Δεν ξερω πως βρεθηκε αυτο το βιβλιο στο σπιτι. Πρωτη φορα το προσεξα. Το πηρα μαζι μου στο τελευταιο ραντεβου με την Αννα. Πιστευα θα φτασω αρκετα πιο νωρις και ηθελα να εχω να διαβασω κατι. Τα χρονια που παιζοντουσαν τετοιου ειδους σειρες, ελειπα εξω για σπουδες και δεν παρακολουθησα σχεδον καμια. Πρωτη φορα θα διαβαζα ενα βιβλιο που εγινε σειρα. "Βαμμενος ηλιος". Γραμμενο απο την Γιοβαννα, που δεν γνωριζα οτι εγραφε. Την ηξερα μονο απο λιγα τραγουδια της.
Χθες επιστρεψαμε με φθινοπωρινη βροχη. Εκανα ενα μπανιο, στεγνωσα τα μαλλια μου και ξαπλωσα να διαβασω το βιβλιο μου. Ειχα την μπαλκονοπορτα στην ανακλιση και μυριζε Σεπτεμβρης. Λες και μπερδευτηκαν οι μηνες. Σε λιγη ωρα με πηρε ο υπνος και δεν καταλαβα καθολου τον Δ που εκανε μπανιο πιο αργα. Ξυπνησα μονο το πρωι με τον ηχο της βροχης στο πατζουρι της κρεββατοκαμαρας. Τι αστεια λεξη το πατζουρι. Ετοιμαστηκα, ξυπνησα τον Δ, εβαλα το ναιλον μπλε αδιαβροχο που ειχαμε παρει απο το Παρισι, εβαλα και στην Φλαππυ το δικο της χακι αδιαβροχο και βγηκαμε βολτα. Φτασαμε μεχρι πανω στον λοφο. Μας αρεσε και τις δυο η βροχη και επιστρεψαμε στη μαμα μου μουσκεμα. Τα αδιαβροχα δεν εκαναν και πολυ καλη δουλεια τελικα. Κριμα που τα σκυλια δεν πινουν καφε. Εγω απολαυσα εναν ελληνικο πισω απο τα αμπελοφυλλα στην αυλη των γονιων μου.
Η δουλεια αρχισε νωρις σημερα. Πριν λιγο σταματησε να βρεχει. Σε τιποτα δεν θυμιζει καλοκαιρι και μου φαινεται πολυ μακρινο το χθεσινο πρωινο που επαιζα στην θαλασσα με την μικρη μου.
[16:40]
Το μεσημερι σκεπαστηκα με σεντονι για να κοιμηθω και τωρα εχω ανοιξει το κλιματιστικο στη δουλεια.
Απο μεθαυριο ειπαν καυσωνες και δεν ειμαι καθολου ετοιμη να τους δεχτω. Αυτο το καλοκαιρι ηταν το ιδανικο για μενα ως τωρα.
Επιστρεφω στον βαμμενο ηλιο. Τι να σκεφτηκε κι επελεξε αυτον τον τιτλο; Επιχειρισα να δω το πρωτο επεισοδιο στο ιντερνετ. Να το διαβασω και να το δω παραλληλα. Αλλαξα γνωμη. Πρωτα θα το τελειωσω το βιβλιο και μετα θα το δω. Εξαλλου μεχρι αυριο βραδυ νομιζω θα το εχω διαβασει ολο.
Μιλησα με την Τζενη χθες. Της τηλεφωνησα απο τη θαλασσα. Ειναι ευτυχια αυτη η ζεστασια που νιωθουμε οταν ακουμε τον ηχο μιας αγαπημενης φωνης.
Επιστρεφω στο βιβλιο μου.
Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013
Βαμμενος ηλιος
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου