Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

αγαπημενη Δευτερα

Προσπαθω καιρο τωρα να καταλαβω τι ειναι αυτο που μας οδηγει να διηγουμαστε δημοσια τι καναμε και που πηγαμε. Στο Facebook πολλοι φιλοι μου δινουν το στιγμα τους με το που βρισκονται ανα πασα στιγμη. Ο ταδε βρισκεται στο καφε δεινα με τον Χ και τον Ψ. Η ταδε ειναι στο γυμναστηριο "fitness", ο Χ και η Ψ ειναι διακοπες στο ταδε νησι, βρισκομαι στο καφε του Hondos και διαβαζω το ταδε βιβλιο. Τοσα πολλα στοιχεια για τη προσωπικη μας ζωη. Δεν εχω κανενα θεμα με τη δημοσιοποιηση πολλων στοιχειων της καθημερινοτητας μου. Ειμαι εξαλλου, νομιζω, και ανοιχτος χαρακτηρας και μπορω να μιλησω σχεστικα ευκολα σε πολλους ανθρωπους. Ακομη κι αν τους βλεπω για πρωτη φορα. Αρκει να μου κανει κλικ αυτος που εχω απεναντι μου.
Την Κυριακη πηγαμε με τη μικρη μου, τη νονα της και τη μαμα μου στη Σουρωτη σε ενα αδεσποτο σκυλακι.

 Θελαμε να βγαλουμε λιγες φωτογραφιες με την Μυρτουλα και την μικρη μου, για να μπορει να δειξει η Βικυ οτι ειναι φιλικη με τα παιδια και να της βρει σπιτακι. Η Ισμηνη ξεσαλωσε. Ετρεχε κι επαιζε με τις λασπες και τις λακουβες χωρις σταματιμο. Λες και πρωτη φορα την αφηνες ελευθερη. Και να φανταστεις εκει που μενουμε ειναι εξοχη. Πανω απο το σπιτι εχει χωραφια. Εκει στην Μυρτουλα λοιπον, εβγαζα φωτογραφιες και σκεφτομουν οτι αυτες θα ανεβασω σημερα εδω. Σιγουρα εμπεριεχει και λιγο επιδειξιομανια ολο αυτο. Απο την άλλη, διαβαζω τις "βιωματικες" αναρτησεις της Κατερινας, της Λιτσας, της ομορφης Αννιως και σκεφτομαι οτι παιρνω πολλα απο την ενεργεια τους, απο μικρες δοσεις εμπνεσης που καταφερνω να ρουφηξω στιγμες στιγμες. Και καταλληγω οτι δεν ειναι και τοσο κακο να ειμαστε επιδειξιες τελικα. Τουλαχιστον οχι οταν δεν υπαρχει σκοπος να πληγωθει καποιος.
Κι υστερα ξανασκεφτομαι  καποιους ανθρωπους, οπως η Μαιρη, που σχολιασε στην προηγουμενη αναρτηση οτι φοβαται μη της παρουν το σπιτι. Και ποσο εγκρατεια και ωριμοτητα να εχουν αυτοι οι ανθρωποι, οταν διαβαζουν μια γυναικα, που η ζωη της ισως και να μοιαζει σαν ροζ συννεφακι σε καποιους, να μη νιωσουν εμπαθεια και μην την κρινουν με πικροχολα σχολια. Η Μαιρη λοιπον, πολυ διακριτικα περασε και μου ειπε να μη στενοχωριεμαι για τα ονειρα μου που δεν θα γινουν. Αλλα να χαιρομαι την πολυτελεια μου να κανω ακομη ονειρα. Και την ευχαριστω γι'αυτο.
Συνηθως καθε Δευτερα εχω διαθεση να περιγραψω την προσωπικη μου οικογενειακη ζωη και αναρωτιεμαι αν καποιοι ανθρωποι μονοι, αληθινα μονοι και πικρα μονοι, μου θυμωνουν αν τυχει να με διαβασουν.
Οπως και να εχει, απολαμβανω να εκτιθεμαι. Κι ευχομαι, ως επι το πλειστων, περισσοτερο να εμπνεεσαι παρα να νιωθεις εμπαθεια φευγοντας. Γιατι, μη νομιζεις, κι εγω με τα δικα μου θερια παλευω και δεν μπορω να εχω και πολυ το νου μου συνεχεια σε σενα. Αδειαζω εδω ολη την σαβουρα που μαζευω στο κεφαλι μου καποιες μερες. Και εισαι τυχερος, που τις δυσκολες στιγμες, ελαχιστα καταλαβαινεις απο τη γκρινια της ψυχης μου. Σχεδον εφτα χρονια εχω μετακομισει εδω και , με περηφανεια σου λεω, οτι αυτο το e-σπιτι με χαρακτηριζει πολυ. Κανω βολτες πισω, διαβαζω και νιωθω καλα. Ειμαι blogger αρκετα χρονια. Ειναι ενας τιτλος, που με χαρα τον κουβαλαω.
Πολλα σου ειπα Δευτεριατικα. Μα εχω καλη διαθεση. Κι ενω το Σαββατο η ψυχολογια μου ηταν στα πατωματα, εφτανε μια εκδρομουλα με την Ισμηνη και μια μικρη πτωση της τασης χθες το βραδυ για μια-δυο ωριτσες για να με κανουν να νιωσω καλυτερα. Ναι, ενα αδεσποτο σκυλι, η χαρα της κορης μου στις λασπες και ο φοβος που ενιωσα μονη με την μικρη με ελαχιστο ρευμα βοηθησαν να φτασω σε άλλη μια αγαπημενη Δευτερα με καλη διαθεση. Ειναι Δευτερα και σταματω να σου μιλαω. Θα κανω λιγο παρεα στον ηλιο που μου χτυπαει το τζαμι. Εκανα φραπε σημερα και ηπια. Και πολυ θα ηθελα κι ενα παγωτο αυτη τη στιγμη. Αγαπω τα παγωτα. Αυτη η εβδομαδα, εχει πολλη δουλεια. Σηκωνουμε μανικια και ξεκιναμε.

