"Ωρες ωρες παρακαλω να μην εχω <<δικους μου>>. Το βαρος της αγαπης μου, της αγαπης τους, της εννοιας, της αγωνιας μου γι' αυτους με συνθλιβει. Σαν πετρα δεμενη σε ποδι καταδικου που μου παραμορφωνει τις κινησεις, που με ριζωνει. Ελευθερη απο τις αγωνιωδης τουτες αγαπες και να τα κανω ολα ανεπηρεαστα, οπως τα θελω."
"το χρονικο μιας μοιχειας" Μαρω Βαμβουνακη
Εχετε νιωσει ποτε κατι τετοιο;;; Εγω ναι και με συνθλιβει οπως λεει και η Μαρω. Με καθηλωνει. Και νιωθω και τοσες τυψεις μετα........γιατι δεν εχω γνωρισει αλλον να συμφωνει μαζι μου.
on line
Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2007
τυψεις...
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
καλησπέρα DeeDee! (πρέπει να μας δώσεις κι εσύ ένα ελληνικό όνομα ή ψευδώνυμο να προσφωνούμε, είναι ωραιότερα έτσι. κι ας μου αρέσει η Bridgewater...).
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μεγάλο αστείο είναι ότι έχω ξαναέρθει από εδώ, απλώς δεν άφησα ίχνη!
σε κάποιο σχόλιο απάντηση που σου κάνω στα δικά μου, λέω ότι τράκαρα το βιβλίο της Βαμβουνάκη σε διαδικτυακό βιβλιοπωλείο! τελικά το είχα δει ΚΑΙ εδώ!!!
όσο για το συγκεκριμένο ποστ; πολλές φορές θέλησα να είμαι πεντάρφανος, δίχως γονείς, λοιπούς συγγενείς και φίλους. έτσι, για να μπορώ να δρω χωρίς το βάρος της επίδρασης των πράξεων μου σε τρίτους. έτσι, για να μπορώ να φεύγω για το πουθενά και να μη με νοιάζει η επιστροφή. έτσι, γιατί ώρες ώρες είμαι μεγάλος στριμμένος και θέλω πλήρη απομόνωση σε έρημους πλανήτες!
ουφ!τα είπα! θα μου ξαναμιλήσεις τώρα;
Κωνσταντινε π
ΑπάντησηΔιαγραφήαν θα σου ξαναμιλησω;;;; Που μενεις να να ερθω για καφε; :)
Ειναι λιγακι δυσκολο να νιωθεις εγωιστης (γιατι περι εγωισμου προκειται) θελωντας να εισαι εντελως ανεξαρτητος και να το κρυβεις. Οταν το λες γινεται πιο μικρο το κακο, τοσοδουλη που μπορεις να να το ανεχτεις :) Καλημερα ολη μερα:)
υ.γ. Κατερινα με λενε, το DeeDee ειναι απο cartoon , μια χαζη αδερφη απο το dexters laboratory.Κατερινες υπαρχουν πολλες, ισως σκεφτω κατι αλλο ελληνικο για προσφονηση........το ΝτιΝτι σου κανει; :):):)
Είναι πολύ περίεργο αυτό που λες.Αν και θα συμφωνήσω μαζί σου τις πιο πολλές φορές δεν θες κανέναν γυρω σου για να νιώθεις ελεύθερος να κινηθείς χωρίς να νιώθεις το βάρος των άλλων πάνω σου αλλά υπάρχουν και οι φορές που μετά το "πόλεμο" αυτοί είναι πάντα εκει για να γιατρέψουν τις πληγές σου γιατί μόνοι αυτοί μ πορούν να σε κρύψουν με ασφάλεια στην αγκαλιά τους
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλί γνωριμίας και πολλές καλημέρες
*artou* μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ξερω οτι αυτοι ειναι παντα εκει κι εγω ειμαι ειμαι παντα εδω γι' αυτους, αν δεν το ηξερα δεν θα ειχα τυψεις και θα ημουν ελευθερη :)
Ακουγεται ασχημο το ξερω αλλα το εχω πολλες φορες αναγκη και ισως αν μπορουσα να σταματησω αυτη την αναγκη να το εκανα για να μη μου λειπει....αλλα ειμαστε τοσο ανημποροι να κουμανταρουμε την ψυχη μας.
Χαιρομαι για την επισκεψη σου, σε περιμενω ξανα :)
Αυτή είναι και η γλύκα της ψυχής οτι δεν δέχεται κατευθύνσεις την τραβάς με ζόρι δεξιά και αυτή με τσαμπουκά σε πάει αριστερά.Όσο για τους γύρω μας είναι πολύ πιεστικοί και αυτό μας κάνει να μην μπορούμε να αναπνευσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τους βγάζεις από τη ζωή σου απλά καντους με τρόπο στην άκρη είναι και αυτό μια λύση
* artou * μου
ΑπάντησηΔιαγραφήετσι ειναι, εχει τσαμπουκα η ψυχη.
Με παρεξηγησες, δεν βγαζω κανεναν απο τη ζωη μου, στην χειροτερη περιπτωση απλα θα ηθελα να παω να ζησω καπου μακρυα, σε αποσταση ασφαλειας :)
Ναι είναι η πιο ασφαλείς λύση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑέρα ναι αυτό μας λείπει νομίζω ο αέρας της ελευθερίας για να μπορείς να κινηθείς ελεύθερα
Η αγάπη προτρέπει να είσαι ο εαυτός σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αγάπη σε ελευθερώνει, δεν σε κρατάει
και οι γονείς που αληθινά είναι ώριμοι "σπρώχνουν" τα παιδιά τους για να ανοίξουν τα δικά τους φτερά.
