Κλεισουρα στο Cosmos, η Ισμηνη να χοροπηδαει στον παιδοτοπο και μια Κατερινα να χαζευει τη βροχη πινωντας εναν ζεστο νες στο Evans. Ουτε το βιβλιο μου δεν ειχα διαθεση να βγαλω να διαβασω. Κρατουσα μουτρα σε καποιον αορατο συντροφο απεναντι μου, που δεν με πηγε στη θαλασσα που τοσο πολυ ηθελα. Λεω να βγαλω και ονομα στον αορατο φιλο, που πολλες φορες εχω αναγκη, για να του χρεωσω τον θυμο μου οταν ειμαι μονη και δεν καταφερνω να αντιμετωπισω κατι.
Ο βηχας σχεδον εφυγε. Το πρωι ειχε μια υπεροχη φθινοπωρινη βροχη κι εκει, την στιγμη εκεινη που γυρνουσα το κλειδι να βαλω μπροστα το αυτοκινητο ενιωσα οτι αυτη η βροχη με εχει πλημμυρισει και δεν ξερω πως να διαχειριστω απο χθες την εξουσια της. Αυριο εχω εξοδο με τον Δ μου και σημερα εχω μια ομορφη συναντηση με την Κατερινα που θα ερθει να μιλησει στον παιδικο σταθμο της κορης μου, για τα ορια που προσπαθουμε να βαλουμε στα παιδια μας. Θα συναντηθω με 4 ομορφες γυναικες πιο πριν για καφεδακι και το βραδυ ισως δω την κουμπαρα μου και παιξουν τα παιδια μας σε εκεινη την πλατειτσα στην Χαριλαου. Εκει που μεγαλωσα κι εγω.
Το μονο που με χαλαει ειναι η σκεψη, οτι δεν θα προλαβω να τελειωσω τα καλοκαιρινα επειδη θα βγουμε αυριο. Ποιος νοιαζεται ομως με τετοια βροχη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου