σκεψεις

Παντρεψαμε και τον τελευταιο εργενη στην παρεα μας.
Εκει που καποτε χωρουσαμε σε ενα σπιτι 40 τετραγωνικων ολη η παρεα και κοιμομασταν ο ενας πανω στον αλλο, τωρα εχουμε διπλασιαστει και τριπλασιαστει και χρειαζομαστε ενα δικλινο το καθε ζευγος :)
Ειναι ωραιο να αντεχουν στο χρονο οι παρεες.
Γεμιζει η ζωη με υπεροχες αναμνησεις.
Εκπληξεις, παρτυ, τριημερα, διακοπες.
Ζεστασια μυριζουν οι μερες μου. Εχουν χρωμα πορτοκαλι με μωβ και αρωμα απο τον βασιλικο μου, που σιγα σιγα με αποχαιρεταει.
Τα δελτια μου εταξαν μια βροχη μετα το μεσημερι κι εχω στηθει στο παραθυρο και την περιμενω.
Τα εβλεπα εγω τα συννεφα. Ηταν πανω απο το σπιτι μου την Κυριακη το βραδυ.
Εμεινε και το βιβλιο μου εδω στην ακρη να με φωναζει αλλα να μην ακουει κανεις.Θα νιωσω ετοιμη ξανα σε λιγο. Τωρα μαζευω τα νερα απο το ποτηρι που ξεχειλισε και γεμισε ο τοπος υπομονη κι εγωισμο. Ο εγωισμος βγαινει δυσκολα απο το πατωμα. Αφηνει μια γλιτσα που ολο γλιστρας και πεφτεις παλι κατω.
Το σπιτι θα γεμισει κοσμο το Σαββατοκυριακο. Φωτακια, αγιοβασιληδες, δεντρα, στολιδια.
Ειμαι σιγουρη οτι θα πεσει παντου χρυσοσκονη και θα γυαλισουν τα ματια μου.
Ετοιμη για γευση χριστουγεννων.