Εχω παψει να μου θυμωνω οταν με κουραζει η βροχη. Γιατι γνωριζω καλα οτι διολου δεν φταιει η κακομοιρη οταν με ενοχλει, μα αλλοι παραγοντες ειναι αυτοι που με ριχνουν. Στην τοσο δικαιη ζωη μου, τις μερες αυτες που παλευω με καποια οικονομικα θερια, ερχεται ολος ο υπολοιπος μικροκοσμος μου και προσπαθει να ισοφαρισει. Και τα καταφερνει. Εφτασα στα 37 μου να νιωθω οτι ακομη μπορω να κανω πραγματα που, πριν δεκα χρονια, νομιζα οτι θα ειχαν βγει απο την καθημερινοτητα μου εως τωρα. Κοιταζω και ξανακοιταζω την πυραμιδα του Maslow για τις προτεραιοτητες της ζωης μας και νιωθω οτι εχω επενδυσει περισσοτερο προς την κορυφη παρα στη βαση. Και μετα αναρωτιεμαι αν μπορει να συμβαινει πραγματικα αυτο ή αυθηποβαλλομαι.Εχει πολλες μερες που δυσκολευομαι να συγκεντρωθω σε κατι. Τετοιες φιλοσοφιες σκεφτομαι και ονειρευομαι. Και κυλαει ο καιρος. Η Ισμηνη μεγαλωνει ομορφα και πιστευω πια οτι ειναι ενα ανεκτιμητο διαμαντι, που το μονο που προσπαθω ειναι να μην το θαμπωσω πολυ μεγαλωνοντας. Μετα την πρωτομαγια ειμαι ετοιμη να επιστρεψω στους στοχους μου. Να δω εκεινα τα lectures που παραμελησα, να διαβασω το βιβλιο που με περιμενει εδω διπλα με εναν σελιδοδεικτη στις πρωτες δεκα σελιδες ακομη και να οριοθετησω ξανα τον εαυτο μου μετα απο ενα διαλειμμα απλωματος. Και να δεις που μετα, κοιτωντας πισω, θα διαπιστωσω για αλλη μια φορα οτι δεν ημουν και τοσο απλωμενη αυτες τις μερες. Δεν σε ζαλιζω αλλο με αυτα, μια και δεν μπορω να σου εξηγησω περισσοτερα. Πλημμυριδα και αμπωτη, που ελεγε και η Φαραονα μου καποτε.
Ενα πραγμα μου εχει μεινει εντονα αυτες τις μερες. Σε μια πολυωρη συζητηση με την Αννα, ενιωσα πολλες φορες την αναγκη να της πω οτι εχουμε τους ανθρωπους που μας αξιζουν διπλα μας. Και δεν ξερω αν συμφωνει, αλλά εμενα με εντυπωσιασε για αλλη μια φορα που συμπερανα ποσο αυτο ισχει με τα δικα μου κριτηρια, σε τοσους ανθρωπους που γνωριζω. Και πανω απο ολα σε εμενα. Και οταν επεστρεψα ξενυχτισμενη σπιτι στις 7 το πρωι του Σαββατου και ξαπλωσα διπλα στον Δημητρη, ειπα "Εδω ειμαστε, εφτασα Σπιτι μου!"
Όντως έχουμε τους ανθρώπους που μας αξίζουν δίπλα μας .Γιαυτό να είσαι σίγουρη.Αυτοί μας λειαίνουν τις κόχες και τις αγριάδες .Αυτοί μας εκπαιδεύουν στην νζωή και περνώντας τα χρόνια θα αντιληφθείς ότι δεν βρέθηκαν τυχαία κοντά σου΄Να έχεις μια όμορφη συνέχεια καλή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕριεττα μου
Διαγραφήφυσικα και δεν βρισκονται τυχαια διπλα μας. Ισως να δινουμε διαφορετικες ερμηνειες στο ποιος ειναι αυτος που τους επιλεγει διπλα μας, αλλα τυχαια δεν ειναι σιγουρα :)
Μια ομορφη εβδομαδα ευχομαι και σε σενα!
