Πιανω να διαβασω καποιο μυθιστορημα, αλλα συνεχως επιστρεφω σε βιβλια ψυχολογιας. Νομιζω θα μπορουσα να ειμαι ψυχολογος. Ισως και ψυχιατρος αν το αποφασιζα νωρις. Αλλα την περιοδο της αποφασης, ειχα εξαιρετικα λιγες επιλογες. Περισσοτερο με τραβουσε η βιολογια-γεννετικη, κατι που επισης δεν τολμησα. Γνωριζω οτι ακουγεται λιγακι καπως. Οι περισσοτεροι νομιζουμε οτι μπορουμε να ψυχολογισουμε τον αλλον, ειναι και της μοδας αυτα τα θεματα. Δεν πιστευω οτι μπορω ευκολα να ψυχολογισω καποιον. Αν συγκεντρωθω σε καποιον αρκετα, ναι νομιζω τα καταφερνω στο τελος. Αλλά αγαπαω την επικοινωνια. Αγαπαω να χαιδευω πληγωμενες ψυχες που εχουν τη διαθεση να μαθουν και να βαδισουν μπροστα. Αγαπαω το μεγαλειο της ψυχης μας. Εντυπωσιαζομαι απο την ομορφια της ζωης ξανα και ξανα. Στα 36 με οικονομικη κριση δεν νομιζω οτι εχω πολλα περιθωρια πλεον. Αλλα ,εστω και μεσα απο τα βιβλια, ρουφαω και απολαμβανω πληροφοριες για την ομορφια των ανθρωπινων σχεσεων. Και για την ασχημια. Αλλα τεινω να αποδεχομαι μονο την ομορφια συχνα και να βιωνω την ασχημια μονο ως ελειψη ομορφιας. Δηλαδη η ομορφια την προσδιοριζει. Με καταλαβες; Δηλαδη αν αυριο το πρωι ξυπνησω και νιωθω δυστυχισμενη, δεν ειναι επειδη υπαρχει δυστυχια, αλλά επειδη δεν εχω φροντισει να γεμισω ευτυχισμενες στιγμες στις μερες μου.
Ειναι η δευτερη εβδομαδα που δεν θα δω την Αννα και μου στοιχιζει λιγακι. Εξαλλου και οι διακοπες μου μειωθηκαν απο 2 εβδομαδες σε μια και παλι καλα που εχουν σπιτι τα πεθερικα μου στη θαλασσα και θα παμε εκει. Αντι να σκεφτομαι οσα δεν εχω, επιασα ξανα το βιβλιο "Η νοημοσυνη της καρδιας" της Isabelle Filliozat. Η δουλεια ειναι πεσμενη κι εχω πολυ ελευθερο χρονο. Σημερα ηταν να ερθουν και 2-3 φιλοι για μπυριτσα, αλλα δεν εκατσε και μαλλον θα κανω δουλιτσες στο σπιτι. Πραγματα που θελω να ειναι ετοιμα πριν επιστρεψει το Ισμηνακι την αλλη εβδομαδα.
Τηλεφωνουν συνεχως απο το Metropolitan College για να με ενημερωσουν για τα τμηματα ψυχολογιας. Που ξερεις. Ισως καποτε. 5000 Ευρω μου λειπουν μονο....
Dee Dee μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ δε θα εμπιστευόμουν το οποιοδήποτε κολλέγιο για παροχή τέτοιων γνώσεων, γιατί τα κολλέγια αυτά στην Ελλάδα δεν αξιολογούνται, δεν ελέγχονται (άρα ούτε και το επιστημονικό τους επίπεδο), όπως γίνεται με τα ιδιωτικά Παν/μια στο εξωτερικό.
Αν θέλεις πραγματικά να ασχοληθείς με την ψυχολογία, τότε να συμμετάσχεις σε κατατακτήριες ενός αντίστοιχου τμήματος. Μόνο που σκέψου και τι δρόμο θα έχεις να διαβείς: προετοιμασία για κατατακτήριες, εξετάσεις για χ χρονικό διάστημα...Θέλεις πραγματικά να το κάνεις;
Εγώ θα επένδυα τα χρήματα που γράφεις σε δουλειά με την Άννα.
Φιλιά,
Νατάσσα Μαν.
