Δεν εχω καλη διαθεση σημερα
Κι εχω την αναγκη να μη μου αλλαξει κανεις αυτη τη διαθεση
Γινεται;
Γινεται
Αφου δεν μπορεσε η συννεφια να μου φτιαξει το κεφι το πρωι και ο αχνιστος καφες με τον Δ
ειπα να αφεθω να την ρουφηξω ετσι την μερα μου
μελαγχολικα
Το οτι δεν εχει εστιαστει η αιτια που ειμαι ετσι
με κανει να εχω την πολυτελεια να την απολαυσω
Πιαστηκα απο ενα ονειρο που μου προσφερθηκε απο μια φιλη το πρωι
"Παμε Αρναια;"
Απο αλλου θα ξεκινησουμε
θα βρεθουμε εκει
θα πιουμε τον καφε μας στον Νικο
και θα επιστρεψει η καθεμια στο μετεριζι της.
Νιωθω περηφανη για τους φιλους μου
Ανθρωποι που δεχονται τις προκλησεις
Που χωρανε τις εκπληξεις στην καθημερινοτητα
Που σηκωνουν το δαχτυλο να δουν προς τα που φυσαει καθε πρωι
Νιωθω κι εγω λιγο ετσι
Με τα χρονια γινεται ενα ξεσκαρταρισμα στους ανθρωπους
για το συνειδητο μιλαω,
αυτο το απολυτα προσωπικο και λεπτο κοσκινο
που χρησιμοποιουμε
για να επιλεξουμε καθε στιγμη τους ανθρωπους που μας πλαισιωνουν
Και ειναι πολυ αυστηρα ρυθμισμενο
τοσα ειναι τα κουτακια του
αν γινεις πιο μικρος και χωρεσεις μεσα
πεφτεις και χανεσαι απο τη ζωη μου
Δεν με νοιαζει αν εισαι καλος φιλος,
εξαλλου ποτε δεν καταφερα να δωσω μια σαφη ερμηνεια γι'αυτη την εκφραση
Με νοιαζει να συμπορευομαστε ομορφα
Δεν με νοιαζει αν μου πεις καποιο ψεμα, ουτε αν πας με τον πρωην μου, τον νυν και τον μετα μου
δεν με νοιαζει αν μιλησεις ασχημα για μενα πισω απο την πλατη μου
δεν με νοιαζει αν στιγμες στιγμες με αντιπαθεις κιολας
Με νοιαζει να εισαι καλος ανθρωπος
να εκτιμας,
να σεβεσαι
,να Ζεις
να εχεις να μου δωσεις απο την δικη μου τροφη
Αποφασιζω καθε χρονο ποιοι ειναι φιλοι μου
Κι αν δεν εισαι φετος
ισως αλλαξω λιγο εγω, λιγο εσυ
και εισαι ξανα του χρονου
Πιστευω στην αλλαγη
την δικη μου
κι αν μπορω κι αλλαζω εγω,
μπορεις κι εσυ
Ετσι το καδρο της ζωης μου παραμενει ομορφο τα τελευταια χρονια
και συχνα απομακρυνομαι και το θαυμαζω
εγω το εφτιαξα,
με το δικο μου γουστο
ετσι μου αρεσε, ετσι το ζωγραφισα
Ειμαι καπως σημερα
και ας περασει ετσι ολη η μερα
Και οταν ειμαι καπως μονο το εντεχνο και το λαικο μου ταριαζει
κι ας λενε καποιοι οτι ειναι μακρυς ο δρομος ενδιαμεσα
Το βραδυ σηκωνει ποτακι
Ραντεβου στις 10
Μην αργησεις!
on line
Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011
ο,τι να 'ναι
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
παρατηρητη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήηρθα και ειδα τα σκουλαρικακια που εφτιαξες.
Ομορφα ειναι :)
Να προσεξεις να βαζεις λιγο πιο καθαρες φωτογραφιες, να φαινονται καλυτερα :)
Καλο απογευμα
αφου το θες,απόλαυσε τη μελαγχολία σου..κάτι όμορφο ίσως θα βγει μέσα απ΄αυτό το συναίσθημα
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για το κάδρο της ζωής σου..εσύ και μόνο του βάζεις τις πινελιές και κανείς άλλος
δικό σου είναι.αποκλειστικά..
φιλιά πολλά
[πήρες το sms για τα γενέθλιά σου?]
ανιμα μουυυυ
ΑπάντησηΔιαγραφήναι πηρα το μηνυμα
ευτυχως που υπεγραφες επειδη εχω χασει ολα τα τηλεφωνα :):):)
Σε ευχαριστω πολυ!!!!!
Μερικες φορες αφηνομαστε και ζωγραφιζουν αλλοι το καδρο μας. Εμεις εχουμε την ευθυνη, αλλα δεν ειναι η δικη μας προοπτικη το αποτελεσμα.