Ωραία η πυραμίδα, επιτρέπεται να την βάλω στο μπλογκ μου; Κι εγώ πιο πολύ με την κορυφή ασχολούμαι, με τη βάση μας έχουν. νομίζω, δημιουργήσει την πεποίθηση ότι είναι κατώτερες ανάγκες και δεν πρέπει να ασχολούμαστε, πρέπει να είμαστε σκληροί με τον εαυτό μας, να τον σκληραγωγούμε κλπ, όμως ο άνθρωπος σαν το λουλούδι από τη βάση θα ανθίσει, αυτή είναι η αλήθεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικα και μπορεις να χρησιμοποιησεις την φωτογραφια οπου θελεις. Απο την google την βρηκα, δεν ειναι δικη μου :)
ΔιαγραφήΕιναι πιο ζορικα τα θεμελια και μερικες φορες βιαζομαστε να φτασουμε στην κορυφη. Ας ξεκινησουμε απο την αρχη....αυτο θελει πολλα κοτσια :)
Καλο βραδακι :):)
χρόνια σου πολλά, καλή μου! νομίζω ότι η μισή ντεεντεε γιορτάζει τώρα και η άλλη μισή το φθινόπωρο! εύχομαι να περάσεις όμορφα τι μέρα σο σε κάποιο δάσος ή και στο σπίτι να φτιάχνεις τα λουλούδια σου στο μπαλκόνι και να πλέκεις στεφάνια από χαμομήλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα
Διαγραφήδεν καταφερα να παω σε κανενα δασος και δεν εκανα ουτε λουλουδενιο στεφανακι. Περασα την μερα μου με αγαπημενους ανθρωπους και κοιμηθηκα ευτυχισμενη το βραδυ :)
Αναρωτιεμαι αν μιλαω σε καθε αναρτηση με την ιδια "ανωνυμη" ή με διαφορετικο ατομο καθε φορα :) Αφησε μου αν θελεις ενα ονομα ή παρατσουκλι να σε αποκαλω.
Οσο για την αρχη του σχολιου σου, επιτηδες το προσπερασα, επειδη ακομη δεν μου ειναι ευκολο να δεχτω οτι αγαπω εξισου καποια με εποχη με το φθινοπωρο :)
Ενα ομορφο Σαββατοκυριακο ευχομαι!
κι όμως αν προσέξεις μοιάζουν πολύ αυτές οι εποχές! εγώ λατρεύω τον χειμώνα! ίσως γιατί είναι στιβαρή εποχή, απαλλαγμένη από τις ελαφρότητες της άνοιξης, ίσως επειδή είναι η πιο ζεστή εποχή, γιατί όλοι κρυώνουν, ενώ το καλοκαίρι κρυώνει όποιος έχει ανάγκη...
Διαγραφήένα όμορφο, σαν το φθινόπωρο, λοιπόν, σαββατοκύριακο!
Μοιαζουν μονο στις θερμοκρασιες, αλλά διαφερουν πολυ στα χρωματα, στα αρωματα, στον χαρακτηρα. Και οσο κι αν απολαμβανω την ανοιξη.....και μονο που σκεφτομαι το αρωμα απο τα πρωτοβροχια τον Σεπτεμβρη και το χρυσοκικκινοκαφε φοντο της ζωης το φθινοπρωο, σιγουρευομαι για άλλη μια φορα οτι ειμαι παιδι του φθινοπωρου.
ΔιαγραφήΤον χειμωνα σου τον αγαπω κι εγω πολυ. Ειμαι σπιτογατος και μου επιτρεπει να ερωτοτροπω με διαφορες γωνιες του σπιτιου μου. Απολαμβανω να νιωθω τον κρυο αερα στα μαγουλα μου και να τα νιωθω να κοκκινιζουν σε χαμηλες θερμοκρασιες. Απολαμβανω τη φλογα απο τη σομπα παρεα με κρασακι με το αντρα μου. Πολλα πολλα μπορω να σου γραψω για τον ομορφο χειμωνα αλλά πρεπει να φυγω :) ΑΝτιλαμβανομαι την αγαπη που του εχεις παντως :)