Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

φλυαρια

Σηκωθηκα στις 7 για να παω 8 παρα στο γυμναστηριο. Το απολαμβανω να κανω πραγματα το πρωι. Απολαμβανω αυτη την αισθηση οτι εχω ολοκληρη μερα μπροστα μου να κανω ολα οσα θελω. Προσδιοριζομαι σιγα σιγα. Κρεμαω καθρεφτες στους τοιχους να με βλεπω να μη με ξεχναω. Τι χουι κι αυτο· να με ξεχναω! Ολοκληρωνομαι μεσα απο ημιτελεις υποχρεωσεις και αντιλαμβανομαι οτι χωραω μια ακεραιη ζωη. Σε καθε κενο στριμωχνω ενα χαμογελο, μια βραδια με φωτιες στην παραλια, ενα θερινο σινεμα. Δημιουργω κενα για να χωρεσω στιγμες. Κι αν βρεξει δεν ξερω αν θα μου φτανουν οι κουβαδες να βαλω κατω απο τις χαραμαδες. Who cares? Τιναζω την μιζερια απο τα μπατζακια μου και δημιουργω προδιαγραφες να γινω καποτε φαρος. Γυριζω γυρω γυρω κι επιλεγω να φωτισω τα ομορφα. Με πολυ δυναμη αρνουμαι την ασχημια που μου προσφερουν, κλεινω τα αυτια στις ειρωνιες, προσπαθω να κατανοησω τις εμπαθειες που διαβαζω εδω κι εκει και κοιταω τους καθεφτες μην τυχον και με ξεχασω παλι. Εγωκεντρικη οπτικη. Μου ταιριαξε, την υιοθετησα. Μη βιαστεις να μου πεις οτι δεν ειμαι εγωκεντρικη για να νιωσω καλυτερα. Νιωθω καλα επειδη γινομαι ετσι. Στο κεντρο του εγω μου, κρυβεται ολη η δυναμη και η αληθεια μου. Καποιες λεξεις μαθαμε να τις προφερουμε με αρνητικη χροια μη γνωριζοντας το μεγεθος της ερμηνειας τους. Απο μενα αρχιζω και σε μενα τελειωνω. Κι αν θελεις να σε χωρεσει ο κυκλος μου θα πρεπει να καθεσαι ανετα με ανοιχτη καρδια και ματια. Μονο ετσι χωρας. Αν στριμωχτεις , γινεσαι πολυ μικρος και πεφτεις. Τιποτα δεν αλλαζει πια τη ροτα του μυαλου μου. Μετα απο παρα πολυ καιρο νιωθω σταθερη στις εικονες που βλεπω, σ'αυτα που ονειρευομαι. Απολαμβανω τα παιχνιδια του ηλιου στους καθρεφτες μου. Φως, να συνηθιζουν τα ματια να βλεπουν την αληθεια. Στιγμες στιγμες με τυφλωνει. Εχω ακομη ανηφορα. Μολις το 1% εβαλα σημερα στο διαδρομο που προχωρουσα και ολο στο ιδιο σημειο ημουν. Δεν θα επιτρεψω κατι τετοιο στη ζωη μου. Ζηλεψα ξανα τους δρομους στην Ολλανδια, βλεποντας "πρωταγωνιστες" προχθες. Δεν το θελω αρκετα ακομη φαινεται. Αν το ηθελα θα ημουν ηδη εκει. Και να δεις που ενω σκεφτομαι την μικρη και δειλιαζω, καποτε θα νιωθει περηφανη που τελικα τολμησε η μαμα της και δεν ακουσε την κοινη λογικη. Καθρεφτες παντου λοιπον. Μη με ξεχνας. Σ'αγαπω.



Μου το προτεινε η φιλη me (Maria) και νομιζω οτι ταιριαζει πολυ στην αναρτηση. Σ'ευχαριστω Μαρακι.

23 σχόλια:

  1. Τι όμορφα που τα έγραψες!!!
    Μαζί σου κι εγώ...φάρος!!
    Το λάτρεψα όπως το έγραψες...
    Στο κέντρο του εγώ μας κρύβονται όλα τα μυστικά...αν τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας και ξέρουμε τι θέλουμε είμαστε άτρωτοι!
    Ή έτσι ελπίζω!!
    Πάντως βάζουμε τα πράγματα στη σωστή τους θέση...κι αυτό μετράει!
    Να δεις πως λέει η Sadahzinia "...όσοι έχουν πάρε δώσε στα κρυφά με τη σκιά τους θα συναντήσουνε στο φως τα σχέδιά τους,γεια χαρά τους, εγώ κυλάω σε πύρινη φλέβα κι αν δε φοβάσαι τις φλόγες έχει χώρο ανέβα..στα όνειρα που περισσεύουν ρίξε μια ματιά και χρεωσέ τα στη φωτιά..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολυ ωραια μας τα λεει η Sadahzinia :) Ευχαριστω που μου εμαθες αυτο το τραγουδι. Δεν ακουω τετοιους ρυθμους και δεν το ηξερα :)

      Καλο απογευματακι!!!

