ψαρευοντας σκεψεις

Ξεκινησα πρωι πρωι. Στη θεση του συνοδηγου ηταν η παλια μπλε θηκη με τα CD. Επελεξα ενα με τις φωνες της Τσαλιγοπουλου, λιγη Γλυκερια, Βισση, Μοσχολιου, λιγη Ηρω και Βιταλη. Επελεξα να γιορτασω τη μερα της γυναικας την Κυριακη. Ακουγοντας αγαπημενες γυναικειες φωνες, οδηγωντας μονη μου για Σερρες. Ο ουρανος αναποφασιστα συννεφιασμενος. Συννεφα παντου μα φωτεινος. Ή τα ματια μου τον εβλεπαν ετσι; Αφησα πισω κοτοσουπες και ταξιδεψα διψασμενα να χωθω στην αγκαλια της. Αγαπηθηκαμε, παιξαμε, νταντεψαμε η μια την αλλη κι εφτασε το μεσημερι που επρεπε να την αποχωριστω ξανα. Και μπηκα στο αυτοκινητο, εβαλα Τσακνη, Μαχαιριτσα, Μακεδονα και ξεκινησα με την ιδια διψα να επιστρεψω σπιτι μου. Εκει με περιμενε ενας αντρας, που μετα απο καποιες τυπικες υπογραφες εχω το θρασσος να τον αποκαλω αντρα ΜΟΥ. Εφτασα πανω στην ωρα της βολτας των σκυλιων. Αρπαξα τη Φλαππυ και ανεβηκαμε μεχρι πανω την πλαγια. Εκει που μπορω και βλεπω κατω τον Θερμαικο. Βγηκαν και οι κατσικες του βοσκου και τα δικα του σκυλια οριοθετησαν την περιοχη τους. Γνωριζομαστε πια, ουτε που μας γαυγιζουν. Κι εμεις σεβομαστε την δουλεια τους και δεν πλησιαζουμε οταν ειναι εξω οι κατσικες. Μετα βγηκα με τον Τσαρλυ. Δεν καταφερα να δω τον Θερμαικο. Ηταν οι κατσικουλες εκει ψηλα. Εβγαλε η μαμα μου τα υπολοιπα σκυλια και σε λιγο ολα τα ζωντανα ημασταν ετοιμα να επιστρεψουμε στις φωλιες μας.

Ενιωθα μια κρυμμενη θλιψη και δεν ηξερα πως να τη δικαιολογησω στον καθεφτη μου. Ουτε μια ματια δεν του εριχνα οταν τον συναντουσα, μη τυχον και με ρωτησει τι εχω και με πιασει αδιαβαστη. Κι εκει που καθομουν στον γκρι καναπε, με τον Δ απεναντι απο τη σομπα, το ελυσα το μυστηριο. Ηξερα ακριβως τι ευθυνοταν για τη μικρη πολυτιμη θλιψη μου. Ηταν που μετα απο πολλους μηνες αναγνωσης τελειωσα το τοσο ομορφο βιβλιο ψυχολογιας που διαβαζα ("Η νοημοσυνη της καρδιας" Isabelle Filliozat). Ξεκινησα ενα άλλο δικο της, αλλα δεν ειναι το ιδιο. Ακομη λαχταρω την αισθηση εκεινης της αναγνωσης. Ειδα και την Κατερινα την Παρασκευη. Ξεκινησα ψυχοθεραπεια. Δυστυχως δεν μπορω να την χωρεσω στο προγραμμα μου τοσο συχνα, οπως καταφερνα με την Αννα μου, που ηταν καλοκαιρι και ημουν πιο διαθεσιμη. Με κουρασε η αναβολη μου ομως. Και αποφασισα να το προσπαθησω. Και να σου πω την αληθεια φοβαμαι λιγακι, αλλά εχει την ομορφια του κι αυτο.

Αγκαλιαζω τη ζεστη κουπα με τον καφε μου και σκεφτομαι. Δυσκολευομαι πολυ να βρω τις σωστες λεξεις να εκφραστω σημερα. Με το ζορι τις ψαρευω μεσα μου και προσπαθω να τις συναρμολογησω να σου προσφερω άλλο ενα παζλ μου. Δεν τα καταφερνω καλα και δεν θα βγει καθαρη η εικονα σημερα. Σ'αφηνω λοιπον να απολαυσω τον καφε μου και σου ευχομαι αυτη η εβδομαδα να εχει υπεροχο νοημα που θα στο ψιθυρισει ερωτικα στο αυτι στη δυση της. Να σε προσεχεις.