σκεψεις

σκεψεις
ερχονται εικονες στο μυαλο μου απο τις μερες που περασαν και ειναι σαν ζεστο ροφημα με μελι.Οι αγκαλιες της Ισμηνης, τα ματια του Δημητρη. Κοσμος στο σπιτι συνεχεια. Δεν θα μπορουσα να εχω μονιμα γεματο το σπιτι μου. Αλλα αυτο το τριημερο το καταευχαριστηθηκα. Η κουζινα μυριζε συνεχεια λιχουδιες. Η μικρη απολαυσε τον μπαμπα της που τον βλεπει σπανια. Κι εγω απολαυσα την οικογενεια μου και την γλυκια εγωιστικη ικανοποιηση της δημιουργιας που αγκαλιαζεται απο ολους. Σκηνες παραμυθιου. Μεμονωμενες στιγμες.
Σε καποιο καναλι βλεπεις οτι ενας ανθρωπος δεν υπαρχει πια, ετσι απλα. Πηγε για τρεξιμο στην παραλια της Θεσσαλονικης και δεν γυρισε ποτε. Επειδη καποιο αυτοκινητο εχασε τον ελεγχο, ανεβηκε στο πεζοδρομιο και τον χτυπησε. Ριγος απο την αισθηση του οικειου. Θα μπορουσες να εισαι εσυ. Τοσο απλα. Γυρνας καναλι και βλεπεις να φυγαδευουν τον Παπουλια. Μα δεν ειχε θρασσος να πιστευει οτι ο κοσμος δεν τα εχει μαζι του. Γιατι δεν μας προστατεψες οταν υπεγραφες ο,τι βλακια σου εφερναν μπροστα; Χαιρομαι που εγιναν ετσι τα πραγματα. Να φοβουνται να βγουν απο τα σπιτια τους. Εχω κι εγω το δικο μου μεριδιο ευθυνης. Αλλα πληρωνω και το δικο τους κι αυτο με εξοργιζει.
Σε δυο εβδομαδες παμε Σκοπια. παντρευεται ενας απο τους κολλητους μου φιλους εκει. Χαρα! Ενα ζευγαρι δοκιμασμενο στον χρονο. Ειμαι και λιγακι υποκειμενικη. Την κοπελα την ειχα συμπαθησει απο την πρωτη φορα που την ειδα, χροονια πριν . Θα ενωσουν τις ζωες τους. Τις ηδη ενωμενες. Ειναι τοσο ζεστο το συναισθημα να νιωθεις τοσο δικους σου καποιους ανθρωπους. Χαιρομαι πολυ που θα ειμαι εκει μαζι τους. Πρωτη μερα στον παιδικο σταθμο σημερα η Ισμηνη. Ανθρωπακι που θα μαθει να ζει σε μικρες κοινωνιες. Και καποια στιγμη
, σαν νερακι θα περασουν τα χρονια και θα ανοιξει τα φτερα να γνωρισει κι αλλες κοινωνιες, πιο μακρυνες.Και μεσα απο τα ματια της κι εγω. ....... ονειρα χωρις τον ξενοδοχο.

Ζεστος καφες Ζεστη αγκαλια Ζεστοι ανθρωποι Ζεστη Δευτερα

στην κουζινα

Αυτη η εβδομαδα, αν και κουτση εντελως, ειδικα για μας τους Σαλονικιους, μου φανηκε μεγαλη.
Δεν ξερω ποιο ρολοι μεσα μας ειναι τοσο αναποδο και μετραει οπως θελει τον χρονο.
Τις επομενες τρεις μερες θα μεινω σπιτι.
Λατρευω το σπιτι κι εχω ξαναπει οτι θα μπορουσα να ειμαι αμερικανακι, γιατι πολλες φορες τα οενιρα μου ακουμπανε το american dream.
Θα ερθουν και τα πεθερικα μου, θα ερθουν και οι γονεις μου και θα γεμισουμε κοσμο
Μπριζολιτσες, πατατοσαλατες, παστιτσια, κορμοι σοκολατας, σπιτικο ψωμακι, τυροπιτακια και χιλια δυο καλα εχει το προγραμμα
Ειμαι καλα
Ανοιξα την πορτα σε ενα παραμυθι και λεω να κατσω με την Ισμηνη καθισμενη στα ποδια μου, να το ζησω.
Θα αφησω φωτογραφιες απο το ονειρο
φωτογραφιες μελισταλαχτες
Απο αυτες που τις βλεπεις και νιωθεις ζεστασια
Γυρω απο την κουζινα
Εκει θα χορευω αυτες τις μερες
με μια πορτοκαλι ποδια που εχει πανω εναν λαγο

Ναι ειμαι καλα
Επειδη υπαρχει ο Δ και η μικρη μου
Καλο τριημερο σε ολους!

