07:00

07:00
Εκλεισε με κλειστα ματια το κιτρινο ξυπνητηρι και σηκωθηκε. Τελευταια δυσκολευεται να σηκωθει απο το κρεββατι. Πλυθηκε, βουρτσισε τα δοντια της και μαζεψε τα μαλλια της μια προχειρη κοτσιδα, οπως κανει συνηθως. Η μικρη ειχε ηδη σηκωθει και την κοιτουσε απο την κρεβατοκαμαρα, οπου ειχε τρυπωσει νωρις το πρωι. Την φωναξε για να την βοηθησει να μαζεψουν τα απλωμενα ρουχα. Υστερα την εντυσε, ετοιμασαν το γαλατακι της, ζωγραφισαν μια μουτζουρα με πολλα χρωματα και την παρεδωσε στον μπαμπακα της, να την παει στον παιδικο.
Γυρισε και κοιταξε την κουζινα και τις κουτες δεξια κι αριστερα. Την χρειαζοταν πολυ αυτη την αλλαγη. Το μικρο σαλονακι, οπως το λεει η μικρη της, που ειχε παρει μορφη τωρα, διπλα στην κουζινα τους, της μεγαλωνει τις προοπτικες του μυαλου της. Μοιαζει ο χωρος μεγαλυτερος και μαζι και τα ονειρα της. Δεν θα αρχιζε ακομη τις δουλειες. Εκανε εναν ζεστο καφε, πηρε τον καινουριο καταλογο του IKEA και καθισε στην γωνια του καναπε. Αντι για μαξιλαρακι, χρησιμοποιουσε τον μεγαλο αρκουδο της Ισμηνης. Ειχε ορεξη για ησυχια. Ειχε ανοιξει την μπαλκονοπορτα να μπει η πρωινη δροσια, αλλα δεν ειχε ανοιξει το ραδιοφωνο, οπως θα περιμενε καποιος που την γνωριζει καλα. Θα μπορουσε να μεινει για ωρες ετσι ισως. Στις εννεα σηκωθηκε και σκεφτηκε να αρχισει με την αποθηκουλα. Θα ξεχωρισει τι ηταν για συχνη χρηση και τι οχι, για να το ανεβασει στη σοφιτα. Θα ανεβαινε και στη σκαλα να φτιαξει επιτελους εκεινη την λαμπα στον κηπο, που δεν εκανε καλη επαφη. Θελει ξεβιδωμα το καπακι της και ολο το αναβαλει. Σημερα θα γινει, οπωσδηποτε. Το υποσχεθηκε στον εαυτο της. Ισως τολμησει κι εκεινες τις 2 τρυπουλες χαμηλα, για να κρεμαει η μικρη το μπουφαν της. Θα εδειχνε στην πορεια ποσο χρονο ειχε, αυτο δεν ηταν τοσο αναγκαιο. Επρεπε ως τις 4:00 μ.μ. να τα εχει τελειωσει ολα, να εχει ετοιμαστει και να παει να παρει την μικρη απο τον παιδικο. Τελευταια ετοιμαζοταν λιγακι περισσοτερο για να βγει εξω. Το χασιμο αυτων των λιγων κιλων την εκανε να μπει σε πολλα παλια της ρουχα κι αυτο της εδεινε αλλο αερα. Ανοητο αλλά συμβαινει. Τωρα που αρχισε η μικρη παιδικο, θα καταφερει να συνεχισει και το γυμναστηριο της.
