Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Απο αλλου αρχισα και παλι αλλου κατεληξα

Κατεβαινα το πρωι για τη δουλεια και σταματησα 5 δευτερολεπτα και χαζευα τις παπαρουνες σε μια αλανα κατω απο το σπιτι μου. Ναι εχουμε μια μικρη αλανα! Ακριβως απο κατω ειναι το ρεμα και απεναντι χτισμενα συγκροτηματα με μεζονετες με αυλη. Ειναι λιγακι στριμωγμενα, αλλα να σας πω την αληθεια, χαιρομαι να τα βλεπω. Εχουν πρασινες αυλιτσες, με λογιων λογιων λουλουδακια. Σε καποια απο αυτα τα σπιτια μενουν και οι γονεις μου κι εχουν τα πιο ομορφα λουλουδια και τον ωραιοτερο μπαχτσε (ειμαι αντικειμενικοτατη στην κριση μου, ενταξει;;;!)


Μερικες φορες ζηλευω το "αμερικανικο ονειρο". Ενα σπιτακι με αυλη, ενα σκυλο, 2-3 κουτσουβελα να παιζουν χαρουμενα εξω, ενα ομορφο μπαχτσε και λιγο ελευθερο χρονο βρε παιδια, να χαρουμε οσα εχουμε! Ειναι φορες που νιωθω σαν τα χαμστερακια, σε ενα τροχο να τρεχω να τρεχω και να μην φτανω πουθενα..... και καποιος απο καπου ψηλα να γελαει μαζι μου. Οσο κι αν θελεις να εισαι αισιοδοξος δεν γινεται παντα. Αν και, απο τοτε που μετακομισαμε εξω απο Θεσσαλονικη, νιωθω πολυ τυχερη που εχω την πολυτελεια να ζω με λιγη περισσοτερη ποιοτητα ζωης, τοσο κοντα στις ανεσεις της μεγαλουπολης.


Αυτο που με πειραζει ειναι οτι δεν νιωθω να υπαρχει εξελιξη. Δουλευουμε απο το πρωι ως το βραδυ και δεν ανεβαινουμε. Αν δεν υπαρχει εξελιξη, σημαινει οτι υπαρχει στασιμοτητα. Και η στασιμοτητα σκοτωνει τη δημιουργια. Ισως να υπαρχουν ανιδιοτελης ανθρωποι. Εγω ανιδιοτελης νιωθω μονο στην κορη μου. Την εφερα στον κοσμο και δεν μου χρωσταει τιποτα!!! Ουτε να με γηροκομισει θα εχει την υποχρεωση, ουτε να μεινει κοντα μου, ουτε να ερχεται στις γιορτες να περναμε "οικογενειακα" αν εχει αλλα σχεδια. Ειναι ελευθερη να ζησει οπως λαχταραει η ψυχουλα της. Μου αρεσει η ιδιοτελεια, κανει τα γραναζια να γυρνανε! Δουναι και λαβειν. Ειναι ομορφο να δινεις, ειναι ωραιο και να δεχεσαι.


Θα ηθελα να μαθω στην μικρη μου να δινει χωρις να περιμενει να της το ζητησουν. Να δινει αγαπη, φιλία, αγκαλιες, φιλιά, δωρα, βοηθεια! Οσο περισσοτερο θα δινει τοσο περισσοτερο θα εχει! Ολα αυτα γυρνανε πισω. Η τιμωρια στην κακία ειναι αμεση, ασχετα αν δεν ειναι παντα αναγνωρισιμη. Θα της μαθω να αγαπαει την αληθεια και να μαθει να την ξεχωριζει απο την αγενεια. Να αγαπαει τους αντρες και να τους σεβεται.

Θα ηθελα να κανω και εναν γιο, θα του μαθαινα να δινει λουλουδια στις γυναικες. Οχι ακριβες ανθοδεσμες, 2-3 λουλουδια με μια κορδελα, ετσι για καλημερα, χωρις καποια επετειο, χωρις γιορτη. Θα του μαθαινα να αγαπαει τις γυναικες και να τις σεβεται. Να τους κανει εκπληξεις. Οι εκπληξεις δεν χρειαζονται χρηματα, μονο διαθεση και φαντασια!


