Tuesday moodboard

 1.        2.        3.        4.

Παντα ζηλευα τα moodboards που εβλεπα στα αλλα μπλογκς.
Καπως ετσι ειμαι λοιπον σημερα... πολυ καλυτερα ......ή δεν φαινεται μεχρι εσας;

μαλλια κουβαρια ......παιζοντας

Ενα ματσο επιλογες ειμαι. Καλες και κακες. Οι λαθος και οι σωστες εχουν περισσοτερο βαρος και μερικες φορες αποφευγω να τις κρινω ειλικρινα. Εχω γεμισει ενα καλαθι κουβαρακια. Ετσι τακτοποιημενα τα νιωθω για λιγο. Μικρα μικρα κουβαρακια που θα πρεπει να τολμησω τα αρπαξω τις ακρες και να πλεξω τη ζωη μου. Μα φοβαμαι. Η αληθεια ειναι οτι φοβαμαι τοσο πολυ!

Ας ξεχαστουμε με ενα παιχνιδακι που με καλεσε η  Μαμαδοκουκουβαγια μου :). Το παιχνιδακι/βραβειο λεει να γραψω 7 πραγματα για μενα που δεν γνωριζετε. Εχουμε παιξει τοσα πολλα τετοια παιχνιδακια που αναρωτιεμαι αν υπαρχουν πολλα που δεν γνωριζετε πια για μενα. Θα γραψω λοιπον ο,τι μου κατεβει κι αν οι παλιοι τα γνωριζετε ηδη...καντε τους κινεζους :)


1. Μου αρεσουν οι αλλαγες. Αν μπορουσα θα αλλαζα μια φορα τον χρονο την διαρρυθμιση του σπιτιου. Νιωθω να ανανεωνομαι ετσι. Μου αρεσει να ασχολουμαι με το σπιτι.


2. Αγαπημενη συνηθεια ειναι ο καφες γι'αυτο και λατρευω τις κουπες. Απο περσι αποφασισα να παιρνω καθε χρονο 2 κουπες, για την καθε νεα χρονια και να κανω μια ομορφη συλλογη σιγα σιγα. Οι φετινες μου κουπες ειναι απο ενα παζαρι για τα αδεσποτα ζωα που εγινε τις γιορτες που περασαν, αλλα ακομη δεν εχουν φτασει στα χερια μου.


3.  Αν ειχα την οικονομικη ανεση θα ειχα τον προσωπικο μου ψυχολογο μονιμα. "Σαν αμερικανακι" σκεφτεστε; Ναι, σαν αμερικανακι :) Δεν νομιζω οτι οι φιλοι μπορουν να παιξουν το ρολο αυτο.

4. Μου αρεσει να κανω σχεδια, λιστες, πινακακια και χρονοδιαγραμματα.

5. Ειμαι Λεων και νομιζω εχω παρει μονο τα κουσουρια του ζωδιου :)

6. Ειμαι σπιτογατος. Αν βγω ενα βραδυ εξω, πρεπει να περασει τουλαχιστον μηνας ή να εχεις πολυ σοβαρο λογο για να με πεισεις να βγω ξανα :) Βεβαια για μια εκδρομουλα δεν λεω ποτε οχι:)

7. Καποτε ξενυχτουσα πολυ και με διασκεδαση και με διαβασμα. Τωρα οι πιο αποδοτικες μου ωρες ειναι οι πρωινες, σε ολους τους τομεις. Ειμαι παιδι του βουνου και της μερας , οπως συνηθιζω να λεω :)

παει κι αυτο το παιχνιδακιιιι. Οποιος το ειδε και του αρεσε να παρει πασα να το παιξει. Εμενα μου αρεσουν αυτα και δεχομαι ευκολα :)

Καλη εβδομαδα σε ολους!