Οι δουλειες ποτε δεν τελειωνουν. Μιση ωρα νωριτερα, εκανε ενα ντουζ βιαστικα κι εβαλε το bluejean της κι ενα λευκο πουκαμισο. Βαφτηκε κιολας. Σαν να εβγαινε ραντεβου. Διακριτικα, με απαλο ρουζ, μπεζ ανοιχτη σκια, λιγη μασκαρα και ενα απαλο λιπγκλος. Ψεκασε 2-3 φορες το Elle του Emporio Armani στα καταλληλα σημεια και βγηκε απο την πορτα. Πηρε την μικρη και σε λιγη ωρα παρκαρανε στο παρκινγκ της πλατειας Ελευθεριας. Περπατησανε κατα μηκος της παραλιας για πολυ ωρα. Του χρονου, που θα ειναι πιο μεγαλη, ειναι ωραια ιδεα να κατεβουν με τα ποδηλατα να κανουν την ιδια βολτα, σκεφτηκε. Ειχε αρχισει να κουραζετε η μικρη αλλα και η ιδια δεν ειχε πολλες αντοχες ακομη. Βρηκανε μια ομορφη καφετερια και καθισανε. Τελειωσαν το παγωτο τους κι εκεινη το καφεδακι της και πηρανε τον δρομο της επιστροφης. Ειχε αγωνια να δει τα ματακια της μικρης οταν δει το μικρο ασπρο παγκακι που εβαλε στην εισοδο του σπιτιου. Της το ειχε υποσχεθει εδω και μερες για να καθεται και να βαζει μονη τα παπουτσακια της. Και ηταν και μια υπεροχη θεση για να κρυβει και η ιδια τις μποτες της.
Οταν ανοιξανε την πορτα η Ισμηνη εκλεισε με την αναποδη μερια των χεριων της τα ματια της, ετσι οπως κανει οταν ντρεπεται και οταν χαιρεται πολυ.Περιεργαστηκε το παγκακι και τρεχοντας περα δωθε περασε σχεδον το μισο απογευμα γυρω απο το νεο της "αποκτημα". Ηρθε η ωρα για το βραδινο γαλα και τα παραμυθια. Περισσοτερο απολαμβανουν να διαβαζουν το ρινοκερακι του Τριβιζα.Λιγες μεγαλες αγκαλιες λες και θα αποχωριζοντουσαν για μερες, φιλια καληνυχτας και τα φωτα εκλεισαν στον επανω οροφο. Ξανα μονη στο σπιτι. Απλωσε το πλυντηριο που ειχε βαλει πριν φυγει και κατεβηκε κατω. Χωθηκε παλι σε εκεινη τη γωνια του καναπε και συνεχισε να διαβαζει το βιβλιο της ( "Κρατας μυστικο;" Γιαννης Φιλιππιδης). Το "Το καλοκαιρι πριν το σκοταδι", που ειχε διαβασει το καλοκαιρι, την ειχε κουρασει πολυ. Οσο υποσχομενο φαινοταν στις 2-3 πρωτες σελιδες του, τοσο κουραστικο εγινε μετα. Σηκωθηκε και ανοιξε το ραδιοφωνο τελικα. Διαβασε λιγες ακομη σελιδες. Της αρεσε πολυ ο κινηματογραφικος τροπος που γραφει ο Γιαννης, την γλυκαινε. Ειχαν ηδη αρχισει να κλεινουν τα ματια της, οταν ακουσε τα κλειδια στην πορτα. Αυτη την εβδομαδα τουλαχιστον ειναι ξυπνια οταν επιστρεφει εκεινος. Την προηγουμενη, δεν θυμαται αν προλαβε να τον δει κανενα βραδυ.
Ανταλλαξανε σε λιγες κουβεντες τα νεα της ημερας και μετα τον καληνυχτησε με μεγαλη αγκαλια και φιλι. Σκουντουφλωντας ανεβηκε, σκεπασε καλα την μικρη και κουκουλωθηκε και η ιδια κατω απο την μεγαλη γαλαζια πικε κουβερτουλα τους. Δεν πρεπει να περασαν πανω απο πεντε λεπτα και ειχε ηδη αφεθει στην αγκαλια του Μορφεα. Κοιμαται καλα τα βραδυα. Παντα ευγνωμονουσε την τυχη της να εχει τοσο καλο κι ευκολο υπνο. Ισα που προλαβε να ανοιξει το ξυπνητηρι για να χτυπησει στις 07:00 το αλλο πρωι. Να θυμηθει αυριο να παρει λουλουδια για το βαζο της. Μηπως να ξαναεπιχειρουσε να βαλει και τα πατινια της αυριο που θα εβγαινε να κανει η μικρη πατινι;