ΥΓ Ποιο είναι το μέιλ σου;
Και το SkypeID σου;
Για να έχουμε και άλλες διεξόδους επικοινωνίας...
Dee Dee,
Διαγραφήείχα κάποιες περαιτέρω πρακτικές σκέψεις σχετικά με το θέμα και είπα να συμπληρώσω.
Καταρχήν, ξεκαθαρίζεις τους στόχους σου:
α) Σε ενδιαφέρει η ψυχολογία ως επάγγελμα;
Τότε ακολουθείς το βήμα "κατατακτήριες" κτλ.
β) Σε ενδιαφέρει να μάθεις περισσότερα πράγματα για σένα;
Τότε ακολουθείς το βήμα "Άννα" .
Υπέθεσα ότι αυτό θέλεις πολύ (γιατί ανέφερες ότι σου λείπει η Άννα ήδη) και πήρα το θάρρος και το πρότεινα στο προηγούμενο μου σχόλιο.
γ) Σε ενδιαφέρει να διαβάσεις βιβλία σχετικά με την ψυχολογία γενικότερα;
Διαβάζεις βιβλία, λοιπόν!
Έχει ήδη κάνει μια διάκριση η To live for what it is, σχετικά με τον τύπο των βιβλίων.
Εγώ θα πω ότι για το θέμα προτιμώ βιβλία επιστημονικά, αλλά όχι δύσκολα. Ξεκάθαρα επιστημονικά όμως, όχι επιστημονίζοντα.Έχω διαβάσει και τέτοια και θεωρώ ότι ήταν χάσιμο χρόνου (προσωπική μου άποψη πάντα και με κάθε σεβασμό προς τον κόπο/ τις ιδέες όσων τα έγραψαν).
Φυσικά μπορείς και να επισκεφθείς sites Πανεπιστημιακών Σχολών και να βρεις ενδιαφέρουσα βιβλιογραφία.
Καλημέρα!
Νατάσσα Μαν.
Νατασσα μου
Διαγραφήειμαι ελευθερη επαγγελματιας με ενα παιδι. Ουτε γι'αστειο δεν θα μπορουσα να παρακολουθησω μαθηματα κανονικα ψυχολογιας. Το διαβασμα δεν με τρομαζει, εχω δωσει πολλες εξετασεις. Το να λειπω τοσο συχνα και τοσες ωρες απο το σπιτι και τη δουλεια, ειναι κατι στο οποιο δεν μπορω να ανταπεξελθω.
Το Metropolitan College (το διορθωσα, ειχα γραψει λαθος το ονομα στην αναρτηση), αναγνωριζεται ως τριτοβαθμια εκπαιδευση και εχει κι αλλες πιστοποιησεις. Μου φανηκε μια πολυ καλη σχολη με ενα πολυ ενδιαφερον master για μενα στην ψυχολογια. Μονο το οικονομικο θεμα με δεσμευει.
Η Αννα μου λειπει για την προσωπικη μου εξελιξη. Και ψυχολογος να ημουν θα υπηρχε καποια Αννα να βοηθησει εμενα :) Δεν εχει καμια σχεση με την ορεξη μου για ψυχολογια. Αυτη αρχιζει αρκετα χρονια πριν.
Οσο για τα βιβλια, η δικη μου αποψη ειναι οτι παιζει ρολο ο συγγραφεας. Γιατι, στον δικο μου τομεα, εχω διαβασει επιστημονικα βιβλια, που ηταν πολυ κακογραμμενα και με αυθαιρετα συμπερασματα βασισμενα εξολοκληρου σε βιβλιογραφια αλλων. Η Βαμβουνακη, που αναφερει η φιλη μου απο κατω, ειναι η αγαπημενη μου συγγραφεας. Ο κυριος Δημητρης Καραγιαννης ειναι ενας παρα πολυ αξιολογος ψυχιατρος, κρινοντας με προσωπικα κριτηρια. Ο κυριος Γιωσαφατ Ματθαιος επισης, αν και λιγακι απολυτος σε καποια σημεια. Εχω διαβασει κι αλλους, τους οποιους δεν καταφερα να τους κρινω αξιολογους. Κρινοντας παντα καθαρα υποκειμενικα. Συνεχιζω και διαβαζω παντα. Ο,τι μου κινει το ενδιαφερον :)
Το μειλ μου ειναι: katkag77@gmail.com
καλημερα :):)
Dee Dee μου,
Διαγραφήτώρα ξεκαθάρισαν και για μένα οι στόχοι σου!
