back to duty

Γεμισαν οι "τοιχοι" φωτογραφιες με χθεσινες στιγμες. Εντυπωσιαζομαι οταν σερβιρονται τοσο κοντα στα ματια μου καθημερινες στιγμες ανθρωπων που ξεδιπλωνουν τη ζωη τους πολυ μακρυα απο εμενα στην πραγματικοτητα. Ειναι μαγικο το ιντερνετ.
Σημερα θα ανηφορισω παλι στο γνωστο μου λοφακι. Θα ηθελα να της μιλησω για την Ισμηνη. Για το ποσο καταπληκτικο παιδι εχω. Κι εσυ που με διαβαζεις ειμαι σιγουρη οτι ή γελας με την εξομολογηση αυτη ή εκνευριζεσαι με αυτα τα συνδρομα κουκουβαγιας και αναρωτιεσαι ποσο χαζη μπορει να ειναι καθε μαμα που βλεπει το κουκουβαγιακι της ως καταπλητκικο. Κι εγω το ιδιο αναρωτιεμαι.
Επιστρεψαμε χθες οικογενειακως στο σπιτι κατα τις 8:30. Εβαλα την μικρη για ντουζακι και επικρατουσε γκρινια σε καθε διαδικασια. "Ειναι πολυ κουρασμενη" σκεφτηκα "Ειναι στο ποδι απο τις 7 το πρωι και ολη μερα τρεχει, παιζει, κανει πατινι ή ποδηλατο σε ανηφορες και χοροπηδαει". Παραλιγο να μην προσεξω ποσο κουρασμενη ενιωθα εγω και μειωνοντουσαν οι αντοχες μου για υπομονη. Γιατι, καλα λεμε οτι πρεπει να κατανοουμε τα παιδακια μας. Οταν ομως νιωθεις λιγακι σαν να σε πατησε νταλικα, ειναι εξαιρετικα δυσκολο να υπομεινεις με χαμογελο ολη την γκρινια του "σπλαχνου" σου.
Σημερα ειναι η μερα που επιστρεφω στο προγραμμα μου. Στη διατροφη μου, στους λογαριασμους μου, στις υποχρεωσεις μου. Υποσχεθηκα στην Αννα να δω και το "a star is born" και ειμαι σιγουρη οτι θα με παρει και θα με σηκωσει η ταινια. Επειδη η Barbra Streisand παντα το καταφερνει. Διαβαζω ξανα 2 βιβλια του Καββαδια με αφορμη μια αναρτηση του φιλου Αντωνη στο facebook και ειχα ξεχασει οτι οταν διαβαζεις Καββαδια σου ερχεται η αλμυρα στα ρουθουνια. Βαζω τρικλοποδια στο απογευμα της Παρασκευης να βρεθω στο βραδυ, με την ενδοεπικοινωνια διπλα μου να ακουω την ανασα της πολυτιμης μου κι εγω να αφηνομαι σε ενα ανευθυνο Σαββατοκυριακο. Δεν εχω απαιτησεις πολλες. Να εχω ηρεμια και διαθεση. Ποσο το χρεωνεις;