Χορος μεταμφιεσμενων - ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Την αδυναμια μου στην Μαρω Βαμβουνακη την γνωριζετε ολοι πλεον :)

Μολις χθες τελειωσα το βιβλιο της "Χορος μεταμφιεσμενων". Αυτο το βιβλιο κυκλοφορησε καθαρα για εμπορικους λογους. Ειναι μια συνεχεια του "Ο παλιατσος και η Ανιμα" και του "Το φαντασμα της αξοδευτης αγαπης".


Το πρωτο, "Ο παλιατσος και η Ανιμα" ειναι ενα συγκλονιστικο βιβλιο. Πιστευω δεν πρεπει να λειπει απο καμια βιβλιοθηκη. Εμενα με πηρε απο την πρωτη σελιδα και με επεστρεψε εναν καινουριο καλυτερο ανθρωπο στο τελος του. Το επομενο, "Το φαντασμα της αξοδευτης αγαπης", ενιωσα να ειναι μια προσπαθεια επαναλληψης του πρωτου αλλα δεν ηταν το ιδιο συγκλονιστικο. Το τριτο , "Χορος μεταμφιεσμενων" ειναι ενα βιβλιο, σχεδον 300 σελιδων που θα μπορουσε να ειναι μονο 100! Αν ηταν 100 σελιδες, θα ηταν ισως ενα πολυ ομορφο βιβλιο. Η Μαρω ομως ξεχειλωνε τοσο τις σκεψεις της για να γεμισει σελιδες, που εγινε πολλακις κουραστικη, κατα την αναγνωση αυτου του βιβλιου. Πλατιαζε συνεχως! Κατι που δεν εχω συνηθισει απο την συγκεκριμενη συγγραφεα και με στενοχωρησε. Οταν εχεις τοσα χρονια, τετοια συμπαθεια για καποιον συγγραφεα, ειναι λογικο να πικρενεσαι οταν τον βλεπεις να στραβοπαταει.

Ελπιζω ο ΨΥΧΟΓΙΟΣ να καταλαβει οτι η Βαμβουνκαη ειναι μια διαχρονικη αξια και να την αφησει χωρις πιεση να γραψει οπως παλια! Τοσα χρονια στις εκδοσεις ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ καταφερε να διατηρισει το ονομα της, ας μην το χαλασει στο βωμο του χρηματος ο ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Ολα αυτα ειναι βεβαιως η καθαρα υποκειμενικη μου κριση για την αγαπημενη μου συγγραφεα!

Φυσικα και θα σας γεμισω αποσπασματα με τον καιρο, και αυτου του βιβλιου, οπως εχω ηδη κανει με τα αλλα :)


Παρακατω βαζω ενα κομματι που η ιδια εγραψε σε αυτο της το βιβλιο!


"Υπαρχει ενα θαυμασιο βιβλιαρακι του Στρατη Δουκα, το Εις Εαυτον. Δινει μια εξαιρετικη αποκριση στο γιατι καποια εργα, δουλεμενα με μοχθο, με δεξιοτητες, με ζηλο, δεν πετουν, δεν φευγουν μακρια απο το συγγραφεα τους, δεν εκπληρωνουν τα ονειρα του για ευρεια αποδοχη οταν τα δημοσιευει, τη στιγμη που φροντισε ολα οσα πιστευε πως κανουν ενα βιβλιο αξιοπροσεχτο και επιτυχημενο.
Γραφει λοιπον αυτος ο βασανισμενος, τιμιος σοφος:
Εργο που δεν γινεται απλα και μοναχα απο ερωτα προς το εργο γεννιεται νεκρο. Δεν υπαρχει εργο ουτε ερωτας εργου οπου δεν υπαρχει αφιλοκερδεια...Αυτο το αφιλοκερδο ειναι η αρετη του και η ποιοτητα του.
Πιστευω βαθια πως εκει φτανει η ριζα της αξιας.Οπως και στον ερωτα, ετσι και στη δημιουργια προϋποτιθεται αγνοτητα. Και δεν εννοω πως παντα και σε ολα ο δημιουργος πρεπει να ειναι καθαρος και αγνος, ομως την ωρα που εμπνεεται, που βυθιζεται, την ωρα που σκυβει και γραφει, την ωρα που ταξιδευει με το κειμενο του και προς το κειμενο του, η καρδια, ο νους πρεπει να ειναι καθαρμενα, να ειναι αθωα, αγνα, προκειμενου να συλλαβουν εκεινο που ειναι αληθινα ωραιο."