω σημερα στις 9 και να φαω πρωινο με τον αντρα μου. Αυτο ηθελα.

Δευτερα σημερα ξανα. Εγραψα λιστα με οσα θελω να κανω την επομενη εβδομαδα και να το βαλω στις συνηθειες μου. Θα ετοιμαζω τα ρουχα της εβδομαδας απο Κυριακη για να μην εχω να σκεφτομαι τι να φορεσω καθημερινα και στο τελος να βαζω κατι απλο και τα ιδια και τα ιδια. Εσενα σου φαινεται κουτο, αλλα εμενα με ενθουσιασε η ιδεα.
Σκεφτομουν την Αννα. Θα χαιροταν για μενα. Θα χαιρεται αυτες τις μερες αν με διαβαζει. Τη σκεφτομαι συχνα, αλλα εχω δεχτει οτι ειναι εξαιρετικα δυσκολο να χωρεσει αυτη την περιοδο στη ζωη μου.
Συνεχιζω τις λιστες μου. Εχω περιθωριο να βαλω ακομη ενα πραγμα στην λιστα μου για την επομενη εβδομαδα. Οχι πολλα καρπουζια κατω απο την ιδια μασχαλη.

Ουφ.... ποιος λεει στην Τζενη οτι παλι δεν θα καταφερω να παω Λαρισσα.....


Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

perfect day

Εφυγε ο Lou Reed. Σημερα το διαβασα. Και θυμηθηκα αυτο το τραγουδι. Και ηταν ακριβως αυτο που ειχα διαθεση να ακουσω σημερα. Και να το ακουω ολη μερα.



Περασε ενα Σαββατοκυριακο χλωμο. Μαζευτηκαμε με φιλους και οι υπολοιπες μερες περασαν οικογενειακα. Η μικρη ειδε απιστευτα πολυ τηλεοραση. Δεν ειχα και πολυ ζωντανια να ασχοληθω πιο δημιουργικα μαζι της οπως θα καταλαβες. Ημουν "κακια" μαμα αυτο το τριημερο. Εκεινη βεβαια, εχει εξισου αναγκη την αγκαλια μου και την παρουσια μου. Και ειναι τρομακτικο αυτο. Το να μην νιωθεις καλος γονιος. αλλά να εξακολουθεις να εχεις τετοια επιρροη πανω στο πλασματακι σου. Το βατραχακι μου εμαθε να ξεντυνεται και να ντυνεται μονη της. Αργουμε λιγακι, κι αν ειναι στενες οι μπλουζες δεν τα καταφερνουμε παντα, αλλα κυριως καταφερνει να ξεντυθει και να ντυθει εντελως μονη. Εχει πλακα, γιατι με πιανει στον υπνο σηνυθως. Δεν ειχα στο μυαλο μου να τη βαλω να μαθει ντυνεται μονη. Οχι επειδη δεν θα επρεπε, αλλά επειδη εγω το ειχα αμελησει. Ειχα συνηθισει τη φαση να την ντυνω εγω. Τοσο πολυ την ειχα αποδεχτει λες και θα κρατουσε για παντα. Κι εχει και μια εβδομαδα που οταν υποσχεται κατι, δεσμευεται να το τηρησει (γιατι οι υποσχεσεις πριν πηγαιναν συννεφο, αλλα στην πραξη με το ζορι να εκανε μια).
Τα βραδια διαβαζα το βιβλιο μου. Δεν ειχα διαθεση για τιποτε. Το αρνητικο ηταν οτι δεν απολαμβανα αυτη την απραξια μου. Κατι άλλο ειχα αναγκη. Ισως μια βολτα. Ουτε εγω ξερω τι ακριβως ηθελα. Το καθιστικο μου φαινοταν πολυ αβολο.
 Εκανα παλι εκεινη την ωραια βελουτε σουπα απο αρακα με ανθοτυρο και κρεμμυδακι, που ειχα κανει το καλοκαιρι, και ηταν πολυ νοστιμη. Η μικρη εφαγε 3 μικρα πιατα. Εκανα κι ενα γλυκο χθες, με πορτοκαλενιο σιμιγδαλενιο χαλβα χωρις λαδι. Ξινουτσικο αλλά μου αρεσε πολυ.
Κουτσοεβδομαδα φιλε μου. Θα περασει χωρις να το καταλαβεις. Σ'αφηνω. Ψαχνω να διαβασω για τον νευρογλωσσικο προγραμματισμο και τον Derren Brown. Το Σαββατο ο αντρας μου μας αφησε με ανοιχτο το στομα με καποιες αποκαλυψεις για θεματα που με ενδιαφερουν πολυ και δεν ηξερα οτι ασχολειται κι εκεινος. Ολα στο μυαλο ειναι ναι. Εχουμε ευθυνη για την απραγια του νου μας.