Στο αρχικό κείμενο δεν είχα καταλάβει ποιοι ήταν.
Νόμιζα πως ήθελες να σπουδάσεις ψυχολογία σε προπτυχιακό επίπεδο (με απώτερο πιθανό ίσως στόχο να ασχοληθείς επαγγελματικά, αφού δεν σπούδασες κάτι τέτοιο στα 18 και αφού σου αρέσει) και στο Κολλέγιο θα πήγαινες με αυτό το σκοπό.Αυτό είχα καταλάβει συνδυάζοντας την αρχή του κειμένου σου και το τέλος του. Παρανόηση!
Εύχομαι να κάνεις πραγματικότητα το όνειρό σου για το μεταπτυχιακό όποτε είναι η κατάλληλη στιγμή.
Σχετικά με τα διαβάσματα: Γιωσαφάτ έχω διαβάσει και συμφωνώ μαζί σου.Βαμβουνάκη και Καραγιάννη δεν έχω διαβάσει. Έχω διαβάσει όμως πχ Cole & Cole ( Η ανάπτυξη των παιδιών, τρίτομο) και Φλώρα Κοκκινάκη (Κοινωνική Ψυχολογία). Αυτά βρίσκω να είναι αρκούντως επιστημονικά και αρκούντως απλά ταυτόχρονα για μένα, που δεν είμαι ειδικός.
Ωραία να μοιραζόμαστε ιδέες!
Καλή συνέχεια στη μέρα μας!
Νατάσσα Μαν.
Α ωραια, μου εδωσες δυο προτασεις για βιβλια λοιπον. Cole & Cole και Φλωρα Κοκκινακη δεν εχω διαβασει καθολου :)
ΔιαγραφήΙσως αν γυρνουσα τα χρονια πισω να επελεγα καποια παρομοια επιστημη. Δεν ξερω. Ειναι μπερδεμενα στο μυαλο μου. Ξερω ομως οτι αγαπω πολυ την επικοινωνια, με εντυπωσιαζουν οι συμπεριφορες των ανθρωπων και πιστευω οτι αν η ψυχολογια μας ειναι καλη, ειμαστε ικανοι για θαυματα :)
Καλο απογευματακι!!
Από το βιβλίο της Κοκκινάκη βρίσκω ενδιαφέρον πολύ το κεφάλαιο 10 (Διαπροσωπικές σχέσεις)ή το κεφάλαιο 9 (Θετική κοινωνική συμπεριφορά). Άλλα κεφάλαια (πχ το 4.7.3: Η θεωρία της λογικής πράξης) δεν τα καταλαβαίνω, αλλά δεν πειράζει, μου αρκεί που το βιβλίο μου έχει δώσει κάτι από άλλα κεφάλαια.
ΔιαγραφήΑπό τους Cole & Cole θα μπορούσε να σε αφορά άμεσα ο β΄τόμος: "Γνωστική και ψυχοκοινωνική ανάπτυξη κατά τη νηπιακή και μέση παιδική ηλικία".
Σε κάθε περίπτωση, από τέτοιου είδους βιβλία, επιλέγουμε κεφάλαια που μας αφορούν περισσότερο ή τα κατανοούμε περισσότερο.
Καλές αναγνώσεις!
Νατάσσα Μαν.
Ξέχασα να σε ευχαριστήσω για το μέιλ!
ΔιαγραφήΘα το έχω σε περίπτωση που θέλουμε να πούμε κάτι παραπάνω, για να μη ζαλίζουμε και τους άλλους γύρω μας.:-)))
Η ίδια
Για την μικρη μου με βοηθησε πολυ το βιβλιο του Δημητρη Καραγιαννη (Ψυχιατρος-Παιδοψυχιατρος). Θα σου συνιστουσα να το διαβασεις ΟΛΟ!!! Δεν αναφερεται μονο σε παιδια.
ΔιαγραφήΘα εχω υποψιν μου κι εγω τα κεφαλαια που μου εγραψες :)
Θα περιμενω με χαρα μειλ σου οποτε το θελησεις :)
Καλη σου μερα!
