Και ειναι κι αυτο που λεει στο τελος στον φιλο της που μου εμεινε απο την πρωτη φορα που ειδα την ταινια πριν χρονια.
Ειναι πολυ σπουδαιο αυτο που ειπε.
"Δεν λεω οτι δεν μπορω να ζησω χωρις εσενα. Γιατι μπορω! Απλα δεν το θελω."
Ειναι ισως αστειο να εντυπωσιαζομαι απο μια προταση, μιας γλυκαναλατης αμερικανικης ταινιουλας. Μου συμβαινει ομως. Και μου συμβαινει συχνα. Και βρισκομαι συχνα τοσο κοντα στην αμερικανικη ψυχολογια. Εκτιμω τον τροπο που ζουνε τη ζωη. Με ολα οσα τους κατηγορουμε, εκεινοι δεν κατσικωνονται στο πατρικο τους ως τα 40 , ουτε σταματαει η ζωη μετα τα 50. Οι περισσοτεροι απολαμβανουν να ζουν σε γηροκομειο, επειδη συνεχιζουν ετσι μια ενεργητικη ζωη χωρις να καταλληγουν παρασιτα σε ζωες αλλων. Μεγαλη συζητηση. Ισως μια αλλη στιγμη την αναλυσουμε περισσοτερο.
Εμεινα στην ταινιουλα την χθεσινη. Με την επιλογη μιας γυναικας να φυγει απο την σκια της μαμας της και να επιλεξει μονη και ξεκαθαρα που βρισκεται και πιο θελει να ειναι το επομενο βημα της. Μια αισθηση που με μαγευει. Με αφηνει πισω να αναρωτιεμαι για αλλη μια φορα, κατα ποσο φταινε οι αλλοι που εγκλωβιστηκα σε καποια σημεια και κατα ποσο η δειλια μου. Και ξερω την απαντηση, αλλά προτιμω την ψευδαισθηση της αναποφασιστικοτητας, για να μπορεσω να κουβαλησω τις ενοχες μου. Με ρουφαει η κριση και αδυνατω να ονειρευτω πια. Μα ειμαι μολις 36. Εχω τοσα πολλα ακομη να αλλαξω.
Η ανοιξη περασε διχως να καταλαβω και να'μαι αρχες Ιουνη να υποδεχομαι το καλοκαιρι σαν να εχασα καποια και θελω να αναπληρωσω τον χρονο που δεν αναπληρωνεται. Επειδη οπως ειπε και ο φιλος της Κατερινας "Ποσα καλοκαιρια εχουμε ακομη; 30; 40; 50; Ας μη χασουμε ουτε ενα!" Να μη χασουμε!
Καλο καλοκαιρι. Ηρθε η Τζενη, μου εφερε ενα χειροποιητο καραβακι απο την Λερο κι εγω σκεφτομαι να το βαλω στην κρεβατοκαμαρα να το κοιταζω καθε πρωι. Καλο καλοκαιρι. Με ξεκουραση, καλη διαθεση και καλοπεραση. Καλο καλοκαιρι. Να περπατησουμε ολες τις μερες μια μια.
Καλο καλοκαιρι....
Καλό καλοκαίρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμένα μου έκανε εντύπωση η φράση στο τέλος, την πρώτη φορά που είδα την ταινία.
Καλο μεσημερακι :)
ΔιαγραφήDee Dee,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσα σημεία βρίσκω που θέλω να "συζητήσουμε"!
Αυτά που γράφεις για τον ενήλικο "αμερικάνικο" τρόπο ζωής ισχύουν και για τη βόρεια Ευρώπη.
Όμως, από όσα αναφέρεις, με άγγιξε αυτό:
"Με την επιλογη μιας γυναικας να φυγει απο την σκια της μαμας της και να επιλεξει μονη και ξεκαθαρα που βρισκεται και ποιο θελει να ειναι το επομενο βημα της. Μια αισθηση που με μαγευει. Με αφηνει πισω να αναρωτιεμαι για αλλη μια φορα, κατα ποσο φταινε οι αλλοι που εγκλωβιστηκα σε καποια σημεια και κατα ποσο η δειλια μου."
