Ο δικος μου ο Σεπτεμβρης εχει συννεφα και βροχες. Αυτον εδω που περναει εξω απο τα παραθυρα μου ουτε καλημερα δεν θελω να του πω. Μονο πολυ πρωι του χαμογελαω που εχει δροσια. Σημερα γεμισαν οι δρομοι μαμαδες και μπαμπαδες με παιδια για τον αγιασμο. Του χρονου τετοια μερα θα ειμαι κι εγω μια απο αυτους μα φετος δεν εχω καμια διαθεση να συμμετεχω σ'αυτη τη φασαρια. Σε λιγες μερες φευγει ο Δ μου για Παρισι και θα επαναπροσδιοριζομαι παλι για δυο εβδομαδες.
Εχω κολλησει και βλεπω τη σειρα "επιθυμιες" τελευταια. Σε κατι τετοιες φασεις βουταω για τα καλα και απορροφαει την σκεψη μου το σεναριο ολη την ημερα. Ξεκινησα και διαιτα χθες. Βαρεθηκα να ειμαι ετσι. Βαρεθηκα να μην βρισκω δικαιολογια που αφεθηκα στην καταντια αυτη των κιλων. Ουτε η εγκυμοσυνη δεν φταιει, ουτε η διακοπη του τσιγαρου πιο πριν. Η ψυχολογια ευθυνεται παντα. Κι αν εγω δεν προσεξα να με στηριξω, δεν μου φταιει κανεις.
Το φθινοπωρο ομως με περιποιειται παντα καταλληλα. Στρωνει ολα αυτα τα χρυσοκοκκινα καφε χαλια να περπατω τα ονειρα μου. Ειναι και το βιβλιο μου που με κανει να τα βλεπω ολα λιγακι αλλιως. Μερικες φορες σκεφτομαι οτι ολα ειναι τοσο απλα οσο τα δειχνουν τα σηριαλ. Εμεις εχουμε μια ταση να περιπλεκουμε τις καταστασεις. Κρυβοματσε πισω απο λεξεις κι ερμηνειες ενω παντα γνωριζουμε καλα τι πρεπει να κανουμε και πότε. Μια μυστικη ακριβοδικαιη ζυγαρια εντος μας, οπως λεει και η καλη μου Μαρω, ειναι παντα τοσο συνεπης και ξεκαθαρη στο ζυγι.
Θα κλεισω τα ματια και την μυτη μεχρι την Κυριακη μακροβουτι, που λενε θα πεσει λιγακι η θερμοκρασια. Θα εχει φυγει και ο Δ και θα εχω τουλαχιστον τον καιρο με το μερος μου.
Ε να, κατι τετοια κανει και τον λατρευω. Μια μπορα μολις δυο λεπτων μου ψυθιρισε...."μη σε νοιαζει, ο Σεπτεμβρης ειναι εδω..."
Και τώρα που ξεκίνησα να διαβάζω ό,τι μου έλειψε όσο έλειψα για διάφορους λόγους, τι βλέπω; Βιβλίο; Θέλω ίνφο γιατί κάτι έχασα μου φαίνεται! Ο Σεπτέμβρης σου ταιριάζει και όλα θα βρουν το δρόμο τους...και το Παρίσι; Μήπως μπορεί να σε συναντήσει και σένα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφακι μου, εχει αρκετο καιρο που διαβαζω το "Η νοημοσυνη της καρδιας" της Isabelle Filliozat. Ειναι ενα βιβλιο ψυχολογιας, ειναι σε καποια σημεια ελαχιστα κουραστικο επειδη εχει λιγη ανατομια μεσα, αλλα ειναι απο τα πιο ουσιωδη βιβλια που εχω διαβασει ως τωρα. Ας σου αρεσει αυτος ο κλαδος , στο συνιστω ανεπιφυλακτα!!
ΔιαγραφήΤο Παρισι το σνομπαρα πριν παω. Πηγα και το ερωτευτηκα. Μακαρι να μπορουσα να χωθω στην βαλιτσα του Δ να με παρει μαζι του. Δεν γινεται ομως αυτη τη στιγμη. Καποια στιγμη στο μελλον ομως θα ξαναπαω, το εχω υποσχεθει στον εαυτο μου :)
Καλημερα σε ολη την ομορφη οικογενεια σου :)
Γιατί συννεφιάζεις? Ακόμη ήλιο έχει έξω. Γλυκό ήλιο και όχι τη λάβα του καλοκαιριού. Απόλαυσε τοοοοοο... (ναι, δεν είναι δύσκολα τα πράγματα- συνήθως!-, εμείς τα δυσκολεύουμε με τις ανισορροπίες μας)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυννεφιαζω επειδη μου αρεσουν οι συννεφιες :) Δεν με κουραζει η ζεστη, ευτυχως εχει ωραιο ηλιο, οπως ειπες, χωρις καυσωνα (φετος δεν ειχαμε καυσωνες νομιζω). Ειναι ομως που ειμαι τοσο ερωτευμενη με τις βροχες που το φθινοπωρο που με κανει ανυπομονη η αναγκη μου :)
ΔιαγραφήΚαλημερα σαλονικια μου!
Αχ, να σου πω..κι εμένα έτσι μου αρέσει ο Σεπτέμβρης..αν όχι τις πρώτες μέρες, ε μετά τα μισά τη βροχούλα μου τη θέλω. Να μυρίσει λίγο το χώμα, να ξεπλυθούμε.. Κι εγώ ξεκινάω δίαιτα και δουλειά μαζί! Θα τα καταφέρουμε, θα δεις.. Σε φιλώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντε Βερα, παμε μαζι. Εγω την πρωτη εβδομαδα διαιτας τα πηγα μια χαρα. Τον Σεπτεμβρη ολα μου φαινονται λιγακι πιο ευκολα :)
ΔιαγραφήΚαλη εβδομαδα!!