Καλησπέρα! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕεεε,βλέποντας τέτοιον τίτλο στην ανάρτησή σου, θα μπορούσα να μην σχολιάσω;
Δεν ξέρω τι βιβλία ψυχολογίας διαβάζεις, αλλά προσωπικά τα διακρίνω σε τρεις κατηγορίες: 1) τα επιστημονικά βιβλία, που απευθύνονται όμως σε επαγγελματίες, 2) τα βιβλία "ψυχολογίας"-μυθιστορήματα, τύπου Βαμβουνάκη και Τσαλίκογλου (στα λογοτεχνικά της) - που τα βρίσκω ρομαντικά και όχι ακριβώς ψυχολογία, αλλά μια εξιδανικευμένη, απλοϊκή εκδοχή της και 3) τα κλασικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που είναι γραμμένα από μάστορες της γλώσσας και βαθείς γνώστες της ανθρώπινης συμπεριφοράς και τα οποία μπορούν πραγματικά να είναι eye-opening. Αλλά λίγοι τα σκέφτονται έτσι.
Ως προς την τάση να "ψυχολογούμε" τους άλλους ανθρώπους, όλοι είναι ερασιτέχνες ψυχολόγοι - και, στα βασικά, σωστοί στα συμπεράσματά τους. Μας χρειάζεται, άλλωστε, αυτή η ιδιότητα για να κοινωνικοποιούμαστε επιτυχώς, να προσαρμοζόμαστε, να πετυχαίνουμε στόχους. Αλλά, για να μπορέσεις να καταλάβεις κάποιον τόσο καλά, ώστε να δεις τον κόσμο όπως αυτός, θα πρέπει να έχεις πολύ καλή σχέση μαζί του, να σε έχει εμπιστευθεί και να σου εκμυστηρεύεται - δε μπορείς να το κάνεις από απόσταση, ως νοητικό παιχνίδι, χωρίς σχέση, μαντεύοντας. Χα, μας το έλεγαν και στη σχολή, δεν έχουμε κρυστάλλινες σφαίρες! Ποτέ δεν είναι πολύ εύκολο, αφού πρέπει να "βλέπεις" με καθαρή ματιά, αφήνοντας πίσω όσα παρεμβάλλονται από τον δικό σου χαρακτήρα - αυτό είναι ζόρικο. Και πάντα απαιτεί γνώσεις/εκπαίδευση/δέσμευση.
Καλή συνέχεια!
Περιμενα να σχολιασεις και πολυ χαιρομαι που το εκανες :)
ΔιαγραφήΕγραψα πανω κατω την γνωμη μου για το πως ξεχωριζω εγω τα βιβλια, στο σχολιο της φιλης απο πανω. Αν δεν σου κανει κοπο, διαβασε κι εκεινη την απαντηση μου. Η Βαμβουνακη, γνωριζεις οτι ειναι πολυ αγαπημενη μου. Τα μυθιστορηματα της ειναι ρομαντικα μυθιστορηματα (μου παει πολυ ο συγκεκριμενος ρομαντισμος) και στα βιβλια ψυχολογιας που εχει γραψει, αναλυει θεματα ψυχολογιας και μονο, δεν ειναι μυθιστορηματα. Το απλο με το απλοϊκο χωριζεται με μια πολυ λεπτη γραμμη βασισμενη σε πολυ προσωπικα κριτηρια. Θα ελεγα οτι η γραφη της Βαμβουνακης ειναι απλη (κατι που προσωπικα θεωρω μεγαλο ταλεντο) αλλα οχι ιδιαιτερα απλοικη. Αυτο βεβαια ειναι η πολυ προσωπικη μου αποψη :)
Οσο για το θεμα της τασης μας να ψυχολογουμε τους άλλους και τις καταστασεις, εχεις δικιο, ειναι και μερος της κοινωνικοποιησης μας :) Και συμφωνω απολυτα και στο οτι για να ψυχολογισεις καποιον θα πρεπει να σου επιτρεψει ο ιδιος και να σε βοηθησει να το κανεις. Δεν γινεται αλλιως! Η ψυχολογια ομως ειναι και ταλεντο. Εχω γνωρισει καμια δεκαρια ψυχολογους και μονο 2-3 με εκαναν να νιωσω οτι μπορω να επενδυσω και να προσπαθησω μια συνεργασια (η μια εκ των οποιων εισαι εσυ και λυπαμαι που εισαι τοσο μακρυα).