      Διαγραφή
  2. ΤΑΞΙΔΕΥΩ ΟΤΑΝ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ!!! ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥ ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΝΤΟ!!!!!!!!!!! ΜΗΝ ΚΑΘΕΣΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ !!!!!!ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΜΙΚΡΗ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στελλα μου, φοβαμαι πολυ. Δεν μπορει, θα ερθει η μερα που ολα θα ταιριαξουν ετσι και θα νικησω τον φοβο μου :)

      Καλο απογευματακι!!!

      Διαγραφή
  3. Νομίζω πως η κοινή λογική λέει να φύγεις. Όχι απλά το λέει, το προστάζει. Πριν σιγουρέψου και πήγαινε σε εκείνη τη χώρα που θα σου προσφέρει όσα στερούμαστε. Εδώ σίγουρα τα πράγματα είναι ΠΑΝδύσκολα. Νομίζω πως το να μένεις εδώ δεν είναι κοινή λογική, είναι ζόρι και αγώνας. Παρ' όλα αυτά όσοι μένουμε εστιάζουμε στα θετικά, σε ότι μας έχει απομείνει από τη ζωή που μας τη ξηλώνουν πόντο - πόντο. Με αυτά τα αισιόδοξα, αφήνω την καλησπέρα μου... εν μέσω καύσωνα... :) φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρτιστακι μου δεν εχεις αδικο :) Ο φοβος ομως και η δειλια με κρατανε εδω, περνανε οι μηνες και στενοχωριεμαι που δεν αλλαζει τιποτα. Και ολο ονειρευομαι.... :)

      Καλο απογευματακι!!

      Διαγραφή
  4. Κι εγώ μπορεί να μην ακούω τέτοια τραγουδάκια, ταιριάζει όμως πολύ και το άκουγα όσο διάβαζα την ανάρτηση σου...
    Λειτουργείς το πρωί ε?Εγώ με τίποτα!! Ο Paulo Coehlo (αγαπημένος) λέει "Θάρρος. Ξεκινώντας το ταξίδι με αυτή τη λέξη και συνεχίζοντας με πίστη στο Θεό, θα φτάσεις εκεί όπου έχεις ανάγκη να φτάσεις"
    "close some doors, not because of pride, incapacity, arrogance, but simply because they no longer lead somewhere"... Το πιο σημαντικό είναι το μέλλον των παιδιών μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποσες φορες σου εχω πει οτι σε ζηλευω;; Στο λεω αλλη μια. ΣΕ ΖΗΛΕΥΩ! :):):)
      Οχι, δεν φανταζομαι οτι ολα ειναι παραδεισενια εκει, ουτε οτι δεν εχετε τονους ανασφαλειας για το αυριο. Μα και μονο που η νεραιδουλα σας μεγαλωνει σε μια χωρα πιο πολιτισμενη απο τη δικη μας (κι ας δωσαμε εμεις τα φωτα του πολιτισμου, εδω τα εχουμε σβησμενα χροοονια τωρα) ειναι αρκετο!! Που θα παει, θα τα καταφερουμε κι εμεις :):)

      καλο απογευματακι :)

      Διαγραφή
    2. Αφού ζηλεύεις, μαζέψτε τα κι ελάτε!!:):) έτσι είναι όπως τα λες, υπάρχει πουθενά παράδεισος? για την ώρα είμαστε στα χαμηλά, θα φτάσουμε κάποια στιγμή όμως σε ένα επίπεδο, θέλω να πιστεύω πάντα...

      Διαγραφή
    3. Χριστινακι αν βρουμε δουλεια και βεβαια θα ερθουμε. Η Σουηδια ειναι στις χωρες επιλογης μας :):)

      Διαγραφή
    4. Πρώτα έρχεσαι και μετά βρίσκεις δουλειά...φιλική συμβουλή. :)

      Διαγραφή
    5. Χριστινακι μου
      οταν εχεις παιδι και δεν υπαρχουν λεφτα στην ακρη, δεν γινεται αυτο που λες :) Τι θα τρωμε και που θα ζουμε μεχρι να βρουμε δουλεια;; :):)

      Διαγραφή
  5. Αυτό το site (αν δε το ξέρεις ήδη) νομίζω θα σου αρέσει :
    http://www.rainymood.com/

    άσχετο, αλλά με το που κοίταγα, σε σκέφτηκα.
    Περιηγήσου τώρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αρτιστακι μου

