Αυτη η εβδομαδα δεν μου καθεται καλα. Η κασεροπιτα που εκανα χθες μου βγηκε λιγακι ανοστη, ο υπολογιστης μου εχει καποιο θεμα και δεν μπορω να γραψω νεα αναρτηση (τωρα γραφω απο το απιθανο νεο tablet που μου εφερε ο καταπληκτικος Αγιος Βασιλης μου) και η διαθεση μου ειναι ενα με τα πατωματα. Με επιασα να σχολιαζω και σε μια μπλογκερ και ξεχειλιζε υπεροψια το σχολιο μου. Δεν το 'χω βρε παιδι μου αυτες τις μερες. Καλυτερα να κρατησω το στομα μου κλειστο και να χωθω μεσα στο βιβλιο μου.
Εκανα δευτερο καφε, γιατι απο το πρωι νιωθω σαν ζομπι και θα ασχοληθω και λιγακι με τα μαθηματα ξενων γλωσσων μεσω ιντερνετ που μου εστειλε ο αντρας μου. Αλλη μερα να θυμηθω να φερω απο το σπιτι να σου γραψω τη συνταγη για βελουτε καροτοσουπα με τζιντζερ που εκανα το Σαββατο κι εγινε απιθανη.
Θελω να παω σε ενα βιωματικο σεμιναριο την Παρασκευη στους κυκλους ζωης και προσπαθω να αλλαξω το προγραμμα μου για να τα καταφερω. Εχω σκεφτει παρα πολλες φορες τι θα μπορουσα να κανω ως επαγγελμα αν ειχα την επιλογη να επιλεξω τωρα. Κατι που να μου αρεσει πολυ. Εχω αλλαξει τοσες πολλες αποψεις. Και καμια απο αυτες δεν την υπερασπιστηκα με σθενος. Και πριν λιγες μερες μου φανηκε τοσο ξεκαθαρο οτι αυτο που με γεμιζει και που μου αρεσει να ασχολουμαι ειναι η συμπεριφορα των ανθρωπων. Μαλλον θα μου ταιριαζε να γινω ψυχιατρος,εχει εξαιρετικο ενδιαφερον η ιατρικη μεσα στην ψυχη μας. 'Η ισως ψυχολογος-ψυχαναλυτρια. 'Η κοινωνιολογος. 'Η καποιο παντρεμα ψυχιατρικης και βιολογιας. Λες να γελιεμαι και παλι; Να μην ειναι τοσο εντονη αναγκη οσο την νιωθω; Κι αν ποτε δεν ειναι αργα για μια νεα πορεια;
Ενταξει, μην ενθουσιαζεσαι πολυ με οσα σου γραφω. Ξερεις ποσο δειλη ειμαι. Δεν θα τολμουσα ποτε να κυνηγησω το ονειρο μου. Νιωθω οτι πρεπει να "κρεμασω" και παραμελησω την οικογενεια μου. Θελει υποδομες για να βγεις στο κηνυγι, μη γελιεσαι. Καπου καπου ομως, ειναι αναζωογονητικο να ονειρευεσαι.
Και που ξερεις, ισως σε δεκα χρονια απο τωρα, ζω με την οικογενεια μου σε μια άλλη χωρα, πιο βορεια, εχω δυο ισως και τρια παιδακια και η ταμπελιτσα εξω απο την πορτα μου γραφει μια άλλη ειδικοτητα. Ποτε μη λες ποτε ;)
Βρηκα τη συνταγη της καροτοσουπας. Αν σου αρεσουν οι βελουτε σουπες να την μαγειρεψεις αμεσα, ειναι μουρλια.
on line
Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014
ποτε μη λες ποτε
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μου αρέσει να διαβάζω αυτά που γράφεις αλλά ποτέ δεν έχω αφήσει μήνυμα...Σήμερα σε μια παράγραφο είδα τον εαυτο μου:"Εχω σκεφτει παρα πολλες φορες τι θα μπορουσα να κανω ως επαγγελμα αν ειχα την επιλογη να επιλεξω τωρα. Κατι που να μου αρεσει πολυ. Εχω αλλαξει τοσες πολλες αποψεις. Και καμια απο αυτες δεν την υπερασπιστηκα με σθενος. Και πριν λιγες μερες μου φανηκε τοσο ξεκαθαρο οτι αυτο που με γεμιζει και που μου αρεσει να ασχολουμαι ειναι η συμπεριφορα των ανθρωπων."
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή θέλει τόλμη και θράσος ...Αλλά αυτές 0ι λέξεις έχουν βγει από το λεξιλόγιό μου...Είμαι 41 χρονών, άραγε έχω καιρό για μια νέα πορεία??