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

αναποδιες

Αυτη η εβδομαδα ηταν λιγακι αναποδη.
Κρεμοταν ενα σιδερο κατω απο την εξατμιση του αυτοκινητου και με ακουγαν απο οπου περνουσα. Μετα απο μερες πηρα την Βικυ στο συνεργειο και της λεω "Βικυ περναω και κανω σαματα, θα το φτιαξουμε;" "Φερ'το απο 'δω" μου λεει η γυναικα. Διαγνωση απο το τηλεφωνο θα κανουμε; Το πηγε ευτυχως ο μπαμπακας μου και σε λιγη ωρα ερχεται πισω. Ενα μικρο κολληματακι ηταν, μου ειπε. Ουτε χρηματα δεν μου πηραν οι ανθρωποι. Ωραια. Παει κι αυτο που με εγχωνε. Παω να παρω το μεσημερι την μικρη, στριβω απο το στενο και το πενταλ του γκαζιου πατιεται τερμα κατω. Δεν ειχα γκαζι ! Παρκαρω με τα χιλια ζορια σε μια ακρη και παω με τα ποδια στον παιδικο. Κουβαλωντας κατι σακουλες που χρειαζομουν, την τσαντουλα της μικρης, τα μπουφαν μας επειδη ειχε ζεστη και την μικρη που ηθελε να με κραταει απο το χερακι και χοροπηδουσε. Σημερα ηρθε η οδικη βοηθεια, το πηγε στο συνεργειο και με παιρνει η Βικυ...."Κατερινα, 70 € ειναι η ντιζα του γκαζιου".  Ωραια. Πριν λιγο καιρο, ουτε μηνα δεν εχει, αλλαξα συμπλεκτη κια μου ειχαν φυγει άλλα 250€. Και περσι αλλαξαμε φρενα και εξατμιση. Μου φαινεται πρεπει να αρχισω να βλεπω για κανενα καινουριο μεταχειρισμενο. Αυτο το καημενο απο το 97, ποσο ακομη να αντεξει. Απο ο,τι μου λενε, μονο εξοδα θα ειναι απο δω και περα.
Επιχειρηση ενδοεπικοινωνια. Ειχε χαλασει κι επρεπε να ειμαι συνεχεια πανω στον οροφο, να ακουω την μικρη. Νυσταζα και κοιμομουν κι εγω απο τις 10 αυτες τις μερες. Βρισκω μια της phillips. Βαρεθηκα να αλλαζω καθε εναμιση χρονο. Τουλαχιστον αυτη ελπιζω να κρατησει. Εχει κι επιπλεον λειτουργιες που βοηθουνε πολυ. Την ελαβα χθες και την δοκιμασα. Σουπερ. Καθισα επιτελους στο καθιστικο χωρις αγχος. Παει κι αυτο. Άλλα 82 ευρω (κρατας λογαριασμο ως τωρα;; Εγω οχι.)
Ερχομαι στο γραφειο κι ετοιμαζομαι να εκτυπωσω κατι που πρεπει να δωσω σε εναν πελατη. Παπαλα το εκτυπωτικο. Εκανε νερα τελευταια και τελικα κατελληξε! Ουφ. Δεν ειναι δυνατον. Πανω που μου ειχε δωσει ο Δ ενα εξωτερικο cdplayer για να βλεπω ακτινογραφιες επειδη ειχε χαλασει αυτο που ειχε ο υπολογιστης. Αλλα εξοδα για τον εκτυπωτη!
Μη σου πω οτι αρχισε να εχει προσωπικοτητα και το ξυπνητηρι στο σπιτι. Οποτε εχει διαθεση με ξυπναει τελευταια. Αυτο δεν με ανησυχει. Βρηκα ενα παρομοιο πολυ φθηνο. Ηταν κι αυτο πολυ φθηνο (2 € απο το IKEA) και κρατησε τοσα χρονια.
Ευτυχως προλαβα κι εκανα καποια ψωνια χθες απο το σουπερ μαρκετ. Με βλεπω εντελως ταπι το τριημερο. Μηπως να αρχισω παλι τα αλατια ημαλαΐων και τα συναφή; Και με ολα αυτα εγω ειμαι σαν την καλη χαρα. Ειμαστε παραξενα οντα τελικα. Αντε σ'αφηνω. Κανε μια προσευχουλα για μενα να μη με βρουνε άλλα, ενταξει; Ευχαριστω. Καλο τριημερο.

