σε περιμενα...

Ααααχ Ιουνης
κι ομως το πρωι βαλαμε μπουφανακι επειδη φυσαει πολυ. Ενας Ιουνης που μοιαζει με τελη Σεπτεμβρη. Περασε κι αυτο το Σαββατοκυριακο. Το Σαββατο ειχαμε εξοδο και η Κυριακη με βρηκε λιγακι αφυδατωμενη και με διαθεση σπιτογατου. Εκανα δουλιτσες εδω κι εκει με ρουχα, με καλοκαιρινα, με χειμωνιατικα, με τακτοποιηση συρταριων, με αποθηκευση παπλωματων, με πανω κατω σε σκαλες και μεσα-εξω σε δωματια. Ειχα στο μυαλο μου συνεχεια κατι. "Να απλωσω το πλυντηριο και να καθισω" σκεφτομουν. Μετα το απλωμα ομως..."Α, να κατεβασω και τα τραπεζομαντηλα και τις πετσετες κατω πριν καθισω"....τα κατεβαζα κι αυτα και θυμομουν οτι δεν ειχα μαζεψει τα ρουχα απο το μπαλκονι της Ισμηνης και ειπαν μπορει να βρεξει το βραδυ....μια και ειμαι στο δωματιο της ας τακτοποιησω τα καλοκαιρινα κολαν να εχει να φοραει τωρα που ζεστανε λιγακι ο καιρος....ας αφησω και τα μακρυμανικα ομως γιατι φυσαει......μια και ειμαι εδω δεν αλλαζω θεση και στις πετσετες του μπανιου να ειναι πιο ευκολα προσβασιμες.......
Και οπως καταλαβαινεις υπηρχαν ακομη πολλες σκεψεις απο τις οποιες παραιτηθηκα καποια στιγμη. Και το ονειρο για ενα καφεδακι στο ωραιο μας μπαλκονακι που βλεπει κατω στον Θερμαικο ναυαγησε προς το παρον.
Καπως καπως αυτο το καλοκαιρακι με σκουνταει πισω στην πλατη απο τη στιγμη που ηταν ακομη σκεψη και ο ηλιος κρυμμενος για τα καλα. Ειναι το πρωτο καλοκαιρι που δεν υπαρχουν σχεδια διακοπων. Συνηθως τα πεθερικα μου, μας παραχωρουσαν το εξοχικο τους για τις 2 τελευταιες εβδομαδες του Αυγουστου και πηγαιναμε οι 3 μας εκει. Φετος ομως μπορει να λειπει ο Δ επαγγελματικο ταξιδι και να ειμαι μονο εγω και η μικρη. Και φυσικα δεν υπαρχει κανενας ενδοιασμος για τον προορισμο. Θα παμε στο χωριο μου κι εχω πελωρια χαρα που θα καταφερω να κανω διακοπες στην Αρναια μετα απο τοσα πολλα χρονια.
Αυτος ο μηνας ειναι ζορικος. Η μικρη εχει γινει 4μιση κι ακομη φοραει πανες το βραδυ. Και απο την άλλη εβδομαδα σκεφτομαι να τις σταματησω και προβλεπονται δυσκολα τα βραδυα. Θα την αφησω να κατουραει πανω της και δεν ξερω ποσες φορες θα πρεπει να αλλαζω σεντονια καθε βραδυ. Βουνο μου φαινεται αλλά πρεπει να γινει. Εχουμε ηδη αργησει.

Παρολα αυτα εχω μια πολυ καλη αισθηση γι'αυτο τον μηνα. Καλοκαιρακι. Θυμαμαι τα μεταλλικα κρεβατια στο παλιο πανδοχειο στο χωριο και τον αερα να ακουγεται στα πλατανοφυλλα. Ειχα καταπιει μια ευτυχια και με μεγαλη απολαυση εφτυνα λιγο λιγο το καλοκαιρι σαν κουκουτσια ζαχαρωμενου καρπουζιου μεχρι να 'ρθει ο Σεπτεμβρης.
Καλο Ιουνη φιλε μου. Σου χαμογελω και εχω αναγκη και τη δικη σου αισιοδοξια και καλη διαθεση. Να μην κοιτας πισω απο τις λεξεις μου. Να κοιτιομαστε στα ματια και να συνυπαρχουμε εκουσια. Αντε παμε, πιασε το χερι μου...