Μια συγκρατημενη αισιοδοξια αδειαζω στα σεντονια μου καθε πρωι. Μη με ρωτησεις τι την συγκρατει, εχω φαει το σπιτι ολο και δεν βρισκω την αιτια. Ημουν σιγουρη οτι την ειχα αφησει στην αποθηκουλα, πανω στο πλυντηριο, πισω απο το ξυδι που βαζω σε καθε πλυση. Μα δεν την βρηκα ουτε εκει. Να δεις που θα την εβαλα μαζι με τα ασπρορουχα προχθες και το απορρυπαντικο την περασε για λεκε και την σκοτωσε.
Την ωρα που εψαχνα αυτο το μαραφετι που "καθαριζει" τα ρουχα απο τα κομπακια που γινονται στην πλεξη, υποσχεθηκα να βαλω μια ταξη και να πεταξω ο,τι αχρηστο εχω μαζεψει. Ξεραμενες βαφες παππουτσιων, γαντια σκοροφαγωμενα, ομπρελες σπασμενες, μουχλιασμενες σκεψεις, μπαγιατικα ονειρα. Θα ακουμπησω τις τσαλακωμενες μου πεποιθησεις διπλα στην πρεσα και θα ζητησω απο την Αλμα να τις πατησει ενα χερακι μεθαυριο. Θα ανοιξω τις μπαλκονοπορτες και θα σταθω εξω με στραμμενο το κεφαλι προς τα πανω και κλειστα τα ματια να φωτοσυνθεσω τα νιατα μου.
Ειναι μερες που εχω κανει χρηση, σε ενεσιμη μορφη, την αρχη των φετινων χριστουγεννων κι εχω αρχισει να την απορροφω ευχαριστα. Φωτακια στο μυαλο, κανελα στα ρουθουνια μου και ονειρα με χρυσοσκονη και κοκκινο σκουφο με ασπρη φουντα....
Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013
ισορροπωντας στην αρχη της εβδομαδας
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Dee Dee μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς δομή θα σου γράψω αυτή τη φορά, όπως μου έρχονται οι σκέψεις στο μυαλό.
Σήμερα γράφεις ποιητικά.
Μου αρέσει πολύ αυτή η λέξη, "ισορροπώντας".
Μερικές φορές αφήνουμε την αισιοδοξία μας να πάει μια βόλτα, να φύγει από μας. Θα ξαναγυρίσει, νομίζω, γιατί ξέρει το δρόμο.
Μου αρέσει και μένα το ξεσκαρτάρισμα στα πράγματα (και στις σχέσεις, αν χρειαστεί).
Πώς βάζεις ξύδι στο πλυντήριο; (για τα βακτήρια, υποθέτω;) Στη θήκη για το μαλακτικό; Λευκό ξύδι ή κόκκινο;
Καλή συνέχεια στη μέρα σου
(Εδώ σήμερα έχουμε αργία, τον τοπικό μας Άγιο Μηνά)
Φιλιά πολλά,
Νατάσσα Μαν.
Και κοίτα σύμπτωση, και γω άκουγα Michael Buble το πρωί... αλλά το Everything..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ίδια
Νατασσα μου
ΔιαγραφήΠοιητικα ισως να γραφω επειδη με επηρεασε παρα πολυ ενα βιβλιο που διαβασα το Σαββατοκυριακο. Ειναι ποιηματα, το "Σουινγκ με τ 'αστρα" του Αντωνη Τσοκου. Επειδη σου εχω το θαρρος εσενα θα σε προτρεψω να το παρεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ!!! Θελεις να το εχεις στην βιβλιοθηκη σου. Ακου που σου λεω :)
Η ισορροπια ειναι μια απο τις αγαπημενες μου λεξεις. Ειναι εξαιρετικα δυσκολος στοχος να ισορροπεις. Τις περισσοτερες φορες ειναι διαφανα τα ορια και εντελως υποκειμενικα, πραγμα που κανει πολυ δυσκολη μια ομαδικη ισορροπια (με παιδι, με συντροφο, με φιλο, με γονιο).
Ξυδι βαζω σε καθε πλυση, σε ολες τις θηκες πανω :) Βοηθαει να μην μενουν τα υπολειμματα του μαλακτικου (αν και σπανια χρησιμοποιω μαλακτικο) αλλα επισης βοηθαει να μην ξεθωριαζουν τα χρωματιστα και να κρατανε ζωντανο το χρωμα τους. Λευκο ξυδι βαζω, ενα φθηνο. Εχει κι αλλες λειτουργιες. Αλλοι βαζουν μια πλυση χωρις ρουχα μονο με ξυδι στις πανω θηκες του πλυντηριου για να καθαρισουν απο άλατα οι σωληνες.
http://www.neadiatrofis.gr/2013/09/to-leuko-xidi-kanei-ta-rouxa-pentakathara.html
Θα βρεις πολλα αν ψαξεις στο google :)
Καλη εβδομαδα Νατασσα μου
Καλησπέρα...σας διαβάζω εδώ και και καιρό και ο τρόπος σας με συνεπαίρνει..με αφορμή ενα post που κάνατε αγόρασα το βιβλίο Η νοημοσύνη της καρδιάς..το διαβάζω και θεωρώ ότι είναι από τα καλύτερα βιβλία που εχω διαβάσει,,ευχαριστώ!!!!!!! Ολγα Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλγα μου
Διαγραφήποσο χαιρομαι που σου αρεσει κι εσενα η νοημοσυνη της καρδιας!! Θα συμφωνησω μαζι σου. Ειναι ενα εξαιρετικο βιβλιο. Ακομη στη μεση ειμαι εγω, δεν το εχω τελειωσει :)
Θα τολμησω να σου προτεινω και το "Σουινγκ με τ'αστρα" του Αντωνη Τσοκου. Ειναι ποιηματα. Ενα μικρο βιβλιο (πολυ προσιτο οικονομικα!). Εξαιρετικη γραφη!!! Εχει και blog ο Αντωνης Τσοκος, το στεριανη ζαλη, θα το βρεις δεξια στην λιστα που εχω με αγαπημενα blogs.
Καλο απογευμα!
καλο απογευμα καλα ν περνας
ΑπάντησηΔιαγραφή