Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

καινουρια μερα

Χθες ηταν μια επεισοδιακη ημερα. Μετα απο λιγες ακαρπες τηλεφωνικες προσπαθειες για να μαθω που σταματαει το ΚΤΕΛ Καβαλας στην Τουζλα (ο κυριος στην Καβαλα που σηκωνει τα τηλεφωνα ειναι απιστευτος) ξεκιναμε με τον πεθερο μου να βρουμε που ειναι η σταση για να με αφησει να παρω το λεωφορειο των 20:00. Ειχαμε ξεχασει το πανηγυρι του Σωτηρος και τελευταια στιγμη βρισκουμε τη σταση και με αφηνει. Βαζω τα ακουστικα στα αυτια και ακουω τις μουσικες μου. Ερχεται το πουλμαν, ανεβαινω και παιρνω τον συζυγο να τον ενημερωσω οτι ξεκινησα και θα του τηλεφωνησω ξανα οταν πλησιαζω στο ΙΚΕΑ.
Με σκουνταει ευγενικα μια νεαρη κοπελιτσα απο διπλα

"Συγγνωμη, αλλα σας ακουσα στο τηλεφωνο. Που θελετε να πατε; Αυτο το πουλμαν παει Καβαλα"

Την ευχαριστησα 4-5 φορες και τρεχω στον οδηγο να του πω να με κατεβασει.

"Ευχαριστως κοπελα μου, αλλα εδω, στη μεση του πουθενα, δεν περναει αλλο λεωφορειο απο δω και μετα. Εχεις καποιον να ερθει να σε παρει;"

Κατεβαινω λοιπον κι εξηγω στον πεθερο μου που ειναι "η μεση του πουθενα" να ερθει να με μαζεψει. Η μικρη μου εκλαιγε οταν εφυγα, εκλαιγε και τωρα που ξανα εφυγε ο παππους χωρις να την παρει μαζι του. Με ξαναφηνει στη σταση για το τελευταιο λεωφορειο των 21:30.

"Να μεινω μαζι σου; Θα νυχτωσει σε λιγο"
"Οχι, οχι, δεν χρειαζεται. Πατε στην μικρη να μην παραπονιεται. Ευχαριστω πολυ"

Αρχισε να νυχτωνει. Η σταση ειναι εξω απο την Τουζλα, απεναντι απο ενα beach bar. Καποια στιγμη, μαζευονται καμια 30αρια (ισως και παραπανω) ατομα νεαρης ηλικιας, μαλλον μεθυσμενα κι αρχισε ενας καυγας τρικουβερτος. Να σερνει ο ενας τον αλλον, να φευγουν κλωτσιες και μπουνιες χωρις σταματιμο. Καποια στιγμη ακουγεται οτι ο ενας νεαρος ανεβηκε στην ΚΑΝΤΙΝΑ που ηταν εκει και πηρε ενα μαχαιρι. Να τηλεφωνουμε στην αστυνομια και να μας λενε οτι δεν εχουν ατομα να στειλουν. Βρηκα ενα παλιο συμμαθητη που με "φυγαδεψε" πισω απο ενα κτισματακι να μη μας παρει κι εμας η μπαλα. Δευτερολεπτα πριν ερθει το πουλμαν μας, ηρθε η ασφαλεια με 2 περιπολικα και ηρεμησαν λιγακι τα πραγματα. Ευτυχως που δεν εγινε κανενα κακο να τραυματιστει θανασιμα κανενα παιδι πανω στην τρελλα τους.
Ενιωθα μεγαλη αναστατωση οταν ανεβηκα και καθησα στη θεση μου. Μολις χαλαρωσα και εβαλα τα ακουστικα να ακουσω λιγακι μουσικη να ξεχαστω, τηλεφωνει η αδερφη μου για να μου γκρινιαξει, με τον τροπο της, για την Φλαππυ, που ειναι σπιτι τους και θα αργησω να την παρω. Οκ, που να ξερει τι ειχα περασει. Εκεινη εχει τον νταλκα της με τα σκυλια κι εγω ειχα αλλα στο κεφαλι μου. Φτανουμε Θεσσαλονικη 23:30, στα ΚΤΕΛ.

"Το 78 να παρεις. Κανει τις λιγοτερες στασεις, να φτασεις γρηγορα στο ΙΚΕΑ" με συμβουλεψε ο Στελιος που δουλευει στον ΟΑΣΘ.

Ρωταω εναν μπαρμπα εκει και μου λεει οτι σε λιγο θα ερθει το 78, το νυχτερινο, το τελευταιο δρομολογιο. Μολις σταματησε, ξεκιναω να μπω μεσα και μου λεει ο οδηγος
 "Κοπελα μου χαλασε αυτο το λεωφορειο. Θα ερθει αλλο αργοτερα"
Ευτυχως το αργοτερα ηταν σε δεκα λεπτακια και ξεκινησαμε.

Στο ΙΚΕΑ με περιμενε ο Δημητρης.

"Θες να σταματησουμε στη Θερμη να φαμε κατι;"
"Οχι, γρηγορα σπιτι πριν κοιμηθει ο Θανασης να παρουμε την Φλαππυ"

Ευτυχως προλαβαμε. Εκανε το αγορι μου ενα τοστακι αλλα εγω κατα τη 1 τον καλυνηχτισα κι επεσα ξερη στο κρεβατι.