Είναι υπέροχη αυτή η επιλογή, το να ακολουθούμε τα δικά μας χνάρια μόνο. Όποτε κι αν την κάνουμε, είναι υπέροχη.Και πότε περίμενες να την κάνεις την ξεχωριστή σου επιλογή, στα 25; Είμαστε όλοι παιδιά Ελλήνων γονιών ( και όχι πχ Νορβηγών) και αργούμε να απαγκιστρωθούμε πραγματικά από τη σκέπη τους...Έχουμε όμως λάβει άλλα θετικά στη διαπαιδαγώγησή μας από κείνους. Και τι σημασία έχει ποιος φταίει, οι άλλοι ή η δειλία σου ;(χρησιμοποιώ ακριβώς τα λόγια σου).Ποιος νοιάζεται, τι τα θέλεις τα ποσοστά φταιξίματος; Μην κοιτάς πίσω! Σημασία έχει που θέλεις να απεγκλωβιστείς, που αυτή η αίσθηση σε μαγεύει. Και τα όνειρά σου θα έρθουν σιγά σιγά μόνα τους.
Νατάσσα Μαν.
Νατασσα μου εχει να κανει το επαγγελμα σου με ψυχολογια ή ψυχιατρικη;;;
ΔιαγραφήΠολυ ωραια και εξαιρετικα ευστοχα ολα οσα μου σχολιασες. Και θα φυλαξω αυτα τα λογια σου
"Και τι σημασία έχει ποιος φταίει, οι άλλοι ή η δειλία σου ;(χρησιμοποιώ ακριβώς τα λόγια σου).Ποιος νοιάζεται, τι τα θέλεις τα ποσοστά φταιξίματος; Μην κοιτάς πίσω! "
γιατι εχεις απολυτο δικιο κι εχω την ταση παντα να καταλογιζω ευθυνες για ο,τι συμβαινει...χωρις να υπαρχει λογος, οπως σωστα ειπες!
Ευχομαι να βρω τη δυναμη :) Σε ευχαριστω για το πολυ ομορφο σχολιο σου!
Μια ομορφη μερα σου ευχομαι :)
:-))
ΔιαγραφήDee Dee μου,
όχι, δεν είμαι ειδικός ψυχικής υγείας.Είμαι καθηγήτρια σε σχολείο.Η διπλωματική μου στο μεταπτυχιακό (εκπαιδευτικό μεταπτυχιακό) ήταν στην Κοινωνική Ψυχολογία. Άσχετο με όσα σου έγραψα.
Ό,τι ξέρω όμως,ελάχιστα έχει να κάνει με βιβλία.Έμαθα και γω από τα λάθη μου,δηλαδή ζώντας! Μόνο έτσι μαθαίνουμε πραγματικά.Και όσοι έχουν το κουράγιο να κάνουν και ανάλυση, όπως εσύ, μαθαίνουν πολλά περισσότερα!
Φιλιά,μη φοβάσαι τίποτα! ΄Ηδη έχεις βρει τη δύναμη.
Νατάσσα Μαν.
Dee Dee,
Διαγραφήσυμπληρώνω,για να μην υπάρξουν ασάφειες: με το "άσχετο με όσα σου έγραψα" εννοώ ότι δεν ανέσυρα θεωρητικό υλικό, αλλά βιωματικό...Εκεί στηρίχτηκα για να σου απαντήσω.
Νατάσσα Μαν.
Νατασσα μου
Διαγραφήοπως και να εχει με βοηθουνε πολυ τα σχολια σου :):)
Μεσα απο βιβλια και απο προσωπικα λαθη μαθαινω κι εγω. Μα ειναι στιγμες που νιωθω οτι αργω τοσο πολυ να εμπεδωσω κατι....νιωθω οτι αργω πολυ να περασω απο την θεωρεια στην πραξη :)
Καλο απογευματακι και σ'ευχαριστω!!!
Σε αυτο το κειμενο, βρισκω και γω παραπολλα σημεια που θα ηθελα καποια στιγμη να συζητησω με καποιον που οντως εχει ιδιες σκεψεις με εμενα οπως εσυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παντα ειναι θεμα επιλογων και κουραγιου..
Βασικα κυριως το δευτερο νομιζω για την ελληνικη κοινωνια..
Σε φιλω γλυκα
Ειναι θεμα επιλογων και κουραγιου....ακριβως αυτο! Κι ενω εχουμε αποφασισει τι θελουμε να επιλεξουμε, μας λειπει το κουραγιο να το πραξουμε!!!
ΔιαγραφήΚαλο απογευματακι :)
"Με ρουφαει η κριση και αδυνατω να ονειρευτω πια."
