Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

τριανταεφτα καλοκαιρια

Απο ολο το καλοκαιρι, ο Αυγουστος μου αρεσει πιοτερο. Καταρχας εχει αρχοντικο ονομα. Ή εμενα μου φαινεται; Τα μελτεμια του Αυγουστου αρχιζουν να δροσιζουν και ειναι η εποχη που απολαμβανεις να κοιμασαι γυμνος με ενα σεντονακι να σε προστατευει απο το ρευμα που κανει η μισανοιχτη μπαλκονοπορτα. Ο αερας το πρωι σου ριχνει λιγο αρωμα φθινοπωρου και η Ελλαδα, τελη Αυγουστου, αρχιζει να αδειαζει παραθαλασσια και να επιστρεφει ο καθενας στον τοπο του. Εκτος απο τη δικη μου οικογενεια, που παντα επιλεγουμε να φευγουμε αυτες τις μερες για διακοπες.
Αυτη η εβδομαδα ειναι εντελως νεκρη στη δουλεια. Μονο ο ταχυδρομος μπηκε απο το πρωι για να φερει λογαριασμους. Νομιζω οτι, και να ημουν κλειστη, δεν θα το καταλαβαινε κανεις. Κι ας ειναι σε κεντρικο μερος το γραφειο. Ολοι τριγυρναν σαν υπνωτισμενοι. Επεστρεψαν οι περισσοτεροι. Μα ειναι σαν να εστειλαν πισω μονο τα σωματα τους και το μυαλο και η ψυχη ειναι ακομη στην ακρογιαλια που αφησαν εκει, στα ταβερνακια με το παγωμενο ουζακι και τα τηγανητα χταποδακια. Εγω ειμαι ακομη ολοκληρη εδω. Πιο εδω παρα ποτε φετος το καλοκαιρι. Ακομη και οταν θα ειμαι εκει δεν ξερω αν θα καταφερω φετος να μην αφησω κομματια μου πισω. Εφτασε ο καιρος ομως. Φευγω διακοπες. Τιποτα δεν περιμενω απο αυτες τις διακοπες. Ξεκουραστηκα ηδη πολυ μεσα στο καλοκαιρι, διασκεδασα και καταφερα μια-δυο φορες να απολαυσω και την θαλασσα οπως μου αρεσει. Φευγω διακοπες για να χαρω ολοκληρη την οικογενεια μου. Μια εβδομαδα οι 3 μας! Το Ισμηνελι μας μεγαλωσε και μου φαινεται τοσο ωριμη που συχνα νιωθω να συννεννοουμαι μαζι της λες και ειναι ενηλικη. Με εντυπωσιαζει ποσο πολλα καταλαβαινουν τα παιδια. Κοντευει τα 5 το βατραχακι μου.
Κι εγω σημερα κλεινω τα 37. Ομορφο παρελθον, ομορφα χρονια. Ο Δ λειπει για δουλεια στην Πολη, η μικρη ειναι με την γιαγια και τον παππου κι εγω εδω μονη με την Φλαππυ μου και για λιγες μερες την Σουσου, την γατα της συγχωρεμενης της θειας μου. Ηθελα να κανω κατι σημερα για τα γεννεθλια μου. Πρωτη φορα θα εχω την ευκαιρια να γιορτασω μονη μου τα γενεθλια μου. Αλλα ειμαι ξενυχτισμενη επειδη με την Ν χθες το σχολασαμε αργα και ειμαι και ταπι. Ας ερθει το απογευμα να τελειωσω απο τη δουλεια και βλεπουμε. Τα κερακια μου τα εσβησα ηδη. Προλαβε η πεθερα μου και μου εκανε τουρτιτσα το Σαββατοκυριακο. Ξεχασα κι εσβησα το κερακι διχως να κανω ευχη. Σημερα θα αναψω ενα κερακι, θα το καρφωσω πανω στο γιαουρτακι μου και θα κανω την ευχη μου. Την ξερω ηδη, ξερω πολυ καλα τι θα ευχηθω. Δεν θα σου πω για να πιασει η ευχη.


4 σχόλια:

  1. χρόνια σου πολλά κοπελα μου! πόσο ευλογημένη είσαι που έχεις τόσο θαλπωρή και ζεστασά από την πεθερά σου! αχ είσαι πολύ τυχερή! τα έχεις όλα, όπως πολύ σωστά καταλαβαινεις κι εσύ! έτσι όπως τα λες! όλα άγευστα κι οι διακοπες και δω! κι εγώ πουθενά δε πήγα φέτος! άσε κι αυτοί οι λογαφιασμοί κάθε μερα πια λες κι είμαστε τράπεζες, ολο λεφτα μας ζητάνε! που θα τα βρούμε βρε; μας ριμάξαν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστω για τις ευχες :) Δεν εχω παραπονο, στα γενεθλια μου δεν με ξεχνανε ποτε οι κοντινοι μου ανθρωποι. Δεν θα ηταν ωραια να ειχαμε εναν διακοπτη και να παταμε off οταν φευγουμε για διακοπες. Να μη σκεφτομαστε τιποτα απο τη δουλεια μας. Τελοσπαντων. Και που καταφερνουμε να φυγουμε μια εβδομαδα πολυ ειναι, ετσι οπως εγιναν τα πραγματα. Θα εχουμε και καλη παρεα εκει και θα περασουμε ομορφα.


      Καλη σου μερα!!

      Διαγραφή
  2. χρονια κοριτσι των 37 καλοκαιριων

    ΑπάντησηΔιαγραφή