Και αναρωτιομουν, αν ξαναπαω Constanta, δεν θα εχει πια την μυρωδια του κρυου αυτη η πολη; Δεν θα μυριζει ο γαλλικος μου ρουμι; Δεν θα μυριζουν οι φωτογραφιες αναμνησεις;
Δεν ξερω ποια αισθηση εκτιμω λιγοτερο.Ισως την γευση... ισως αυτη, την οσφρηση. Κι ας κλεινω τα ματια να μυρισω τους ανθρωπους που αγκαλιαζω, τις στιγμες που απολαμβανω, τα αντικειμενα που κανω δικα μου.
Και μου ερχεται στο μυαλο η εικονα καποιου που σε ενα αμφιθεταρο καποτε ειχε αγκαλιασει ενα κασκολ και ρουφουσε το αρωμα του. Η εικονα της μικρης μου οταν μυριζε την νυχτικια μου με κλειστα τα ματια κι εψαχνε να θηλασει. Η εικονα της Φλαπυς οταν μυριζει πανω μας άλλα σκυλια. Το χαμογελο της Τζενης οταν της ειχα δωσει κατι χειροποιητο και μου ειπε "μυριζει Κατερινα".
Περασα μερες ανοσμιας και εμοιαζαν ολα ξενα. Μονο στο μυαλο υπηρχαν τα αρωματα. Αποθηκευμενα να θυμιζουν την γνωση τους. Ειναι πιο δυσκολο να αποχωριστεις κατι, απο το να μην το εχεις εξαρχης.
Μερες και μερες χωρις να μυρισω το κορμι του Δημητρη, τον λαιμο της μικρης μου, το καφε που πινω.
Δεν ξερω τι θα γινομουν διχως αυτα τα χαρακτηριστικα. Θα αλλαζα ισως κι εγω στα νεα δεδομενα. Θα μαθαινα να συνδεω μνημες με γευσεις ή με εικονες ή με ηχους και θα προσπαθουσα να ξεχασω πως μυριζει η Constanta και ο Δημητρης. Σαν να μην ειχε σημασια πια.
Αν θυσιαζα μια αισθηση, αυτη θα ηταν η γευση τελικα. Οχι η οσφρηση. Μη μου παρετε τις μυρωδιες μου.
Εβρεξε το βραδυ, αλλα το πρωι δεν καταφερα να μυρισω την βροχη.
Όλα τα πράγματα έχουν δική τους μυρωδιά. Οι άνθρωποι δεν έχουν. Την κλέβουν απ’ τα πράγματα. Έτσι έγραψε ο Καββαδία…
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να φανταστώ τον κόσμο άοσμο. Νομίζω θα έχανε το ένα πέμπτο της ουσίας του.
Νομίζω ότι από τις αισθήσεις, όλες μα όλες μου είναι πολύτιμες... κάποτε είχα πάθει κι εγώ "ανοσμία" και εκείνο που επίμονα είχε καρφωθεί στο νου μου ήταν ότι δε θα μπορέσω να ξαναμυρίσω μυρωδιές δικών μου ανθρώπων. Ξέρεις τι εννοώ...; Την αύρα... αγαπημένων δικών μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι παράξενο άνθρωπος... μπορεί να ξεχνάω εντελώς ονόματα μα μια μυρωδιά, με πάει πίσω... με διακτινίζει...
Αν έχεις όρεξη χάζεψε εδώ!
http://seiriopolis.blogspot.com/2011/03/blog-post_09.html
Έβρεξε πολύ και στα μέρη μας... σήμερα η ατμόσφαιρα της πόλης μυρίζει αρμύρα από τη θάλασσα... απόβροχο κι ο ήλιος λαμπρός...
Καλό ΣΚ
Φιλώ σε!
* δώσε ένα φιλάκι στη μικρή από μένα!
Σε ένα ποίημά του ο Καρυωτάκης φέρνει αναμνήσεις στο νου μέσα από τις οσμές των πραγμάτων, επειδή αυτές εγχαράσσονται βαθύτερα στη μνήμη μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήSmells like teen spirit.... :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήστεριανη μου ζαλη
ΑπάντησηΔιαγραφήισως να ειχε δικιο ο Καββαδιας, μου ταιριαζει η ιδεα του :)
Ειναι παντως πολυ αβολο να μην μυριζεις. Οποια αισθηση κι αν απαρνιομασταν θα χαναμε το ενα πεμπτο της ουσιας.
Πολλες μερες ταλαιπωρησα το μυαλο μου με -ελπιζω αδικως- συγκρισεις αισθησεων. Και ειχα τοσα πολλα να πω για την καθεμια. Αν επρεπε να επιλεξω να θυσιασω μια παντως, τελικα θα ηταν η γευση :)
Αποφασισα οτι δεν μπορω να ζησω χωρις μουσικη, χωρις την μυρωδια της μικρης μου, χωρις την εικονα απο το χαμογελο του Δημητρη και χωρις να να μπορω να νιωσω το δερμα ανθρωπων που αγαπω. Δεν θελω να υποτιμησω την απολαυση της γευσης, αλλα.... εκει κατελληξα :)
Καλο Σαββατοκυριακο!
Σειριε μου
ΑπάντησηΔιαγραφήολες οι αισθησεις ειναι τοσο πολυτιμες! Πιστεψε με εχει μερες που συνεχως αυτες σκεφτομαι , λογω ανοσμιας.
Διαβασα την αναρτηση σου. Ναι ειναι μοναδικες καποιες μυρωδιες αγαπημενων προσωπων! Δεν θα αντεχα χωρις αυτες κι εγω.
