Και τελικα, εχεις δικιο η Λιτσα, ειναι πολυ δυσκολο να επιλεξεις μονο 5 αγαπημενα σου τραγουδια. Μετα απο πολυ κοπο, επελεξα να μοιραστω μαζι σας τα παρακατω:
1. Zaz - Je veux
απο τα λιγα τραγουδια και φωνες που αγαπησα απο τα πρωτα δευτερολεπτα. Νομιζω οτι δεν θα την χορτασω ποτε την φωνη της Zaz και οι στιχοι αυτου του τραγουδιου με κανουν να παιρνω μεγαλες αναπνοες, να γεμιζω οξυγονο. Την Zaz την εμαθα απο την αρτιστα μου.
".... allons ensemble, découvrir ma liberté, oubliez donc tous vos clichés, bienvenue dans ma réalité....."
2. Alberto Cortez - Callejero
Επισης λατρεμενο μου τραγουδι. Μπορω να το ακουω ωρες ολοκληρες στην επαναλληψη.
(ποτε δεν μπορεσα να βρω μια σωστη μεταφραση στα ελληνικα αυτου του τραγουδιου)
3. Timi Yuro - As long as there is you
το πρωτοακουσα στην διαφημιση των μπισκοτων Παπαδοπουλου και το αγαπησα. Μυριζει ντισκο, ελευθερια, ερωτα και νεα αρχη.
"....I’ll regret the things I’m not
yeah and I’ll be grateful, grateful for what I’ve got...."
4. Orishas - Represent Cuba
επειδη ο χορος ειναι ενα μεγαλο κομματι μου που εχω θαψει πολυ βαθυα. Καποιες καποιες στιγμες ομως, σαν κυμα μεγαλο, βγαινει στην επιφανεια και δεν εχω την επιλογη να μην αφεθω :)
5. Βασιλης Παπακωνσταντινου - Πορτο Ρικο
γιατι με τον Βασιλη μεγαλωσα και κυλαει διαχρονικα μεσα στο αιμα μου. Και γιατι με αυτη τη φραση εμαθα καποτε να ονειρευομαι με θρασσος «Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»
♦♦♦
Μα νιωθω οτι αφησα απεξω μουσικες και καλλιτεχνες που μυριζουν πολυ το αρωμα μου. Οπως την Τσανακλιδου, τον Πασχαλιδη, Τον Θ. Παπακωνσταντινου, την Μονικα, την Γαλανη, "το διχτυ", την Μ. Κανα, την Μ. Ασλανιδου, τους Locomondo, το Π. Θαλασσινο και τοσα αλλα που με χαρακτηριζουν. Για να φτιαχτει μια ολοκληρωμενη λιστα ομως, θα χρειαζομασταν μηνες. Ετσι, σ'αυτο το παιχνιδι επελεξα να μην κανω ζαβολια, πραγμα εξαιρετικα σπανιο για μενα, και να βαλω 5 κομματια, οσα ακριβως μου ζητηθηκαν :)
Θα καλεσω για αλλη μια φορα, οποιον εχει διαθεση να παιξει. Θα μου αρεσε πολυ να δω αγαπημενα σας κομματια. Δειχνει τοσα πολλα για τον χαρακτηρα μας η μουσικη που επιλεγουμε.
Η Ζαζ και ο Βασίλης λειτουργούν ο ποιητικός κύκλος... Εμάς που μας αρέσει η ροκ τι χαρακτήρα θα βγάλουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν καταλαβα το σχολιο σου δειμε μου :) Τι εννοεις ποιητικος κυκλος η Ζαζ και ο Βασιλης; Σε εμας που αρεσει η ροκ θα βγαλουμε ροκ χαρακτηρα :)
ΔιαγραφήΠώς είναι ο κύκλος στην ποίηση; Αρχίζεις με κάτι και τελειώνεις με κάτι παρόμοιο... έτσι, ως ροκ-τζαζ λειτουργούν οι δύο εμφανίσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήααααααααααααααααααααα καταλαβα :) :):)
ΔιαγραφήΤο έπαιξα ήδη το παιχνιδάκι και καταχάρηκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι οι επιλογές σου πολύ ωραίες..στα ίδια είμαστε..χεχε!
Χαιρετισμούς!
Βερα μου, περασα κι απο σενα και πολυ γελασα :):):):)
Διαγραφήκαλο απογευματακι!!
Αχ το Πόρτο Ρίκο τι τραγουδάρα...!! Αχ βρε κορίτσι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι στίχοι, δεν είναι στίχοι είναι κανονική ποίηση..."αγάπα το κελί σου του'παν..."
P.S. Το ακτινίδιο το τρώω σαν αυγό μελάτο..Δεν λερώνομαι και το ευχαριστιέμαι περισσότερο...χε χε