Μαίρη
Μαιρη μου
Διαγραφήκι εγω ειμαι στα 37. Ενταξει, την ψυχιατρικη την βγαζω απο τις επιλογες επειδη θελει καμια δεκαρια χρονια να αφιερωσω και full time απασχοληση. Ψυχολογια ομως. Κοινωνιολογια. Ανθρωπολογια ισως. Η ηλικια, ουτε η δικη σου, ουτε η δικη μου ειναι απαγορευτικη για μια νεα αρχη. Αλλά τα δεδομενα της δικης μου ζωης περιοριζουν πολυ τις επιλογες. Ειχα βρει μαθηματα σε ενα κολλεγιο εδω στη Θεσσαλονικη που ειχε μαθηματα για εργαζομενους, ενα τετραωρο (αν θυμαμαι καλα) μαθημα καθε Σαββατο. Θα το παλεψω, σκεφτηκα. Θα παρακαλεσω τον Δ να αναλαβει αυτες τις ωρες την μικρη μας. Και μετα με ενημερωσαν οτι κοστιζε κοντα στα 500 ευρω τον μηνα. Δυστυχως δεν διαθετω τοσα. Δεν γνωριζω τι αλλη επιλογη θα μπορουσα να εχω. Δεν ξερω πως ειναι η κατασταση της δικης σου προσωπικης ζωης. Αλλα αν υπαρχει χρονος κι ακομη καλυτερα αν υπαρχει και οικονομικη ανεση, κυνηγησε το. Ισως και μεσω ιντερνετ. Δεν το εχω ψαξει καθολου αυτο το κομματι.
Ευχομαι να το τολμησεις Μαιρη μου κι εσυ. Να βρεις τον τροπο και να τα καταφερεις :)
ο καιρός φταίει, μη σκας... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχα λες βρε Μαριαννα μου;
ΔιαγραφήΔεν ειναι ο χαρακτηρας μου δηλαδη που ειμαι "Ο,τι του φανει του Λωλοστεφανη" ; :) :) :)
Πολλα φιλια κουκλα
όχι παιδί μου, τι λες τώρα... ο καιρός φταίει σου λέω! :P Καλή εβδομάδα <3
Διαγραφήχαχαχα ενταξει, το δεχομαι. Ο καιρος εφταιγε :)
ΔιαγραφήDee Dee μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είναι όλες οι μέρες ίδιες! Κάποιες θα πάνε στραβά, τι να κάνουμε. Για τη μαγειρική έχω προσέξει το εξής: όταν είμαι στενοχωρημένη, δε μου βγαίνει καλό το φαγητό. Δεν ξέρω αν είναι θέμα διάθεσης ή αν μέσα στην ανησυχία μου για το τάδε θέμα ξέχασα να προσθέσω ένα υλικό. Έκανα μια μέρα του Δεκέμβρη πάντως που ήμουν πικραμένη ένα φαγητό (σούπα λαχανικών) και βγήκε θεόπικρο...
Για τα σχόλιά μας προς τους άλλους θα μιλήσω γενικά, γιατί δε διάβασα το λινκ το σχετικό με το σχόλιό σου. Με τον καιρό εγώ έμαθα πώς να λέω τη γνώμη μου χωρίς να πληγώνω κάποιον, γιατί μέσα στο ζόρι μου να του πω μια αλήθεια ή να τον βοηθήσω να δει μια άλλη οπτική, έκανα και "πατάτες". Βρήκα επίσης ότι αρκετές φορές βλέπω τα πράγματα υπό το δικό μου πρίσμα και σύμφωνα με τα δικά μου βιώματα, ενώ τα βιώματα του άλλου σίγουρα δεν είναι τα ίδια και έτσι δεν μπορούμε να έχουμε την ίδια οπτική. Τώρα, αυτό που κάνω, είναι να λέω μια γενικότερη γνώμη: "σε ακούω, είμαι εδώ, μήπως να το δεις και κάπως αλλιώς το θέμα". Αλλά δε λέω πώς να είναι αυτό το αλλιώς, ας το ψάξει καθένας στο κομμάτι που τον αφορά, που το αντέχει κτλ.
Όσο για τα όνειρά μας: πάντα δικαιούμαστε να έχουμε όνειρα. Και επαγγελματικά. Το αν θα τα πραγματοποιήσουμε ή όχι θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες. Ένα πρώτο βήμα όμως, είναι να τα έχουμε.
Φιλιά και καλημέρες!
Νατάσσα Μαν.
Ναι,ναι, ναι, μου αρέσουν πολύ οι βελουτέ σούπες! Ας έχουμε ιδέες να βρίσκονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ίδια
Νατασσα μου
Διαγραφήστο δικο μου το μυαλο μπορει να ειναι πολυ ξεκαθαρα καποια πραγματα, με βαση τις δικες μου εμπειριες και βλεποντας απο την δικη μου οπτικη γωνια, οπως σωστα παρατηρησες. Δεν εχω το δικαιωμα ομως να υποτιμαω κανεναν, προβαλοντας εμενα ως γνώστη των πραγματων, λες και γνωριζω τι ακριβως εχει συμβει και τι ειναι σωστο και λαθος στη δικη του ζωη. Θα πρεπει να ειμαι πιο προσεκτικη. Γιατι το σημαντικο δεν ειναι αν θα φανω αλλαζονας ή οχι, αλλα στενοχωρησα ή και προκαλεσα θυμο σε ενα ανθρωπο χωρις σοβαρο λογο :) Anyway, παει περασε. Η πατουσιτσα (μπλογκερ) εδειξε να απορροφησε την παραξενια μου.
