Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Ο αλυσοδεμενος ελεφαντας

"Οταν ημουν μικρος μου αρεσε πολυ το τσιρκο και στο τσιρκο μου αρεσαν πιο πολυ τα ζωα. Μου εκανε τρομερη εντυπωση ο ελεφαντας που, οπως εμαθα αργοτερα, ειναι το αγαπημενο ζωο ολων των παιδιων. Στην παρασταση, το θεορατο ζωο εκανε επιδειξη του τεραστιου βαρος του,του ογκου του και της δυναμης του... Ομως, μετα την παρασταση και λιγο προτου επιστρεψει στη σκηνη, ο ελεφαντας στεκοταν δεμενος συνεχως σ' ενα μικρο ξυλο μπηγμενο στο εδαφος. Μια αλυσιδα κρατουσε φυλακισμενα τα ποδια του.Ωστοσο, το ξυλο ηταν αληθινα μικροσκοπικο κι εμπαινε σε ελαχιστο βαθος μεσα στο εδαφος. Μολονοτι η αλυσιδα ηταν χοντρη και ισχυρη, μου φαινοταν ολοφανερο οτι ενα ζωο που μπορει να ξεριζωσει δεντρα με τη δυναμη του, θα μπορουσε ευκολα να λυθει και να φυγει.Το θεωρουσα αληθινο μυστηριο.Μα τι τον κραταει;Γιατι δεν το σκαει;Οταν ημουν πεντε ή εξι ετων πιστευα ακομα στην σοφια των μεγαλων. Ρωτησα καποιον δασκαλο, τον πατερα μου ή εναν θειο μου, για το μυστηριο του ελεφαντα. Καποιος μου εξηγησε οτι ο ελεφαντας δεν το εσκαζε γιατι ηταν δαμασμενος.Εκανα τοτε την προφανη ερωτηση: «Κι αφου ειναι δαμασμενος, γιατι τον αλυσοδενουν;»Δεν θυμαμαι να πηρα καποια ικανοποιητικη απαντηση. Με τον καιρο, ξεχασα το μυστηριο του ελεφαντα με το παλουκι και το θυμομουν μονο οταν βρισκομουν με καποιους που ειχαν αναρωτηθει καποτε πανω στο ιδιο θεμα.Πριν απο μερικα χρονια ανακαλυψα -ευτυχως για μενα-, οτι καποιος ειχε αρκετη σοφια ωστε να ανακαλυψει την απαντηση.Ο ελεφαντας του τσιρκου δεν το σκαει γιατι τον εδεναν σ' ενα παρομοιο παλουκι απο τοτε που ηταν πολυ, πολυ μικρος.Εκελισα τα ματια και φανταστηκα τον νεογεννητο ανυπερασπιστο ελεφαντα δεμενο στο παλουκι. Ειμαι βεβαιος οτι τοτε το ελεφαντακι ειχε σπρωξει, τραβηξει και ιδρωσει πασχιζοντας να λευτερωθει. Μα, παρ'ολες τις προσπαθειες του, δεν τα ειχε καταφερει, γιατι εκεινο το παλουκι ηταν πολυ γερο για τις δυναμεις του.Φανταστηκα οτι θα κοιμοταν εξαντλημενο και την επομενη μερα θα προσπαθουσε ξανα και την μεθεπομενη το ιδιο... Ωσπου, μια μερα, μια φριχτη μερα για την ιστορια του, το ζωο θα παραδεχοταν την αδυναμια του και θα υποτασσοταν στη μοιρα του.Αυτος ο πανισχυρος ελεφαντας που βλεπουμε στο τσιρκο δεν το σκαει γιατι νομιζει οτι δεν μπορει, ο δυστυχης. Η αναμνηση της αδυναμιας που ενιωσε λιγο μετα τη γεννηση του ειναι χαραγμενη στη μνημη του.Και το χειροτερο ειναι οτι ποτε δεν αμφισβητησε σοβαρα αυτη την αναμνηση.Ποτε μα ποτε δεν ξαναπροσπαθησε να δοκιμασει τις δυναμεις του... " 

"Να σου πω μια ιστορια"  -  Χορχε Μουκάι

8 σχόλια:

  1. Dee Dee μου,

    Πόσες αλήθειες λέει η ιστορία του ελέφαντα που αλυσοδέθηκε από μικρός και έμαθε σε αυτήν την κατάσταση.
    Μου θύμισε η ιστορία δύο φίλες (αυτές μου ήρθαν στο μυαλό όταν διάβαζα, τυχαίο άραγε;) που αλυσοδέθηκαν στα δεσμά της πατρικής τους οικογένειας και άδειασαν από προσωπικά όνειρα και επιθυμίες.