ονειρευοντας

~~~~~~~~~~ *** ~~~~~~~~~~

07:00 μπιπ μπιπ μπιπ μπιπ

απλωνει το χερι, κλεινει το ξυπνητηρι και σχεδον με κλειστα ματια κατεβαινει στην κουζινα να ετοιμασει το γαλα της μικρης. Της το δινει. Εκεινη το ρουφαει σε δευτερολεπτα και φωναζει "ολο το ηπια μαμα".
"Παω στο μπανιο να κανω τσισα, να πλυθω κι ερχομαι να σε ντυσω"
 Ετοιμαζεται, πιανει κι εναν προχειρο κοτσο τα μαλια της και ετοιμαζει την μικρη.
"Τρεχα να ξυπνησεις τον μπαμπα με φιλι"
Παιζουν και με τον μπαμπα και τα αλογακια στο κινητο (=σκακι) και βουρ να προλαβουν το σχολικο.
Επιστρεφει κι ετοιμαζει ελληνικα καφεδακια μεχρι να επιστρεψει εκεινος απο την βολτα με το σκυλο.  Ετοιμαζει και φυσικο χυμο πορτοκαλι με ροδι και μια κουταλια μελι με καρυδια για ενεργεια. Για εκεινη εχει και γαλα με δημητριακα που της αρεσουν πολυ.

Ανοιγει εκεινος απο συνηθεια την τηλεοραση επιστρεφοντας κι εκεινη την κλεινει και τον κοιταζει με χαμογελο για να της κανει το χατηρι. Ανοιγει το ραδιο και ακουγεται καποιο γαλλικο τραγουδακι. Συζητανε για τα ψωνια που χρειαζεται το σπιτι. Κι εκεινο το τετραημερο που λενε να κλεψουν να φυγουν καπου οι δυο τους. Σε εκεινο το μαγικο χωριο στην Αλσατια .
Περασε η ωρα. Ενα φιλι κι εφυγε κι εκεινος για τη δουλεια.
Ανεβαινει, κανει ενα ντουζακι και βαζει τις γκρι φορμες της και την πορτοκαλι ποδια. Της αρεσει να φοραει αυτη την ποδια ακομη κι αν δεν ειναι να μαγειρεψει. Επειδη εχει τσεπες και τις αρεσει να τρυπωνει πραγματακια μεσα. Καποτε θα ραψει μονη της μια ποδια με πολλες θηκες.Παιρνει το υφαντο της και καθεται στην πολυθρονα διπλα στο μεγαλο παραθυρο να βλεπει και την ομιχλη οταν σηκωνει τα ματια.



Ενας καπουτσινο σε μεγαλη κουπα με λιγη κανελα την περιμενει ηδη στο τραπεζακι. Εκει διπλα ειναι και το βιβλιο της "Οι δυο αδερφες απο την Πραγα" του Ζερον Γκαρσεν.

 Πρωτη φορα θα συμμετεχει σε ομαδικη αναγνωση βιβλιου κι εχει ενθουσιαστει με την ιδεα.
Μολις τελειωσει το υφαντο της θα αρχισει το διαβασμα. Λιγο λιγο καθε μερα να το απολαυσει περισσοτερο. Στο ραδιο ακουγεται το αγαπημενο της τραγουδακι. Κατεβαζει το βιβλιο και κοιταζει εξω απο το παραθυρο. Αναπολει και αναθεωρει τις επιλογες της. Ριχνει την φλοραλ φλις κουβερτουλα στα ποδια της και συνεχιζει το βιβλιο. Να τελειωσει αυτο το κεφαλαιο και μετα θα ασχοληθει με τις λιστες της.
Πηγε κιολας 11:00. Φαγητο εχει ετοιμο απο χθες, θα τελειωσει με τα ψωνια του σουπερ μαρκετ και ισως πιει κι ενα καφεδακι με την φιλη της. Της αρεσει να πηγαινει μονη στο σουπερ μαρκετ. Χαζευει με τις ωρες στους διαδρομους και τους περπαταει παντα με την ιδια σειρα ολους. Μεσημεριασε, λιγο πριν τις 2 δειχνει το μεγαλο ρολοι στην κουζινα της. Βαζει φαγητο και σκεφτεται οτι ισως το προτιμαει που τις καθημερινες τρωει μονη. Της θυμιζει λιγο την φοιτητικη ζωη της. Παιρνει το "Ετσι απλα" που μολις το πρωι αγορασε απο την Βασω και ξαπλωνει στο κρεβατι να το ξεφυλλισει. Μετα απο λιγα μολις λεπτα, το εριξε νυσταγμενη στο πατωμα και αγκαλιασε το μαξιλαρι της παραδομεη ηδη στον Μορφεα.
15:40 μπιπ μπιπ μπιπ
