ο γραπτος λογος

"Αρκετες φορες, και οταν σταθηκε αδυνατο να συνεννοηθω με καποιον μιλωντας, κατεφυγα στο να του γραψω γραμμα και γενικα τα πραγματα εξελιχθηκαν καλυτερα. Τα λογια τα προφορικα, και μαλιστα οταν υπαρχει ενταση ή αμηχανια, ολο ξεφευγουν απ'την ουσια τους, ο ενας παραπλανα τον αλλο με τις αναποφευκτες μανουβρες της κουβεντας, η φορτιση και η αδεξιοτητα παγιδευουν εκεινο που προσπαθει να ειπωθει.

[....]

Ομως, «τα γραπτα μενουν» ! Δεν γινεται, μετα, εκεινος στον οποιο απευθυνεσαι να σου βαλει στο στομα αλλα αντ'αλλων. Τα γραπτα που μας στελνουν τα διαβαζουμε και τα ξαναδιαβαζουμε πιο προσεχτικα. Δεν ειναι λιγες οι φορες που, οταν ξαναδιαβασα ενα γραπτο μηνυμα, διαπιστωσα πως βιάστηκα με την πρωτη αναγνωση να βγαλω συμπερασμα για το τι ακριβως εκφραζει. Ο γραπτος λογος ειναι φανερωση και κλειδι. Ακινητος και σταθερος μενει εκει και επιβαλλει σεβασμο, εχει βαρυτητα ακομη και οταν γραφονται ανοησιες. αποδεικνυει δηλαδη την ανοησια πιο εγκυρα. "


Μια μεγαλη καρδια γεμιζει με ελαχιστα - Μαρω Βαμβουνακη


-------------------------------------------------------------------------------

 Ενιωσα πολλες φορες την αναγκη, αν την ειχα μπροστα μου αυτη την γυναικα, να την ρωτησω

«Με παρακολουθουσες; Ησουν κρυμενη στα χρονια που μεγαλωνα;»
αλλα καταλληγω οτι αν ποτε τελικα την δω θα της πω μονο ενα ευχαριστω.
Τιποτα αλλο.

-------------------------------------------------------------------------------

Σημερα εχω πολλα να δωσω