 

αφηνω παρεα δυο φωνες που με κανουν να ανατριχιαζω

επικοινωνια

Επικοινωνια
λεξεις
διαθεση
κατανοηση
προσπαθεια
χαδι
σεβασμος
ηρεμια
χαμογελο
αγγιγμα
εμπιστοσυνη
αρμονια
επαφη
διαφορετικοτητα
αγκαλια
διακριτικοτητα
ασφαλεια
στοχος
αφετηρια
αγαπη
ξανα

do not disturb

ερχονται καποιες σπανιες στιγμες που απλα θελεις να γυρισεις το κεφαλι
να μεινεις μονη
να βαλεις μια μεγαλη ταμπελα "Do Not Disturb" στην πλατη σου
και να μεινεις 3000 χρονια να σκεφτεις
να βαλεις στη σωστη σειρα τις λεξεις στο κεφαλι σου
να μην αφησεις κανεναν να σε τρομαζει με απουσια ή παρουσια
εσυ μονη!
κανενα τηλεφωνο
ουτε για δουλεια
ουτε για καφε
να σε αφησουνε να ισορροπησεις
Να αδιαφορησεις κι εσυ για ολους
να μη σε νοιαζει ποιος θα θυμωσει, ποιος θα παρεξηγηθει,
θα παψεις να απαντας, παντα ψαχνουν πισω απο τις λεξεις σου
αδικια
μεγαλη αδικια

blogging

Πανε πια πανω απο 4 χρονια που βρισκομαι σ'αυτη τη γειτονια.Ενα μικρο χωριο, που δεν ειναι και τοσο μικρο τελικα.
Ειμαι ερωτευμενη με την ιδεα του blogging. Μικρα μικρα παραθυρα με τις ζωες μας στριμωγμενες μεσα.Εικονικες πραγματικοτητες, πιο αληθινες απο απο την in vivo επαφη, καποιες σπανιες στιγμες.
Κι ας κανει κατι χαζα τελευταια και δειχνει οτι ανεβαζω μια αναρτηση την επομενη μερα απο αυτη που πραγματικα γινεται:)
Μου εχουν πει οτι εδω μεσα ειμαι διαφορετικη απο την πραγματικη ζωη.
Για κακο μου το ειπαν, αλλα οσο κι αν εψαξα, τιποτα κακο δεν βρηκα σ'αυτο. Κομματια μου κι εδω κι εκει.
Και ειναι κι αυτη η ελευθερια εδω που με μαγευει.
Ανυπαρκτα συνορα. Μπορεις να "αγγιξεις" ανθρωπους απο την Θεσσαλονικη και το ιδιο ευκολα να σταθεις διπλα σε καποιον στην Καβαλα, στην Πατρα, στον νομο Ηλειας, στην Σαμο και ακομη ακομη και στην Γαλλια και ακομη πιο μακρια καποτε.
Ανθρωποι λογιων λογιων. Μικροι , μεγαλοι, ομορφοι, ασχημοι, επιστημονες, ανεργοι, ετεροφυλοφιλοι, ομοφυλοφιλοι, αντρες, γυναικες. Ο καθενας στο δικο του μετεριζι να παλευει με τους δαιμονες του.
Με εντυπωσιαζει η ζωη.
Με εντυπωσιαζει η ποικιλομορφια μας.
Και ειναι τοσο μεθυστικο οταν μεσα απο σχολια αλλων, κανεις ενα κλικ και βρισκεσαι σε ενα αλλο blog που ξεχωριζεις δικα σου κομματια εκει. Τι ενθουσιασμος. Μια e-φιλια to be. Εν δυναμει φιλοι!
Και εν δυναμει κουφιοι, καποιοι αλλοι. Αν δεν υπηρχε η απογοητευση, δεν θα υπηρχε η γοητεια. Και τι θα καναμε, αλλοιμονο, διχως αυτη;
Βαλιτσες και φυγαμε. Εικονικα ταξιδια στις ζωες μας.