Βγαινει να παραλαβει το "πακετακι" της. Κανουν ντουζακι μαζι και της ετοιμαζει τοστακι. Παιζουν με τον Ντοναλντ και τον Σκρουτζ που εχει μονιμα στο τραπεζι της κουζινας και αποφασιζουν μαζι τι θα μαγειρεψουν γι'αυριο. Εχει ετοιμασει ηδη τρεις επιλογες εκεινη κι αφηνει την μικρη να επιλεξει. Σπανακορυζο is the winner. Ευκολο, νοστιμο, θρεπτικο.
Η φαρμα, το σπιτακι της Νταιζυ, το αυτοκινητο της ανακυκλωσης με τον κυριο Μπομπ και ολα τα ζωακια με τον κυριο Τζονυ και το τρακτερ του, μας περιμενουν στημενα μονιμα σε μια γωνια στο καθιστικο. Ερχεται κι εκεινος και μετα απο συντομο ντουζακι και την απαραιτητη ενδυση, λογω dress code, που επιβαλει φορμες και ρομπα, ξαπνωνει στο χαλι μαζι τους. Ειναι καταπληκτικος στο να μιμειται φωνες κι εκεινες παιρνουν θεση για να αρχισει το κουκλοθεατρο. Εχει παει 8:30 και κατι ματακια εχουν ηδη κοκκινισει. Λιγα παιδικα στο dvd κι ετοιμο το γαλατακι μας.
"Τι χρωμα καλαμακι θελεις σημερα ζουζου;"
"Μωβ μαμα"
"Μωβ it is"

Πιτζαμουλες, παραμυθακι, αγκαλιτσα και ως τις 9:30 εχει ταξιδεψει στα γλυκα παιδικα ονειρα.

"Κοκκινο κρασακι;"
"Χμμμ, γιατι οχι ."
Πιανουν απο ενα καναπε ο καθενας και απολαμβανουν την ησυχια του σπιτιου. Διπλα το βιβλιο της και το υφαντο, αλλα ισως να μην ασχοληθει με αυτα. Θελει να τελειωσει ενα κασκολ πριν φυγει ο χειμωνας. Εκεινος ασχολειται με το λαπτοτ και την ρωταει πως περασε τη μερα της.
" Χειμωνα να παμε στο Riquiwihr. Τελη χειμωνα. Φλεβαρη ισως. Τι λες;"
"Λεω οτι μου αρεσει να χαμογελας και να οργανωνεις"
"Παμε νανι;;;;"
"Μα ειναι νωρις κοριτσι μου, δεν νυσταζω"
"Ουτε εγω"

                      ~~~~~~~~~~ *** ~~~~~~~~~~

..................και ζησαν αυτοι καλα κι εμεις .... ονειρευοντας :)





Μα αυτη η ομιχλη και η βροχη σημερα με εκανε να ξεχασω ολα τα αλλα. Και βρηκα κι αυτη την φωτογραφια απο μια κουζινα που οταν σκεφτηκα να ειμαι εκει μεσα και να βρεχει, μου ηρθε να βαλω τα κλαμματα απο την αισθηση που ενιωσα.

δευτερα

Με κουραζει πολυ η ασυννενοησια. Αυτο το παραλογο που συμβαινει να ειναι αλλο για μενα το λογικο και αλλο για σενα. Και να το θεωρουμε και οι δυο τοσο παραλογο να μην μπορει να σκεφτει ο αλλος οπως εμεις. Μαζευονται τα απλυτα και δεν εχω την υπομονη να τα ξεδιαλλεξω. Τα αφηνω εκει ενα κουβαρι και ξερω οτι δεν θα ασχοληθει κανεις εκτος απο μενα. Και με κουραζει ακομη περισσοτερο αυτο. Και ειλικρινα, απλα θελω να μεινω μονη με την ησυχια μου λιγο, γιατι ειμαι πολυ θυμωμενη .....πια/ακομη. -Πως γινεται να ταιριαζει και το "πια" και το "ακομη" ενω αλλαζει το νοημα;-  Και οταν ειμαι θυμωμενη περναω λαθος μηνυματα στους ανθρωπους που αγαπω. Και αντε να το ξαναπιασεις απο την αρχη μετα το νημα. Μονη λιγο. Να μπορεσω να αδειασω για να σου γραψω σε ενα καθαρο χαρτι τις σκεψεις μου και να μπορω να υπογραψω με ολη την αληθεια μου απο κατω. Ειναι τοσο ασημαντα ολα τα αλλα. Ειναι λιγες εβδομαδες που εβγαλα τις Δευτερες απο την αντιπαθεια και τις κρεμασα στην απολαυση. Απο συνηθεια ειχα μαθει να τις "μισω" κι εγω. Επειδη το εκαναν οι αλλοι. Ηταν τοση η χαρα μου οταν καταλαβα οτι αυτο δεν ισχυει σε μενα. Ετσι απο συνηθεια τσουλαω σε λαθος αυλακια συχνα.
