ρευστο αυριο

Λιγο ετσι, λιγο αλλιως, ηρθε ενας κοκκινολαιμης στον ωμο μου και μου ζητησε να μην ονειρευομαι το καλοκαιρι. Ολα ειναι ρευστα, μου ειπε. Πρεπει να περιμενω. Και μαραθηκα λιγακι. Γιατι ξερεις, εγω εχω μαθει απο αρχες Ιουνιου να ονειρευομαι τις τελευταιες μερες του Αυγουστου που θα παω διακοπες. Και παντα κανω ονειρα για αλλαγες και ταξιδακια. Και τωρα καποιος πατησε το pause και μου απαγορευσε να ονειρευομαι.
Τι μας μενει; Το σημερα. Το εδω και το τωρα. Το ποσο στριμωχτηκα μεσα σ'αυτο, δεν μπορω να στο περιγραψω. Νιωθω οτι δεν χωραει το σημερα μου πολλα. Ξοδευονται οι ωρες σε δουλεια και υποχρεωσεις και φτανει το βραδυ χωρις να εχω κανει ουτε μια αλλαγη.
Ενα καλο βιβλιο θα ηταν η τελεια εμπνευση. Κατι να μυρισει καλοκαιρι στην Στρατη Τσιρκα
Ζωγραφιζω αλλαγες στην κουζινα. Με ρουφηξε λιγακι αυτο και με γεμισε. Αν με πληρωσουν, θα κλεψω αυριο βραδυ τον Δ για ποτακι. Να ονειρευτουμε κατι μαζι. Ενα ονειρο χειροπιαστο, μεχρι αυριο-μεθαυριο οι στοχοι... οσο μας παιρνει.
Ενα βιβλιο....μια ταινια...χορηγηστε μου κατι παρακαλω...δυσκολευομαι...