Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Αλλη μια Δευτερα εφτασε. Μια Δευτερη λιγακι διαφορετικη απο τις αλλες...

Ενα απο τα πραγματα που κουβαλαω μαζι μου ειναι μια ασπρομαυρη φωτογραφια με την Α. απο οταν ημασταν παιδια. Ειναι τοσες πολλες εικονες που περασαν απο το μυαλο μου αυτες τις μερες. Περναει δυσκολα κι εγω γνωριζω οτι δεν μπορω να κανω τιποτα για να την βοηθησω να περασει ο πονος. Μονο να ειμαι εκει οσο μπορω. Κι οχι μονο για τις πρωτες 2-3 μερες και μετα ο καθενας στη δουλεια του. Οπως συμβαινει συνηθως. Να ειμαι εκει για οσο χρειαστει.
Ειμαι εδω χωρις να της το χρωσταω, μου ειπε προχθες. Και δεν ηξερα τι να πω, επειδη πολυ συχνα χρησιμοποιουμε πολυ διαφορετικες λεξεις εγω και η Α. Δεν της το "χρωσταω", αλλα ειναι δυνατον να μην ημουν; Γιατι θυμαμαι στιγμες που ηθελα να ειμαι εκει, αλλά δεν με αφηνε η μαμα μου. Μα τωρα δεν ειμαι μικρη. Τωρα εχω εναν συντροφο πισω μου που εχω την τυχη, οχι απλα να δειχνει κατανοηση, αλλα με τον τροπο του να με ενθαρυνει να δωσω κι άλλα. Οσα μπορω. Εχω την τυχη να εχω ενα σπιτι που να μπορει να την αγκαλιασει.
Ειναι φορες που απορω με τις ισορροπιες που καταφερνω να κραταω μεσα μου. Σαββατο πρωι ημουν στα μνηματα για δευτερη συνεχομενη μερα για να αποχαιρετισω εναν νεο ανθρωπο ετσι ξαφνικα. Και το βραδυ ημουν σε ενα ομορφο μαγαζι, με ωραια ζωντανη μουσικη και διασκεδασα με την ψυχη μου. Ισως να διασκεδασα περισσοτερο απο αλλες φορες. Εχωντας στο μυαλο μου σχεδον ολη την ωρα τον ανθρωπο που "εφυγε" και απολαμβανοντας τους ανθρωπους που ηταν μαζι μου και διασκεδαζαμε. Και περισσοτερο απολαμβανοντας την παρουσια του Δ διπλα μου, που κατι τετοιες στιγμες καταλαβαινεις ποσο σπουδαιο ειναι να εχεις τον σωστο ανθρωπο κοντα σου.
Και φτασαμε στην Δευτερα. Και ακομη μου φαινεται τοσο ασηκωτο αυτο που συνεβει. Κι αν εμενα μου φαινεται τοσο ασηκωτο, εκεινη που το κουβαλαει αυτο το ασηκωτο πραγμα αντιλαμβανεται το μεγεθος της καταστασης αραγε;
Ηπια το πρωινο καφεδακι μου και ακουσα καποια τραγουδια που μου θυμησαν κατι απο το τοτε μας. Και σκεφτομαι οτι για άλλη μια φορα η ζωη συνεχιζεται με θρασσος. Κι εγω βρισκομαι για ακομη μια φορα παραδιπλα απο το ποταμι, αποχαιρετωντας καποιον. Και ολο αυτο αλλάζει και καθε ματιά μου πανω σε ο,τι συμβαινει. Για πολυ ή για λιγο. Κατι μενει για
παντα.

14 σχόλια:

  1. Όλα αυτά (κι άλλα πολλά) τα λένε.... ζωή!
    Σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτο ειναι ζωη, σωστα. Μα δεν βοηθαει πουθενα αυτη η διαπιστωση, για αλλη μια φορα. Γιατι γι'αυτον που το ζει αυτο, δεν το ονομαζει ακριβως ζωη....ισως δινει την ερμηνεια της δυστυχιας αυτη τη στιγμη. Αυτο ειναι δυστυχια. Σ'αυτο θα συμφωνησω περισσοτερο.
      Καλη εβδομαδα Τζινα :)

      Διαγραφή
  2. Η ζωή μας επιφυλάσει πολλά και πολλές φορές αυτοί που πονάνε περισσότερο είναι οι άλλοι και όχι οι ίδιοι.Σ'αυτούς ο Θεός με τις υπερφυσικές Του δυνάμεις δίνει σ'αυτόν που πάσχει δύναμη και ελπίδα.Πάντως η ευχή μου είναι να πάνε όλα καλά.Καλή σου εβδομάδα Ντίντι .Όσο γίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταλαβαινω τι εννοεις. Σιγουρα εγω ποναω ελαχιστα συγκριτικα με τον πονο που νιωθει η φιλη μου. Μου φαινεται υπερβολικο ακομη και να χρησιμοποιω την ιδια λεξη γι' αυτο που νιωθω εγω κι αυτο που νιωθει εκεινη. Σιγουρα ομως, στα δυσκολα βρισκουμε κρυμμενες δυναμεις που δεν ειχαμε ιδεα οτι τις ειχαμε, για να καταφερουμε να ξεπερασουμε καποιες καταστασεις. Και η φιλη μου ηταν ανεκαθεν πολυ δυνατος χαρακτηρας. Δεν την φοβαμαι. Στενοχωριεμαι πολυ για το Τωρα της. Για το ποσο ανυμποροι ειμαστε οι κοντινοι της ανθρωποι να την βοηθησουμε.
      Θα πανε ολα καλα, ειμαι βεβαιη :)