Μονη λιγο, να δω που εκανα εγω λαθη. Να ξεδιαλυνω τα δικα μου "θελω" για να μπορεσω να στα προσφερω και να μη στα χρεωσω.

κουτια, κουτακια, κουτουδια

Αν μπορουσα θα γεμιζα το σπιτι μου με ολα αυτα. Καθε μηνα θα ειχα διαφορετικο σετ πανω στους παγκους.
Απο μικρη θυμαμαι μου αρεσαν οι πολλες θηκες σε τσαντες, σε πορτοφολια, σε μπουφαν, σε συρταριερες. Ετσι ειναι και τα κουτακια αυτα. Πολλες θηκες να κρυβω μεσα τις πραματιες μου :) Μικρα μεγαλα κουτια και κουτακια να οργανωνω, να αποθηκευω, να συλλεγω. Σαν ζωη σε κουκλοσπιτο.

Σαν παραμυθι. Μια μεγαλη κουζινα, με ενα μεγαλο παραθυρο πανω απο τον νεροχυτι, με ομορφα καρω κουρτινακια και μια γλαστρα στο περβαζι, με εναν μεγαλο ξυλινο παγκο στην μεση, μια μεγαλη σκαλωσια να κρεμεται απο το ταβανι (απο αυτες που θελουν ξεσκονισμα καθε λιγο) με μια μικρη αποθηκουλα καπου σε μια γωνια και μια κουνιστη πολυθρονα σε μια αλλη. Εκει αφηστε με να στριφογυριζω σημερα και να φτιαχνω κεικ σοκολατας αμυγδαλου για τις φιλες υφαντρες μου που θα δω αυριο.

να, να, καπως ετσι την ονειρευομαι

Αφηνω και αγαπημενο τραγουδι για παρεα και σας ευχομαι ενα Σαββατοκυριακο οπως το εχετε αναγκη.




Με φανταζεστε με σβουρες τανγκο στην κουζινα;...  

ερχεται νοτιας και θα βρεξει

Παγωνια
Μονο εξω
Μεσα ζεστη
Εξω κρυο
Χαμογελω :)



ειπανε για βροχες σε λιγες μερες

κρυβομαι ξανα

Ξερω το παυσιπονο.... ο υφαντοκοσμος.... ενα δωματιο για μενα, μια ραπτομηχανη, ενα παραθυρο με θεα, η πολυθρονα μου, ενας παγκος εργασιας, το ραδιοφωνακι μου, τα νηματα και οι βελονες μου.... ενα ονειρο.
Τα Σαββατα θυμαμαι, τις καθημερινες ξεχνω...

αδιαθεσια

Κανω παραξενες σκεψεις αυτες τις μερες. Το απλο γινεται συνθετο και δεν εχω βρει ακομη την απαντηση στα γιατι μου. Νιωθω να υποχρεωνομαι σε ανθρωπους που δεν θα επρεπε να νιωθω ετσι. Στιγμες στιγμες μαραινομαι. Μενουν θεματα χωρις συζητηση επειδη δεν ξερουμε πως να τα συζητησουμε. Ανεβαινω πανω στο σκαμπουδακι της κουζινας και φαινονται ολα λιγο μικροτερα.
Παλι δεν ξεστολισα. Αν με εβλεπε η Τζενη θα ανησυχουσε. Θα ρωτουσε αν ειμαι καλα που εχω ακομη το δεντρο στο σαλονι μου. Θα με αγκαλιαζε γιατι αν της απαντουσα "Δεν εχω τιποτα" δεν θα με πιστευε. Μου λειπει η διαθεση. Θελω να κλειστω στην μικρη αποθηκουλα και να υφαινω μεχρι να τελειωσω ολους τους μικρους αργαλειους που εχω στησει και με περιμενουν υπομονετικα. Να κρεμασω την μητροτητα την Παρασκευη το βραδυ στην κρεμαστρα, μπαινοντας δεξια και να την φορεσω την Δευτερα πρωι. Θα καρφιτσωσω και τις ενοχες μου στο πετο της μητροτητας και θα της ντυθω κι αυτες απο Δευτερα. Μονη.
Καπου εδω ειχα αφησει ενα παραθυρο που εβλεπε στα ομορφα. Μα που μπορει να κρυφτηκε; Καπου εδω, σε λιγες εικονες, γινονται ολα μελισταλαχτα.
Ειδα στο ονειρο μου το μεσημερι οτι ξεστολισα. Και ολα μπηκαν τακτοποιημενα σε ασπρα κουτια.
Κριμα που δεν ειδα και οτι ειχαν μπει και τα πλυντηρια που με περιμενουν. Να ημουν τουλαχιστον συνεπης στη ζωη των ονειρων μου.