      εχω την εντυπωση οτι εχω ξαναεπισκεφτει αυτο το site και νομιζω εσυ μου το ειχες πει παλι. Σιγουρα το ανακαλυψες τωρα;;;
      Anyway. Ειναι υπεροχο :):):) Και ειναι ακομη πιο υπεροχο αν βαλεις παραλληλα να παιζει κι ενα αγαπημενο τραγουδι κι απο πισω ακους τους ηχους της βροχης. ΑΠΟΛΑΥΣΗ!! :):)

      καλημερααααα

      Διαγραφή
    2. εγώ εγώ, στο είχα πει!!:) και μάλιστα όταν το είδα εσένα σκέφτηκα, όπως λέει η roadartist!!! χεχε

      Διαγραφή
    3. ευχαριστω βρε κοριτσια που οταν ακουτε βροχη με θυμαστε :):) Υπεροχο site !!

      Διαγραφή
  6. Όπως λένε και τα Κίτρινα Ποδήλατα στο τραγούδι "ταξιδεύω το εγώ μου":
    Κι όταν όλα τελειώσουν θα κλαίει εμπρός μου μια αρχή
    μες στο γκρίζο θα ψάχνει το λευκό της γιατί
    γιατί μένω ακόμα τι είναι αυτά που ζητώ
    σκεπασμένος με χιόνια στο κλουβί μου πετώ

    Εγώ μαζί με το εγώ μου στο φιλί της ζωής
    φοιτητής μιας στιγμής στην αλήθεια μου εδώ
    ταξιδεύω το εγώ μου πηδώ στο κενό μου
    μην φεύγεις ζωή μου κρυφή μου πληγή

    Αυτά..
    Φιλιά*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το ειχα ξεχασει αυτο το κομματι:) Μου αρεσουν καποια κομματια απο τα κιτρινα ποδηλατα!
      Ευχαριστω για το ομορφο αποσπασμα :)

      καλημεραααα

      Διαγραφή
  7. Α!!! όλα κι όλα...μου 'φυγε η μία, μη μου φύγει και η άλλη!!! Να μ'ακούσει τώρα το Λενιώ...:))))
    Συνέχεια μου λέει να τα μαζέψουμε και να πάμε!!!

    Φιλενάδα το θέμα είναι πώς αισθάνεσαι εσύ καλά!!! Εγωκεντρισμό σε δόση θα πρότεινα εγώ. Βασικά όλα σε δόσεις χρειάζονται γιατί αλλιώς χάνουμε το μέτρο... Δεν σε φοβάμαι όμως σ'αυτό, πιο πολύ για να τα υπενθυμίζω στον εαυτό μου τα λέω!!!

    Σ'αγαπώ πάρα πολύ όμως!!!!!!
    Φιλιά πολλά πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρηνιω μου

      καλα σου λεει η Λενα. Αντε να τα μαζεψουμε και να παμε ολοι μαζι :)

      Παν μετρον αριστον, φιλεναδα, εχεις δικιο :)

      xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

      Διαγραφή
  8. Τώρα σε έχω στην καρδιά μου ακόμη περισσότερο! "Μη βιαστεις να μου πεις οτι δεν ειμαι εγωκεντρικη για να νιωσω καλυτερα. Νιωθω καλα επειδη γινομαι ετσι. Στο κεντρο του εγω μου, κρυβεται ολη η δυναμη και η αληθεια μου. Καποιες λεξεις μαθαμε να τις προφερουμε με αρνητικη χροια μη γνωριζοντας το μεγεθος της ερμηνειας τους. Απο μενα αρχιζω και σε μενα τελειωνω. Κι αν θελεις να σε χωρεσει ο κυκλος μου θα πρεπει να καθεσαι ανετα με ανοιχτη καρδια και ματια. Μονο ετσι χωρας. Αν στριμωχτεις , γινεσαι πολυ μικρος και πεφτεις. Τιποτα δεν αλλαζει πια τη ροτα του μυαλου μου." Έτσιιιιιιι!!!!! Την χάρηκα πάρα πολύ αυτή την ανάρτησή σου! ;) Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφακι μου

      χαιρομαι που συμφωνουμε :):):)
      Καλο απογευματακι κουκλιτσα και χαδακι στην κοιλιτσα :)

      Διαγραφή
  9. Κι εγώ έτσι νιώθω αυτή την περίοδο. Μα δεν είναι η πρώτη φορά. Όμως κάθε φορά είμαι και καλύτερη, πιο σίγουρη. Κι όταν έρχονται οι αναποδιές αυτό θέλω να θυμάμαι, πως θα περάσουν, το πώς νιώθω τώρα. Κι αμέσως φαίνονται μικρά τα προβλήματα κι ασήμαντα μπροστά στην ομορφιά που απλώνεται γύρω μας.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή