βηχας

Εβηχα χθες βραδυ
Σηκωθηκα στις 2 να κανω ενα ζεστο με μελι και λεμονι
Στην Constanta το επινα σαν ροφημα οταν διαβαζα.
Ζεστο νερο, με μια κουταλια μελι και μισο στημενο λεμονι.
Αγκαλιασα και χθες την κουπα και με τα δυο μου χερια και το ηπια ολο.
Κι αν δεν ειχα σημερα το πρωι δουλεια
θα ανοιγα το ραδιο και θα καθομουν εκει, στο τραπεζι της κουζινας για λιγο


Ανεβηκα και ξαναξαπλωσα διπλα σου
Ηθελα να σε αγκαλιασω και να αρχισουμε τα παιχνιδια
Σου εδωσα την κουπα με το δικο σου βαλσαμο
Αν συνεχιζαμε να βηχουμε ολο το βραδυ
θα σου προτεινα να καθισουμε στο σαλονι
να βαλουμε κονιακ με μελι
Αλλα κοιμηθηκαμε βαθυα μετα
Το φαρμακο αυτο παντα πιανει

Διαβαζω τον Οσσο που λεει οτι ο θυμος ειναι σαν τον ηλεκτρισμο.
Ειναι μια ενεργεια μεσα μας, που καλο ειναι να εκτονωνεται
αλλα οχι πανω σε ανθρωπους.
Αν εκτονωνομαστε ο ενας στον αλλον, δημιουργουμε μια ανωφελη αλυσιδα που δεν εχει τελος .
Καποτε ο ηλεκτρισμος ηταν μονο καταστροφικος.
Τον φοβοταν ο ανθρωπος.
Τωρα ειναι μια ενεργεια που την χρησιμοποιουμε σε διαφορες συσκευες μεσα στο σπιτι μας.
Τον μεταμορφωσαμε σε κατι χρησιμο.
Το ιδιο μπορουμε να κανουμε και με τον θυμο μας.
Ειναι ενεργεια
Και μπορουμε να τον μεταμορφωσουμε.

Πινω τον καφε μου και σκεφτομαι
Εχω αναγκη να πιστεψω καπου
Μου λειπει η πιστη
Να πιστεψω στην εξελιξη
Στην βελτιωση
Στο "καθε εμποδιο για καλο"
Στο "μαζι"
Στο "μπορουμε"

ολη μερα θα ειμαι με μια κουπα ζεστο καφε μεσα στα δυο μου χερια
Ολο λεω να παρω μια τετοια κουπα θερμος αλλα ποτε δεν πηρα.
Σημερα η μερα εχει χρωμα ξυλου

προσφατη δημιουργια μου