υ.γ. Αυριο στη Θεσσαλονικη ειναι αργια, του Αγιου Δημητριου ντε. Αραγε και για τις λαϊκες ισχυει; Την λαϊκη της Θερμης; Ουφ, με εβαλε σε σκεψεις η αδερφη μου.

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

σφραγιζω την ομορφη εβδομαδα με γαλλικο φουντουκι στην καινουρια μου κουπα

Τελικα εμεις οι γυναικες εχουμε ενα θεματακι με τα ψωνια. Μπορει να μην ειμαι απο τις γυναικες που αγοραζουν ρουχα και παπουτσια, αλλα τρελλαινομαι να παιρνω ειδη για το σπιτι και δωρακια. Χθες λοιπον πηγα στα Hondos, ειχα ταξει στην μικρη να παμε. Αγαπαει πολυ την Ζαΐρα, την κοπελα που παιζει μαζι της στον παιδοτοπο. Ειπα αυτη τη φορα να βγω λιγακι στον ιδιο οροφο να δω για πορτοφολι στον Δ μου, που χρειαζοταν και πλησιαζει και η γιορτη του. Βρηκα ενα πολυ ομορφο καφε σκουρο.


Μετα βρηκα κι ενα ομορφο χαλακι-κουρελου σε προσφορα για την κουζινα μου και δυο υπεροχες κουπες. Οι παλιοι γνωριζουν την τρελλα μου με τις κουπες. Οχι φιλε μου, μην μου παρεις δωρο ποτε κουπα. Τις διαλεγω ΕΓΩ τις κουπες μου :) Τα τελευταια χρονια εχω ξεκινησει και μια συλλογη. Αγοραζω καθε χρονο, 2 κουπες για να εχω για το φθινοπωρο-χειμωνα.Η χαρα οταν αγκαλιαζω με τις χουφτες μου τον πρωτο ζεστο καφε στην καινουρια μου κουπα ειναι μεγαλη.Ηρθαν και τα νηματα που παρηγγειλα απο τα mallia kouvaria και ειμαι ετοιμη για φθινοπωρινη βουτια. Χθες ηπια και τον πρωτο φυσικο χυμο απο ροδια και πορτοκαλια στη μαμα μου. Κοπηκαν τα πρωτα μας ροδια.

η αυλη της μαμας με τα πρωτα μαζεμμενα ροδια


 Οι καινουριες μου κουπες με αχνιστο γαλλικο φουντουκι μεσα




Την περσινη την ειχα διαλεξει απο τα Jumbo και μου την εκανε δωρο η φιλη μου η Νικολεττα
κουπα φθινοπωρο χειμωνας 2012-13


Αυτες τις ειχα παραγγειλει απο τα PIP studio. Ειχα ζηλεψει ενα δωρακι της Λιτσας.

κουπες φθινοπωρο χειμωνας 2011-12
 Αυτες τις ειχα παρει απο τον Μασουτη αν θυμαμαι καλα. Ενα ευρω τη μια νομιζω
κουπες φθινοπωρο χειμωνας 2010-11

Μετα τα ψωνια, καθισα για ενα ακομη καφεδακι στην καφετερια του Hondos κοιταζοντας τον Θερμαϊκο και διαβαζοντας το βιβλιο του Μπουκάι. Μεσα στον επομενο μηνα εχω βαλει σκοπο να επισκεφτω την Κατερινα στου Κυκλους Ζωης. Για καποιους ανθρωπους εισαι εξαρχης σιγουρη οτι θα πετυχουν. Ειναι πολυ καλη σ'αυτο. Θα παω οπωσδηποτε. Εψησα και το Μαρακι που εχει την ιδια μουρλα με εμενα σ'αυτα και θα παμε μαζι. Καντε μια βολτα απο την ιστοσελιδα της. Ειναι απο τις ωραιοτερες σελιδες που εχω επισκεφτει. Πολυ καλη δουλεια εκαναν τα παιδια που ανελαβαν τη δουλεια αυτη).

Φευγω. Απο την Δευτερα πως εζησα τις μερες μεχρι σημερα, δεν το καταλαβα πολυ. Ειμαι δημιουργικη, νιωθω γεματη ενεργεια και οταν ειμαι ετσι νιωθω χαρουμενη. Οπως ακουσα και σε ενα τραγουδακι το πρωι "πετρα που θελει να κυλα, ποτε δεν χορταριαζει".