Σε λιγες εβδομαδες κανονιζετε συνευρεση κορασιδων, σε φιλικο σπιτι, με μυρωδια γαλλικου καφε, μπισκοτων και κεικ...και ισως εντελως τυχαια βρεθει και καποιο μπρουσκο εκει, με μπουρεκακια και πιατελα τυριων. Τι ομορφες υποσχεσεις!

Το Σαββατοκυριακο θα μεινω σπιτι. Και θα πρεπει να μου ριξεις υπνωτικο στον καφε μου και να με μεταφερεις κρυφα, αν θελησεις να βρεθω καπου αλλου! Εχω 3 αιωνες να μεινω σπιτι μια ολοκληρη μερα, μη μου το χαλασεις. Στρωσαμε και τα χαλια, θα ξαπλωνουμε πανω με την ελπιδα καποιο να πεταξει τελικα, για ενα ταξιδι πανω απο τον κοσμο.

Η ωρα στο μπλογκοχωριο λεει πως ειναι Παρασκευη απογευμα. Ετοιμαζομαι να εξαφανιστω για αλλη μια φορα ως την Δευτερα. Η πορτα ειναι παντα ανοιχτη. Και τι ζεστη αισθηση να επιστρεψω και να αρχισει η εβδομαδα με ομορφα σχολια για το blogging.

τζενη - constanta

Σημερα προσπαθησα καποιες φορες να κανω αναρτηση αλλα μου εβγαινε τοσο απαισιοδοξη που μεχρι το τελος λιγοστευε η αναπνοη και την εσβηνα Και ξανα προσπαθουσα να ζωγραφισω την απαισιοδοξια μου μηπως καταφερω μεσα απο δω να την φωτισω και παλι τιποτα. Καποιες μερες ειναι σοφοτερο να αφηνεσαι αν οχι ολες.
Και μετα θελησα να κανω ενα δωρο στην Τζενη, την παλια μου συγκατοικο. Ειναι ενας πολυ δικος μου ανθρωπος. Απο τους ελαχιστους που με χουν δει και απο την καλη και απο την αναποδη. Μοιραστηκαμε 6 χρονια μαζι στην Ρουμανια και σημερα που της εγραφα μειλ, σκεφτηκα οτι μας ταιριαζει η χωρα αυτη. Ισως να κλεψαμε κομματια της μεσα στα χρονια εκει. Υπεροχες αναμνησεις. Μεσα σε ενα μειλ χωρεσα αρκετα τραγουδια και αρκετες φωτογραφιες για να την ταξιδεψουν και ταξιδεψα κι εγω μαζι τους. Βρεθηκα ξανα στην αγαπημενη μου Constanta να ακουω Μαλαμα , Κανα και Τσανακλιδου Να χαζευω τον δρομο, τα χιονια, την υγρασια, τα αυτοκινητα. Καποιοι ανθρωποι ειναι βαλσαμο στην ψυχη μας
Χρονια της πολλα πολλα κι ευτυχισμενα λοιπον Χρονια της Καλα

παραθυρα, ξανα και ξανα

Ας ειμαστε ευχαριστοι στους ανθρωπους μας

Δεν υπαρχουν ανθρωποι που ξυπνουν ασχημα

Υπαρχουν ανθρωποι που επιλεγουν να ζουν ετσι.

Μια θεα στον κοσμο ειναι η καθε μας μερα

μπλογκοπαιχνιδο

Κυκλοφορει ενα παιχνιδι-βραβειο τελευταια.
Να γραψεις 7 πραγματα για τον εαυτο σου.
Δεν με καλεσε κανεις, αλλα μου αρεσουν οι προσωπικες εξομολογησεις και δεν μπορεσα να αντισταθω

1.   Δεν μου αρεσει να ριχνω την ευθυνη στους αλλους για οσα μου συμβαινουν και αποφευγω λιγακι και οσους το κανουν. Εχω πει πολλακις εδω μεσα, εχουμε τους ανθρωπους που μας αξιζουν γυρω μας.