Ναι μωρε, αφου με ξερεις. Τις απολαμβανω τις μελαγχολιες μου ;)
Καλο απογευματακι!!!!
xxxxx
Τυχαία βρήκα το μπλογκ σας, και διαβάζοντας την ανάρτηση αυτή, το σημείο που μιλάτε για τους φίλους και τι τελικά ζητάτε από αυτούς, μου θύμισε ευθύς τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη στην Ασκητική: "Ν' αγαπάς τον καθένα ανάλογα με τη συνεισφορά του στον αγώνα. Μη ζητάς φίλους, να ζητάς συντρόφους!" Μπορεί βέβαια ο αγώνας για τον οποίο μιλά ο Καζαντζάκης να διαφέρει από τον αγώνα της δικής σας ζωής(μπορεί όμως και όχι) αλλά τουλάχιστον στο θέμα της συντροφικότητας γύρω από κοινούς σκοπούς και τρόπους σκέψης και δράσης, βρίσκω ότι συμφωνείτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει ο τρόπος που γράφετε.
Χρύσα
Χρυσα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήισως να ειναι απο τα λιγα σημεια που φαινεται να συμφωνουμε με τον Καζαντζακη :):)
Αλλα ναι, συμφωνω.
Προσπαθω να επιλεγω συνοδοιπορους και να μην σερνω αχρηστες φιλιες στην καμπουρα μου, ετσι απλα για να λεω οτι εχω παλιους φιλους :)
Εχω και καινουριους και παλιους :)
Χαιρομαι που σου αρεσε το κειμενο. Ειναι λιγακι εγωιστικο σημερα :)
Να περνας :)
Καλο απογευμα!!
Μ'αρέσει που γεύεσαι ακόμη και το "κάπως" μιας μέρας...Χρειάζεται και αυτό που και που, ε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά...
Είναι κάπως οι μέρες, κάπως και ανάποδες αλλά αν πιστεύουμε στην αλλαγή όπως λες, όλα αλλάζουν. Φιλιά και καλημέρες
ΑπάντησηΔιαγραφήkovo voltes μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μυστικο για να το απολαυσεις βρισκεται στο "που και που" που ειπες :)
Γιατι αν παγιωθει, αστα ... :)
Καλημεραααααα
xxxxxxxxx
μουτρακι μου
ειναι καπως οι μερες για ολους; Λες ε; Για την οικονομικη κατασταση εννοεις;
Ισως να εχει κι αυτο μεριδιο ευθυνης και για το δικο μου "καπως" :)
Καλημεραααα
xxxxxxxx
Και καινούριοι και παλιοί, όλοι οι καλοί χωράνε χωρίς να καταπιέζεται κανείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ. Από λάθος έσβησα το μπλογκ μου και βρίσκομαι προσωρινά (ή και μόνιμα) στο wordpress.
http://prospa8w.wordpress.com/
Καλημέρα!!!!
AnD
AnD μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν καμια ωρα προσπαθησα να ερθω στο μπλογκ σου και μου εκανε εντυπωση που εγραψε οτι εχει καταργηθει!!
Χαιρομαι που εισαι εδω τελικα, εστω και απο αλλο μετεριζι ;)
Καλημεραααα
Καλημέρα (ή καλησπέρα, είναι περασμένες 12 το μεσημέρι πια). Εδώ και λίγες μέρες έχω αρχίσει να διαβάζω το blog σου - στην αρχή αφηρημένα, χαζεύοντας στο Internet και τώρα με έπιασα να το αναζητώ. Τα κείμενά σου βρίσκω ότι είναι πολύ γλυκά, δίνεις πολλές φορές μια διάσταση σε αυτά που ζεις που αναδεικνύει την ποιότητα ακόμη και των πιο μικρών στιγμών. Το χθεσινό κείμενο είχε ένα πολύ γνώριμό μου συναίσθημα, ότι τις μελαγχολίες τις απολαμβάνεις. Όλα καλά είναι, αφού μας δίνουν πλαίσιο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης: αν δεν είχες ζήσει μια μελαγχολία ή και μια ακόμη πιο σοβαρή στενοχώρια, πόσο θα εκτιμούσες και θα χαιρόσουν μια ψυχική ανάταση; ... Χαιρετώ (για τώρα). Διονυσία
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιονυσια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνω απολυτως μαζι σου.
Χωρις την βροχη δεν βγαινει ποτε το ουρανιο τοξο, ετσι δεν λενε; :)
Αν και προσωπικα προτιμω την βροχη απο το δευτερο :):)
Χαιρομαι που σου αρεσει εδω. Να περνας οποτε θελεις, η πορτα ειναι παντα ανοιχτη :)
Καλο βραδακι