Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

πραγματικοτητα

Φτασαμε ξανα στην Παρασκευη. Εχω καταντησει να βιωνω τις εβδομαδες σαν αγωνες δρομου, με αφετηρια τη Δευτερα και τερματισμος την Παρασκευη. Χρηματα ερχονται και φευγουν, το στομαχι σφιγμενο με το αγχος να καταφερω να διευθετησω τις υποχρεωσεις μου. Τα Σαββατοκυριακα δεν καταφερνω να αφησω τις υποχρεωσεις εξω απο την πορτα. Πελαγωνω στη σκεψη οτι δεν αλλαζει κατι. Ολη την εβδομαδα δεν ειδα καθολου τον Δ. Φευγουμε οταν κοιμαται κι επιστρεφει οταν κοιμομαστε.
Την Τριτη μετα απο καποια δρομολογια για λογαριασμους και αλλες υποχρεωσεις, επιστρεφαμε σπιτι την ωρα που σουρουπωνε. Δεν εστριψα. Συνεχισα ευθεια και μπηκα σε εκεινον τον κακοτραχαλο χωματοδρομο που οδηγει στο πουθενα...σε ενα φραγμα. Φτασαμε καπου που ειχε ανοιγμα και κατεβηκαμε απο το αυτοκινητο. Ηθελε η μικρη να δει τη θεα! Ουτε δυο λεπτα μακρυα απο το σπιτι μας κι ενιωθα οτι ειμαι στην κορυφη του κοσμου. Το ειχα αναγκη. Αρχισαμε να φωναζουμε οσο πιο δυνατα μπορουσαμε και ψαχναμε την ηχω μας. Αδειασε ολη η ψυχη μου εκει. Φοβηθηκα οτι θα βαλω τα κλαμματα.
Βρηκαμε μια "σπηλια" και φτιαξαμε σεναρια με αγρια ζωα. Αρχισε να σκοτεινιαζει σιγα σιγα και μπηκαμε στο αυτοκινητο για την επιστροφη. Σε δυο λεπτα ημασταν σπιτι. Καθαρισα τη σομπα, αδειασα τη σταχτη κι ετοιμαζομουν να αναψω φωτια οταν χτυπησε το τηλεφωνο.

Ν: Ερχεστε για καφεδακι; Μονη ειμαι κι εγω.
Κ: Φτιαξε καφε, ερχομαστε

Επαιξε η μικρη με τα παιδια κι εμεις αγκαλιαζαμε τις ζεστες κουπες με τον καφε και ζεσταιναμε και τις στιγμες μας.
Κρυβει θυσαυρους η καθημερινοτητα. Κατι τετοιες στιγμες που δινουν γευση σε ολη τη μερα και δυναμη για ενα ακομη δυσκολο αυριο.
Θα το παλεψουμε το κακο. Ειναι μωρε τοσο μεταιωρα ολα που δοκιμαζονται οι αντοχες μου συνεχεια.
Τα πρωτα χριστουγεννιατικα θα ξεγλιστησουν απο τις κουτες αυτη την Κυριακη και θα παρουν θεση στις τζαμαριες του σπιτιου. Αν βρω κουραγιο να ανεβω στη σοφιτα ισως ξεπεταχτουν και λιγα φωτακια εδω κι εκει. Ο Michael Buble παιζει ασταματητα απο το πρωι.

6 σχόλια:

  1. Στα Κακοτράχαλα τα βουνά, με το σουραύλι και το ζουρνά.Πάνω στην πέτρα την αγιασμένη,χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.Ο Νικηφόρος και ο Διγενής και ο γιος της Άννας της Κομνηνής.
    Δική τους είναι,μια φλούδα γης,μα εσύ Χριστέ μου,τους ευλογείς,ια να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα,απ'το τσακάλι και την αρκούδα.
    Δες πως χορεύει ο Νικηταράς,και αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.Από την Ήπεορο ως το Μωριά,
    και απ'το σκοτάδι στη λευτεριά,το πανηγύρι κρατάει χρόνια,στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
    Κριτής και αφέντης,είναι ο Θεόςκαι δραγουμάνος του ο λαός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εχεις την ευκαιρια να φευγεις εκτος πολης και σκας; να ξερεις ολοι ετσι βλεπουμε τις μερες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εχω την ευκαιρια και το εκμεταλλευομαι πολυ σπανια Ιωαννα μου. Κι εσυ την εχεις :) Εχει υπεροχα μερη τριγυρω η Θεσσαλονικη :)

      Καλη εβδομαδα!

      Διαγραφή
  3. Παρά τις αντιξοότητες και τις υποχρεώσεις, βρήκες τρόπους για να ομορφύνεις την Τρίτη σου. Μπράβο φιλενάδα! Καλό στόλισμα αύριο. Εγώ έχω αρχίσει να σκέφτομαι συνταγές για τα Χριστούγεννα, τι θα μπορούσαμε να χαρούμε στο τραπέζι μας και θα μου άρεσε και μένα να το φτιάξω.

    Φιλιά,
    Νατάσσα Μαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νατασσα μου, τιποτα δεν στολισα το Σ-Κ τελικα. Επαθα δηλητηριαση (ελεφρα) απο χαλασμενο γαλα και ολοκληρο το Σαββατο ημουν αφυδατωμενη και εξαντλημενη :)
      Τη προηγουμενη εβδομαδα με το ζορι καταφερα να δωσω χρωμα στην Τριτη μου. Καποιες εβδομαδες δεν παλευονται με τιποτα :) Αυτη σαν να μου φαινεται οτι ξεκινησε πιο αισιοδοξα :)

      Χριστουγεννιατικη συνταγη; Μ'αρεσει πολυ ο,τι γινεται στην γαστρα, επειδη μου φαινονται ολα πιο νοστιμα εκει. Καποιο μπουτι χοιρινο με λαχανικα στη γαστρα ισως; Ευχομαι να βρεις μια λαχταριστη κι ευκολη συνταγη :)

      Καλη εβδομαδα!

      Διαγραφή