τελειωνοντας την Δευτερα μου

Κυριακη πρωι πρωι ξεκινησαμε για το κεντρο.
Κυριακη, Μαρτης, Βροχη = αδεια Θεσσαλονικη!

Τακτοποιησα τη δουλιτσα μου μεσα σε δεκα λεπτακια και στις 9 πιναμε καφεδακι με τον Δημητρη στο εμπορικο της Αριστοτελους!
Κατι ηλικιωμενες κυριες, περιποιημενες απολαμβαναν το καφεδακι τους και διπλα εμεις.
Οταν μοιραζομαστε ονειρα με τον Δημητρη γινομαι πολυ ευτυχισμενη.
Και κατι μου λεει οτι αυτα τα ονειρα θα γινουν πραγματικοτητα!


Εχει αρχισει να στρωνεται ενα ομορφο χαλι κατω απο τα ποδια μου.
Ξαφνικα ολα συνομωτουν υπερ μου.
Κι εγω εχω αρπαξει τη ζωη απο τα μαλλια.

Αποφευγω την τηλεοραση και εχω παψει να νιωθω οτι στρουθοκαμηλιζω κιολας.
Δεν πιστευω τιποτα απο αυτα που μου προσφερουν.
Ειμαι πια σιγουρη οτι ο στοχος ειναι να με αποπροσανατολισουν.
Και δεν μπορω να συμπασχω πια με τις δυστυχιες που συμβαινουν τοσα χιλιομετρα μακρυα.
Δεν μπορω.
Ή μηπως δεν θελω;

Χθες δεν ειχε ουτε mayday ουτε top gear να δει το μωρο μου και κατσουφιασε.
Με γοητευουν πολυ οι εκφρασεις του Δημητρη.

Μεθαυριο εχω ραντεβου με διαιτολογο.
Ξαναρχιζω διαιτα.
Εβαλα οσα κιλα ειχα χασει για τον γαμο.
Μη με ρωτησετε γιατι, δεν γνωριζω την απαντηση.
Αν και κατι μου λεει οτι τα κιλα που εβαλα τα τελευταια χρονια, δεν ηταν ουτε λογω διακοπης του τσιγαρου, ουτε λογω εγκυμοσυνης.
Το σωμα μου αντιδρουσε σε κατι!
Κι αν εντοπισω αυτο το κατι...... θα ξαναγινω η Κατερινα που ημουν.

Σημερα θα εχει mayday σιγουρα!
Πολυ θα το απολαμβανα ενα κρασακι στο σπιτι.