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχτές το βράδυ είχαμε βγει για τα γενέθλια μου :) το κλου της βραδιάς ήταν ότι μου έκαναν έκπληξη με τούρτα κλπ :)
Πριν από αυτό συζητούσαμε όμως, και μια φίλη είπα ακριβώς αυτή τη φράση που έγραψες. Με ρώτησε αν εξακολουθώ να ονειρεύομαι. Της απάντησα "πως αν δεν μπορούσα να ονειρευτώ δε θα ήμουν εδώ τώρα, δε μπορείς να ζήσεις δίχως όνειρα, έστω και απατηλά"... Μου απάντησε ότι η κρίση μας έχει όλους αποσυντονίσει... και ότι πια δεν είμαστε όπως παλιότερα. Συμφώνησα. Μετά είπαμε να φτιάξουμε λίστες... με το τι θέλουμε να κάνουμε... και να προσπαθούμε να τα επιδιώξουμε, ή να τα σκεφτόμαστε, ακόμη κ αν φαντάζουν εντελώς δύσκολα. Βέβαια, αυτό το κάνω χρόνια, μα ναι είναι κάτι για να μην αφεθούμε ας ονειρευόμαστε ενάντια στα πάντα!
αρτιστακι μου
Διαγραφήευτυχως υπαρχουν πολλες μερες, που ετσι με θρασσος τα βλεπω ολα αισιοδοξα και ονειρευομαι. Ενα βημα μπροστα ομως δεν νιωθω να εχω κανει εδω και χρονια. Στασιμη με ονειρα στην τσεπη και φοβο στα ματια μενω.
Πολυχρονη και παλι γλυκια μου! Τι ομορφο που σου εκαναν αυτη την εκπληξη οι φιλοι σου!!!! Παντα τετοιες ομορφες βραδιες να ζεις :)
Καλο απογευματακι!!
πολύ το αγαπώ το roadartistaki μας.. πολύ.. κι από τα πρώτα σχόλια μεταξή μας.. και προοδευτικά.. :) :)
Διαγραφήνα μας ζήσει να το χαιρόμαστε χρόνια πολλά δημιουργικά κι ευτυχισμένα.. :) :)
Κουλπακι μου θα συμφωνησω μαζι σου. Το αρτιστακι ειναι απο τα πιο λαμπερα διαμαντια του μπλογκοχωριου μας :) Την εκτιμω ιδιαιτερα κι εγω :)
Διαγραφήdeedee μου αγαπημένη.. όμορφα έιναι τα όνειρα.. καλό έιναι να έχουμε μικρά κι εύκολα για να μας δίνουν θάρος.. και μεγάλα και δύσκολα.. να μας προσανατολίζουν.. ακόμα κι όταν δε πραγματοποιούνται.. :) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήνα φέρω και 2 χαρακτηριστικές μου μπουρμπουλήθρες..
http://koulpaspot4.blogspot.gr/2011/04/blog-post.html
http://koulpaspot4.blogspot.gr/2012/01/blog-post.html
μια και μερικές φορές τα λέω πιό συνοπτικά από άλλες.. :) :)
και για να απαντήσω στο προηγούμενο περί επίγνωσης της σοφίας.. να πω ότι δεν έχει καμιά σημασία.. η σοφία.. όσο η καλή διάθεση.. και η επίγνωσή της.. είναι.. σα το φως στο ανεμφάνιστο αρνητικό.. (ίσως δε καταλάβουν οι νεότεροι).. απλά καταστρέφει το λανθάνον έιδολο.. :) :)
κάνε μικρά πράγματα που σου αρέσουν κάθε μέρα.. μέρα χαμένη νομίζω έιναι αυτή που αφησες κάτι ή κάποιους να σου χαλάσουν τη διάθεση για ζωή.. :) :)
καληνυχτούδια :) :)
Κουλπακι μου, ειναι εξαιρετικα και τα δυο σου ποιηματα. Ειναι συμπυκωμενες σταγωνες σοφιας κι εσυ ας το αρνεισαι :) Εχεις απολυτο δικιο. Εγω συχνα λουφαζω σε τρυπες και ζηλευω ανθρωπους σαν εσενα (με την καλη εννοια της ζηλειας).
ΔιαγραφήΘα θυμαμαι αυτο....να κανω μικρα πραγματα που μου αρεσουν καθε μερα :)
Καλη σου μερα ομορφε :)
Γεια σου Dee- dee μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα Μαριαννα μου
Διαγραφήκαλη εβδομαδα!!!