ταξιδευοντας...

Κυριακη απογευμα με αφησε η μικρη και ο πεθερος μου στο σημειο που περναει το κτελ για Θεσσαλονικη. Φυσουσε λιγακι και ακουγοταν και η μουσικη απο το beach bar παρακατω. Μπορουσα να διακρινω καποιες φιγουρες που χορευαν σε beat ρυθμους. Νεοι, γεματοι ενεργεια και χωρις υποχρεωσεις. Εμενα μου ελειπε ηδη η μικρη μου. Αυτη τη φορα με επιασε μια κριση να θελω να την παρω, να ειναι εδω μαζι μου. Την εβλεπα το προηγουμενο βραδακι να τρεχει, να παιζει με την ξαδερφουλα της και τα αλλα παιδακια του οικισμου και σκεφτομουν ποσο ομορφες αναμνησεις θα εχει απο αυτο το μερος μεγαλωνοντας. Στην σταση του κτελ μου επιασε συζητηση ενας νεαρος και μια κυρια. Δεν ειχα καθολου ορεξη την παρεα τους. Ειχα περισσοτερο μοναχικη διαθεση. Ημουν στενοχωρημενη που αποχωριστηκα την μικρη μου και ηθελα να μεινω μονη. Στο λεωφορειο καθισα διπλα σε καποιον αλλο νεαρο με ακουστικα που ακουγε μουσικη. Εβαλα κι εγω τις δικες μου μουσικες και χαζευα την ομορφη διαδρομη μεχρι την Θεσσαλονικη. Μου αρεσει να ταξιδευω μονη. Μου αρεσουν οι σταθμοι λεοφωρειων, τρενων, τα αεροδρομια, τα λιμανια και ο,τι υποσχεται ταξιδι. Εφτασα στο σταθμο των υπεραστικων λεωφορειων οταν αρχισε να σουρουπωνει. Ακουμπησα σε ενα ομορφο φαναρακι ακουγοντας ακομη τα αγαπημενα μου τραγουδια και περιμενα το αστικο. Ο Δ θα με περιμενε στο ΙΚΕΑ να με παρει. Ειναι γλυκια η αισθηση να σε περιμενει καποιος. Πηρα το λεωφορειο που περναει απο παραλια και εβλεπα τον κοσμο να πηγαινοερχεται στη θαλασσα, τις καφετεριες γεματες με κοσμο, τα παρκα γεματα παιδια και σκυλακια που εκαναν τη βολτα τους. Ειναι ομορφη η Θεσσαλονικη αν εχεις χρονο να την περπατησεις ανεμελα. Μ'αρεσει η πολη μου. Οσο και να θελω να ζω παραεξω για ησυχια, αγαπω να την παρατηρω, να τη βλεπω γεματη κοσμο, ζωντανη. Και τον Αυγουστο απολαμβανω πολυ να κατεβαινω Κυριακη πρωι, που συναντας μονο λιγους τουριστες και την αγαπημενη μου Αριστοτελους αδεια! Οταν εφτασα στο ΙΚΕΑ ειχε πια νυχτωσει. Περασαμε απο Θερμη, πηραμε σαντουιτσακια και γυρισαμε σπιτι. Ακομη δεν εχω συνηθισει να τελειωνει απο τη δουλεια "νωρις" και να περναμε καθημερινα λιγη ωρα μαζι.
Ξημερωσε μια ομορφη Δευτερα. Ξεκινησε ομορφα και ειναι κολλητικο αυτο ξερεις. Η Δευτερα θα κολλησει την Τριτη, η Τριτη την Τεταρτη κ.ο.κ.
Αυριο θα δω την Αννα. Εχω να τη δω 2 εβδομαδες. Κι εχω να της πω ή πολλα ή τιποτα. Εξαρταται τη στιγμη. Αν εξαιρεσουμε το πρηξιμο απο τα χθεσινα σαντουιτς, την μπυρα και την περιοδο...νιωθω μελαγχολικα ομορφα. Ετσι ακριβως. Σαν να ειναι ο ουρανος σομον ολη τη μερα και στο βαθος να ακουω...