Ακομα δεν μυριζω καλα, ελαχιστα θα ελεγα (ειχα μια υπονοια του αρωματος του VICKS, ενω το ειχα βαλει στα ρφουθουνια μου!!). κριμα που εχασα κι εγω το αρωμα της προινης υγρασιας σημερα. Μου εχει λειψει.
Θα φιλησω την μικρη απο σενα το βραδακι :)
Καλο Σ/Κ σειριε μου
δειμο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξερω αν θα μπορουσα να πω οτι εχω απομνημονευσει περισσοτερο μυρωδιες απο ονοματα, εικονες κτλ. Παντως σιγουρα εχω συνδιασει σχεδον τα παντα με μυρωδιες :)
Ισως να εχει δικιο και ο Καρυωτακης. Δεν το γνωριζω.
Καλο Σ/Κ!
Tommy μου
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν καταλαβα τον συνειρμο σου... αλλα ακουγεται πολυ "φρεσκο" αυτο που μου εγραψες και το κραταω :)
Καλο Σ/Κ!
Είναι τρομερό πώς μια μυρωδιά μπορεί να φέρει στο μυαλό μας εικόνες..κι εγώ νομίζω χωρίς μυρωδιές θα χάναμε πολλά. Διάβασα το "Άρωμα" στο Λύκειο..όταν το τελείωσα πραγματικά πίστευα ότι μύριζα καλύτερα! Φοβερό?
ΑπάντησηΔιαγραφήκουκουβαγια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγω οταν τελειωσα το λυκειο διαβασα το συγκεκριμενο βιβλιο. Ειναι παραξενο βιβλιο. Το ενιωθα "αγριο" αλλα και δελεαστικο παραλληλα.
Καλο Σ/Κ :)
Σιγά να μη μπορούσες να αποχωριστείς τη γεύση. Νομίζω οτι σε μια τέτοια περίπτωση θα έγραφες μια ανάρτηση για την αξία της γεύσης. Κι άντε όλα τ'άλλα...πώς θα αποχωριζόσουν τη γεύση του Δημήτρη μου λες; χιχιχι
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντωμεταξύ ο Δ. μας διαβάζει; :))
Όλες οι αισθήσεις είναι απαραίτητες και όλες σε συνδυασμό μας βοηθούν να σχηματίσουμε μια εικόνα.
Η μνήμη είναι εξίσου σημαντική γιατί μας βοηθά να τις ανασύρουμε και θα έπρεπε να είναι μία από τις αισθήσεις, δεν ξέρω γιατί την έριξαν τόσο. Εγώ πάντως κάθε φορά που θυμάμαι κάτι αισθάνομαι. Θυμάμαι το αποτύπωμα των υπόλοιπων αισθήσεων που χαράχτηκε στο μέρος της μνήμης κι είναι σαν να αντιλαμβάνομαι και πάλι την εικόνα, την αισθάνομαι.
Καλό απόγευμα DD.
Μυρίζω τον καφεδάκο τον ντεκαφεϊνέ που με καλεί, μυρίζω και το μαλακτικό από τα ρούχα που στεγνώνω στα καλοριφέρ, μυρίζω και κάτι μελομακάρονα...χιχιχ
διαβολο-AnD μου
ΑπάντησηΔιαγραφήο Δημητρης μας διαβαζει καποιες φορες, οχι πολυ συχνα. Αν του κανω καμια αφιερωση του τηλεφωνω 3-4 φορες την ημερα να του υπενθυμισω να μπει να τη διαβασει (τεμεναδες θελει, καταλαβες;;;)
Και η γευση ειναι πολυτιμη, δε λεω. Δεν θα κουβαλουσα τοσα κιλα πανω μου αν ειχα διαφορετικη αποψη :) Αλλα νομιζω αν ηταν να θυσιασω μια απο ολες τις αισθησεις , αυτη θα διαλεγα! Επιμενω:)
Να ερθεις απο Δευτερα να σε κερασω καφεινε καφε με αρωμα ρουμι :) Θα τον μυριζουμε παρεα εως τοτε :P
Καλο Σ/Κ !!! :)
θα συμφωνησω ... σημαντική μυρωδια ... το πρωτο που προσπαθω να εντοπισω σε ενα πραγμα, ειδικά αν θέλω να το κρατησω στη μνημη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΛένε πως αν δεν κοντέψεις έστω να χάσεις κάτι, δεν το εκτιμάς. Κι εγώ έτσι το σκέφτηκα διαβάζοντας το κείμενό σου, πόσο σημαντικές μας είναι οι μυρωδιές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ οσμή είναι όντως σημαντικότατη...αλλά και η γεύση και η όραση και η αφή...και πως να ζήσεις χωρίς να ακούς? Δεν ξέρω δύσκολα μου έβαλες...ευτυχώς έχω ακόμα όλες μου τις αισθήσεις!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασω μου
ΑπάντησηΔιαγραφήηξερα οτι οι μυρωδιες με συνδεουν με πολλες ομορφες αναμνησεις, αλλα τωρα θα μυριζω πιο συνειδητα πια :) Ηταν πολυ αβολο να μην μυριζω τιποτα τοσες μερες :)
Καλη εβδομαδα!
sunny μου
ΑπάντησηΔιαγραφήακριβως αυτο. Κι εγω τωρα εκτιμησα περισσοτερο τις μυρωδιες της ζωης μας, τις καθημερινες :)
Καλη εβδομαδα!
Me μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι εγω αυτα σκεφτομουν συνεχεια τις μερες που δεν ειχα οσφρηση. Ποσο σημαντικες ειναι ολες οι αισθησεις. Δινουν ξεχωριστο νοημα στη ζωη μας, για να μην π[ω οτι αυτες οι πεντε αισθησεις ειναι η ζωη μας τελικα :)
καλη εβδομαδα!