vattene amore

-Ελα, πες μου τι εχεις. Δεν μπορω αλλο να σε βλεπω με το βλεμμα του εξωγηινου αυτες τις μερες.....μου ειπε η Νικολεττα χθες βραδυ.
Και δεν ειχα να της πω κατι. Οχι κατι που δεν ηξερε ηδη δηλαδη.
Τακτοποιησα την κουζινα μου, ηπια καφεδακι με τα πεθερικα μου, εκανα ντουζακι την μικρη, διαβασαμε τα καινουρια παραμυθια απο την δανειστικη βιβλιοθηκη και την κοιμησα.
Μετα εκανα ενα ντουζακι κι εγω, εβαλα ενα προχειρο μεν, αλλα ομορφο ρομπακι, εβαλα κι αρωμα απο μια μινιατουρα που εχω απειρα χρονια, απο μια προηγουμενη ζωη, εκανα πλεξουδα τα μαλλια μου στο πλαι και βγηκα. Ημουν καλεσμενη πολυ μακρυα. Απεναντι απο το σπιτι μου, στην φιλη μου την Νικολεττα. Βαλαμε ενα κρασακι και μιλουσαμε ψιθυριστα στο μπαλκονι, λες και συνομωτουσαμε για κατι. Αργησα να την πεισω οτι δεν μου συμβαινει κατι που να μην γνωριζει. Με βλεπει πολυ συχνα και καταλαβαινει ποτε ειμαι καλα και ποτε οχι. Ακομη κι οταν νομιζω οτι καλα το κρυβω. Με "ψαχνει", με νοιαζεται. Αλλά χθες δεν ειχα κατι. Γελασαμε, κουτσομπολεψαμε και ονειρευτηκαμε.
Επεστρεψα λιγο μετα τις δωδεκα σπιτι μου. Την ωρα που γδυνονται οι ψυχες. Ο Δ ηταν κουρασμενος, αμιλητος, περιμενε να δει κατι για την Εθνικη. Δεν τα γνωριζω αυτα. Ανηφορισα και ξαπλωσα ανασκελα στο κρεβατι. Σπανια ξαπλωνω ανασκελα και νομιζω οτι οταν συμβαινει ειναι σαν να εχω μια ανακουφιση στο στερνο και ετσι την βοηθαω να βγει. Δεν ξερω πως ακριβως να στο περιγραψω. Μια καλη αισθηση παντως.
Γι' αλλη μια φορα εκρυψα εναν μικρο θυσαυρο στην τσεπη μου. Τι σπουδαιο πραγμα οι φιλοι. Και τι τυχη να βρηκα μια γυναικα που μπορουμε να μιλαμε τοσο εκ βαθεων σε αυτο το "καινουριο" χωριο που ζω πλεον. Να μενει απεναντι, να ερχεται οταν εχει προβλημα σε μενα με τις παντοφλες, να πηγαινω εγω σε εκεινη οταν θελω να ξεσκασω, να δεχομαστε η μια την αλλη, να την "αγκαλιαζουμε" ετσι οπως ειναι.
Σου αφηνω αυτο το τραγουδι. Ηταν στο πρωτο cd που μου ειχε φερει ο μπαμπας μου απο την Ιταλια το 1991 ή λιγο μετα.

Καλο Σαββατοκυριακο. Ετοιμη να τελειωσω την εβδομαδα μουσικα και να κλειστω με ανακουφιση στο καβουκι μου.