Η σουπα ειναι απιθανη. Αυτη και μια αλλη βελουτε που ειχα κανει παλιοτερα, εχουν γινει απο τις αγαπημενες μου!!! Και ευκολη!
Τα ονειρα καλο ειναι να τα εχουμε σωστα....κι αν μας κατσουν και οι πλανητες ποτε δεν ξερεις ;)
καλημερα ομορφη!
Κατερινιώ, μη μου στενοχωριέσαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες έφτιαξα ένα γλυκό ταψιού (ινδοκάρυδο σιροπιαστό) και παραβγήκε γλυκό...δαγκωνιά και εκτόξευση ζαχάρου(ΧΑχαχα!!)
Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες..δε θα τα βάψω μαύρα για κάτι τέτοια ατυχήματα.
Μην είσαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου, δεν υπάρχει λόγος...
΄Οσο για το σχόλιο που άφησες...Είναι παγίδα τα γραπτά μηνύματα...δεν έχουν τον ήχο της φωνής σου, δεν έχουν το βλέμμα σου, δεν έχουν τις κινήσεις των χεριών σου και η αύρα που αφήνουν πίσω τους τα ξερά σχόλια μπορεί να παρεξηγηθεί...
Είμαι σίγουρη πως δεν είχες σκοπό να πληγώσεις τη φίλη σου, έτσι δεν είναι?
Τώρα πες μου το μυστικό σου...
Πως καταφέρνεις μέσα σε λίγες γραμμές να βάζεις τόσα θέματα ???
΄Ονειρα... Αν ήταν να κάνω μια άλλη δουλειά, θα επέλεγα το χόμπυ μου, χειροτεχνίες-κατασκευές, σε ένα υπέροχο εργαστήρι, ίσως μια ευρύχωρη σοφίτα, με πολλά συρτάρια για τα υλικά, βαμμένο σε πράσινους τόνους...και ....
...Θα πέθαινα στην ψάθα, μιας που το χειροποίητο πολύ αγαπούν αλλά προτιμούν τους Κινέζους που τους πέφτουν κομματάκι φθηνότεροι!!! Γι΄αυτό άσε καλύτερα...
Σε φιλώ καλή μου...
**Αννιώ**
Αννιω μου
Διαγραφήδεν στενοχωριεμαι μωρε, ενταξει μικροαναποδιες εχουμε παντα. Σιγα μη τα βαψω μαυρα για τετοια προβληματακια :) Απλα εδω εκφραζω ο,τι νιωθω την καθε στιγμη :) Και φυσικα δεν ηθελα να πληγωσω τη φιλη με το σχολιο μου κι εχεις δικιο για το πως μπορουν να παρεξηγηθουν τα γραπτα μηνυματα. Στη συγκεκριμενη περιπτωση, ενω δεν ειχα κακη προθεση, ειχα υπεροψια :) Κι αυτο περασε και στο μηνυμα μου. Το εχω ξαναπαθει. Το δουλευω και προσπαθω να το κανω πιο σπανια πια :) Να το ελεγχω δηλαδη :)
Μακαρι καποια στιγμη να αποκτησεις μια ομορφη σοφιτα με εναν ομορφο μεγαλο παραθυρο με ωραια θεα, πολλα πολλα συρταρια και ραφακια και ανετους παγκους και μια αναπαυτικη μπερζερα να καθεσαι να ραβεις :)
Το χειροποιητο εχεις δικιο οτι δεν ειμαστε στη σωστη χρονικη περιοδο στη χωρα μας για να εκτιμηθει οπως του πρεπει. Ειχα κανει κι εγω καποια μαθηματα μικρουφαντικης και ειδα πως αντιμετωπιζεται το χειροποιητο. Με θαυμασμο μεν, αλλά περιμενουν να το πουλησεις σαν τυποποιημενο.
Ευχομαστε για καλυτερες μερες :)
Μια ομορφη μερα να εχεις!
ναι αλλα και χωρις κυνήγι τι θα κάνεις; θα κλειστείς σε όσα ξέρεις μόνο και είανι άδικο κανε οτι σε γεμιζει
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωαννα μου, οχι βεβαια, εχεις δικιο, δεν θα βαλτωσουμε κιολας. Κυνηγας διακριτικα και συνεχιζεις τα ονειρα μεχρι να ερθει η καταλληλη στιγμη :)
ΔιαγραφήΜια ομορφη μερα να εχεις!
παιδί μου συνέχισε να κάνει οτι σε γεμίζει να χαμογελας
Διαγραφή