κυκλοι

Παρατηρω τους κυκλους που κανω στη ζωη. Σαν ζωγραφια στην αμμο διαγραφω κυκλους, τους κλεινω, τους ξανανοιγω, απομακρυνομαι, επιστρεφω. Παντα λιγακι αλλιως, Λιγακι πιο καινουρια. Καποτε ειχα αγαπη για τη θαλασσα. Τα τελευταια χρονια το ειχα ξεχασει. Πως ειναι δυνατον να ξεχνας χαρακτηριστικα που σε ακολουθουσαν δυο ζωες; Πολυ εντυπωση μου κανει. Αλλά το ειχα ξεχασει. Φετος, μετα απο πολλα χρονια, ονειρευτηκα την αισθηση του νερου. Ορεχτηκα μια δικη μου παραλια.

Υποθεση : Η Καρι, στο Sex and the city, βρισκεται με μια παλια της φιλη, η οποια ειναι παντρεμενη με δυο παιδια και με εμμεσο τροπο εθιξε την Καρι, επειδη της ειπε οτι καποτε εδινε 500 ευρω για ενα ζευγαρι παπουτσια, αλλά τωρα εχει δυο παιδια και δεν μπορει να το κανει. Δεν δινει την ιδια αξια πλεον στα παπουτσια.
Η Καρι ενιωσε οτι, ενω ειχε ξοδεψει πολλα χρηματα για δωρα σε αυτη τη φιλη της (στον αρραβωνα, στον γαμο, στις γεννες των παιδιων της) την εκρινε τωρα αδικα, επειδη ξοδεψε 500 ευρω για τον εαυτο της. Γιατι, κανείς δεν γιορταζει την επιλογη μιας ελευθερης γυναικας να μεινει ελευθερη και να μην παντρευτει, να μην κανει παιδια κτλ.
Και μου φανηκε πολυ σωστη η σκεψη αρχικα. Δεν εχω κανει ποτε δωρο σε φιλη-ο μου επειδη ειναι ελευθερη-ος. Τελικα ομως συμπερανα οτι καμια φιλη-ος μου δεν με καλεσε σε μια τετοια γιορτη. Εχω φιλες και φιλους ανυπαντρους. Να θυμηθω να τους πω για το επεισοδιο αυτο.

Ενας κυριος μου εφερε  σημερα την Καινη Διαθηκη, ως δωρο, στο γραφειο. Ειναι γεματος αγαπη και μιλουσε για τον Θεο κι ελαμπαν τα ματια του. Μεγαλος σε ηλικια και υποπτευομαι οτι θα ηταν πολυ ομορφος νεαρος αυτος ο αντρας. Εκανε εξι παιδια με την γυναικα του και μου περιεγραφε πως παραλιγο να χωριζανε πριν βρεθει καποιος και τους μιλησει για τον λογο του Κυριου. Κι επειτα δημιουργησαν μια μεγαλη οικογενεια και πιστευει οτι, αγαπη σαν τη δικη τους, δεν βρισκεις ουτε μεχρι το φεγγαρι. Ετσι μου ειπε ο γλυκος μου κυριος Θεοχαρης (χαρακτηριστικο ονομα!). Οτι ειναι 43 χρονια με αυτη τη γυναικα και την αγαπαει οσο αντεχει η καρδια του. Εζησε και την κολαση και τον παραδεισο κοντα της, μου ειπε με χαμογελο.

Παρασκευη σημερα. Κλεινω τον κυκλο αυτης της εβδομαδας μου εδω. Βαζω τελεία και θα παρω πακετο το Σαββατοκυριακο για το σπιτι. Απο το ανοιχτο παραθυρο φυσαει ενα αερακι και στιγμες στιγμες νοσταλγω τον Σεπτεμβρη μου. Εχω μια ταση να μαλωνω με αυτο το καλοκαιρι. Να το στριμωχνω, να το τεντωνω στην προσπαθεια μου να το βολεψω στα μετρα μου. Ανοιξα τ' ακροδαχτυλα μου και τ' αφησα να πεσει. Ουτε που με νοιαζει αν κανω μπανιο στη θαλασσα φετος, αν θα παω πουθενα. Νερο με το καλαμακι, μικρες γουλιες και προχωραμε.

Θα διαβασω την Καινη Διαθηκη. Ξερω δεν το περιμενες. Ουτε κι εγω. Πρεπει να κλεισει κι αυτος ο κυκλος. Μενει ανοιχτος και ξεφτισμενος απο το σχολειο ακομη....Σκεφτομαι τη χαρα που θα κανει η Εριεττα οταν το διαβασει και χαμογελω
Σου αφηνω ενα τραγουδι που βρηκα πρωι πρωι στο skype μου απο την φιλη μου την Αννα.

Fernando - ABBA