ταξιδευοντα ξανα

Ωραια, περασε κι αυτο. Σημερα ειμαι σχεδον σαν να μην σερνομουν τοσες μερες.
Εφτιαξα εναν φραπε που εχω να πιω απο την προηγουμενη Παρασκευη κι ενω το προγραμμα μου ειναι γεματο ραντεβου νιωθω μεγαλη ευχαριστηση που επιτελους ΜΠΟΡΩ να δουλεψω. Χωρις να νιωθω οτι θα πεσω κατω, χωρις να τρεμουν τα χερια και τα ποδια μου και χωρις να φοβαμαι οτι δεν μπορω να μιλησω καθαρα και να κοιταξω τον πελατη σταθερα στα ματια απο τις ζαλαδες που ειχα. Ολα καλα λοιπον. Με εμενα. Κολλησα τον μπαμπα μου και τωρα περναει εκεινος τις ιδιες δυσκολες ωρες. Κι αν εμενα μου κακοφανηκε τοσο στα 36 μου, στα 60+  ειναι ακομη χειροτερα τα πραγματα.

Η διαθεση ταξιδιαρικη. Σε καθε κενο απο τη δουλεια, μπαινω στο Google maps και τοποθετω το κιτρινο ανθρωπακι σε διαφορες επαρχιακες πολεις ανα τον κοσμο. Και σε δευτερολεπτα "βρισκομαι" στο σημειο που επελεξα, να "περπαταω" και να χαζευω τριγυρω σε καποια επαρχιακη πολη που βρισκεται χιλομετρα μακρυα. Ειναι απιθανο ποσο με μαγευει ολη αυτη η διαδικασια. Ειναι τοσο ομορφο να βλεπεις σχεδον παντου ανα τον κοσμο, μονοκατοικιες, σχεδον ομοιες μεταξυ τους συνηθως, με ενα μικρο γκαραζ και απαραιτητα μπροστα τουλαχιστον 3-4 μετρα πρασινο και μπροστα πεζοδρομιο. Παντου πεζοδρομια! Κριμα που για την Ελλαδα δεν εχει ακομη αυτη την επιλογη να μπορω να "περπατησω" σε διαφορα μερη της. Εχει μονο σε φωτογραφιες να δεις πολλα μερη. Σημερα κανω βολτες στην Δανια.

Η Ευρωπη με ταξιδευει παντα. Δεν θα αφηνα με τιποτα ενα ταξιδι στην Ευρωπη για να επισκεφτω κατι τροπικο, που επιλεγουν συνηθως. Και ολοι μου λενε οτι ειναι σπανιο να ειμαι γεννημενη Αυγουστο και να επιλεγω τον βορρα, το βουνο, το κρυο. Μηπως το οτι γεννηθηκα τελη του μηνα, τοτε που πιανουν τα πρωτα δροσερα βοριαδακια, παιζει ρολο;
Πλησιαζει το καλοκαιρακι. Διακοπες δεν προβλεπονται. Η Ισμηνουλα θα κανει τα μπανια της με τη γιαγια και τον παππου και αυτο με ανακουφιζει. Το παραθαλασσιο σπιτι των πεθερικων μου ειναι ιδανικο για παραμυθενιες διακοπες για ενα παιδι. Εγω προσποιουμαι οτι δεν υπαρχει κριση και χαζευω ενοικιαζομενα διαμερισματα μπροστα στο κυμα, με μικρη αυλη και κουνιες για τα παιδια. Ποδηλαταδες με την Ισμηνη και λιωμενα παγωτα να κολλανε στα χερια.
Μεσημεριασε. Οι κουνιες εξω απο το παραθυρο του γραφειου μου αδειασαν.

Λεω να κανω ενα διαλειμμα να φαω τα μακαρονια μου. Μετα λεω να "παω" μια βολτα Παρισι. Το Παρισι ειναι παντα μια υπεροχη ιδεα , οπως ειπε και η Audrey Hepburn

Αυριο εχω ραντενβου με την Αννα μου. Θα της πως ποσο μικρη ενιωσα με την αρρωστια. Ποσο με τρομαξε η ιδεα να ημουν μονη. Και κατι αλλο μυστικο. Μ'αρεσει να της λεω μυστικα. Μου λεει κι εκεινη τις δικες της μαγικες λεξουλες. Να μην ξεχασω να της πω να ταξιδεψει και με τον τροπο που ταξιεδευω εγω. Θα το διαβασει εδω, αν ξεχασω. Να , για κατι τετοια μικρα χαζα το απολαμβανω τοσο το blog.
Σ'αφηνω, πεινασα. Εχω να παρω και 2 ανασες μεσα απο ενα μπουκαλακι μεχρι να μπορω να μην βηχω και να το πεταξω. Δεν μ'αρεσει η ιδεα να αναπνεω φαρμακα. Αλλα προσπαθω να ειμαι χαρουμενη που καποιος το ανακαλυψε και με βοηθαει να γινω καλα.

Πολλα ειπα
Γεια. Ενα ομορφο μεσημερι να εχεις.