Στην πραγματικοτητα θα υφανω. Θα ειμαι συνεπης στο υφαντο μου. Και τωρα θα πλεξω τερλικια για την μικρη που περιμενουμε τελη Φλεβαρη. Φουξ τα ζητησε η μαμα Νικολετα. Σαν καραμελα με ευκαλυπτο σε πονεμενο λαιμο.
Παγωνια μεσα κι εξω.

παραλληλες ζωες

Κοντευει να περασει ο μισος Ιανουαριος και δεν αγγιξε ουτε ενα βιβλιο. Της αρεσει να χαζευει τα μαλλια της στον ηλιο τα μεσημερια. Αραγε αν ζουσε στο Παρισι θα πηγαινε πιο συχνα για καφε στα μικρα ομορφα καφε; Θα κουβαλουσε παντα εκεινη την ταμπα τσαντα και θα ειχε τα μαλλια της ατιμελητο κοτσο; Θα αγοραζε συχνα macarons; Ποιος ξερει. Σε καποιο παραλληλο συμπαν ισως να μην ηταν μαμα, ουτε συντροφος. Να ηταν μονο ερωμενη. Να γυρνουσε σε ενα σπιτι με ξυλινο ταβανι και μεγαλο παραθυρο. Ισως ακομα και να ειχε φλοκατες στο πατωμα. Ισως σε καποια γωνια να ειχε την πολυθρονα της και διπλα ενα γραφειο παλιας εποχης. Θα ειχε κι ενα καλαθι με γραμματα. Απο αυτα με τα γραμματοσημα. Μπαινοντας θα εβγαζε τα αρβυλακια στο μικρο χωλ και θα τραβουσε το κοκκαλακι που κρατουσε τα μαλλι της πανω. Θα αλλαζε και ρουχα και θα εβαζε τις γκρι φορμες της να νιωθει ανετα. Μια ζεστη κουπα καφε θα ηταν ο,τι πρεπει για να χαζεψει το κρυο εξω απο το παραθυρο της. Θα της αρεσε να κανει ονειρα πως θα ηταν να ειχε εναν ομορφο συζυγο. Ενα παιδι. Κι ενα σκυλο ισως. Καποιο αλλο κομματι της ισως να ζουσε καπου ετσι.
Θα σκεφτοταν να παει στο βιβλιοπωλειο το πρωι. Να αγορασει καινουρια βιβλια. Να τα βαλει πανω στο λευκο ξυλινο σκαμπο να περιμενουν αναγνωση κι αυτη να χαμογελαει οταν τα βλεπει εκει καθε μερα γεματα υποσχεσεις για αλλους κοσμους. Θα εκανε και μια λιστα στο mp3 της και θα πηγαινα περπατωντας ως το κεντρο. Ευκαιρια να τελειωσει το κεραμυδι κασκολ της να το φορεσει αυριο το πρωι. Στην επιστροφη θα αγοραζε και λουλουδια για το βαζο. Ναι, ετσι θα εκανε. Θα αγοραζε βιβλια και λουλουδια. ισως σχεδιαζε και καποιο ταξιδακι στην Ελλαδα να δει τους αγαπημενους της.
Για φαντασου ....

επιμενω εγωιστικα ξυπολητη

Τριγυρνω ξυπολητη στα δωματια με την ασφαλεια του καθαρου ζεστου ξυλου κατω απο τις πατουσες μου. Στις ιδιες διαδρομες ξανα και ξανα και τις νιωθω δικες μου αγαπημενες και οχι καμπουρα στην πλατη μου. Κοιταω καλα και σιγουρευομαι οτι οι πορτες ειναι ανοιχτες. Η κλεισουρα με αγριευει. Οι πορτες ειναι παντα ανοιχτες τελικα. Ποτε δεν υπηρχαν. Ειναι κενες κασες. Πυλες. Αλλα το φως δεν φτανει παντα μεχρι εκει για να το ξεχωρισουμε. Μετα τα τριαντα ολα γινονται πιο καθαρα. Καθαριζει η ομιχλη και διακρινεις τα ορια και συνειδητα πατας πανω στην λευκη γραμμη αν θελεις να τα ξεπερασεις. Οχι. Δεν εχεις δικαιολογια πια. Πισω απο το δαχτυλο σου κρυβεσαι και καυχιεσαι πως δεν φαινεσαι. Ειναι επιλογη σου να εισαι απιστος,οκ. Ειμαι σιγουρη ομως οτι ερχεται η ωρα που τις πληρωνουμε τις επιλογες μας. Και μη φανταστεις φλογες και καζανια. Η χειροτερη ειναι οταν ερχεται το πληρωμα του χρονου και δεις οτι απλα σπαταλιστηκες. Και δεν γυριζει ο χρονος πισω. Στην