Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2007

cat stevens Wild World

Μια νεα αρχη!

Ειναι καποιες μερες
που οι σκεψεις με επισκεπτονται φορωντας μαυρα.
Κι ερχονται και στα ονειρα μου τα βραδια
να γεμισουν ολα τα κενα,
να μην αφησουν χωρο για ηλιαχτιδα.
Και θελω να σηκωσω το τηλεφωνο
και να πω ενα συγνωμη,
σε οσους αθελα ή εσκεμμενα πικρανα
να ζητησω ενα χαμογελο.....
Και να πω ειναι αδικια να χαλανε ετσι οι σχεσεις.
Και χρεωνομαι ολες τις πραξεις μου
μερικες φορες και τις δικες τους
κι αν κατι εβγαινε απ' αυτο
θα το 'κανα ξανα και ξανα και ξανα.
Μα ανωφελα γινεται
ετσι για να ηρεμησει η ψυχη τους και να διαλυθουμε ησυχως.
Κι εγω μενω να ψαχνω το εγω μου....
και να το , ερχεται, για να με σπρωξει
να βγω απο αυτη την κινουμενη αμμο
σε στερεο εδαφος
μια καινουρια εγω, με σταθερα βηματα
προς το αυριο.....
και ειναι ωραιο το αυριο.
Γιατι στο αυριο κρυβονται τα απροσμενα,
νεες πορτες, μεγαλες, που υποσχονται οσα λαχταραει η ψυχη μου να ζησει.
Κι εγω δεν φτανω ποτε να τις διαβω
απο δειλια,
επειδη εμαθα να ζω οπισθοδρομικα
...............για δες, μια ηλιαχτιδα ξεπροβαλλει,
με αναμνησεις, μα μονο αναμνησεις του χθες,
απ' αυτες που δεν ειναι ακαρπες,
απ' αυτες που σε μεστωνουν,
δε σε καθηλωνουν πλεον.

Μια νεα αρχη με επισκεπτηκε......να τη δεχτω........να την αντεξω.

Μια νεα αρχη!

6 σχόλια:

  1. /Η φεγγαραγκαλιες είπε...

    και βεβαια θα την δεχτεις..και θα την αντεξεις..εδω θα ειμαστε και θα δεις..
    οπως και να εχει ειναι ομορφα τα καινουργια!!
    φιλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. dee dee,

    Είναι ωραίο και το τώρα, σε χρόνο μπερδεμένο με το πριν και το μετά. Σε αρχή ελπίδας, που βλέπει ηλιαχτίδες να ξεπηδούν στα σύννεφα. Σε κίνηση αγάπης, που αγκαλιάζει το εγώ και το εσύ, σε μια συγχώρεση, χωρίς αντάλλαγμα. Όρθια, στέκεσαι σταθερά, κοιτάζεις ψηλά, λούζεσαι φως, έχεις ελπίδα και μια αρχή κάθε στιγμή και πάντα!
    Τα καλύτερα έρχονται!

    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είμαι χαρακτηριστικά ο άνθρωπος που ξανασηκώνει ένα τηλέφωνο να κολλήσει μια τσουγγρισμένη σχέση…

    Πόση λίγη ανταπόκριση είχε αυτό…

    Τα χρόνια όμως περνάνε κι έρχονται νέοι –συχνά πιο όμορφοι άνθρωποι- στη ζωή σου, και τότε χαμογελάς, γιατί το πλήρωμα του χρόνου είναι ένα όμορφο καράβι που είσαι μέσα και συ και κάθε που το ‘χεις ανάγκη, αλλάζεις τόπο, λιμάνι, προορισμούς.

    Πόσες πόρτες έχουμε αφήσει πίσω μας κλειστές… θα αφήσουμε κι άλλες;

    Κι όσοι δεν έμειναν μαζί μας, ας είναι, καλά ήταν για όσο έμειναν, για παραπάνω δε χρειαζόταν, ίσως και να μην άξιζε…

    γλυκό να ‘ναι το βράδυ που ‘ρχεται…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ετσι τα σκεφτομαι κι εγω πλεον Γιαννη μου. Μεχρι προσφατα ενιωθα τυψεις, νομιζωντας οτι θα προδιδα καποια φιλία αν αλλαζα σελιδα κι επρεπε να ειμαι αυτη που θα κανακευει καποια ατομα ενω στην ουσια εγω δεν ειμαι συμφωνη με την ιδεα να μου χαιδευουν εμενα τα αυτια για να μη παρεξηγουμαι. Εγω το εκανα σε αλλους ομως για να μην τους πληγωσω. Δεν ειναι σωστες τετοιες φιλιες, οσα χρονια ιστοριας κι αν κουβαλανε. Αλλαζουμε και οπως λες συνεχιζουμε στις ζωες μας και γνωριζουμε αξιολογα ατομα που δε χρειαζεται να ειναι παιδικοι φιλοι για να τους εκτιμησουμε, να τους αγαπησουμε και να τους αποκαλεσουμε ισως και "κολλλητους" εν καιρω.
    Σου ευχομαι μια πολυ καλη εβδομαδα Γιαννη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οι άνθρωποι αλλάζουν στο μεταξύ και μαζί οι ανάγκες και οι καιροί...

    Κρατάς μέσα σου ανθρώπους κι αναμνήσεις και προχωράς...

    Κάποιες φορές σ΄ακολουθούν και διάφορα γιατί που μάλλον θα μείνουν αναπάντητα...

    Φιλιά καλή μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. *αλεξανδρα* μου

    κατ'αρχας, χαρα στο κουραγιο σου να διαβασεις μονοκοπανια ολα οσα εχω γραψει και να μου κανεις και την τιμη να αφηνεις τα χναρια σου παντου.

    Και δευτερον, με μαγευουν οι καινουριες αρχες....οπως τα καινουρια τετραδια που ειχα στην αρχη καθε σχολικης χρονιας, που υποσχομουν στον εαυτο μου να τα κραταω καθαρα και τακτοποιημενα........
    ετσι και τωρα, με υποσχεσεις αρχιζω οτι θα ειμαι καλο κοριτσι και θα μαθω να ξεχωριζω αυτα που θελω, απο αυτα που θα ηθελα να θελω, εντιμα και εγκαιρως :) (απο βιβλιο εκλεψα την τελευταια φραση)

    ΑπάντησηΔιαγραφή