feeling good

Ηρθε η παιδικη μου φιλη. Για αλλη μια φορα προσπαθησα να της πω οτι χρειαζεται να ζητησει βοηθεια. Αλλά αν καποιος δεν παραδεχτει το προβλημα που υπαρχει, δεν μπορει να ζητησει βοηθεια γι'αυτο. Και μετα ειπαμε για τα δικα μου κιλα και μου ειπε "Κάνεις πολυ μεγαλο λαθος που δεν περπατας. Εγω το εχω ριξει στο περπατημα τελευταια." Και ειπα να παψω να ασχολουμαι με το δικο της προβλημα και να ασχοληθω με το δικο μου. Πολυ ευκολα κρινουμε τους αλλους.
Θελω να βρω χρονο για γυμναστικη. Κι αν αληθινα το θελω, ειναι εφικτο.

Μου ηρθε περιοδος σημερα το πρωι. Αργησε αρκετες μερες και οταν το ειπα στον Δ, ειχα μια κρυφη λαχταρα να σημαινει κατι αυτο. Οχι δεν προσπαθουμε. Αλλα ειμαστε τοσο φοβισμενοι με ολα οσα γινονται, που μονο σε ενα "κατα λαθος" μπορω να ελπιζω περισσοτερο, παρα να τολμησουμε να πουμε: ναι θα το προσπαθησουμε. Απο την αλλη βεβαια, ανακουφιστηκα και λιγακι. Δεν ειναι μικρη ευθυνη αλλη μια εγκυμοσυνη. Καλα, μην προσπαθησεις να βγαλεις ακρη μαζι μου. Εκει που θα στα παρουσιασω ολα χαλια, μπορω να σου ζωγραφισω πολυχρωμες μαργαριτες πανω στα συντριμια μου.

Το απογευμα μου ειναι κλεισμενο απο την γυναικα της ζωης μου. Εχω τη διαθεση να την τριγυρισω και να γυρισουμε εξουθενωμενες σπιτι, αφου νυχτωσει, για ντουζακι και υπνο σαν τουβλα. Ειναι απιθανη η μικρη μου, στο ειπα; Κι αυτη η σχεση που χτιζουμε οσο περναν τα χρονια με τρελλαινει. Θα γινει υπεροχη γυναικα καποτε. Απλα υπεροχη!

Απο χθες ξανανοιξα το βιβλιο μου. Μολις εχω τη δυνατοτητα, θα αγορασω και το αλλο βιβλιο του Δημητρη Καραγιαννη. Διαβαζω ακομη το "Η νοημοσυνη της καρδιας" και εχει πολλα ενδιαφεροντα σημεια. Θα τα μοιραστω μαζι σου καποια στιγμη.
Νυσταξα λιγακι. Εχω ενα τελευταιο ραντεβου σε λιγο κι επειτα θα παω να ξαπλωσω πριν κλεψω την μικρη μου για βολτες.
Μην ξεχασεις να μου κρατησεις ενα χαμογελο, μια συμπαθεια κι ενα δακρυ.