ελαβα το βιβλιο μου

Ποσες ζωες αραγε θα μου εφταναν να κανω ολα οσα μου αρεσουν; Ηρθε ενα διαφημιστικο για μια σχολη χορου εδω κοντα μου. Διαφημιζει φθηνα μαθηματα. Λες να εχει ωρες που με βολευουν; σκεφτηκα. Μα γνωριζω οτι δεν μπορω να χωρεσω και αυτο στη ζωη μου. Καπως ετσι ξεθωριασαν και τα μαθηματα κιθαρας που ονειρευομουν. Και ποσο θα ηθελα να μαθω και βιολι. Και σαξοφωνο ισως. Ακομη κι αν ειχα τον χρονο και τα χρηματα για ολα αυτα, αραγε θα μπορουσα να αφιερωθω σε ολα οπως τους αξιζει; Ή πασαλειμματα θα ηταν στον αχορταγο νου μου. Τι σημασια εχει. Απλωσα τα χερια να πιασω οσα φθανω προς το παρον.
Πριν λιγο ακουγα την συνεντευξη της αγαπημενης μου Κατερινας στο παιδικο ραδιοφωνο του ifeelkid. Ειναι σπουδαιο να συμπαθεις καποιον ακομη και οταν διαφωνεις μαζι του σε πολλα σημεια. Ισως αυριο καταφερω να την συναντησω.
Χτυπησε το κουδουνι στο γραφειο και μπηκε μεσα ο Χρηστος, ο ταχυδρομος μας. "Ηρθε το βιβλιο μου;;" ρωτησα με ενθουσιασμο. "Τετοια χαρα για ενα βιβλιο βρε Κατερινα;". Ε, μα τοσο καιρο το γυροφερνα στο Book Depository. Απο τοτε που μου ειπε ο Δημητρης γι'αυτο το site με βιβλια και δωρεαν μεταφορικα, μπαινω καθημερινα και χαζευω. Τελικα το παρηγγειλα και εδω και λιγη ωρα μυριζω συνεχεια τις σελιδες του. Μου το ειχε προτεινει η καλη μου η Αννα πριν πολυ καιρο και επιτελους το κατεκτησα.
Εφαγα τις φακες με την ντοματουλα μου εδω στο γραφειο και διαβαζα το εξαιρετικο αρθρο της Αγγελικης Πλουμα, που μου προτεινε η Κατερινα. Τι καλα να καταφερουμε να κρατησουμε την αποδοχη των αλλων, κομπαρσο στη ζωη μας. Εναν πολυτιμο κομπαρσο που
εκτιμουμε πολυ. Αλλά κομπαρσο. Οχι πρωταγωνιστη!
Σ'αφηνω παλι. Εχω δουλιτσα. Εχω και να διαβασω και να παρακολουθησω το "μαθημα" μου αργοτερα. Εχω πολλα. Σ'αφηνω.