θα το γιορτασουμε και φετος

Σημερα ηταν λιγο παραξενη μερα.

Ουτε καλη ουτε κακη!

Τελειωσα το βιβλιο της Βαμβουνακη "Ερωτας: το γελοιο και το δεος". Το ειχα αρχισει μηνες πριν, αλλα ολο εμενε στη μεση.

Καπου στο τελος του βιβλιου αναφεροταν σε ενα τραγουδι. Το summertime in Prague.
Και το εψαξα.
Και το ερωτευτηκα.
Και χαρηκα ακομη περισσοτερο οταν ειδα οτι το τραγουδαει η Πασπαλα!




Μου ελειψε τοσο πολυ το φθινοπωρο.


Μιλησα και με την Τζενη. Ηταν σε καποια ερημικη παραλια.
Και γελασε οταν τις ειπα τις σκεψεις μου για το βιβλιο.
Και γελασα κι εγω που με καταλαβε.
Με την Τζενη μπορω να μιλαω για τα παντα.



Αυριο ξημερωνουν τα γεννεθλια μου.
Θα κλεισω τα 33 και θα βαδιζω στον 34 χρονο ζωης μου.
33 χρονια γεματα.
Εμπειριες μικρες, μεγαλες, μυστικες.
33 χρονια γεματα στιγμες.
Στιγμες που θυμαμαι πιο εντονα απο τοτε που πεταξα οσα ειχα για να μου τις θυμιζουν!

Καποτε με την φιλη μου την Αννα λεγαμε οτι αν πεθανει καποια απο τις δυο μας, η αλλη θα διοργανωσει ενα παρτυ να γιορτασει την ζωη που εζησε η φιλη της :)
Καπως ετσι εχω κι εγω την αναγκη να γιορτασω φετος.
Για ολα αυτα που εζησα τα 33 χρονια που περασαν.

Αυριο θα κανω παλι προγραμμα με τραγουδια που αγαπω.
Χαιρομαι που θα γιορτασουμε αλλη μια φορα παρεα :)

Χρονια μου πολλα :)