2.    Ονειρευομαι καποτε να ζησω σε ενα σπιτι στην Αρναια, με 2-3 σκυλια, 2-3 γατες και τον κηπο μου. Με ηρεμει και μονο η σκεψη αυτου του ονειρου.

3.    Δεν ειμαι απο τα πιο "επιτυχημενα" παραδειγματα γυναικας, επειδη βαριεμαι  τα ψωνια και τους καλλωπισμους. Ισως, ως λεων, να εχω υπερβολικη εμπιστοσυνη στην ομορφια μου εντος :)

4.   Δεν χορταινω να σκεφτομαι εναλλακτικες προτασεις για να αλλαξω καποτε επαγγελμα

5.   Με θυμαμαι να αναρωτιεμαι γιατι καποιες γυναικες αφηναν τοσο τον εαυτο τους οταν εμπαιναν σε μια "μονιμη" σχεση. Ειμαι το χειροτερο παραδειγμα ολων αυτων των γυναικων που ειχα κρινει καποτε. Ο Δ γνωρισε μια Κατερινα και τωρα εχει δυο!

6.   Πιστευω στην τυχη και εχω χαζες προκαταλληψεις. Αναποδες συνηθως (πρεπει να ειχα πολυ αναγκη να ξεχωρισω καποτε). Τυχη για μενα ειναι, για παραδειγμα, η Τριτη και 13 και οι μαυρες γατες.

7.   Το blog αυτο ειναι ενα παραθυρο με θεα εμενα. Διαβαζω ανα διαστηματα παλιοτερες αναρτησεις μου και απολαμβανω να βλεπω την εξελιξη μου ως "θεατης-αναγνωστης". Δεν το εχω βαρεθει και νομιζω ειμαι απο τους ελαχιστους που γραφω με την ιδια συνεπεια . Το εχω απλα ερωτευτει!

8. Παρακολουθω στο facebook καποιες εξορμησεις, με σκοπο την φωτογραφιση, μιας ομαδας ανθρωπων (η mAuVe ηταν η αφορμη) και ολο λεω να καταφερω να παω κι εγω μια μερα μαζι τους. Πρεπει να ειναι απιθανη εμπειρια.

9.   Μου αρεσει ο ρομαντισμος, το vintage, το ρετρο... συχνα προσποιουμαι πως ζω μεσα σε μια φωτογραφια σεπια :)


Ε, παλι εκλεψα λιγακι. Δεν θα ειχε νοστιμια αλλιως :)
Αν σου αρεσουν οι προσωπικες εξομολογησεις, παιξε κι εσυ :)

μικρος απολογισμος

Πλησιαζει η Παρασκευη
και ο απολογισμος της εβδομαδας μου,
που εχει λιγα να προσθεσει, αλλα αρκετα για να με κανουν να νιωσω ομορφα
να νιωσω οτι την εζησα και δεν την προσπερασα.

Το μεσημερι απολαυσα εναν ζεστο καφε με μια φιλη
Η αληθεια ειναι οτι ηταν ευχαριστη εκπληξη η συναντηση
Οταν νιωθεις να υπαρχει χωρος να εισαι εσυ, χωρις να στριμωχνεσαι σε ενα μονο κομματι σου
ειναι αρκετο για να το χαρεις και να θελεις να επαναληφθει


Για μενα η εβδομαδα αρχιζει την Δευτερα και τελειωνει την Παρασκευη
Τα Σαββατοκυριακα δεν μπορω να τα χωρεσω ουτε στο τελος , ουτε στην αρχη
Τα θελω ξεχωριστα
Αυριο τελειωνει η εβδομαδα μου
και νιωθω καλα
Νιωθω οτι κλεινω αυτο το μικρο κεφαλαιο με χαμογελο
Εκανα οσα ειχα αναγκη και τα εκανα καλα
Απολαυσα τις στιγμες
Ειμαι ετοιμη απο Δευτερα να κανω καινουρια σχεδια προς υλοποιηση

Βημα βημα
Ειναι δυσκολοι οι καιροι

το ξυλο βγηκε απο τον παραδεισο

θυμαμαι μικρη ποσο μου αρεσε η μυρωδια του ξυλου, οταν καμια φορα με επαιρνε η μαμα μαζι της στο επιπλοποιειο του κυριου Τακη