Οσο για τους μαστορες της γλωσσας και βαθεις γνωστες της ανθρωπινης συμπεριφορας, πιστευω οτι υπαρχου λιγοι μεν αλλα υπαρχουν παντου. Οχι μονο στην ξενη βιβλιογραφια και στην κλασσικη λογοτεχνια.
Και καταλληγω....αν ειχα 5000 €, θα το προσπαθουσα. Τωρα απλα το ονειρευομαι, εδω μαζι σας :) :)
Καλημερα Διονυσια μου!
Καλησπέρα, Dee Dee. :-)
ΔιαγραφήΧαχα, το υποπτεύθηκα ότι περίμενες να σχολιάσω - χαλάω εγώ χατήρι;
Διάβασα την απάντησή σου στη φίλη σου, ούτως ή άλλως διαβάζω όλα τα σχόλια και τις απαντήσεις. Το ήξερα ήδη ότι η Βαμβουνάκη είναι αγαπημένη σου συγγραφέας, γι' αυτό τη συμπεριέλαβα στην ταξινόμηση που έκανα, για να δώσω παράδειγμα του τύπου των βιβλίων στα οποία αναφερόμουν. Βέβαια, μετά θυμήθηκα ότι υπάρχουν και τα λεγόμενα "βιβλία αυτοβοήθειας" ("Πώς-να-γίνετε-ευτυχισμένοι-σε-μία-εβδομάδα", ένα πράγμα), αλλά αυτά τα θεωρώ τόσο γελοία (εδώ είμαι κάθετη), που δεν πέρασαν καν από το μυαλό μου όταν έγραφα το πρώτο μου σχόλιο.
Χμμμ ... δε συμφωνώ μαζί σου, ότι το "απλός" από το "απλοϊκός" είναι διάκριση βάσει προσωπικών κριτηρίων. Και εξηγούμαι. Το "απλός" είναι ιδιότητα, το "απλοϊκός" αξιολογική κρίση - αρνητική, βέβαια. Αν κάτι είναι απλό στην ουσία του, δεν έχουμε κάτι να συζητήσουμε: όποιος ασχολείται με αυτό, το μόνο που χρειάζεται είναι να το περιγράψει. Αν είναι σύνθετο και κάποιος το μεταδίδει με απλό τρόπο, πολλά συγχαρητήρια: σημαίνει ότι κατέχει το θέμα τόσο καλά, ώστε να το "ξεμπερδεύει" για να το καταλάβουν και οι άλλοι. Αν όμως το θέμα είναι σύνθετο και το επεξεργάζεται μη λαμβάνοντας υπόψη όλες του τις παραμέτρους, με αποτέλεσμα να δίνει μια απλουστευμένη εικόνα της κατάστασης προς την κατεύθυνση που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του, τότε, για μένα, λειτουργεί απλοϊκά. Η ψυχολογία, ως επιστήμη, οφείλει να αποτυπώνει την πραγματικότητα, άσχετα αν μας αρέσει αυτή ή όχι. Και η πραγματικότητα έχει πολλές όψεις. Αν, λοιπόν, διαβάζοντας ένα βιβλίο της Βαμβουνάκη έχει κανείς την εντύπωση ότι τα πράγματα είναι κυρίως ρομαντικά και όμορφα - ή είναι ρομαντικά και όμορφα στην ουσία τους, αλλά για διάφορους λόγους αυτή η ομορφιά δε βρήκε δίοδο προς τα έξω, αυτό δεν είναι ψυχολογία-ψυχολογία, αλλά κοσμοθεωρία, το πώς θα ήθελε κανείς να είναι τα πράγματα, ή το πώς πιστεύει μεν ότι είναι, αλλά χωρίς αποδείξεις περί αυτού. Γενικά στην επιστήμη, αν αφήσεις τα προσωπικά σου κριτήρια και τις προτιμήσεις να επηρεάσουν την ερμηνεία σου των όσων παρατηρείς, δεν κάνεις σωστή δουλειά.