καλυτερη περιπτωση απλα δεν θα το καταλαβεις ποτε. Στη χειροτερη θα πονεσεις πολυ οταν καταλαβεις ποσο μικρος σταθηκες απεναντι στο δωρο της ζωης. Κανεις δεν μενει αδικημενος για παντα, αν δεν αρεσκεται σ'αυτη την κατασταση. Δεν λυπαμαι κανεναν. Εκανα κι εγω τις δικες μου επιλογες στον χρονο και ο χρονος θα μου στειλει και μενα το ραβασακι καποτε, με τα σωστα και τα λαθη. Επελεξα να ειμαι ειλικρινης σε μενα. Να ξεχωριζω το θελω απο το θα 'θελα και το δικαιουμαι απο το καταχραζομαι.
Τι τα θες. Πρωινη φλυαρια. Ασε ρε Βικυ τον Χρηστο να ειναι "μικρος" της ειπα. Ας αφησω κι εγω οσους δεν μου ταιριαζουν στην ζωη τους κι ας κοιταξω κι εγω τη δικη μου. Εξαλλου αν εισαι πιο μικρος απο τα τετραγωνακια που εχει το κοσκινο μου, πεφτεις και χανεσαι στο συμπαν. Δεν θα σε καταδικασω εγω για τιποτα. Αν εχεις αναγκη την αγκαλια μου, καθαρισε το ψεμα απο πανω σου και ολα τα αλλα ελα να τα γιανουμε μαζι. Το ψεμα με κανει να φτερνιζομαι και να βηχω συνεχεια. Θα σου πω κι εγω τις αληθειες μου. Τα σωστα και τα πιο πολλα λαθη μου. Θα γελασουμε με το ποσο γυμνοι καταφεραμε να ειμαστε και ολα θα τα φτιαξουμε μετα. Μονο βγαλε τα παπουτσια σου κι ελα ξυπολητος στα δικα μου πατωματα, δεν φοραω καλτσες και μπαινουν γυαλια στα ποδια μου στα πατωματα που δεν εχω καθαρισει και ματωνω.

top....eleven

Το ο,τι μου αρεσουν τα μπλογκοπαιχνιδα, νομιζω ειναι πια γνωστο. Με καλεσε η κουκουβαγιομαμακα μου και με μεγαλη χαρα δεχτηκα την προταση της. Ενας μικρος απολογισμος του 2011 που εφυγε, ενα μικρο top ten.....που εκλεψα λιγακι παλι και το εκανα top eleven :):)

Αγαπημένο βιβλίο: "Η μοναξια ειναι απο χωμα" Μαρω Βαμβουνακη.... τι καλυτερο απο εναν αντρα συνεπη στον ερωτα του χωρις φανφαρες. Γυμνα και λιτα  :) 

Αγαπημένη πόλη: Φετος πηγα μονο Κεφαλονια και μου αρεσε πολυ. Ονειρευομαι συχνα το Παρισι που πηγα περσι και την Constanta που σπουδασα...μετραει;  

Αγαπημένο γλυκό: η τουρτα που εκανα για τα γεννεθλια του Δ μου....κολαση :)

Αγαπημένο άρωμα: Elle EMPORIO ARMANI, το ερωτευτηκα απο την πρωτη φορα που το εβαλα πριν πολλα χρονια και νομιζω με χαρακτηριζει

Αγαπημένα παπούτσια: τα μποτακια camper που εκλεψα περσι απο τη μαμα μου. Μονο για να κοιμηθω τα βγαζω :):)

Αγαπημένος προορισμός: Κεφαλλονια, η Ασσος και το Φισκαρδο εχουν κλεψει ενα κομματι μου

Αγαπημένο blog: roadartist.......με διαφορα !!

Αγαπημένη εκπομπή στην τηλεόραση:"Στην υγεια μας" Σπυρου Παπαδοπουλου.....υπεροχες εκπομπες!!!

Αγαπημένο φαγητό: μουσακας, γεμιστα και μακαρονια με κιμα (υπαρχει πιο μπαναλ ανθρωπος απο εμενα;;;.Μπορω να το σωσω αν πω οτι μου αρεσει να δοκιμαζω τα παντα;:)

Αγαπημένη ανάρτηση: αν καταλαβα καλα η ερωτηση αναφερετε σε δικη μου αναρτηση.....χμμμμ....πολλες μου αρεσουν, στην τυχη θα διαλεξω μια....

 χα....το βρηκα... ειναι μια παλια μου αναρτηση, του Φεβρουαριου, που την ειχα κλεψει απο αλλου :)

Φτιαξτα μ' ενα κοριτσι που διαβαζει

 Αγαπημενο τραγουδι : Την Zaz την γνωρισα τον Μαιο του 2011 απο την roadartist μου και με μαγεψε, με πλημμυρισε και ειναι απο τα πιο αγαπημενα μου τραγουδια αυτο  

