σκορπια λογια

Το μεσημερι βγαινοντας να παω να παρω τη μικρη μου, προσεξα οτι παλι σχεδον μαραθηκε η βιγονια μου. Απο δικη μου αμελεια. Κι ομως, δεν λεω να παραιτηθω απο αυτο. Θυμαμαι πριν 6 χρονια, που ειχαμε νοικιασει το πρωτο μας σπιτι εδω, ειχα μεγαλη χαρα που ηταν μεζονετα και ειχα τη δικη μου προσωπικη σκαλιτσα, που ονειρευομουν να τη γεμισω με γλαστρες. Τελικα δεν τα καταφερα. Ειχα καταφερει να ξερανω ακομη και κακτο και μετα παραιτηθηκα. Οταν ομως μετακομισαμε στο καινουριο σπιτι, ηταν κριμα να παει χαμενος ο μικρος ο κηπακος. Ετσι, με λιγο πεισμα και λιγη βοηθεια απο τους δικους μου απεναντι, εχουν αντεξει καποια λουλουδακια δυο χρονια! Για σενα ειναι λιγο ισως, για μενα ειναι μεγαλη υποθεση.

Χθες διαβαζα παλι καποιους ανθρωπους να αμφισβητουν τη γιορτη του Αγιου Βαλεντινου. Εχουμε καταλληξει καποιοι να την υποστηριζουμε και καποιοι να την αμφισητουν, ετσι απο συνηθεια. Σαν παραδοση. Οταν βιωνεται με ειλικρινεια αυτη η γιορτη εχει ανεκτιμητη αξια. Οταν μπαινουμε σε αυτο το παιχνιδι επειδη πρεπει, τοτε μονο το νεαρο της ηλικιας καποιων μπορει να αποτελεσει καλη δικαιολογια. Ειδαλλως, ειναι κριμα να κανουμε πραγματα επειδη ετσι απλα πρεπει, ενω μπορουμε να μην.
Οσο για μενα, δεν το γιορτασα χθες. Ειναι ισως η πρωτη χρονια. Την καρτουλα μου (η οποια ηταν ιδεα της Βερας) την εδωσα πρωι πρωι, αλλα οταν επεστρεψε ο συζυγος εγω εβλεπα ονειρα.Ισως την κανουμε κινητη εορτη. Οπως ειπε και η Ελενη εδω, "Καλός ο ξενόφερτος Άγιος της Αγάπης και Έρωτα, αλλά ας τον ζούμε σαν υπενθύμιση απλά και όχι σαν ετήσιο πανηγύρι του χωριού!".

Συνεχιζω το "Ολοι φοβουνται τον ερωτα" της Βαμβουνακη και το "Η αδικια που πληγωνει" του Καραγιαννη. Ειναι υπεροχο να υπαρχουν ανθρωποι που να μπορουν να σε βαζουν σε καινουριες σκεψεις, να νιωθεις οτι ανοιξαν μια πορτουλα και πεταξες ελευθερα εξω απο καπου. Απο που καπου, δεν εχει και πολυ σημασια. Η ελευθερια που νιωθεις ειναι αυτο που θα πρεπει να εκμεταλευτεις. Ποσο στενομυαλα εβλεπες καποια πραγματα πριν λιγες μερες. Και μετα απο λιγες σελιδες λες και αναψαν 1.840.238 φωτα και βλεπεις πιο καθαρα. Εδω στο facebook μπορεις να μου κανεις παρεα στις αναγνωσεις μου, αν θελεις. Η δυνατοτητα αυτη του διαδυκτιου, να μπορουμε να μοιραζομαστε τετοιες δραστηριοτητες, με ενθουσιαζει.

Εφτασε ακομη ενα Σαββατοκυριακο. Η εβδομαδα που περασε ειχε τις πραγματικες της διαστασεις και χαιρομαι οταν συμβαινει αυτο. Σαν να μου ψυθιριζει καποιος πως την εζησα οπως αξιζε. Εχω να βαλω 6903 πλυντηρια επειδη το προηγουμενο Σ-Κ κοιταξα τα απλυτα απαξιωτικα και δεν ασχοληθηκα μαζι τους. Αραγε θα με αντεχε αλλος αντρας τοσο τσαπατσουλα που ειμαι; Πηρα συνταγη και για τηγανιτες και το πρωινο αυριο, λεω να εχει τηγανιτες, φρεσκο ψωμακι, μαρμελαδες, μελι, δημητριακα με γαλα κι αυγα. Μιαμ μιαμ...που λεει και η Ισμηνη οταν της αρεσει κατι.

Το μονο που σκεφτομαι και με στενοχωρει λιγακι, ειναι που δεν καταφεραμε να παμε την μικρη να δει χιονια. Χθες παλι με ρωτησε ποτε θα χιονισει. Ελπιζω να της κανουμε το χατηρι πριν φυγει ο χειμωνας. Μπαινει στο προγραμμα για το επομενο Σ-Κ λοιπον! Χιονια, χιονια, χιονια!Μια διαδρομη με τρενο στα χιονια θα ηταν μαγεια...