Αυτο θα ηταν ενα ωραιο θεμα συζητησης. Το πως μεγαλωνουν οι αντρες και οι γυναικες σημερα. Δεν ειναι να απορουμε για τιποτα αν κοιταξουμε λιγακι το παρελθον καποιου. Για ολα υπαρχει εξηγηση. Ευχομαι να μαθει ο γονιος να ψαχνει και να μαθαινει. Να μην φοβαται να ζητησει βοηθεια αν νιωσει οτι δεν γνωριζει πως πρεπει να συμπεριφερθει. Ειναι πολυτιμος ο ρολος του γονιου στην ψυχουλα του παιδιου και θα το στιγματισει μια ζωη, ας γινουμε λιγακι πιο υπευθυνοι απεναντι στα παιδια μας!


Εχουμε την ευκαιρια να δημιουργησουμε υπεροχους ανθρωπους και να ελπιζουμε σε ενα καλυτερο αυριο.

Let's do it !

8 σχόλια:

  1. Kαλήμερα γλυκιά Dee-Dee!!! Συγχαρητήρια για την ανάρτηση! Τα ίδια ακριβώς σκέφτομαι για γω όσο αφορά τον ελεύθερό μας χρόνο (που είναι ανύπαρκτος πια), τα παιδιά μας που καλό θα είναι να μοιράζουν απλόχερα την αγάπη στους γύρω. Είσαι μέσα στο μυαλό μου. Φιλιά πολλααααααααααααααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γονιός γίνεσαι μαζί με το παιδί σου, δεν γεννιέσαι... έτσι μου είπε κάποια φίλη μου λίγο καιρό αφού ήρθε στην ζωή η κορούλα μας. Τόσο αλήθεια, μα τόσο.

    Όσο για τον ελεύθερο χρόνο, πρέπει να τον εφεύρουμε εμείς οι ίδιοι κάθε φορά .... τον έχουμε ανάγκη. Πολύ ανάγκη.

    Καλη συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. nefelli moy

    χαιρομαι που συμφωνουμε :) Να τα λεμε που και που να ξεδινουμε ;)

    Καλο απογευματακι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. luckystar

    μερικοι δεν γινομαστε Γονεις, ουτε οταν αποκτουμε παιδια, δυστυχως. Αν γινοταν ετσι καλα θα ηταν, ουτως η αλλως δεν χρειαζεται να εισαι πιο πριν :)

    Στο μελλον θα αξιολογηθει η δουλεια μας, μονο ο χρονος ειναι ο κριτης μας! Ευχομαι να μαθουμε να δημιουργουμε ομορφους ανθρωπους!

    Καλο απογευμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αυτή η γραμμή σκέψης
    που φαντάζομαι πολλοί ξεκινούν πάνω της ...
    τι γίνεται στον δρόμο και ξεχνιούνται ?

    είναι η ρουτίνα ?
    η στασιμότητα που λες ?
    η μνήμη της νιότης που καπακώνεται ?

    αν όλοι σκέφτονταν και ΕΠΡΑΤΤΑΝ όπως λες εδώ
    θα βλέπαμε ξεκάθαρα μια εξέλιξη .

    αλλά ...?

    χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. maya μου

    εχω πει πολλες φορες αρχιζω διαιτα και δεν το εκανα. Ξαναρχιζω ομως παντα και καποιες φορες το πετυχαινω. Αν θεωρουσα οτι παλι θα αποτυχω και προτιμουσα την παραιτηση, θα εσβηνε ακομη και η ελπιδα και τοτε αλοιμονο μας :)

    Θα μεγαλωσω οσο καλυτερα μπορω τη μικρη μου και οπως ειπα και παραπανω μονο ο χρονος μπορει να δειξει τι σκατα καταφεραμε :):):):)


    Φιλιααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. :)
    δεν αναφερόμουν σε σένα .
    γενικά το πήγα και έκανα τις σκέψεις μου .

    αυτά που λες εδώ σε τιμούν
    και μακάρι να πεισμώσεις και να καταφέρεις έστω και τα μισά .

    επίτευγμα είναι !

    χχχχχχχχχχχχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. maya μου

    ξερω οτι μιλουσες γενικα. Σε παρακαλω μην ξεχνας οτι ειμαι λιονταρακι και ολο σε μενα φερνω τη συζητηση, Ο,ΤΙ κι αν πεις. Δεν γλιτωνεις οπως κι αν διατυπωσεις τις σκεψεις σου!

    Δεν το εχεις προσεξει ως τωρα;;;;;!!!!

    xxxxxxxxxxxxxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή