seize the day..s

Η Ελενη με περιμενε στην σταση περιπτερο για να παμε μαζι στην παρασταση.
"Γυριζω σελιδα"
Στην σοφιτα απο τους παλιους κοιτωνες στο στρατοπεδο ΚΟΔΡΑ.
Στην αρχη χαθηκαμε και βρεθηκαμε σε κατι ερημα τσαϊρια με εγκαταλελειμενα κτιρια.
Πισσα σκοταδι και απο μακρυα, αμιδρα φωτα απο την σκοπια του στρατοπεδου.
Γελασα τοσο πολυ με την εμπειρια.
Με τα σχολια της Λενας.
Με την επικινδυνοτητα της στιγμης.
Καταφεραμε και βρηκαμε τους κοιτωνες.
πανω στην σοφιτα 3 ηθοποιοι, ενας τραγουδοποιος με κιθαρα ,
καμια εικοσαρια κερια στο πατωμα,
μαξιλαρες ρηγμενες, λιγες καρεκλες σκηνοθετη και φθηνο κρασακι.
Το σκηνικο μιας υπεροχης βραδιας.
Ηρθε και ο Δημητρης μου αργοτερα.
Μετα την παρασταση οι 3 μας στην παραλια της Ν. Κρηνης να δοκιμαζουμε παραξενες μπυρες.
Τοσο ομορφη συζητηση.
Εγω στις 12 γινομαι συνηθως κολοκυθα.
Και τωρα ειχε παει 1 και
και δεν ηθελα να φυγω.
Επιστρεψαμε κι αρχισε να βρεχει.

-----------------------------------------------------------




Περνανε μερες χωρις υποχρεωσεις και το καλυτερο που βρισκω να κανω ειναι να κοιμαμαι!
κλικ
γιατι να μην αξιοποιω τον ελευθερο χρονο;
Θα εκπλαγουμε απο το ποσο ελευθερο χρονο εχουμε τελικα.


------------------------------------


"Τι θα κανεις το μεσημερι;"
"Στο φουαγιε θα ειμαι. Γιατι;;;"
"Θα ερθω για καφε"
"Σοβαρα;;; Ωραια, θα σε περιμενω"

Στις 12:30 ειχα τελειωσει με τις δουλειες μου κι εφυγα για Αρναια.
Την λατρεμενη μου Αρναια,
 που αν μου ελεγες πριν λιγα χρονια οτι θα περνουσαν 3 μηνες και δεν θα πηγαινα
 ουτε ενα Σαββατοκυριακο,
θα σε αποκαλουσα τρελλο.
Υπεροχη διαδρομη.
Υπεροχα χρωματα της φυσης.
Και ο καιρος με το μερος μου.
Μια υπεροχη συννεφια που τα εκανε ολα ακομη πιο ομορφα

Εκανα εκπληξη σε ολους.
Εκτος απο τον φιλο μου τον Νικο που με περιμενε.
Ηταν τοσο λιγη η ωρα που ειχα στη διαθεση μου.
Τοσο λιγη που σκεφτηκα να μην ξεκινησω καν.
Αν περιμενω ομως να μου ερθουν ολα οπως θελω
 θα χασω στιγμες περιμενοντας.
Ακομα και η αδερφη μου απορρησε οταν με ειδε εξω απο το γραφειο της.

Σε 50 λεπτα ημουν εκει.
Βιαστικο καφεδακι με την φιλη μου την Τανια.
Τι να πουμε σε τοσο λιγο χρονο;
Μα την ειδα, την αγγιξα κι αυτο ειναι κατι.
Με καποια ατομα ειναι σαν να μην περασε μια μερα οταν βρισκομαστε.
Λες και χθες ημασταν παλι μαζι σε εκεινο το τραπεζακι και πιναμε καφε.
Και παντα δινουμε υποσχεσεις για διαιτα.
Υπερβαρες και οι δυο τα τελευταια χρονια
ονειρευομαστε να κερδισουμε πισω την υγεια μας.
Α ρε Τανια, θα τα καταφερουμε θα δεις.
Αφου εχουμε αρχισει να ψαχνουμε τις αιτιες
και δεν παλευουμε στα τυφλα, θα τα καταφερουμε!

Μετα ανηφορησα για το σπιτι του φιλου μου.
Στον παλιο πειρατικο σταθμο.
Εκει που μου εβαζε τους δισκους βυνιλιου με τα πιο παραξενα τραγουδια
 και με κερνουσε τσαι για να κανω διαλειμμα απο το διαβασμα .
Τον απολαυσα
Τα τελευταια χρονια δεν ειχαμε καθολου ποιοτικο χρονο μαζι.
Τωρα μειναμε οι δυο μας για 45 λεπτα.
Και μεσα σε αυτα τα 45 λεπτα προλαβαμε να ρουφιξουμε ολη την τωρινη μας νοοτροπια.
Μου ειπε τα ονειρα του
Του ειπα τα δικα μου
Ηρεμα εκμυστηρευομασταν τις αληθειες μας
Λες και ερρεαν μεσα του τα λογια μου και το αντιθετο
Και κοιτιομασταν στα ματια
Και σαν μικρα παιδια χαιρομασταν που εφυγα ετσι σκαστα και πηγα για καφεδακι στο χωριο.
Και ειπαμε θα το ξανακανουμε
Και θα παμε στο δασακι της Αγιας Παρασκευης με τον σκυλο του την επομενη φορα

-----------------------------------------

Το ξυπνητηρι χτυπησε στις 15:00.
Να με "ξυπνησει" απο το ονειρο ζωης.
Μπηκα στο αυτοκινητακι μου κι επεστρεψα πισω στη δουλεια.
Αλλη μια δοση της υπεροχης διαδρομης.
Νομιζω χαμογελουσα σε ολη την διαδρομη.

------------------------


Το βραδακι θα βρεθω και με μια φιλη που εχω να την δω καιρο.

Επιλογες.
Εχω επιλογες και επιλεγω να ζω ετσι.
Δεν ξερω σε τι συχνοτητα θα το αντεξω.
Αλλα σημερα ενιωσα νεα
Ενιωσα οτι η ζωη δεν ειναι προβλεψιμη
Ειναι στα χερια μας τα πινελα
Και οσο πιο αυθορμητος εισαι
τοσο πιο ομορφος και ο πινακας που θα ζωγραφισεις
Με κουρασε να ψαχνω λογους για να κανω κατι.
Δεν ειναι προτιμοτερο να ψαχνω λογους για να ΜΗΝ κανω κατι;
Ετσι νομιζω εγω.