6 σχόλια:

  1. Καλη εβδομαδα ευχομαι και να χαιρεσαι την κουκλα σου..
    Ευχομαι μεσα απο την ψυχη μου να βρουν σπιτακι για το σκυλακο αληθεια, ειναι κριμα μια ψυχη να ειναι μονη.. η αληθεια ειναι οτι εγω μμ.. εχω λιγο διαφορετικη αποψη.. αποψη δεν ξερω αν ειναι σωστη εκφραση αλλα.. αρκετους ανθρωπους που φωτογραφιζουν παρα πολλες στιγμες της ζωης τους. οχι πως εγω δεν το κανω, αλλα οχι στο βαθμο που το βλεπω γυρω μου, θεωρω οτι το κανουν για να δειξουν οτι ολα ειναι καλα.. οτι κατι κρυβουν και φοβουνται.. δεν ξερω γιατι το σκεφτομαι ετσι, και γιατι εχω αυτην την εντυπωση.. ισως κανω λαθος ειμαι απο αυτες που δεν βγαζει πολλες φωτο, η γενικα τα εχει καλα.. θεωρω οτι το ξεγυμνωμα ψυχης, ειναι πιο τολμηρο.. απο οτι και να δειχνει μια εικονα, ασχημη , η ομορφη..
    Αν εχω παρεξηγησει κατι απο αυτα που γραφεις, θα ηθελα να μου το πεις...
    Σε φιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σειρηνα μου

      μα συμφωνω κι εγω. Ανεφερα οτι ειναι και λιγο επιδειξη ολο αυτο. Και βαζω και τον εαυτο μου μεσα, επειδη βγαζω αρκετες φωτογραφιες. Προσπαθω να το ελεγχω λιγακι. Ειμαι και λιονταρακι, ισως το "φορτωνω" εκει το οτι ειμαι και λιγακι επιδειξιας χαχα. Για την υπερβολη του πραγματος (θελω να πιστευω οτι δεν κανω τοοοοσο μεγαλες υπερβολες) εχω την εντυπωση οτι μπορει να συμβαινει για διαφορους λογους. Σιγουρα δεν ειναι ολα τοσο ροζ οσο παρουσιαζονται μεσα απο εδω. Εχει τυχει να διαβαζω μπλογκς και να με εχει "κουρασει" η "ευτυχια" τους, αλλά εχει τυχει να παρακολουθω και μπλογκς που θα μπορουσαν να χαρακτηριστουν επισης ετσι, αλλα εμενα κατι με τραβαει, κατι μου ταιριαζει, κατι νιωθω να ειναι αληθινο. Η υπερβολη με κουραζει οπως και να εχει και στα δυο ακρα. Και τα τρισευτυχισμενα μπλογκς που στενοχωριουνται μονο επειδη ξεβαψαν τα ρουχα στη χθεσινη μπουγαδα και τα πολυ "μαυρα" μπλογκς που εκπεμπουν ενα μονιμο παραπονο.

      Οσο για την Μυρτουλα, την ομορφη σκυλιτσα, ευχομαι κι εγω να βρει ενα καλο σπιτικο, με ανθρωπους που θα την αγαπησουν αληθινα και για παντα :)

      Καλη εβδομαδα ευχομαι!

