Σκεφτομαι ποσα μπορω να κανω και δεν κανω. Και προσπαθω να σκεφτω ποσα κανω για να ισοζυγισω τις ανασφαλειες μου.
Μεθαυριο θα βγουμε εξω με τις φιλες μου. Μια διαφορετικη εξοδο. Οχι οπως συνηθως σε ταβερνουλα για κρασοκατανυξη. Θα παμε σε ενα τζαζ μπαρακι στο κεντρο. Μου θυμιζει λιγακι τις νεανικες μας εξοδους. Δροσερα ποτα, το αερακι του Θερμαικου, ωραια μουσικουλα.
Πριν λιγο μου εβαλε ιδεες για το ανοιχτο πανεπιστημιο μια πελατισσα μου. Λες; Ξανα στα βιβλια; Δεν ειναι ασχημη ιδεα!
Σημερα διαβασα και για τα καφε της επιδιορθωσης. Πας για καφε με τη χαλασμενη συσκευη-ρουχο-επιπλακι κι εκει υπαρχουν καποιοι "ειδικοι" που αναλαμβανουν την επισκευη τους ενω εσυ πινεις καφεδακι. Τι ομορφες ιδεες. Τι ωραιο που υπαρχουν ανθρωποι με θαρρος και οραμα και διαβαζουμε τετοιες προσπαθειες!
Απεναντι μου νοικιαζεται ενα καταστημα, σε κεντρικο σημειο της επαρχιακης μας κοινοτητας και μενει αδειο ποσο καιρο τωρα. Και το μονο που εχω ακουσει να ανοιγει και να κλεινει εδω στη γειτονια μου ειναι, φαγαδικο. Γιατι δεν εχει εμπνευση ο κοσμος σκεφτομαι; Γιατι εχουμε ξεμεινει απο ιδεες; Μονο στο φαγητο επενδυουμε. Και να δεις οτι υπαρχουν ιδεες που δεν χρειαζονται μεγαλο κεφαλαιο, αλλά χρειαζονται τολμη. Και απο δαυτη που να βρεις;
Διαβασα και αυτο το αρθρο, "ενας χρονος χωρις ιντερνετ". Μια ερευνα για το ποσο αληθινα αποξενωνει το ιντερνετ. Τελικα οχι οσο νομιζουμε. Εντυπωσιακα τα συμπερασματα του. Αν και αναμενομενα αν το καλοσκεφτεις.
Σε λιγακι τελειωνει κι αυτη η μερα. Θα μου αρεσε να την κλεισω σε ενα ωραιο μπαλκονι με θεα κι ενα λευκο παγωμενο ποτηρι κρασι. Με ανεμελες σκεψεις για ταξιδια και παραλληλες ζωες. Με απαλη μουσικουλα και χαλασμενα ρολογια. Με θυμωνει κατι τετοιες μερες η πραγματικοτητα. Δεν μπορω να την καταπιω. Μου θυμωνω που δεν κανω τιποτα να αλλαξω οσα δεν μου αρεσουν.
Καπως ειναι η διαθεση μου σημερα. Μια αισιοδοξια που βουλιαζει και ολο καταφερνει να επιπλευσει. Ειναι μερες σαν αυτη που σκαει η φουσκα που ζω και με μουτζουρωνει ατσαλα η πραγματικοτητα.
Μου αρεσει να εχω κατι να περιμενω. Κι ενω ψαχνω κατι στο αυριο να με δελεασει, βρισκω μονο στην εξοδο της Παρασκευης. Και η Πεμπτη; Ετσι αχρωμα θα φυγει; Θα το αλλαξω αυτο. Κατι θα σκεφτω γι'αυριο και θα παρω τα πινελα μου.
Ατσαλα σκεφτομαι παλι. Σ'αφηνω. Σε λιγακι θα χαθω στα παραμυθακια της Ισμηνης. Στο δασος με τις πεταλουδες, στην φαλαινα που γελουσε, σε μια καρδια γεματη αγαπη, σε μια βολτα στο φεγγαρι, στο μαγικο ροπαλο.... Ξανα και ξανα τα ιδια παραμυθακια. Μεχρι να τα πιστεψουμε :)
Τετάρτη 29 Μαΐου 2013
ατσαλες σκεψεις
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τι όμορφα σκέφτεσαι! Τι όμορφα γράφεις...Τι όμορφα να ζεις μέσα στα παιδικά σας παραμύθια!!!Καληνύχτα κοριτσάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερινακι μου
Διαγραφήειναι κατι λογαριασμοι εδω στην ακρη, που μενουν απληρωτοι και μου χαλανε την παλετα με τα χρωματα μου :)
Μια ομορφη μερα να εχεις :)
Καλημέρα Dee Dee μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφή"Και δεν έχω καμία εγγύηση ότι θα τις τιμήσω όταν επιστρέψω online, και για να είμαι ειλικρινής, μάλλον δεν θα το κάνω", γράφει στο τέλος του χρόνου χωρίς ίντερνετ.