Δεν θα καλεσω συγκεκριμενους να παιξουν. Οποιος εχει διαθεση για παιχνιδια ας ακολουθησει :)

θελω και εχω

Καποιες φορες οι μερες γινονται κινηματογραφικες.

Η βολτα στο αδειο εμπορικο κεντρο με την κορη μου ηταν υπεροχη. Περπατησαμε πανω στα παγκακια, χαζεψαμε τις τουρτες στον Αγαπητο και μετα καθησαμε στον παγκο μπροστα απο αυτη την βιτρινα και της ελεγα ποσο ερωτευτηκα αυτη την πολυθρονα. Κι εκεινη την εδειχνε κι ελεγε "Μαμα κατσει" Νομιζει οτι ειναι δικια μου. Αυτα καταλαβε απο οσα ελεγα. Και καλα καταλαβε δηλαδη. Ειναι δικια μου πια. Ως εικονα μονο στο μυαλο. Λιγο σουρεαλ οπτικη. Αιχμαλωτισα την εικονα και η πολυθρονα αυτη ειναι πια δικη μου. Ας παραμενει στην βιτρινα, ας την αγορασει καποιος αλλος. Δεν εχει σημασια. Σημασια εχει οτι εγω την αγαπησα και εχω κλεψει την ουσια της. Και η μικρη το καταλαβαινει οταν συμβαινει αυτο. Το καταλαβαινει πριν απο μενα και μου το λεει στην δικη της γλωσσα να το καταλαβω κι εγω.
Εμεις εξαλλου ξερουμε και αλλη γλωσσα. Μιλαμε και την νεραιδο-γλωσσα μεταξυ μας. Εχουμε την νεραιδα των ονειρων στον τοιχο μας και πολλες φορες της διηγουμαι τι εκανε ολη την ημερα η Ισμηνη και γελαμε και οι 3 μαζι. Κοριτσιστικα γελια, γαργαρα.
Την Παρασκευη ηρθε η νεραιδα των πιπιλων και της δωσαμε ολες τις πιπιλες μας. Πολυ κλαψαμε. περισσοτερο πανικοβληθηκε παρα στενοχωρηθηκε. Σαν  να της εκοψαν ενα κομματι απο το σωμα της. Το εψαχνε σε ολο το δωματιο. Ακομη και σε μερη που ποτε δεν βαζαμε πιπιλες εψαχνε. Κι εμενα σφιχτηκε το στομαχι μου απο την στενοχωρια. Δεν πανικοβληθηκα. Ειμαι μεγαλη βλεπεις εγω και ξερω οτι η πιπιλα δεν ειναι κομματι απο το σωμα της. Αλλα στενοχωριομουν τοσο πολυ που δεν το γνωριζε και η Ισμηνη αυτο και ενιωσε ετσι ξεκρεμαστη. Ουτε η αγκαλια μου δεν την παρηγορουσε στην αρχη. Αλλο παλι και τουτο. Στην αγκαλια μου ηρεμει μεσα σε λιγα λεπτα. Τωρα τα λιγα λεπτα εγιναν 80, για να ηρεμησει και να κοιμηθει. Οταν ξυπνησαμε βρηκαμε το δωρο που μας ειχε αφησει η νεραιδα και γλυκαθηκαμε λιγακι. Εκτοτε ριξαμε μονο 2-3 τσιγγουνικα δακρυα και το ξεχασαμε το θεμα.
Το σαββατοκυριακο παιξαμε με παιδακια και συνειδητοποιησα οτι την απολαμβανω εγωιστικα λαιμαργα μονη και της εχω στερησει την παρεα απο ανθρωπακια μικρα που τοσο ευχαριστιεται. Υποσχεθηκα στον εαυτο μου να ειμαι λιγοτερο εγωιστρια.
Μεχρι χθες βραδυ. Την κοιμησα και μετα εμεινα μονο εγω με μενα. Πηγα στην αποθηκουλα, εκανα "φουυυ" να φυγουν οι τυψεις και η ασυνεπεια πανω απο το υφαντο μου και καθησα κατω απο την λαμπα της κουζινας. Θα προσποιηθω οτι ειναι ψεματα οτι χρειαζομαι καλο φωτισμο για να υφανω. Και ραβε-ξηλωνε περασε η ωρα, απλωσα και το τελευταιο πλυντηριο και ανεβηκα στο κρεβατι ως κολοκυθα λιγο μετα τις δωδεκα για να κοιμηθω.
Ερχεται μια Δευτερα με καινουριο ημερολογιο και ορεξη.

Δεν εχει ξυλινο εξωφυλλο, απο σουπερ μαρκετ το πηρα. Αλλα μου εκλεισε πολυ εντονα το ματι καθως χαζεβα τα ψωμακια του τοστ. Με κοιτουσε τοσο εντονα που ντραπηκα να μην το παρω.
