7 χρονια φαγουρα

7 χρονια ολοκληρα θα εχουν περασει την Κυριακη
Μια γιορτινη αναρτηση για τα οσα ζησαμε
Για τα χρονια που εφυγαν και μας εκαναν πιο πλουσιους
Για ολες εκεινες τις ομορφες στιγμες που ειναι ακριβες αναμνησεις πια
Για ολα εκεινα που ονειρευομαι μαζι σου
Για οσα σου θυμωνω και μαλωνουμε.
Για την πιστη που επενδυουμε ο ενας στον αλλον.
Για ολο αυτο το φουσκωμα της καρδιας οταν σε βλεπω να μου γελας.
Για την ελπιδα της αλλαγης
Για την καρτερικοτητα της αγαπης.
Εκεινη η αγαπη που φτανει πιο βαθυα απο τα σπλαχνα σου μερικες φορες. Λιγο πιο μεσα απο εκει που ειχαμε κρυμμενη την Ισμηνη εννεα μηνες.
Εκεινη την αγαπη που δεν αφηνει κανενα εγωισμο να χορευει πανω της για πολυ καιρο. Που διαλυει τα συννεφα ακριβως οταν το εχεις αναγκη. Οταν εισαι ετοιμος να δεις πιο καθαρα. Να παραδεχτεις και να αγκαλιασεις.
Να συγχωρεσεις και να μοιραστεις την ευθυνη.
Να αγαπησεις ξανα απο την αρχη.
Οχι, δεν ειναι ευκολες οι μακροχρονιες σχεσεις.
Ειναι φορες που μου λειπει το καρδιοχτυπι του πρωτου καιρου.
Τοτε που ηταν πιο ρευστα ολα.
Τα ενιωθες να γλιστραν απο τις παλαμες σου και λιγοθυμουσες.
Δεν θα επεστρεφα στο τοτε ομως.
Το σημερα ειναι χτισμενο απο μενα και σενα και νομιζω καναμε πολυ καλη δουλεια ως τωρα.
Σημερα απολαμβανω πιο ολοκληρωμενα τον ερωτα, την αγαπη, την συντροφικοτητα.
Τα πριν μονο πυροτεχνηματα εντυπωσιασμου ηταν.
Το μεσα μας ειχε αναγκη αληθινο ερωτα, αληθινη απολαυση, αληθινη αγκαλια, αληθινη συγχωρεση.
Μας τα εφερε απλοχερα ο χρονος.
Κι αν ξεφτισαν τα σκιρτηματα του πρωτου ερωτα, ε, καιρος τους ηταν.
Γινονται ισως σαχλα αν τα σερνουμε για παντα νομιζοντας οτι νικησαμε τον χρονο.
Ο χρονος φερνει αλλαγες κι αν δεν ειμαστε ετοιμοι να τις δεχτουμε, τον σπαταλαμε απληστα.
Σε απολαμβανω περισσοτερο απο ποτε, με ολες τις αισθησεις πια.



Δεν προλαβα να σε χαρω στο πρωινο μας καφεδακι.
Δεν πειραζει. Πινω το καφεδακι μου στην υγεια μας.
Στα ομορφα που θα μας ερθουν.
Και στα ασχημα που θα φανουν παλι μικροτερα μας.

Δημητρη μου σ'αγαπω!