      Διαγραφή
  2. Κατερινιώ μου,
    όταν ξεκίνησα το blog είχα την εντύπωση πως ήθελα μόνο να μοιράζομαι τις κατασκευές μου..πως θα δημιουργήσω μια ηλεκτρονική αποθήκη που θα καταχωρούνται όλα τα σχέδια για να μπορεί κάποιος που ενδιαφέρεται να τα δει μαζεμένα.
    Στην πορεία το σκηνικό άλλαξε γιατί ήθελα να μοιραστώ κι άλλες στιγμές και με βαριόμουν κι εγώ η ίδια όταν έκανα συνεχώς αναρτήσεις με μαξιλάρια! ΄Εχω μόλις, ένα χρόνο blog κι έχω μοιραστεί κάποιες στιγμές μου, ευχάριστες ή στριμωγμένες, αισιόδοξες ή θλιβερές, αλλά πέρα για πέρα αληθινές.
    Χαίρομαι να επισκέπτομαι blogs, που βγάζουν αλήθεια, που μοιράζονται μικρές ή μεγάλες στιγμές και το κάνουν με το χέρι στην καρδιά...όπως εσύ!
    Αντιπαθώ και αποφεύγω τα blogs που θυμίζουν την χαμογελαστή οικογένεια Βιτάμ και που όλα στη ζωή τους, έχουν βρει τη θέση τους, είναι αποστειρωμένα, και πλυμένα στους 90 με ενισχυτικό πλύσης, που αφήνει ένα αξεπέραστο άρωμα ευτυχίας μέχρι την επόμενη χαρούμενη ανάρτηση...!!
    Λένε πως οι bloggers είμαστε αυτοαναφορικά όντα και συμφωνώ απόλυτα.
    ΄Οσο για το Facebook, ποτέ δεν το συμπάθησα, μου θυμίζει κάλπικη βιτρίνα... ίσως ανήκω στις εξαιρέσεις που δεν βρίσκονται εκεί..
    Ωραία η βολτίτσα σας, ξεχωρίζει η αγάπη της Ισμήνης στα ζώα..♥
    Σ΄αφήνω, είμαι στη δουλειά...
    Σε φιλώ γλυκιά μου!
    **Αννιώ**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννιω μου

      εσενα σε ξεχωρισα πολυ νωρις, το ξερεις πια :) Βγαζεις υπεροχες φωτογραφιες και περιγραφεις μεταφορικα με πολυ ενδιαφερον τροπο την καθημερινοτητα. Μ'αρεσει πολυ το υφος σου. Ναι, αν συνεχιζες μονο με μαξιλαρια, δεν ξερω αν θα σε ξεχωριζα τοσο. Οσο κι αν μου αρεσουν τα μαξιλαρια σου, θα θεωρουσα το μπλογκ "επαγγελματικο" και θα εμπαινα μονο αν ηθελα να δειξω καποιο μαξιλαρι σου σε καποιον. Αλλά δεν θα ειχα ιδεα για την ομορφη Αννιω που υπαρχει απο πισω :) Και χαιρομαι που ειχες την αναγκη να προσωποποιησεις περισσοτερο το μπλογκ σου και σε γνωριζω καλυτερα με τον καιρο.
      Οσο για το facebook, προσωπικα πιστευω οτι ειναι ψευτικη βιτρινα μονο αν εσυ εισαι ψευτικος. Ειδικα για τα μαξιλαρια σου θα σε βοηθησει πολυ . Μπορεις να τα οργανωνεις σε φωτογραφικα αλμπουμ. Πολλοι φοβουνται οτι θα εκτεθουν αν αποκτησουν facebook. Δεν ισχυει Αννιω μου. Θα εκτεθεις, μονο οσο εσυ επιλεξεις να εκθεσεις τον εαυτο σου. Πολυ, λιγο ή και καθολου :) Εγω παντως θα χαρω να σε δω και εκει μια μερα :)

      Μια υπεροχη εβδομαδα να εχεις!!

      Διαγραφή
  3. κοιτα καποιοι το κανουν λογο δουλειας ή για διαφημιση άλλοι γτ το κανει ο γειτονας και αφου μπορουν γτ οχι; ασε τι κανουν οι αλλοι εσυ παντα τα λες ωραια και φυσικα ειναι ωραια να εισαι μπλογκερ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ιωαννα μου
      δικιο εχεις :) Ο καθενας το κανει για τους λογους του. Εγω τους δικους μου προσπαθουσα να αναλυσω. Αυτη που ανεφερα οτι ανακοινωνει οτι ειναι στο Hondos για καφε και διαβαζει το βιβλιο της, ημουν εγω :)


      Καλο μεσημερακι!!

      Διαγραφή