(αυτη η φωτογραφια αφιερωμενη στον koulpa)

λογικη

Σου εχει τυχει να ακους τραγουδια και να θελεις να βαλεις τα κλαματα;
Και δεν θα ηταν ωραια να αρχιζα να κλαιω ;
Κι αν με ρωτουσε ο κοσμος γιατι κλαιω, θα απαντουσα επειδη μου αρεσουν τοσο πολυ αυτα τα τραγουδια,που δεν το αντεχω να το ζησω αλλιως.
Και καποιοι θα καταλαβαιναν ειμαι σιγουρη
Καποιοι θα με θεωρουσαν τρελλη.
Οχι οτι ειναι και προσβλητικο αυτο
Αλλοι παινευονται οτι ειναι τρελλοι.
Εγω δεν θελω να ειμαι.
Λογικη θελω να ειμαι. Με τη δικη μου λογικη. Γιατι εγω ειμαι πιο λογικη απο τους αλλους κι ας μην φαινεται.
Γιατι το λογικο ειναι οταν νιωθεις συγκινηση να κλαις
και οχι να συσσωρευεις αυτη την ενεργεια.
Καμια ενεργεια δεν πρεπει να συσσωρευεται
Αλλα τι σου λεω τωρα;
Ισως να εισαι εσυ τρελλος..
Θα ηθελα επισης να κλεισω το γραφειο και να παμε να περπατησουμε στην Αριστοτελους
και να μην ρωτησεις πως μου ηρθε τωρα,
αλλα γιατι δεν το εχουμε κανει τοσα χρονια.
Και γιατι εχω απαιτησεις απο σενα τι θα ρωτησεις και τι οχι;
Σε λιγο θα σου επιβαλλω και τι θα σκεφτεσαι;
Κι αν θελω να μη με νοιαζει τι θα πεις
νιωθω πολυ αδεια
Γιατι ειναι αληθεια οτι με γεμιζεις πολυ
Αλλα να,
καποιος που αγαπω ειναι σε ενα δωματιο κλινικης σημερα

κι εγω που μπορω να παω στην Αριστοτελους που μου αρεσει
δεν παω
και με θυμωνει αυτο
καταλαβες;
Και ειναι και το οτι μου θυμωνω συχνα τελευταια και κουραζομαι
Και ειναι και που λειπει η Ισμηνη τοσο καιρο
και θελω να βαλω τα κλαμματα και γι'αυτο

Με ποναει η αρθρωση στον αριστερο μου καρπο οταν βρεχει
Μου ηρθε και περιοδος και ολα γινονται πιο αβολα


Θα κανω τραχανα μεχρι να ερθεις

Θελω να ζω εδω

Μου εκανε την χαρη το φθινοπωρο και ηρθε και με αγκαλιασε χθες βραδυ
Εβαλα το κιτρινο αδιαβροχο μου κι εξω απο την τραπεζα παρακαλουσα τον Δ να ερθει για καφε
Εκεινος δεν μου εκανε το χατηρι, ειχε δουλεια
Στο τηλεφωνο με ενημερωσαν οτι το χειρουργειο πηγε καλα και χαμογελασα
Ολα γινονται μικρουτσικα οταν μιλαμε για την υγεια

Εβαλα να γινει γαλλικος και ψαχνω εκεινα τα αγαπημενα γαλλικα τραγουδια

Θελω να αρχισω να με προσεχω λιγο παλι
Δεν θυμαμαι πιο κομματι μου αντιπαθω τοσο και με παραμελω ετσι

Δεν θελω να ξαναφυγω
Θελω να ζω εδω μονιμα

αταξια

Δεν μπορω τις εξαναγκασμενες συμπεριφορες Νιωθω αβολα. Στριβω οταν νιωθω αβολα Συγκεντρωνομαι στις επιλογες μου Ειναι και το δικο μου ηθικο πεσμενο αυτες τις μερες. Με μανταλακια προσπαθω να το κρεμασω στην απλωστρα μου να μη μουχλιασει μα το τσαλακωνω καθε πρωι στην τσεπη μου και αντε παλι απ'την αρχη η διαδικασια Σημερα γεμισε ο κοσμος αρνητισμο; ή προβαλω τις δικες μου ανισορροπιες πανω στους αλλους. Δεν μου το βγαζεις απο το μυαλο ομως οτι ειναι γενικο το κακο. Ειναι σε αταξια η καθημερινοτητα μου και ακολουθουν και η σκεψεις μου το ιδιο μοτιβο Αλλο ενα Σαββατοκυριακο μακρυα Εξοδος κινδυνου η Constanta στο μυαλο μου Εκεινο το παραθυρο στην Primaverii, σαν να ηταν παντα Κυριακη οταν το σκεφτομαι Σαν να μην ελειπα ποτε απο εκεινο το σπιτι Σαββατοκυριακα. Κρινω τοσο αδικα το παρον μου Αφηνομαι σε ο,τι εχω αναγκη Εχω αναγκη να παραλλασω τον παρελθον, οταν δεν μπορω να το κανω με το καθε "σημερα" μου Ειναι και αυτη η βροχη που καπου εχει ξεχαστει Ειναι που κλεινει η εβδομαδα και δεν εχω κανει τιποτα απο οσα ηθελα
τιποτα
τιποτα

γιορταζω

Σαν σημερα
07:15  ακουσα το κλαμμα σου για πρωτη φορα.



Εσυ γιορταζεις ή εγω;;;

Θα ευχηθω σε εσενα να εχεις μια υπεροχη ζωη γεματη υγεια και ολα τα καλα!

Κι εγω θα γιορτασω για δευτερη χρονια το κατορθωμα μου
Απιστευτο να εχω φτιαξει ενα τοσο υπεροχο πλασμα
Αληθινο θαυμα

ποιος χαζος ειπε οτι η αγαπη της μανας ειναι ανιδιοτελης;
δεν χορταινω να παιρνω απο εσενα

Σ' α γ α π α ω  ως τον  Β 612 και παλι πισω

Δευτεριατικες ζεστες σκεψεις

Η πρωινη βολτα σε αγαπημενα blog Δευτερα πρωι με φρεσκοφτιαγμενο καφεδακι

Η αισθηση οτι εχεις ολη την εβδομαδα μπροστα σου  να οργανωσεις ο,τι σκεφτεσαι

Η αυταπατη οτι προλαβαινεις να βαλεις οσα πλυντηρια θελεις πριν πιασει βροχη

Η κρυφη ενοχη οταν ακυρωνεται ενα επαγγελματικο ραντεβου κι εχεις χρονο να πιεις τον καφε που δεν προλαβες στο σπιτι

Η σκεψη οτι πολλοι δεν εχουν δουλεια , ενω εσυ εχεις, εστω και με κριση.

Τα ουτοπικα σεναρια να βρεθει ευκαιρια να φυγεις εξωτερικο, οικονομικοι μεταναστες

Ο ατελειωτος χρονος που ξεγελιεσαι οτι εχεις για να βαλεις σε ταξη οσα αναβαλεις καιροοο τωρα

Τα κενα μεσημερια που ευχεσαι να περασεις με καφεδακια σε ζεστα καφε με κρυο καιρο

Τα μεσημερια τυλιγμενη με την πικε φυστικι κουβερτα να προσποιεισαι οτι ειναι Σαββατοκυριακο

Η ορεξη για δημιουργια... κι ας τελειωνουν οι πρωτες υλες

Η αισθηση οτι εχεις επιλεξει τους σωστους φιλους τελικα

Το συμπερασμα (ξανα) οτι ειμαστε υπευθυνοι για οσα ζουμε

Η δυναμη πιστης που σε σιγουρευει οτι μπορεις να ζησεις με πολυ λιγοτερα

Το μπερδεμα αυτο να δυσκολευομαστε να διαχειριστουμε την ελευθερια μας

Η ικανοποιηση ομως οτι καθε επιλογη ειναι δικη μας

Το μεσημερι στο σπιτι μου μετα απο ενα Σαββατοκυριακο μακρυα

Τα ονειρα για ανακαταταξεις και μαζωξεις χουχουλιαρικες

Το mail απο την παπιτσα οτι ο "κηπος" μου εγινε διασημος!!





Τελικα μου πανε οι Δευτερες