Εκει διπλα απο την καρδια ακουω σιγα σιγα ρυθμους λατιν που με φωναζουν για χορο το Σαββατο. Κραταω ακομη την γευση απο το Midnight in Paris που με πλημμυρισε το Σαββατο το βραδυ. Ηταν ακριβως η ταινια που ειχα αναγκη να δω. Σπανια συμβαινει τετοια συνεπεια του "θελω" και του "εχω" και λεω να το γιορτασω αυτη την εβδομαδα.
Θελω και εχω

κιτρινος ηλιος

Το θερμομετρο δειχνει -1 στην πολη μου.
Μου αρεσει ο Ιανουαριος να δικαιολογει την θεση του μεσα στον χειμωνα.
Μπορει να χορτασα γιορτες, αλλα κρυο δεν χορταινω ποτε.
Ειδικα τα μαγουλα μου ειναι απλυστα σ'αυτη την εποχη.

Καθε πρωι τα τζαμια εχουν παγο. Ζεσταινω το αυτοκινητο μαζι με δυο ψυχες και γελαμε δυνατα μεχρι να καθαρισουν ολα τα τζαμια και να μας βλεπουν οσοι περνουν απεξω.
Εβαψα τα νυχια μου κεραμμυδοσοκολατι και νομιζω οτι μου αρεσουν.
Χθες μου χαμογελουσε ενα μελομακαρονο αλλα του γυρισα την πλατη και κατεβασα κατω δυο ντουλαπια με κονσερβες, αλευρια, ζαχαρες, μακαρονια, μπισκοτα, βαζα και βαζακια και τα τακτοποιησα απο την αρχη.
Ετσι ξεχασα το μελομακαρονο και με ξεχασε κι εκεινο.
Ψαχνω να αγορασω ενα τετραδιο με ξυλινο εξωφυλλο.
Θελω να αρχισω να κανω καθημερινες λιστες.
Οι ψυχολογοι λενε οτι βοηθαει πολυ.
Ξεχναω τουφες μου εδω κι εκει και θελω να σταματησει αυτο.
Θα γραφω σε ενα τετραδιο τα παντα. Θα παρω και καινουριο στυλο
Θα μου φερει και η Βικυ τις καινουριες μου κουπες για το 2012 απο το παζαρι για τα αδεσποτα, μου εφερε και ο Αγιος Βασιλης την γαστρα που ζητησα και ειμαι γεματη καινουρια πραγματα!
Κριση; Ποια κριση;

Απο το παραθυρο μου φαινονται δεντρα που τα χτυπαει ο ηλιος. Φαινεται οτι δεν ειναι ζεστος αυτος ο ηλιος. Μη με ρωτας πως φαινεται. Εγω το καταλαβαινω. Ειναι πιο κιτρινος, ενω ο ζεστος ηλιος ειναι πιο πορτοκαλι. Κι αν δεν με πιστευεις ρωτα τα παιδια να σου πουν.
Φοραω το κιτρινο φουσκωτο μπουφαν και θυμαμαι τον Παπακυριδη που με φωναζε "φουσκωτε" στην Ρουμανια οταν το φορουσα.
Ειμαι γεματη κιτρινο, καφε ταμπα, γκρι και λιγο μαυρο στο μυαλο σημερα.

Το βραδυ θα κανω μια πουτιγκα για την κουμπαρα μου γιατι τα μελομακαρονα δεν μου αρεσαν οπτικως. Θα αυτοσχεδιασω και θα τις δωσω κατι χωρις ονομα, αλλα με πολλη αγαπη. Εξαλλου εκεινη ξερει οτι μου αρεσουν τα περιεργα και οι δοκιμες. Και μ'αγαπαει γι'αυτο. Κι εγω την αγαπω ακομα πιο πολυ που με δεχεται οπως ακριβως ειμαι.


Το θερμομετρο δειχνει πια +2 και ο ηλιος εξακολουθει να ειναι ανοιχτο κιτρινο χρωμα με γκρι κασκολ

θελω κι αλλο ....ψιθυρισε

Επεστρεψα με την γευση ζεστης σοκολατας με λιγα μπαχαρικα. Αυτες οι ανατολιτικες μειξεις που σε δελεαζουν και σου αφηνουν παντα την αισθηση του ανολοκληρωτου.

Δεν χορταινω ποτε. Θελω κι αλλο.

Επιστρεφωντας διαβασα στην Ταλι μου την ευχη της και την εκλεψα
Αυτο ευχομαι για το 2012 σε μενα που κερδισα το φλουρι μετα απο πολλα χρονια "Να μην χασω τιποτα απο οσα εχω:"
Ο χρονος στην πλατη μου αντι να με καμπουριαζει με ψηλωνει.
Παμε για ενα διαφορετικο 2012. Εμεις κανουμε την διαφορα. Ειμαστε συνυπευθυνοι σε οσα ερθουν!

Καλη χρονια να εχουμε με υγεια!