Το ξυπνητηρι χτυπησε 6:50. Βολτα τη Φλαππυ, ελληνικο καφεδακι στη δροσια με μουσικουλα και ηρθα στη δουλεια. Αγριευτηκα χθες. Τη στιγμη που περπατουσα μονη μου στον επαρχιακο δρομο "στη μεση του πουθενα", τη στιγμη που ενιωσα τοσο μικρη οταν γινοταν καυγας μπροστα μου να μη μπορω να κανω κατι, μεσα στο λεωφορειο που θυμηθηκα τα κλαμμενα ματια της μικρης μου και δεν εχω μαθει ακομη να τα αντεχω......
Σημερα ειναι μια καινουρια μερα, μια πολλα υποσχομενη εβδομαδα.
Αφηνω πισω ολα τα ασχημα και κραταω το αρωμα απο τα μαλλια της Ισμηνης στην αγκαλια μου.

18 σχόλια:

  1. Καλά χθες στην Τούζλα γινόταν το έλα να δεις...

    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα!!Πω πω στραβή μέρα η χθεσινή μάλλον...τέλος καλό, όλα καλά!! Μια νέα εβδομάδα αρχίζει και σύντομα θα έχεις και το κοριτσάκι σου πίσω...(σου λείπει κι έχεις δίκιο, εγώ πάλι θα ήθελα να την κρατήσει κάποιος μερικές ωρίτσες την μικρή μου, 1-2 μέρες έστω...:)!!στο έχω ξαναπεί, 3 1/2 χρόνια αυτοκόλλητες, περιμένω να έρθει η ώρα του παιδικού με λαχτάρα)
    Μας έβαλες και τραγουδάκι στην αγαπημένη μου γλώσσα, πιο πολλά ισπανικά ξέρω, παρά Σουηδικά!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστινα μου

      κανει καλο να μενουμε λιγακι χωρια. Κι εκεινη γινεται πιο ανεξαρτητη κι εγω κι εγω χρονο για αλλα πραγματα. Αλλα οσο περναει ο καιρος γινεται ολο και πιο δυσκολο :):):) Ειδικα σε αυτη την ηλικια που ειναι εντελως μαμακιας :):)

      Καλημεραααα

      Διαγραφή
    2. Γίνεται έτσι λίγο ηλικίας, λίγο ότι βλέπει ότι μένετε χώρια...η Έλλη από μωρό ανεξάρτητη ήταν σχετικά...από όταν ήρθαμε εδώ όμως, επειδή δεν συναναστρεφόμαστε με κόσμο ή παιδιά την βλέπω να αλλάζει, γίνεται αντικοινωνική...της έπεσαν πολλά μαζεμένα! ευτυχώς δεν θα έχουν πολλές αναμνήσεις από αυτή την ηλικία, μεγαλώνοντας!!

      Διαγραφή
    3. γλυκουλα μου!!! Ευχομαι σιγα σιγα, μαθαινοντας και την γλωσσα να ανοιχτει περισσοτερο.
      Κι εμενα παντως μεχρι περσι ηταν πολυ κοινωνικη, τους τελευταιους μηνες αρχισε τις ντροπες και την μαμακιαση.

      φιλια και καλη δυναμη. Να μη στενοχωριεσαι, ολα θα βελτιωνονται με τον καιρο :)

      Διαγραφή
    4. Ευχαριστώ πολύ Dee Dee μου, κάπου στην πορεία θα την βρούμε την άκρη!

      Διαγραφή
  3. Oλόκληρη περιπέτεια έζησες βρε παιδί για να φτάσεις σπίτι σου... αχ, σπίτι μου σπιτάκι μου φαντάζομαι είπες χθες!!! Τουλάχιστον επέστρεψες σώα και αβλαβής. Τώρα ξεκούραση! Φιλιά. Callie by Anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλλυ μου

      σωστας υπεθεσες, Σπιτι μου σπιτακι μου, οταν φτασαμε :):)

      Καλο απογευματακι!!

      Διαγραφή
  4. Τί έγινε ρε φιλενάδα;!!! Περιπέτεια!!! Ευτυχώς που έφτασες σώα και αβλαβής να λες γιατί προς στιγμή ανησύχησα!!! Δεν μπορώ καθόλου τις ερημιές! Καταλαβαίνω απόλυτα την αναστάτωσή σου!!! Μη στεναχωριέσαι για την Ισμήνη! Τα μικρά κλαίνε και σε ένα δευτερόλεπτο ξεχνούν για πιο πράγμα έκλαψαν!!!
    Φιλιά πολλά πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ασε Ρηνιω, αφου δεν εφτασα Καβαλα, να κατσικωθω στην φιλη μας ετσι ξαφνικα, παλι καλα να λες :):)
      φιλια πολλα σε σενα, τον Ν και το ποντικακι σας :):):)

      Διαγραφή
  5. xa deedee μου.. φαρ ουέστ ιστορία.. αχ το μικρούλιιι καλά θα περάσει.. νεες εικονες μια χαρά.. :) :)
    καλή εβδομάδα :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κουλπακι μου

      μια χαρα θα περασει και η μικρη και εμεις. Η στιγμη του αποχωρισμου ειναι δυσκολη :)

      xxx

      Διαγραφή
  6. Μιλάμε για περιπέτεια δηλαδή! Πάλι καλά που γύρισες στα καλά σου..πωπώ..θα σου είχαν σπάσει εντελώς τα νεύρα,ε;; Φφφφ..ευτυχώς πάει τέλειωσε..Καλή καινούρια μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βερα μου

      νευρα δεν ειχα καθολου. Απλα ενιωσα πολυ χαζη που ανεβηκα σε λαθος λεωφορειο και πολυ μικρη που δεν μπορουσα να κανω κατι να σταματησω τον καυγα.
      Τελος καλο , ολα καλα :):)

      καλημερααα

      Διαγραφή
  7. χαχα τι τραβηξες και εσυ ελλαδα τι να πεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή