Εφτασε κι αυτη η Παρασκευη. Λιγοστευει το φως εξω και να σου πω την αληθεια, δεν εχω καμια διαθεση για δουλεια.
Σημερα σκεφτηκα παλι την Ρουμανια και το σπιτι μου εκει και την Τζενη. Και ποσο με γλυκαινουν αυτες οι αναμνησεις. Ενας ομορφος ανθρωπος με συμβουλεψε να πατησω στοπ για λιγο και να κοιταξω τα ποδια μου να δω που παταω σημερα. Ή τουλαχιστον ετσι ερμηνευσα εγω τη συμβουλη του. Και πατησα. Και μη νομιζεις οτι ξερω τι πρεπει να κανω τωρα. Μου τραβηξε την μπλουζα απο πισω και να μου ψιθυρισε "σταματα να τρεχεις για λιγο. Αν κανεις αλματα ισως φτασεις πιο γρηγορα, μα ο στοχος σου δεν ειναι να γλιτωσεις χρονο ζωης, αλλα να εκπαιδευτεις να ζεις αυτη που εχεις κ α θ ε μερα"
κι εγω απαντησα "οκ".
Τελικα slow down εγραφε το κουμπι. Τωρα που πλησιασα το ειδα καλυτερα.
Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014
stop ή μηπως pause...
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ναι λοιπόν. Πάτα ΕΔΩ που ζεις και απόλαυσε το. Τρέχεις πολύ πίσω. Τρέχεις άλλοτε πολύ μπροστά. Και το τώρα? ΕΔΩ είναι όλα. Κάθε στιγμή που περνά πολύ απλά ΔΕΝ επιστρέφει. Έτσι δεν είναι? ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι ειναι σαλονικια μου. Φορες φορες νιωθω ομως πολυ μικρη. Χρειαζομαι καποιον να μου πει πως να το κανω. Πως να ζω σημερα; :)
ΔιαγραφήΚαλη εβδομαδα!
Να γεμίζεις τη ψυχή σου με τις όμορφες στιγμές από το παρελθόν, δεν είναι λίγο που τις έζησες, και έτσι να συνεχίζεις :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρτιστακι μου, δεν προσπαθω να απαρνηθω ουτε το παρελθον, ουτε να απαξιωσω το μελλον. Να συγκεντρωθω λιγο περισσοτερο στο τωρα μου εχω διαθεση :)
ΔιαγραφήΚαλη εβδομαδα xxx