    Και να μην το ξεχάσω: το καινούργιο λουκ στο μπλογκ μου αρέσει, με γεια! Κάτι από φθινόπωρο μου φέρνει, ξέρεις, καφετιά φύλλα...Και η εικόνα με τον καφέ και τα κρουασανάκια είναι πιο "χειμωνιάτικη" .

    Καλό Σαββατοκύριακο!
    Να ξεκουραστείτε πριν το πάρτυ, να αντέξετε την κούραση και τους χορούς!

    Φιλιά,
    Νατάσσα Μαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νατασσα μου

      ειναι τοσα πολλα αυτα που κουβαλαμε απο παιδια ετσι αυθαιρετα. Εχει μπει η ταμπελα και δεν κανουμε τον κοπο να την αλλαξουμε. Ισως να βολευομαστε και λιγακι πισω απο καποιες ταμπελες.

      Μια εβδομαδα εμεινε πριν το παρτυ. Η αδερφη μου εχει οργιασει σε χειροτεχνιες :) Τελικη ευθεια :)

      Καλο Σαββατοκυριακο
      Σε φιλω

      Διαγραφή
  2. ax.. κάποιοι λίγοι προσπάθησαν.. τα κατάφεραν.. χαρακτηρήστικαν τρελοί.. κι επικίνδυνοι.. και θανατώθηκαν.. για το κοινό καλό..
    εμένα οι ζωολογικοι κήποι μου φέρναν από μωρό δυσθυμία.. καταθλυβόμουν με τα κλουβιά και τα κάγκελα.. ίσως είχα πρόσφατες τις αναμνήσεις από τις δικές μου προσπάθειες απόδρασης από την κουνια.. επιτυχείς.. αν και πληρωμένες με καρούμπαλα και μελανιές.. κι ευτυχείς θα έλεγα τελικά.. :) :)
    επέστρεψα deedee μου αγαπηνένη.. έχω χάσει επισόδια.. πάω να δω λίγο και τα προηγούμενα.. :) :)
    καλημέρα και καλή εβδομάδα :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κουλπακι μου

      η κορη μου εχει μεγααααλη αγαπη στα ζωα. Σε τσιρκο με ζωα δεν υπαρχει περιπτωση να την παω ποτε. Σε ζωολογικο κηπο επισης δεν θελω αλλα ευτυχως δεν γνωριζει της υπαρξη τους. Οταν την μαθει ελπιζω να ειναι μεγαλυτερη και να μπορεσω να της εξηγησω οτι δεν θεωρω καλο να πληρωσουμε να δουμε φυλακισμενα ζωακια.

      Οσο ελειπες καμαρωναμε τις εργασιες σου στο facebook κουλπακι μου :)

      Διαγραφή
    2. ώφου το μικρούλιιιιι.. δεν ξέρω πως έιναι αυτό στα μεσόγεια.. οι δικοί μου πήγαν και πέρασαν σχεδόν όλη τη μέρα.. είπαν ότι είναι ευρύχωρό και δεν έχει αυτή την αίσθηση της φυλακής.. εγώ παρόλο που μεγάλωσα.. δεν τόλμησα ακόμα να πάω.. :) :)
      χαχαχα ναι τα αγαθά της τεχνολογίας με τα "έξυπνα" τηλέφωνα και τις ασύρματες συνδέσεις.. :) :)

      Διαγραφή
    3. κουλπακι μου καλο απογευματακι :)

      Διαγραφή
  3. Οι αλυσίδες είναι μονο στο μυαλό.Υπέροχη ιστορία.Αγαπάμε Μπουκάι...Σε γλυκοφιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερινα μου

      ετσι ειναι. Στο μυαλο ειναι ολα. Και δεν εχουμε καμια δικαιολογια εμεις, ως νοημονα οντα να επαναπαυομαστε σε ταμπελες και να μην αλλαζουμε ο,τι δεν μας αρεσει!

      Καλο απογευματακι. Τα φιλια μου.

      Διαγραφή