Τις Κυριακες

Διαβαζα στην Ταλι πως περασε την Κυριακη της και αρχισα να της γραφω πως μου αρεσει να περναω κι εγω τις Κυριακες μου. Κι αφου εγραψα ενα ωραιοτατο κατεβατο να εχει να διαβαζει, ξαφνικα εξαφανιστηκε. Οχι απο μονο του βεβαιως, εγω κατι πατησα και εμεινα να κοιταζω το ασπρο κουτακι των σχολιων αδειο. Επειδη ομως με γεμισε πολυ ομορφα αρωματα αυτη της η αναρτηση αποφασισα να κανω κι εγω ενα ποστ με αυτο το θεμα. Ειμαι ζηλιαρα, πρεπει να το εχετε καταλαβει ηδη οσοι με παρακολουθειτε καιρο :)


Οι Κυριακες ηταν πολυ αγαπημενες μου απο μικρη. Επειδη δουλευαν και οι δυο μου γονεις, ειχαμε μονο τις Κυριακες που μαζευομασταν ολοι μαζι στο σπιτι. Πολυ συχνα βγαιναμε εξω με την παρεα των γονιων μου και τα παιδια τους για φαγητο. Μου εχουν μεινει τοσο εντονα αυτες οι μινι εκδρομες μας για φαγητο με φιλους. Εχω πει και στον Δημητρη ποσο μου αρεσει που εχουμε παρεα και σε λιγο καιρο θα μπορουμε να κανονιζουμε Κυριακατικες μαζωξεις ολοι μαζι. Να ξεπεταχτει λιγο η μικρουλα και θα το επιδιωξω να συμβει , ειναι υποσχεση αυτο παιδια (αναφερομαι στην παρεα μου που με διαβαζει).


Στην εφηβεια οι Κυριακες αρχισαν να παιρνουν αλλο χρωμα. Σαν φωτογραφια σεπια , σαν να τα καλυπτε ολα η χρυσοκοκκινη αφρικανικη σκονη οπως το Σαββατο που περασε. Αρχισαν να γινονται μελαγχολικες. Καπου εκει αρχισα κι εγω να γραφω "ποιηματα". Εχω γραψει καμποσα για τις Κυριακες. Σαν πληγη τις αντιμετωπιζα χωρις συγκεκριμενο λογο. Ηθελα να φαινομαι και λιγακι διανοουμενη ισως και ταιριαζε αυτη η "ψυχολογια" στο προφιλ ενος διανοουμενου, σωστα;; :)


Στην Ρουμανια ξανα-αλλαξαν τα πραγματα. Αχ τι ομορφα που ηταν στην Ρουμανια! Θυμαμαι το παραθυρο στην κουζινα μας που το χτυπουσε ο ηλιος κι εβλεπε στον δρομο που λεγοταν Primaverii (= ανοιξη). Ακομη και χιονια να ειχε εξω, ο ηλιος εμπαινε τοσο εντονα απο εκεινο το παραθυρο που νομιζες οτι ηταν ανοιξη :) Μια δυο φορες ειχα πιει στα βιαστικα ενα καφεδακι με 2-3 τσιγαρα και πηγα περπατωντας βολτα στην λιμνη με τα walkman μου. Καποιες φορες βγαιναμε για φαγητο με το γκρουπ μου. Οταν ανοιγε λιγακι ο καιρος μας αρεσε να πηγαινουμε στο Safari. Ειχε περισσοτερο finger food αλλα πολυ ωραια μουσικουλα και θεα στην θαλασσα.


Και ηρθαν οι Κυριακες με τον Δημητρη. Στο παλιο μας σπιτι, στην Γρυπαρη, καποιες Κυριακες του ειχα μαγειρεψει (ναι, καλα καταλαβατε, δεν μαγειρευω) και μεναμε ολη την μερα σπιτι. Αλλες Κυριακες παλι μας αρεζε να πηγαινουμε πρωι για καφεδακι στην Περαια, στον Λοφο, στην Θερμη, στην παραλια. Το εχουμε κανει πολυ λιγες φορες αν και το ευχαριστιομασταν πολυ να πηγαινουμε πολυ πρωι για καφεδακι εξω.


Τον τελευταιο χρονο τις Κυριακες μου τις θυμαμαι χωμενη σε συρταρια και ντουλαπια να αναδιοργανωνω τους χωρους και να προσπαθω να κερδισω χωρο για τον ερχομο της μπεμπας. Και τελικα εγινε αγαπημενη μου ασχολια. Μου αρεσουν πολυ οι αλλαγες κι επειδη, λογω εγκυμοσυνης , δεν μπορουσα να μεταφερω τα επιπλα αρχισα να μεταφερω τα περιεχομενα τους :) Αν δεν κανω αλλαγες στην ζωη μου θα ειμαι δυστυχισμενη, ειμαι σιγουρη. Νιωθω υπεροχα να ξυπναω νωρις το πρωι, να ετοιμαζω καφεδακι και να καταπιανομαι με διαφορες ανακαταταξεις στο σπιτι. το καλυτερο μου :) Αλλες φορες κατεβαζω ολα τα ραφια απο την ντουλαπα μου και τα τακτοποιω απο την αρχη! Εχω αρχισει να γινομαι λιγακι νοικοκυρα αθελα μου και το ευχαριστιεμαι κιολας :)


Στο μελλον θα μου αρεσε πολυ να περναω τις Κυριακες μου δημιουργωντας πραγματα με την μικρη μου. Ισως να καταπιανομαστε με μαγειρικη, ισως με χειροτεχνιες με ενδιαμεσα διαλειμματα χορού :). Δεν με μελαγχολουν πια οι Κυριακες, αντιθετως. Κι αν αυριο ερχεται μια Δευτερα, αυτο σημαινει οτι αρχιζει ενα νεο ταξιδι με προορισμο αλλη μια Κυριακη. Σαν νερακι περνανε οι μερες τις εβδομαδας αν το σκεφτεις!