      Καλη εβδομαδα Εριεττα

      Διαγραφή
  3. Αβάσταχτες ώρες περνά η φίλη σου...
    Πως να παρηγορήσεις? Μοιράζεται αυτός ο πόνος? Τι λόγια να βρεις? Υπάρχουν λόγια?
    Σε τέτοιες περιπτώσεις εγώ είμαι απλά εκεί, δίπλα...και δεν ξέρω αν φτάνει αυτό.
    Καλή δύναμη της εύχομαι, Κατερινιώ μου.
    **Αννιώ**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννιω μου

      σ'ευχαριστω πολυ. Οντως δεν μοιραζεται αυτος ο πονος. Κι εγω και μια αλλη κοπελα προσπαθουμε απλα να ειμαστε εκει. Και ειμαι σιγουρη οτι βοηθαει. Σε πολυ μικρο βαθμο, αλλά βοηθαει :)

      Καλο απογευματακι!!

      Διαγραφή
  4. Σε διαβεαιώ ότι η φίλη σου έχει πιο πολύ ελπίδα από εσένα.Η αρχή είναι ενα σοκ.Μετα αυτές οι δυνάμεις που λες απελευθερώνονται και μπορεί να δεις πράγματα που θα σε εκπλήξουν.Είμαι σίγουρη ότι εσύ χρειάζεσαι μεγαλύτερη ενίσχυση από εκείνη.Δίνοντάς της την αγάπη σου χωρίς να δείχνεις οίκτο θα παίρνεις και εσύ δύναμη.Συγνώμην αν επεμβαίνω σε προσωπικά σου θέματα αλλά εχω μεγάλη ευαισθησία στις ασθένειες αυτού είδους και άλλες ,και έτσι πήρα το θάρρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να μη δειξω οικτο ε; Δεν ξερω. Εχει αρνητικη χροια η λεξη οικτος. Αλλα δεν καταλαβαινω γιατι ειναι κακο να λυπασαι για καποιον. Πως γινεται να μην λυπαμαι οταν σκεφτομαι ολα τα βουνα που εχει μπροστα της να σκαρφαλωσει; Και λυπαμαι που ετυχε σε αυτην κι αυτο το κακο, γιατι ηδη εχει ταλαιπωρηθει πολυ στη ζωη της.
      Την αγαπη μου την εχει κι ευτυχως το γνωριζει. Γνωριζομαστε απο παιδακια :)

      Καλημερα Εριεττα μου :)

      Διαγραφή
  5. Καταλαβαίνω πολύ καλά τι εννοείς....το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι αυτό που κάνεις...να στέκεσαι δίπλα στη φίλη σου..
    Η ζωή είναι πολλές φορές άδικη πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστα Μαρακι μου. Ειναι αδικη μερικες φορες η ζωη, εχεις δικιο. Και καταπινεται πολυ δυσκολα η αδικια. Ολα θα πανε καλα. Θα μαθουμε να ζουμε ετσι. Χρονος χρειαζεται να συνηθισουμε. Τετοιες πληγες δεν κλεινουν ποτε μαλλον. Απλα χρειαζεται χρονος να μαθει η φιλη μου να ζει με αυτη την μεγαλη πληγη.

      Καλη σου μερα :)

      Διαγραφή
  6. Αγαπητή Ντιντι θάθελες να με προσθέσεις στα ιστολόγιά σου?Είμαι ελαφρώς άσχετη από αυτά και δεν είμαι πουθενα¨Εαν θέλεις πέστο μου και θα σου στείλω την διεύθυνση..Ευχαριστώ για όποια απόφαση κιαν πάρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εριεττα μου

      διπλα στην λιστα με τα ιστολογια συμπληρωνω μονο ιστολογια που παρακολουθω για καποιο καιρο κι αφου δω οτι ειναι κατι που επισκεπτομαι συχνα. Μπορω να πατησω πανω στο ονομα σου και να βρεθω στο ιστολογιο σου κατευθειαν, μην μου ανησυχεις :) Τη διπλανη λιστα την ανανεωνω κατα καιρους με πολυ προσωπικα κριτηρια, σβηνω και βαζω συνεχεια :)

      Ενα ομορφο μεσημερακι ευχομαι :)

      Διαγραφή
  7. Ντίντι μου σ'ευχαριστώ πολύ.Δεν έχει σημασία που είμαι γιαγιά .Αγαπώ τους νέους και μαθαίνω απ'αυτούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ηξερα καν οτι εισαι γιαγια ....και σου μιλαω στον ενικο τοσο καιρο :) Θελω να πιστευω οτι δεν σε ενοχλει ο ενικος μου. Διαφορετικα, ευχομαι να μου το πεις και θα το αλλαξω αμεσως :)
      Μικροι μεγαλοι, ολοι μαθητες της ζωης ειμαστε :)

      Καλημερα :)

      Διαγραφή