...και δεν είναι ο κακός εννοούμενος εγωισμός αλλά η αγάπη στον εαυτό μας.
Πολλοί νιώθουν έτσι αλλά λίγοι το παραδέχονται. Κι ακόμα πιο λίγοι τραβούν στο δρόμο της ελευθερίας.
Ακόμα κι ο Ιησούς έπρεπε να φύγει απ΄την μητέρα του για να "σώσει" τον κόσμο...
Πάντα να φροντίζεις εσένα...
Αλεξανδρα μου δεν εχεις αδικο, με βολευει πολυ αυτη η θεωρια. Εχω γεννηθει ομως με λιγο παραπανω την αναγκη της ελευθεριας, τοσο που γινομαι λιγακι αντιδραστικη οταν μου την στερουνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκομα και σε περιπτωσεις που δεν θα παθαινα και τιποτα αν εβαζα λιγο νερο στο κρασι μου, εγω αντιδρω. Γι' αυτο πιστευω θα ηθελα να ζω μακρια, για να μην πληγωνω αθελα μου ανθρωπους που με αγαπουν κι αδυνατουν να δουν την αναγκη μου, επισης αθελα τους! Εχουν νιωσει πολλες φορες να με ενοχλουν ενω στην ουσια με ενοχλουν τα ορια που μου βαζουνε , δεν ειναι ομως παντα ευκολη η επικοινωνια των ανθρωπων, ειδικα με πολυ δικα μας ατομα.
Συνήθως όταν από την υπερβολική αγάπη μας εγκλωβίζουν αντιδρούμε ακόμα και στα πιο μικρά καθημερινά ανούσια θέματα που όπως λες θα μπορούσαμε να είχαμε απλώς προσπεράσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς δεν καταλαβαίνουν οτι αυτό μας κάνει κακό και δεν μας προστατεύει όπως νομίζουν.Τα δικά μας λάθη θέλουμε να κάνουμε και τις δικές μας επιλογές και απλώς να αποφύγουμε τα δικά τους
Ακομα και για πιο απλα artou μου, δεν γινεται να πεισεις καποιον οτι εμενα σε ενα γαμο θα ηθελα να φορεσω τζιν με τακουνια, οταν αυτος για 60 χρονια ξεριε (το πιστευει ειναι πολυ λιγο) οτι σε τετοιες εκδηλωσεις πρεπει να ντυνομαστε καλα και οχι σαν λετσος :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα φανταστεις μενω μονη μου κι αν ειναι να παω σε γαμο θα με παρει η μαμα μου μια βδομαδα πριν να μου τριβελιζει τα αυτια για το τι θα φορεσω :) Ελεος!!! :):):)
Εχω δει αλλες μανουλες καθολου δυναμικες, συμπαθεστατες, που αφηνουν τα παιδια να εχουν αποψη, και σεβαστη αποψη μαλιστα, και απλα τους μαγειρευουν. Εγω ετυχα σε γυναικα δραστηρια που ξερει τα παντα (την αμφισβητισε κανεις;;;;;) που φερνει τον κοσμο αναποδα για να γινει το δικο της. Για συζητηση ουτε λογως, ειμαι πευμα αντιλογιας και δεν μπορει να συζητησει κανεις μαζι μου (οχι οτι δεν ειμαι). Μεγαααλη ιστορια, θα σας αναλυσω αλλη φορα τα αποθυμενα μου :) ειναι πολλα θα το κανω σαββατοκυριακο να σας γραψω 2-3 σελιδες :):)
Σαν να ακούω τον εαυτό μου να μιλάει για μένα.Πνεύμα αντιλογίας σαν να ακούω τη μαμά μου να με φωνάζει χιχι
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνέχισε έτσι και μην αλλάξεις τπτ από τον εαυτό σου για κανέναν
αααα και φυσικά συνέχισε να πηγαίνεις στους γάμους με τζιν
Δεν εχω παει ακομα σε κανεναν, εχω δειλιασει, που θα παει ομως θα ξεπερασω τα κομπλεξ της "καλης κοινωνιας" και θα επαναστατισω καποια στιγμη:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓρήγορα όμως γιατί χανόμαστεεεεεεεε
ΑπάντησηΔιαγραφή:):):)
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω οτι κανείς δεν με παίρνει στα σοβαρά λόγω ηλικίας όμως η μέχρι τώρα "πείρα" μου μου έχει αποδείξει οτι η επανάσταση πρέπει να γίνεται τη στιγμή που το νιώθεις αλλιώς την καταπνίγεις και αυτή σε πνίγει με τη σειρά της
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ηλικια ειναι υποκειμενικη, τα χρονια μας μαθαινουν αν εχουμε τη διαθεση να μαθουμε.....καποιος ειχε πει..."Μια φορα μονο εισαι νεος αλλα μπορει να μεινεις ανωριμος για παντα".......ποτε δεν ειναι αργα για επαναστασεις, ουτε στα 20, ουτε στα 30, ουτε στα 40 και παει λεγοντας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρεπει να κανουμε ο καθενας την επανασταση του, οταν νιωθουμε ετοιμοι να αντιμετωπισουμε τις συνεπειες, ειδαλλως θα ειμαστε συνεχως ασκοπες μικρες εκτηξεις :)
Μόνο ο εαυτός μας ξέρει τη σωστή στιγμή πέρα από ηλικία θεωρία και εμπειρία και η αφορμή αυτής της επανάστασης μπορεί να είναι κάτι ανούσιο και από πίσω της να κρύβεται η ένταση μια "ολόκληρης" ζωής
ΑπάντησηΔιαγραφή