Παρεμπιπτόντως, έχεις διαβάσει το "Μήπως;" των Μαργαρίτα Καραπάνου και Φωτεινή Τσαλίκογλου; Αν όχι, νομίζω θα σου αρέσει, έτσι όπως προσδιορίζεις τα αναγνώσματα που προτιμάς. Ομολογουμένως, τέτοια ("ρομαντικά") βιβλία ασκούν και σε μένα κάποια γοητεία, αλλιώς θα τα είχα ξεφορτωθεί από καιρό. Δεν τα αναγνωρίζω όμως ως βιβλία ψυχολογίας.
Όντως, η ψυχολογία είναι και ταλέντο. Αλλά, από την άλλη, ποιό επάγγελμα δε χρειάζεται, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, ταλέντο, μια ιδιαίτερη "κλίση", που λέμε, σε αυτό, για να το ασκήσει κανείς επιτυχημένα; Εσύ όμως αναφέρεσαι στη χημεία της σχέσης, που δεν είναι το ίδιο. Υπάρχει η πιθανότητα να καταλαβαίνεις, συνεργαζόμενη μαζί του/της, πως κάποιος/α ψυχολόγος είναι "καλός/ή", ξέρει τη δουλειά του/της και σε καταλαβαίνει, αλλά για κάποιον λόγο να μη θέλεις να δουλέψεις με αυτό το άτομο. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε χημεία σωστή, όχι οτι του λείπει απαραίτητα το ταλέντο.
Και για τους μάστορες της γλώσσας και γνώστες της συμπεριφοράς, ναι, μπορεί να υπάρχουν παντού, αλλά όταν τους θέλεις, ο πιο εύκολος τρόπος είναι να πας σε ένα βιβλιοπωλείο, πού αλλού θα τους βρεις κατά παραγγελία; ;-) Αυτό εννοούσα!
Χαιρετώ! :-)
Περιεγραψες πολυ σωστα τη διαφορα μεταξυ απλου και απλοικου και συμφωνω απολυτα μαζι σου :) Εξακολουθω να πιστευω οτι για μενα η Βαμβουνακη γραφει απλα και οχι απλοικα. Και αναφερομαι στα βιβλια ψυχολογιας και ΟΧΙ στα μυθιστορηματα της. Στα βιβλια ψυχολογιας δεν βρισκεις ρομαντισμο και ωραιοποιηση. Αντιθετως, βρισκεις εντονη απομυθοποιηση και λιγη ωμοτητα, δοσμενα ομως με ενα γλυκο και οικειο τροπο για να τα αντεξεις. Θα τολμησω να σου προτεινω να διαβασεις το βιβλιο "ο παλιατσος και η Ανιμα", αν και σε νιωθω πολυ αρνητικη απεναντι της :)
ΔιαγραφήΕχω προσπαθησει 2 φορες να διαβασω το "Η ζωη ειναι αγριως απιθανη" της Μαργαριτας Καραπανου, αλλά δεν τα καταφερα. Δεν ξερω τι ειναι αυτο που με κανει να το παραταω, απο τις πρωτες κιολας σελιδες. Θα το ξαναπροσπαθησω ομως :) Και εχω ηδη γραψει αυτα που μου προτεινεις.
Ναι αναφερομαι σε αυτο που αναφερεις και ως "κλιση" σε καποιον τομεα. Δεν αναφερομαι στη χημεια που κανει καλη μια συνεργασια. Αν και θεωρω οτι ειναι ισως το πιο βασικο κομματι στις σχεσεις, αυτη η χημεια που λεμε. Τους ψυχολογους που ανεφερα δεν τους γνωρισα ως πελατης. Ειναι προσωπικο συμπερασμα μεσα απο καποιες συζητησεις αυτο εγιναν.
Και φυσικα σε βιβλιοπωλειο βρισκεις τους αξιολογους που αναφεραμε, αλλα οχι μονο στην ξενη και κλασσικη λογοτεχνια. Αυτο ηθελα να επισημανω πριν. Βρισκεις μικρα διαμαντια ψαχνοντας. Και μερικες φορες εκει που δεν το περιμενεις και ειναι τοσο ευχαριστη η εκπληξη :)
Καλο απογευματακι Διονυσια μου :)