ψιθυριζοντας μελωδιες...

Καινουρια λιστα στο wmp μου. Παντρεμα ελληνικων και ξενων κομματιων παλι. Απο Zaz και μονικα μεχρι Νατασσα Θεοδωριδου και Χατζιδακι. Ολα πολυ δικα μου κομματια. Τα ακουω απο χθες και κανουν το στομαχι μου να εχει τις ιδιες αντιδρασεις, οπως οταν σκεφτεσαι το προσωπο του ερωτα σου. Εραστης της μουσικης.
Μπορω να ερωτευτω οτιδηποτε. Απο ανθρωπο μεχρι αρωμα και μαξιλαρι. Θυμαμαι καθε ανοιξη στην Constanta, μου αρεσε να πηγαινω με τα ποδια μεσα απο το παρκο, μεχρι την σχολη που ηταν κοντα μου. Και κατι στον αερα με ενεπνεε. Μου προκαλουσε να παιρνω βαθυες ανασες. Ειδικα τα τελευταια δυο χρονια τα περασα πολυ μονη και πολυ ευτυχισμενη. Ειχα κρατησει τον εαυτο μου μονο για μενα. Αν θυμαμαι καλα δεν ειχα καμια ερωτικη επαφη. Ολοδικη μου. Με φροντιζα, με περιποιομουν, με ετοιμαζα για τα ομορφα. Και τι τυχη! Δεν σταματησαν να ερχονται ομορφα στη ζωη μου απο τοτε.
Σημερα αποχαιρετω τον αγαπημενο μου χειμωνα και περιμενω την αναγεννηση της ανοιξης. Με τις αισθησεις μου συγκεντρωμενες να νιωσουν ο,τι μου αξιζει. Ασχημα και ομορφα σε ενα πενταγραμμο με πολυ, μα πολυ προσωπικη μελωδια.
Σιγοψυθιριζω συνεχεια ρυθμους και η Ισμηνη με μαλωνει. "Μη τραγουδας συνεχεια μαμα!"
Αραγε θα ειναι ομορφη αναμνηση γι'αυτην, να με θυμαται να μουρμουραω συνεχεια μελωδιες;