Νομίζω κάπως έτσι συμβαίνει. Μ΄εμένα τουλάχιστον, επιστρέφοντας από τα καλοκαίρια της απεξάρτησης...
:)
"...Αλλά τουλάχιστον θα ξέρω ότι δεν θα φταίει το ίντερνετ. Θα ξέρω ποιός ευθύνεται, και ποιός μπορεί να το διορθώσει."
Διαγραφήετσι ειναι. Μαθαινουμε να ριχνουμε τις ευθυνες μας αλλου, συνηθως :)
Τη στιγμη που υπαρχουν περιοδοι απεξαρτησης και ειναι κατι που εσυ το ελεγχεις, το ιντερνετ μονο καλα μπορει να σου δωσει κατα τη δικη μου αποψη :)
Καλημερα ομορφη!
Δεν είναι πραγματικά πολύ όμορφο όταν όλα σου μοιάζουν μαύρα ,ανούσια χωρίς σκοπό όταν δεν αισθάνεσαι και τόσο καλά να υπάρχει ένα γλυκό προσωπάκι να σου χαμογελάσει, να ανοίξει τα χεράκια του και να σε πάρει αγκαλιά και όλα πάλι να αποκτήσουν χρώμα και ουσία ...Ότι και να συμβαίνει στο τέλος της ημέρας υπάρχει αυτή η ιερή ώρα του παραμυθιού
ΑπάντησηΔιαγραφήαγκαλίτσα στο κρεβάτι και τίποτα δεν έχει σημασία πια...φιλιά..
Ευη μου
Διαγραφήαυτο που περιγραφεις δεν ειναι απλα ομορφο, ειναι ΜΑΓΙΚΟ :)
Ενα ομορφο Σαββατοκυριακο να εχεις!!
ax deedee μου αγαπημένη.. σε μένα δουλεύει καλά μια μοιραμένη ζωή μεταξή του σκέπταισθαι και του πράτειν.. και το σκέπταισθαι να το βλέπω σαν παιχνίδι.. χωρίς ισχυρές γνώμες.. σαν σενάρια πιθανά.. και το πράτειν.. να το κάνω σα συνέχεια του σκέπτεσθαι.. σαν πειραμάτισμό.. σαν διασκέδαση.. κι όταν οι συνθίκες είναι αντίπαλες.. ακόμα και σαν σπόρ.. σαν ένα αγώνα τένις.. που η αξία της νίκης εξαρτάται από την αξία του αντιπάλου.. κι από την καταβληθήσα προσπάθεια.. αυτά τα ωραία.. ομορφάινουν τη ζωή μου.. που την έβλεπα από μικρός σα μια στιγμή "κάτι" ανάμεσα σε 2 απειρα "τιποτα".. δε ξέρω αν είναι προηόντα σκέψης.. κι αν βοηθά να τα περιγράφω.. αν μπορεί να αναπαραχθούν από κάποιον άλλο για να τον βοηθήσουν να περνά πιό ευχάριστα την καθημερινοτητά του.. εγώ πάντος αντλώ ικανοποίηση σέ κάθε μου πράξη.. κάθε ντουλάπι κάθε φαί κάθε αγόνα.. κι από την επιτυχία.. αλλά και από την αποτυχεία.. που μου δίνει την δυνατότητα για πιό ουσιαστική σκέψη μετά.. κι ίσως και βελτίωση.. :) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήαντε φιλοσόφισα πάλι.. αλλά να.. με ενέπνευσαν οι σκέψεις σου.. :) :)
καληνυχτούδια :) :)
κουλπακι μου
Διαγραφήεχεις αραγε επιγνωση του ποσο σοφα ειναι αυτα που μου γραφεις καθε φορα;;; Εντελως ανορθογραφα αλλα απολυτα μεστα και ουσιαστικα :) :) Ρουφαω καθε σου λεξη :)
Το να αντλουμε ικανοποιηση απο την καθε μας πραξη, ειναι το καλυτερο δωρο που μπορουμε να κανουμε στον εαυτο μας. Να δημιουργουμε απολαυση, χαρα, ευτυχια!
Να εχεις ενα υπεροχο Σαββατοκυριακο φιλε μου!