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

η δυναμη της Δευτερας




Καποια Σαββατοκυριακα εχουν πολυ ιδιαιτερο αρωμα. Περνουσαν πολλες σκεψεις απο το μυαλο μου. Παρατηρουσα πολυ τους γυρω μου. Πως καθονται, πως εκφραζονται με τα φρυδια, πως κουνανε νευρικα μυες, χερια, ποδια. Παρατηρησα απο σχολια στο facebook οτι πολλοι εχουν αναγκη να προσβαλουν τον αλλον. Σχολιαζουμε κατω απο μια φωτογραφια καποιου κοινου φιλου κι αντι ο καθενας να γραψει ευγενικα τη δικη του αποψη, μια κυρια ειχε αναγκη να προσβαλει τη δικη μου αποψη για να πει τη δικη της. Τι ειναι αυτο που μας κανει να μην ειμαστε ευγενικοι με τους ανθρωπους; Ποσο δυσκολο ειναι για καποιους να εκφραστουν χωρις να προσβαλουν τον αλλον;

Στο σπιτι εβγαλα σχεδον ολη την αποθηκουλα εξω προσπαθωντας να εξοικονομισω χωρο για την γωνιτσα μου. Παιδευομουν ολο το απογευμα του Σαββατου και καταφερα μια τρυπα στο νερο. Σημερα μου ηρθε μια ιδεα ομως, που ειναι κι ευκολα υλοποιησιμη και νομιζω θα καταφερω αυτο που εχω στο μυαλο μου στο τελος. Κυριακη για καφε σε παιδοτοπο με φιλους και το απογευμα αρχισε η επιχειριση χειμωνιατικα-καλοκαιρινα. Ειναι απιστευτο ποσα ρουχα δεν φοραμε!! Και φυσικα δεν τελειωσα σε ενα απογευμα μια τοσο μεγαλη επιχειριση. Σκεφτομαι να στρωσω και χαλια αυτη την εβδομαδα. Εβγαλα και το παπλωμα μας και κοιμηθηκα χθες και δεν ιδρωσα καθολου. Μπορει να εχει ζεστη αυτες τις μερες, αλλα το βραδακι μια χαρα κοιμασαι με παπλωμα.

Σημερα το πρωι δεν αρχισε καλα η μερα μου. Καποιες δυσκολες περιπτωσεις στη δουλεια μου χαλασαν τη διαθεση. Ειναι η δυναμη της Δευτερας και του φθινοπωρου που κραταν τη μερα μου σε καφε-κοκκινο-πορτοκαλι αποχρωσεις. Αποφασισα να κανω κι αποχη απο το γαλα. Εγω ελεγα να το ελαττωσω, αλλα ο Δ προτεινε να το κοψω. Ισως δω διαφορα στην αλλεργια που με επιασε τα τελευταια 3 χρονια. Σημερα βεβαια εβαλα γαλα στον καφε μου, ετσι για τελευταια φορα. Απο αυριο σκετος ο καφες ξανα. Ενταξει, μη φανταστεις οτι θα γινω αλλεργικη στα γαλακτοκομικα. Απλα θα κοψω εντελως την καταναλωση παστεριωμενου γαλατος στο σπιτι που επινα με τα λιτρα. Ξεκιναω λοιπον. Αν εχεις και την υποστηριξη του συντροφου σου, ειναι μεγαλη υποθεση. Ειπαμε θα δινουμε κατσικισιο γαλα και στην μικρη στο εξης. Λιγο καλυτερο απο το αγελαδινο. Κι αυτο περισσοτερο επειδη βοηθαει στο υψος, απο ο,τι με ενημερωσε ενας καλος γειτονας ορθοπαιδικος. Οχι για προσληψη ασβεστιου. Ασβεστιο απο τα λαχανικα ή σε χαπια αν εχει χαμηλο ασβεστιο. Για να ειναι καθαρα απορροφησιμο. Καλη μας απεξαρτηση λοιπον.

Καπου εδω τριγυρω θα ειμαι να ψαχνω νηματα. Αν βρεις ξινους ανθρωπους στον δρομο σου, μην απαντας στα πικροχολα σχολια τους. Τιποτα δεν καταφερνεις. Μονο τη διαθεση σου χαλας. Ο κοσμος ακουει μονο αυτα που εχει αναγκη να ακουσει. Συγκεντρωσου στους ανθρωπους που αξιζουν. Που εκπεμπουν φως κι αληθεια. Ενας απο αυτους και ο Αντωνης. Μολις ξεκινησε το ταξιδι του το "Σουινγκ με τ'αστρα" και δεν υπηρχε περιπτωση να μην το παραγγειλω. Ειναι απο τους πιο εξαιρετικους στον χωρο. Θαυμαζω πολυ τον τροπο που γραφει. Σε λιγες μερες θα το εχω στα χερια μου το βιβλιο του και το περιμενω με μεγαλη χαρα.

Σ'αφηνω τωρα. Εχω ενα υπολοιπο ομορφης Δευτερας να ζησω...