blogging

Πανε πια πανω απο 4 χρονια που βρισκομαι σ'αυτη τη γειτονια.Ενα μικρο χωριο, που δεν ειναι και τοσο μικρο τελικα.
Ειμαι ερωτευμενη με την ιδεα του blogging. Μικρα μικρα παραθυρα με τις ζωες μας στριμωγμενες μεσα.Εικονικες πραγματικοτητες, πιο αληθινες απο απο την in vivo επαφη, καποιες σπανιες στιγμες.
Κι ας κανει κατι χαζα τελευταια και δειχνει οτι ανεβαζω μια αναρτηση την επομενη μερα απο αυτη που πραγματικα γινεται:)
Μου εχουν πει οτι εδω μεσα ειμαι διαφορετικη απο την πραγματικη ζωη.
Για κακο μου το ειπαν, αλλα οσο κι αν εψαξα, τιποτα κακο δεν βρηκα σ'αυτο. Κομματια μου κι εδω κι εκει.
Και ειναι κι αυτη η ελευθερια εδω που με μαγευει.
Ανυπαρκτα συνορα. Μπορεις να "αγγιξεις" ανθρωπους απο την Θεσσαλονικη και το ιδιο ευκολα να σταθεις διπλα σε καποιον στην Καβαλα, στην Πατρα, στον νομο Ηλειας, στην Σαμο και ακομη ακομη και στην Γαλλια και ακομη πιο μακρια καποτε.
Ανθρωποι λογιων λογιων. Μικροι , μεγαλοι, ομορφοι, ασχημοι, επιστημονες, ανεργοι, ετεροφυλοφιλοι, ομοφυλοφιλοι, αντρες, γυναικες. Ο καθενας στο δικο του μετεριζι να παλευει με τους δαιμονες του.
Με εντυπωσιαζει η ζωη.
Με εντυπωσιαζει η ποικιλομορφια μας.
Και ειναι τοσο μεθυστικο οταν μεσα απο σχολια αλλων, κανεις ενα κλικ και βρισκεσαι σε ενα αλλο blog που ξεχωριζεις δικα σου κομματια εκει. Τι ενθουσιασμος. Μια e-φιλια to be. Εν δυναμει φιλοι!
Και εν δυναμει κουφιοι, καποιοι αλλοι. Αν δεν υπηρχε η απογοητευση, δεν θα υπηρχε η γοητεια. Και τι θα καναμε, αλλοιμονο, διχως αυτη;
Βαλιτσες και φυγαμε. Εικονικα ταξιδια στις ζωες μας.

Σε λιγες εβδομαδες κανονιζετε συνευρεση κορασιδων, σε φιλικο σπιτι, με μυρωδια γαλλικου καφε, μπισκοτων και κεικ...και ισως εντελως τυχαια βρεθει και καποιο μπρουσκο εκει, με μπουρεκακια και πιατελα τυριων. Τι ομορφες υποσχεσεις!

Το Σαββατοκυριακο θα μεινω σπιτι. Και θα πρεπει να μου ριξεις υπνωτικο στον καφε μου και να με μεταφερεις κρυφα, αν θελησεις να βρεθω καπου αλλου! Εχω 3 αιωνες να μεινω σπιτι μια ολοκληρη μερα, μη μου το χαλασεις. Στρωσαμε και τα χαλια, θα ξαπλωνουμε πανω με την ελπιδα καποιο να πεταξει τελικα, για ενα ταξιδι πανω απο τον κοσμο.

Η ωρα στο μπλογκοχωριο λεει πως ειναι Παρασκευη απογευμα. Ετοιμαζομαι να εξαφανιστω για αλλη μια φορα ως την Δευτερα. Η πορτα ειναι παντα ανοιχτη. Και τι ζεστη αισθηση να επιστρεψω και να αρχισει η εβδομαδα με ομορφα σχολια για το blogging.